Het traditionele gezin

Desire schreef op 28-09-2021 om 17:34:

[..]

Mag je zo noemen en ook op steken, maar feit is wel dat het domweg niet meer van deze tijd is.

Nee, want het is afgeschaft. 
Een jaartal is geen argument om iets maar af te schaffen. Je kunt natuurlijk wel, ik noem maar wat, een stimulus willen om meer vrouwen aan het werk te krijgen ten tijde van hun huwelijk en daar de afschaffing van de pa als een van de middelen in zien. 

yette schreef op 28-09-2021 om 08:43:

Goede blog, Rodekrullenbol!

Onbetaald werk wordt in deze kapitalistische maatschappij helaas ondergewaardeerd omdat we niet echt kijken naar wat dat onbetaalde werk nou precies inhoudt. We waarderen werk vooral naar wat het oplevert.

Ik kwam ooit een (Amerikaans?) onderzoek tegen waarin werd gekeken naar hoeveel uur een thuisblijfmoeder werk verricht dat we ook kunnen zien als betaald werk. Thuisblijfmoeders, redeneerden ze, zijn van alle markten thuis: schoonmaakster, manager, klusjesman, pedagoog, taxichauffeur, privé docent, administratief medewerker, verpleegster, tuinier, activiteiten begeleidster, kok, maatschappelijk werkster ... Ze hadden zelfs berekend hoe hoog het inkomen van zo'n thuisblijfster zou moeten zijn als je al die verschillende geleverde diensten zou moeten uitbetalen

Heel leuk bedacht van ze en ik vind dat ze ergens ook wel gelijk hebben. Je zou mensen moeten waarderen voor wat ze kunnen en doen, niet voor wat ze opbrengen. De praktijk is echter anders. Al die onbetaalde uren als manager, courier en activiteiten begeleidster, tellen niet mee op een CV

Maar al die dingen die jij opnoemt, die doe ik toch ook als werkende moeder? Wij hebben alleen ééns in de week een schoonmaakster en de rest van opgenoemde taken doen wij werkende ouders toch ook? Dus feitelijk verdien ik dubbel....
Ook al dat extra vrijwilligers werk als maatschappelijk relevant van TBM moeders zie ik heel eerlijk gezegd niet terug in mijn omgeving. Wat ik aan TBM vrijwilligers zie, is naar mijn gevoel in het verlengde van hun zorgtaken. In de oudercie helpen op school of als vrijwilliger helpen in verzorgingstehuizen, etc. Absoluut maatschappelijk relevant, maar waar zijn dan die ambities gebleven? 
De vrouwen die ik ken als coach van sportteams, of als penningmeester of voorzitter van een vereniging of stichting zijn allemaal werkende vrouwen. Ik gooi waarschijnlijk de knuppel in het hoenderhoek, maar ik zie niet dat TBM-ers als gevolg van méér thuis zijn ook méér vrijwilligers werk doen, dan vrouwen die werken.
Dus nee, ik vind het eigenlijk zonde van de kwaliteiten en talenten als  die alleen maar benut wordt om TBM-er te zijn. Je wilt je toch ook ontwikkelen, je wilt toch ook leren? Je wenst toch ook dat je eigen kinderen zichzelf ontdekken en hun passie of talenten vinden en ontwikkelen? Waarom stopt dat dan als je moeder wordt? Voor mij is dat toch de echte reden waarom ik werk en coach en penningmeester ben, naast mijn moederschap...

Mevrouw75 schreef op 28-09-2021 om 17:41:

[..]

“Omdat het 2021 is?” Dat is de reden?

Waarom stuur je me die link trouwens?
Ik bestrijd niet of die pa wel of niet bestaat hoor.

De link plaats ik in z’n algemeenheid, niet enkel richting jou.

Duizendpoot schreef op 28-09-2021 om 17:40:

[..]

Maar al die dingen die jij opnoemt, die doe ik toch ook als werkende moeder? Wij hebben alleen ééns in de week een schoonmaakster en de rest van opgenoemde taken doen wij werkende ouders toch ook? Dus feitelijk verdien ik dubbel....
Ook al dat extra vrijwilligers werk als maatschappelijk relevant van TBM moeders zie ik heel eerlijk gezegd niet terug in mijn omgeving. Wat ik aan TBM vrijwilligers zie, is naar mijn gevoel in het verlengde van hun zorgtaken. In de oudercie helpen op school of als vrijwilliger helpen in verzorgingstehuizen, etc. Absoluut maatschappelijk relevant, maar waar zijn dan die ambities gebleven?
De vrouwen die ik ken als coach van sportteams, of als penningmeester of voorzitter van een vereniging of stichting zijn allemaal werkende vrouwen. Ik gooi waarschijnlijk de knuppel in het hoenderhoek, maar ik zie niet dat TBM-ers als gevolg van méér thuis zijn ook méér vrijwilligers werk doen, dan vrouwen die werken.
Dus nee, ik vind het eigenlijk zonde van de kwaliteiten en talenten als die alleen maar benut wordt om TBM-er te zijn. Je wilt je toch ook ontwikkelen, je wilt toch ook leren? Je wenst toch ook dat je eigen kinderen zichzelf ontdekken en hun passie of talenten vinden en ontwikkelen? Waarom stopt dat dan als je moeder wordt? Voor mij is dat toch de echte reden waarom ik werk en coach en penningmeester ben, naast mijn moederschap...

Ik moet toegeven dat ik een hoop zaken afraffel en heel veel taken gewoon niet oppak. Dat is ook geen schande natuurlijk. Dat je ook niet alles naast je werk kan doen. 

Is het ontwikkelargument niet allang onderuit gehaald hier? Of was dat in al die andere topics over dit onderwerp? 

Mevrouw75 schreef op 28-09-2021 om 17:39:

[..]

Nee, want het is afgeschaft.
Een jaartal is geen argument om iets maar af te schaffen. Je kunt natuurlijk wel, ik noem maar wat, een stimulus willen om meer vrouwen aan het werk te krijgen ten tijde van hun huwelijk en daar de afschaffing van de pa als een van de middelen in zien.

Natuurlijk speelt het jaartal zeker een rol. Het is niet meer van deze tijd, dus niet meer voor deze generatie die zoveel meer kansen en mogelijkheden hebben om te werken naast het hebben van kinderen/gezin die er ‘vroeger’ niet waren (kot, bso, ouderschapsverlof (jaja, ook voor vaders)). Dus een jaartal is zeker wel een argument.

Desire schreef op 28-09-2021 om 17:16:

[..]

Sterke mening mag toch en neigen naar een oordeel maakt het nog geen oordeel, is maar net hoe die ander het interpreteert. Het is enkel een bevinding die ik zeer regelmatig hier op het forum lees of in mijn omgeving zie en hoor.

Van mij mag je een sterke mening hebben. Het valt me gewoon op. Het maakt je niet uit, maar het maakt je eigenlijk wel uit. 

Als het niet lukt om zorg rond te breien is het met zorgenkinderen jammer genoeg wel van deze tijd om te stoppen met werken. Het wordt als enige optie gegeven als je niet gebruik kan maken van kinderopvang en je ook door ziekte niet op familie terug kan vallen.

Duizendpoot schreef op 28-09-2021 om 17:40:

[..]

 waar zijn dan die ambities gebleven?

Moet iedereen die per se hebben dan?

Valeria schreef op 28-09-2021 om 18:32:

[..]

Moet iedereen die per se hebben dan?

Daarnaast sluit het een het ander niet uit. Of het een is geen voorwaarde voor het ander. 

Overigens heb ik nu 3 taken bij de sportvereniging, maar de redenen zijn net zo onambitieus als die van alle andere vrijwilligers: 1. er is druk op ons uitgeoefend want er was echt iemand nodig, en 2. ik ben liever bezig tijdens een wedstrijd. 

Dat het allemaal werkende mensen zijn herken ik niet. Het deel nogniet/niet/nietveel/nietmeer werkenden is juist relatief groot. In absolute zin kan het klein zijn, hoewel alle trainers daar al onder vallen bijvoorbeeld.

In een 'normale' situatie is het prima te doen, een goede baan, zorg voor de kinderen, investeren in je relatie, familie, vrienden. 
Maar wat als je zelf niet gezond bent? Je kind een zorgenkind blijkt, de mantelzorg erg zwaar? Om maar wat voorbeelden te noemen.
Dan verleg je je ambitie naar datgene wat belangrijk is en investeer je daarin.
En dan zal het werk qua prioriteit een stap naar achter moeten doen. Wat erin kan resulteren dat je een promotie aan je voorbij laat gaan of je werk niet uitbreidt naar meer uren. 

Desire schreef op 28-09-2021 om 17:25:

[..]

Niet? Vind ik juist wel een sterk argument, want als 74 staat voor jouw geboortejaar dan zijn wij ongeveer even oud en die tijd kun je gewoonweg niet meer vergelijken met de huidige tijd wat tbm betreft. Ik vind het inderdaad niet meer van deze tijd als een tbm (uit de ‘70 er jaren vooral) besluit haar partner te verlaten, omdat ze haar geluk bij een ander denkt te vinden, haar ex nog 12 jaar PA zou moeten betalen. Dus ja, zeer blij dat diverse wijzigingen, zoals standaard trouwen in GvG en PA, uiteindelijk is afgestemd op anno 2021. Waarom denk jij anders dat dit is doorgevoerd?

https://nieuwestap.nl/partneralimentatie-gaat-van-twaalf-naar-vijf-jaar/

Was het in de jaren 70 dan zo dat de ex man partneralimentatie betaalde als de vrouw ging hertrouwen? Of kwam dan, net als nu, het recht op alimentatie te vervallen bij samenwonen of trouwen met een nieuwe partner.

Duizendpoot schreef op 28-09-2021 om 17:40:

[..]

Maar al die dingen die jij opnoemt, die doe ik toch ook als werkende moeder? Wij hebben alleen ééns in de week een schoonmaakster en de rest van opgenoemde taken doen wij werkende ouders toch ook? Dus feitelijk verdien ik dubbel....
Ook al dat extra vrijwilligers werk als maatschappelijk relevant van TBM moeders zie ik heel eerlijk gezegd niet terug in mijn omgeving. Wat ik aan TBM vrijwilligers zie, is naar mijn gevoel in het verlengde van hun zorgtaken. In de oudercie helpen op school of als vrijwilliger helpen in verzorgingstehuizen, etc. Absoluut maatschappelijk relevant, maar waar zijn dan die ambities gebleven?
De vrouwen die ik ken als coach van sportteams, of als penningmeester of voorzitter van een vereniging of stichting zijn allemaal werkende vrouwen. Ik gooi waarschijnlijk de knuppel in het hoenderhoek, maar ik zie niet dat TBM-ers als gevolg van méér thuis zijn ook méér vrijwilligers werk doen, dan vrouwen die werken.
Dus nee, ik vind het eigenlijk zonde van de kwaliteiten en talenten als die alleen maar benut wordt om TBM-er te zijn. Je wilt je toch ook ontwikkelen, je wilt toch ook leren? Je wenst toch ook dat je eigen kinderen zichzelf ontdekken en hun passie of talenten vinden en ontwikkelen? Waarom stopt dat dan als je moeder wordt? Voor mij is dat toch de echte reden waarom ik werk en coach en penningmeester ben, naast mijn moederschap...

Ik zei toch ook 'leuk bedacht van ze'? Natuurlijk kan je een moeder die tijdens het middagslaapje van haar peuter de belasting regelt, geen boekhouder noemen. 

Verder denk ik dat het voor de discussie handiger is om naar het grote plaatje te kijken. Uiteraard hebben tweeverdieners naast hun werk ook het huishouden en de opvoeding te doen. Maar door naar jouw persoonlijke situatie te verwijzen, schets je het beeld dat een thuisblijfmoeder alleen de uren die jullie werkster van jullie overneemt, méér doet dan een werkende moeder. Ik denk niet dat je dat in zijn algemeenheid kan stellen. Dat jullie blijkbaar nooit gebruik hebben gemaakt van een oppas bijvoorbeeld, zelfs de eerste vier jaar niet, gaat voor de meeste tweeverdieners niet op. 

Of je nou een baan hebt of niet, in een huishouden heb je een x-aantal uur nodig voor je kinderen en je huis. Tweeverdieners hebben dus, als ze samen meer dan 40 uur werken en geen anderen inschakelen om huishoudelijke of zorgtaken (deels) over te nemen, minder vrije tijd dan huishoudens met één inkomen. Ik denk dat je moet kijken naar hoeveel uur hulp er gemiddeld wordt ingekocht door tweeverdieners en hoeveel uur minder vrije tijd ze gemiddeld hebben, om een uitspraak te kunnen doen over wat een thuisblijfmoeder bijdraagt. Je kan niet simpelweg zeggen dat de gemiddelde thuisblijfmoeder maar vier uur toevoegt omdat jij alleen maar een werkster hebt die op woensdagochtend je sanitair en de vloeren doet. 

Tot slot je preek over vrijwilligerswerk. Volgens het CBS zijn vrouwelijke vrijwilligers inderdaad twee keer zo vaak als mannen actief voor een school en in de verzorging. Het klopt dus dat je daar relatief veel thuisblijfmoeders ziet. Ze verschillen daarin echter niet van werkende vrouwen die vrijwilligerswerk doen! Sterker nog, diezelfde scheve verhouding zie je ook als je kijkt naar de beroepsbevolking. Pedagogisch werk en werk in de zorg wordt voor zo'n 75% gedaan door vrouwen. Slaat je aanmatigende stukje over gebrek aan ambitie ook op hen?