Het traditionele gezin

Plantenbak schreef op 20-09-2021 om 08:01:

[..]

Een PGB is bedoeld om zelf zorg in te kopen. Inderdaad is het dan mogelijk om jezelf in te huren ipv een externe partij. Natuurlijk is dat dan werk. Je wordt dan immers de verzorger van je kind. Een pgb krijgt een gezin niet zomaar. Er is dan vaak sprake van een zeer gehandicapt kind. Moet je vaak naar het ziekenhuis/fysiotherapie omdat je kind iets heeft dan krijg je daar echt geen pgb voor zodat je kan stoppen met werken.

Was het maar zo'n feest.

Dat heeft zij gedaan inderdaad, zichzelf als hulp ingehuurd via het pgb. Alsnog is dat heel heftig om te doen, want ook zij heeft jarenlang gestudeerd en gewerkt om in haar vakgebied op de positie te komen waar ze was en dat moest ze allemaal opgeven. Toch is ze blij dat ze in elk geval haar inkomen behoudt. 

Weeromstuit schreef op 20-09-2021 om 09:25:

[..]

Daar heb je gelijk in. Het ging er bij mijn uitspraak meer om waar je blij van wordt. Ik reageerde op de uitspraak van Julali:

"Als vrouw is het nog altijd een taboe om te zeggen dat je blij wordt van je werk en niet het liefste altijd maar thuis zit met je kinderen. Ik vind het best kwalijk dat je jezelf als moeder nog altijd moet verantwoorden als je werkt, omdat dit wordt gezien als onnodig."

Dat ervaar ik dus niet. Ik heb me nog nooit hoeven verantwoorden dat ik werk. Het is om mij heen normaal om te werken en om blij te worden van je werk. Bij niet-werken zouden de wenkbrauwen eerder omhoog gaan. Maar dat is mijn omgeving, daarom vroeg ik ook waar dat taboe heerst waar Julali het over heeft. De meeste moeders die ik ken, werken 32-36 uur. Ik ken geen thuisblijfmoeders.

Ik merk het vooral aan de oudere generatie (60+). Mijn man en ik hebben allebei een goede baan en daardoor is mij heel vaak gevraagd waarom ik niet tijdelijk helemaal stopte met werken, omdat mijn werk voor het geld toch niet nodig is.

 Deze vraag heeft mijn man overigens nooit gekregen. 

Julali schreef op 20-09-2021 om 10:57:

[..]

Ik merk het vooral aan de oudere generatie (60+). Mijn man en ik hebben allebei een goede baan en daardoor is mij heel vaak gevraagd waarom ik niet tijdelijk helemaal stopte met werken, omdat mijn werk voor het geld toch niet nodig is.

Deze vraag heeft mijn man overigens nooit gekregen.

Dus oudere mensen, met zelf een heel ander arbeidsverleden, hebben jou gevraagd waarom je werkt en dan noem jij het een taboe. Oké. Ik niet.

Leene schreef op 20-09-2021 om 09:46:

[..]

Nee het is niet alleen KOT maar alle premies. Dus ja het is de overheid er aan gelegen dat zoveel mogelijk mensen werken. Tot op zekere hoogte begrijpelijk maar teveel nadruk op werk is wel erg eenzijdig. Er is ook veel informele arbeid. Mantelzorg aan je demente moeder geven, zorgen voor je zieke kind etc. En zie maar eens goede hulp te krijgen. Er zijn enorme tekorten in bijvoorbeeld thuiszorg. Bovendien stellen veel meer vrouwen en mannen het krijgen van kinderen uit. Wat en meer leidt tot vruchtbaarheid behandelingen en tot minder kinderen. Niet alleen hier maar ook in landen als bijvoorbeeld Italië zit de regering met het handen in het haar want wie gaat straks de ouderen verzorgen en wie gaat straks de premies opbrengen. Dat zijn toch echt de werkenden. Nogmaals ik werk zelf ook en ik vind dat je een zekere verplichting hebt naar de maatschappij maar ik vind nog steeds dat ze overheid zich niet via de belasting dienst moet bemoeien met individuele keuzes. Want dat doen ze door het eenverdienerschap bijna onmogelijk te maken. En verder wordt er geen enkele. MaatschAppij beter van een eenzijdige focus op materialisme

Het gaat niet om materialisme. Het gaat erom dat je als gezonde, volwassen persoon in principe wordt geacht voor jezelf te kunnen zorgen ipv te leunen op anderen. Er is in deze tijd namelijk geen enkele reden waarom een gezonde, volwassen vrouw niet voor zichzelf kan zorgen. 

Als je ervoor kiest om kinderen te krijgen zit daar ook een zorgplicht aan vast. Dat betekent niet alleen het zorgen voor je kind in de vorm van liefde, tijd en aandacht, er zit ook een financiële kant aan. 

Dit gaat allemaal niet om materialisme, maar om heel praktische zaken, jezelf en je kinderen in leven houden kost nu eenmaal geld. Dat is geen luxe, of materialisme, dat is de basis van zorgen voor jezelf en elkaar. Die taak kun je niet buiten jezelf blijven leggen, zodat anderen ervoor opdraaien. 

Julali schreef op 20-09-2021 om 11:06:

[..]

Het gaat niet om materialisme. Het gaat erom dat je als gezonde, volwassen persoon in principe wordt geacht voor jezelf te kunnen zorgen ipv te leunen op anderen. Er is in deze tijd namelijk geen enkele reden waarom een gezonde, volwassen vrouw niet voor zichzelf kan zorgen.

Als je ervoor kiest om kinderen te krijgen zit daar ook een zorgplicht aan vast. Dat betekent niet alleen het zorgen voor je kind in de vorm van liefde, tijd en aandacht, er zit ook een financiële kant aan.

Dit gaat allemaal niet om materialisme, maar om heel praktische zaken, jezelf en je kinderen in leven houden kost nu eenmaal geld. Dat is geen luxe, of materialisme, dat is de basis van zorgen voor jezelf en elkaar. Die taak kun je niet buiten jezelf blijven leggen, zodat anderen ervoor opdraaien.

Gelukkig mag iedereen dat voor zichzelf bepalen. Het belangrijkste is dat jij en je partner het eens zijn over de keuze of je wel of niet werkt. Mijn man vond het juist fijn dat ik thuis was. 

Plantenbak schreef op 20-09-2021 om 11:00:

wel jammer dat Poni niet meer terugkeert. 

Ja? Ik denk omdat Poni dit topic niet heeft geopend om een goeie discussie te krijgen, maar enkel graag wilde komen provoceren 

Weeromstuit schreef op 20-09-2021 om 11:06:

[..]

Dus oudere mensen, met zelf een heel ander arbeidsverleden, hebben jou gevraagd waarom je werkt en dan noem jij het een taboe. Oké. Ik niet.

Ook wel mensen van mijn eigen generatie. Ik heb veel vragen gekregen over mijn werk toen ik zwanger was. 

Hoeveel ik van plan was nog te gaan werken, hoe ik dat ging regelen, waarom ik nog zoveel bleef weken, of dat niet te zwaar zou zijn, dat ik dat geld toch niet nodig heb, of ik dan nog naar het buitenland moest gaan, of ik dan niet beter een andere baan kon zoeken en ga zo maar door. 

Mijn man heeft welgeteld 0 vragen gekregen over zijn werk toen ik zwanger was 

Julali schreef op 20-09-2021 om 11:17:

[..]

Ook wel mensen van mijn eigen generatie. Ik heb veel vragen gekregen over mijn werk toen ik zwanger was.

Hoeveel ik van plan was nog te gaan werken, hoe ik dat ging regelen, waarom ik nog zoveel bleef weken, of dat niet te zwaar zou zijn, dat ik dat geld toch niet nodig heb, of ik dan nog naar het buitenland moest gaan, of ik dan niet beter een andere baan kon zoeken en ga zo maar door.

Mijn man heeft welgeteld 0 vragen gekregen over zijn werk toen ik zwanger was

Typische lui heb jij dan in jouw omgeving, gelukkig zijn de mensen in mijn omgeving dan een stuk ruimdenkender.

Ik woon en werk in wat zo ongeveer de Biblebelt in het kwadraat kan worden genoemd. Nog nooit heb ik de vraag gehad waarom ik bleef werken toen de kinderen werden geboren, laat staan dat ik me moest verantwoorden. En mijn kinderen zijn nu volwassen, dus het is al een tijdje geleden. 

Julali schreef op 20-09-2021 om 11:17:

[..]

Ook wel mensen van mijn eigen generatie. Ik heb veel vragen gekregen over mijn werk toen ik zwanger was.

Hoeveel ik van plan was nog te gaan werken, hoe ik dat ging regelen, waarom ik nog zoveel bleef weken, of dat niet te zwaar zou zijn, dat ik dat geld toch niet nodig heb, of ik dan nog naar het buitenland moest gaan, of ik dan niet beter een andere baan kon zoeken en ga zo maar door.

Mijn man heeft welgeteld 0 vragen gekregen over zijn werk toen ik zwanger was

Ik helemaal niet. Ook niet van de 60+ers trouwens. Een groot deel van de 60+ers op mijn werk ik gewoon vrouw trouwens. 

Wel de vraag hoeveel ik werk, maar die vraag stel ik net zo hard terug. Gewoon, omdat het in ons werkveld soms een relevante vraag is. 

Poni schreef op 20-09-2021 om 11:45:

[..]

Nee hoor. Ik hoopte alleen meer gelijkgestemden te ontmoeten. Het is bijna schokkend om te lezen dat we door onze staat en belastingstelsel worden gedwongen om te werken als vrouw. Feminisme is het nieuwe keurslijf.

Tuurlijk 

Julali schreef op 20-09-2021 om 11:17:

[..]

Ook wel mensen van mijn eigen generatie. Ik heb veel vragen gekregen over mijn werk toen ik zwanger was.

Hoeveel ik van plan was nog te gaan werken, hoe ik dat ging regelen, waarom ik nog zoveel bleef weken, of dat niet te zwaar zou zijn, dat ik dat geld toch niet nodig heb, of ik dan nog naar het buitenland moest gaan, of ik dan niet beter een andere baan kon zoeken en ga zo maar door.

Mijn man heeft welgeteld 0 vragen gekregen over zijn werk toen ik zwanger was

Tja, ik noem dat geen taboe. Ik herken het ook niet. 

Misschien was het van die oudere mensen ook nog wel lief bedoeld, zo van: misschien kun je wel stoppen met werken Julali, zou dát niet fijn voor je zijn! 😁

Van je generatiegenoten is het vreemd. Daarom vroeg ik waar het was dat je dit 'taboe' tegenkomt. Woon je in Nederland?