Het traditionele gezin
In mijn familie is het heel gewoon dat de man werkt en de vrouw (vrijwillig) thuis blijft voor de kinderen. Wat ik zo jammer vind is dat daar tegenwoordig zo laatdunkend over gedaan wordt.
De vrouw zou geen enkele ontwikkeling meer doormaken, wordt dan vaak gezegd. Maar je ontwikkeling als vrouw stopt niet als je stopt met werken. Mijn schoonzus heeft een blog waar ze veel plezier aan beleefd en veel over leert. Ze heeft het blog zelf opgezet en doet zelf de SEO enzo.
Wat vinden jullie van het traditionele gezin.
Zou je dit zelf ook willen?
Leene schreef op 19-09-2021 om 22:43:
Volgens echtgenoot is de overheid er alles aan gelegen dat veel vrouwen gaan werken ( waar hij zelf overigens niet mordicus tegen is ..) omdat het Bruto Binnenlands Product moet groeien. Ze hebben verder meer premieheffingen nodig om sociale zekerheid te financieren. Tsja je kunt ook zeggen.. zorg dat er meer kinderen worden geboren want op de lange termijn levert dat meer mensen op die in de toekomst premie zullen betalen. De overheid heeft 4 miljard gestopt in kinderopvang toeslag met als doel meer betaalde banen voor vrouwen. Het CPB heeft eens berekend dat vervolgens de meeste banen werden gecreëerd in... De kinderopvang sector. Tsja dan had je die 4 miljard die geïnvesteerd is in de KOT ook anders kunnen besteden. Zo is het heel raar dat de vermogens belasting over het huishouden verrekend mag worden evenals de dividend belasting. Maar als het gaat over arbeidsinkomsten dan wordt het berekend over de individuen en niet over het huishouden. Dat is een weeffout in de belasting wetgeving.
Zo leer ik nog eens wat van mijn man op deze avond
Maar hoe dan ook je kunt als land natuurlijk ook kiezen voor het bruto nationaal geluk..
We zijn allemaal bezig onszelf individueel overeind te houden. Iedereen moet zichzelf kunnen bedruipen. Dat is wel een heel individualistisch mensbeeld. Alsof je als mens niet afhankelijk mag zijn van elkaar. En nogmaals dat wil niet zeggen dat ik vind dat moeders maar thuis moeten blijven. Ik ben zelf ook blij met mijn baan. Maar ik vind wel dat ieder gezin een eigen keus moet hebben en niet gedwongen wordt door de belastingswetgeving om te gaan werken
Maar de overheid kijkt niet alleen naar de kosten van kot ten opzichten van thuisblijvende moeders. Een veel grotere kostenpost is de AOW waar iedereen recht op heeft, ook als je niet gewerkt hebt. Maar volgens mij wordt deze betaald via premie volksverzekeringen en dus alleen door werkenden opgebracht. En aangezien Nederland vergrijst en veel ouder wordt dan vroeger is het wel heel handig als ook de vrouwen mee gaan werken aan de aow. Ik weet niet of dit echt de overweging is van de overheid om werken onder vrouwen te stimuleren, maar ik kan me voorstellen dat vrouwen die niet werken wel heel duur zijn op deze manier, want ze betalen geen aow premie maar krijgen deze op pensioen leeftijd wel. Daar valt de kosten van kot bij in het niet.
Koekie1980 schreef op 19-09-2021 om 23:37:
[..]
Maar had je in de 25 jaar de zorg voor je kind niet meer uit handen kunnen geven? Nu lijkt het alsof je jezelf compleet weggecijferd hebt hiervoor.
Uiteraard is het ontzettend ruk dat je in zo'n situatie komt, maar je bent er ook zelf een beetje bij dat t niet je complete leven inneemt. Die 25 jaar krijg jij ook niet terug...
Zo voelt het niet. Ik haal weliswaar geen enkele voldoening uit het huishouden, maar wel uit de zorg voor onze kinderen en de tijd die ik heb voor dingen die ik zelf leuk en interessant vind. Dat ik, toen ik nog zocht, geen werk vond waarbij ik mijn tijd zelf in kon delen, is gewoon jammer. Maar er is gelukkig meer dan dat.
yette schreef op 20-09-2021 om 00:15:
[..]
Zo voelt het niet. Ik haal weliswaar geen enkele voldoening uit het huishouden, maar wel uit de zorg voor onze kinderen en de tijd die ik heb voor dingen die ik zelf leuk en interessant vind. Dat ik, toen ik nog zocht, geen werk vond waarbij ik mijn tijd zelf in kon delen, is gewoon jammer. Maar er is gelukkig meer dan dat.
Hetvrijewoord schreef op 19-09-2021 om 23:39:
[..]
Klok, klepel.
Ik ken iemand die ziet het als haar baan, omdat ze evenveel geld verdient met de verzorging van haar eigen kind, dan wat ze eerst verdiende in de zorg.
Julali schreef op 20-09-2021 om 07:42:
[..]
Ik ken iemand die ziet het als haar baan, omdat ze evenveel geld verdient met de verzorging van haar eigen kind, dan wat ze eerst verdiende in de zorg.
Een PGB is bedoeld om zelf zorg in te kopen. Inderdaad is het dan mogelijk om jezelf in te huren ipv een externe partij. Natuurlijk is dat dan werk. Je wordt dan immers de verzorger van je kind. Een pgb krijgt een gezin niet zomaar. Er is dan vaak sprake van een zeer gehandicapt kind. Moet je vaak naar het ziekenhuis/fysiotherapie omdat je kind iets heeft dan krijg je daar echt geen pgb voor zodat je kan stoppen met werken.
Was het maar zo'n feest.
MMcGonagall schreef op 19-09-2021 om 23:39:
[..]
Dat is een rare tegenstelling. Cultureel is namelijk nog ingeprent dat vrouwen beter kunnen zorgen dan mannen en mannen meer (zouden moeten) verdienen. Het anderhalfverdienersmodel is nog steeds veruit het meest voorkomend en geaccepteerd. Vrouwen die 16-30 uur werken vinden ‘we’ helemaal prima, maar zodra dat meer wordt of juist helemaal niet worden er wenkbrauwen opgetrokken. Niet bij iedereen maar vaak. En 16-30 uur door mannen vinden ‘we’ echt een opoffering voor het gezin en helemaal niet zo vanzelfsprekend.
Daar heb je gelijk in. Het ging er bij mijn uitspraak meer om waar je blij van wordt. Ik reageerde op de uitspraak van Julali:
"Als vrouw is het nog altijd een taboe om te zeggen dat je blij wordt van je werk en niet het liefste altijd maar thuis zit met je kinderen. Ik vind het best kwalijk dat je jezelf als moeder nog altijd moet verantwoorden als je werkt, omdat dit wordt gezien als onnodig."
Dat ervaar ik dus niet. Ik heb me nog nooit hoeven verantwoorden dat ik werk. Het is om mij heen normaal om te werken en om blij te worden van je werk. Bij niet-werken zouden de wenkbrauwen eerder omhoog gaan. Maar dat is mijn omgeving, daarom vroeg ik ook waar dat taboe heerst waar Julali het over heeft. De meeste moeders die ik ken, werken 32-36 uur. Ik ken geen thuisblijfmoeders.
Weeromstuit schreef op 20-09-2021 om 09:25:
[..]
Daar heb je gelijk in. Het ging er bij mijn uitspraak meer om waar je blij van wordt. Ik reageerde op de uitspraak van Julali:
"Als vrouw is het nog altijd een taboe om te zeggen dat je blij wordt van je werk en niet het liefste altijd maar thuis zit met je kinderen. Ik vind het best kwalijk dat je jezelf als moeder nog altijd moet verantwoorden als je werkt, omdat dit wordt gezien als onnodig."Dat ervaar ik dus niet. Ik heb me nog nooit hoeven verantwoorden dat ik werk. Het is om mij heen normaal om te werken en om blij te worden van je werk. Bij niet-werken zouden de wenkbrauwen eerder omhoog gaan. Maar dat is mijn omgeving, daarom vroeg ik ook waar dat taboe heerst waar Julali het over heeft. De meeste moeders die ik ken, werken 32-36 uur. Ik ken geen thuisblijfmoeders.
Ik ken er 1, maar die noemt dat omdat het minder zielig klinkt dan arbeidsongeschikt, of met een uitkering thuis zitten. En dus is ze manager huize huppeldepup.
Julali schreef op 20-09-2021 om 07:42:
[..]
Ik ken iemand die ziet het als haar baan, omdat ze evenveel geld verdient met de verzorging van haar eigen kind, dan wat ze eerst verdiende in de zorg.
We kennen allemaal wel iemand.
Je snapt toch wel dat je zo'n uitkering niet zomaar krijgt en dat de hoogte vervolgens afhankelijk is van hoeveel uur zorg er nodig is? Een kind met een aandoening die 'slechts' 10 uur zorg per week kost, kan een flink probleem voor je baan betekenen als het gaat om zorg die op onvoorspelbare tijden nodig is. Terwijl de vergoeding voor die 10 uur natuurlijk geen fatsoenlijk inkomen is.
Wij hebben WLZ aangevraagd toen onze zoon 22 was en we een wooninstelling voor hem gingen zoeken. Daaruit ben ik inderdaad tijdelijk betaald voor de 24-uurs zorg die ik bood. Voor mij moest er toen echt een knop om. Ik zag die zorg voor mijn kind namelijk niet als iets waarvoor anderen mij zouden moeten betalen. Vond het een beetje gênant. Uiteindelijk overtuigde mijn man me ervan dat ik het niet helemaal realistisch zag. Doordat ik de zorg voor onze zoon op me heb genomen, heb ik heel wat inkomsten misgelopen en het alternatief -een wooninstelling- kost de samenleving veel meer. Had hij gelijk in. Maar voor mij heeft het echt niet gevoeld als baan, het voelde als erkenning dat ik als thuisblijver werd gewaardeerd.
Duizendpoot schreef op 19-09-2021 om 23:52:
[..]
Maar de overheid kijkt niet alleen naar de kosten van kot ten opzichten van thuisblijvende moeders. Een veel grotere kostenpost is de AOW waar iedereen recht op heeft, ook als je niet gewerkt hebt. Maar volgens mij wordt deze betaald via premie volksverzekeringen en dus alleen door werkenden opgebracht. En aangezien Nederland vergrijst en veel ouder wordt dan vroeger is het wel heel handig als ook de vrouwen mee gaan werken aan de aow. Ik weet niet of dit echt de overweging is van de overheid om werken onder vrouwen te stimuleren, maar ik kan me voorstellen dat vrouwen die niet werken wel heel duur zijn op deze manier, want ze betalen geen aow premie maar krijgen deze op pensioen leeftijd wel. Daar valt de kosten van kot bij in het niet.
Nee het is niet alleen KOT maar alle premies. Dus ja het is de overheid er aan gelegen dat zoveel mogelijk mensen werken. Tot op zekere hoogte begrijpelijk maar teveel nadruk op werk is wel erg eenzijdig. Er is ook veel informele arbeid. Mantelzorg aan je demente moeder geven, zorgen voor je zieke kind etc. En zie maar eens goede hulp te krijgen. Er zijn enorme tekorten in bijvoorbeeld thuiszorg. Bovendien stellen veel meer vrouwen en mannen het krijgen van kinderen uit. Wat en meer leidt tot vruchtbaarheid behandelingen en tot minder kinderen. Niet alleen hier maar ook in landen als bijvoorbeeld Italië zit de regering met het handen in het haar want wie gaat straks de ouderen verzorgen en wie gaat straks de premies opbrengen. Dat zijn toch echt de werkenden. Nogmaals ik werk zelf ook en ik vind dat je een zekere verplichting hebt naar de maatschappij maar ik vind nog steeds dat ze overheid zich niet via de belasting dienst moet bemoeien met individuele keuzes. Want dat doen ze door het eenverdienerschap bijna onmogelijk te maken. En verder wordt er geen enkele. MaatschAppij beter van een eenzijdige focus op materialisme
Duizendpoot schreef op 19-09-2021 om 23:52:
[..]
Ik weet niet of dit echt de overweging is van de overheid om werken onder vrouwen te stimuleren, maar ik kan me voorstellen dat vrouwen die niet werken wel heel duur zijn op deze manier, want ze betalen geen aow premie maar krijgen deze op pensioen leeftijd wel. Daar valt de kosten van kot bij in het niet.
Vroeger kreeg de getrouwde werkende na de 65ste een aow; een bedrag die bijna twee keer zo hoog was, geschikt om alle bij van te leven zonder in de schulden te komen. In die tijd was het nog niet zo gebruikelijk dat beiden fulltime werkten.
Dat is veranderd; beiden kregen de helft van de oude aow op moment dat ze 65 worden. Als de ene 65 wordt, krijgt de bv 5 jaar jongere partner pas 5 jaar later de ‘andere helft’ van de aow. Deze verandering leverde de schatkist geld op want uitstel van betaling tot de ander ook de 65 haalde.
Het lijkt erop alsof het niet eerlijk is dat mensen zonder arbeidsverleden toch een aow krijgen. Maar we gaan eraan voorbij dat dat bedrag de helft is van wat vroeger aan echtparen werd uitgekeerd.
Zo kreeg mijn tbm- moeder die een jaar ouder was, eerder ‘haar’ helft. Een jaar later ging mijn vader met pensioen en werd de aow als het ware weer gelijk getrokken aan systeem van weleer. Maat dat is bij menig echtpaar ook andersom uitgevallen; hij zijn helft en paar jaar later pas de andere helft als zijn vrouw een paar jaar jonger was. De overheid zal het vast wel goed berekend hebben wat hen het gunstigst uit kwam.
Je kan het oneerlijk vinden, maar er worden sowieso keuzes gemaakt waar met geld ‘gestrooid’ wordt, waar je je vragen bij kan zetten.
Ik vind het dus laag om de aow-ers zonder arbeidsverleden, scheef aan te kijken. Vaak hebben ze jaren arbeid verricht zonder loon en andere potjes .
Julali schreef op 19-09-2021 om 22:55:
Als vrouw is het nog altijd een taboe om te zeggen dat je blij wordt van je werk en niet het liefste altijd maar thuis zit met je kinderen.
Ik vind het best kwalijk dat je jezelf als moeder nog altijd moet verantwoorden als je werkt, omdat dit wordt gezien als onnodig.
Jij leest dit topic niet goed. Thuisblijvende vrouwen staan hier (en in het echte leven) op de schandpaal.
Vind jij jezelf en je man trouwens niet aartslui? Allebei 32 uur werken, maar wel een schoonmaakster. Doet die kerel van jou toch niet zoveel in huis als jij jezelf probeert wijs te maken, is het wel. 
Ik ben gestopt met werken toen onze zoon geboren is. Dat is nu 28 jaar geleden. Dat was voor mij de beste beslissing ooit. Ik ben nadat ik gestopt ben met werken veel gelukkiger geworden. Ook als er geen kind was gekomen dan zou ik ook gestopt zijn met werken. Mijn man stond daar helemaal achter. Hij vond het fijn dat hij in huis niks hoefde te doen. Hij was ambtenaar en vond zijn werk leuk en hij had veel vrije dagen. Ik ben nooit bang geweest voor een scheiding want ons huwelijk was goed. Mijn man is 5,5 jaar geleden overleden maar hij heeft mij goed achter gelaten. We hadden al een vrij grote erfenis van zijn vader en toen mijn man overleden is, is er ook een flink bedrag uitgekeerd en ik heb nu een weduwepensioen. Financieel gaat het prima en ik hoef van heel mijn leven niet meer te werken.
Poni schreef op 20-09-2021 om 09:59:
[..]
Jij leest dit topic niet goed. Thuisblijvende vrouwen staan hier (en in het echte leven) op de schandpaal.
Vind jij jezelf en je man trouwens niet aartslui? Allebei 32 uur werken, maar wel een schoonmaakster. Doet die kerel van jou toch niet zoveel in huis als jij jezelf probeert wijs te maken, is het wel.
Ah joh, Julali weet prima wat ze schrijft en dat ze de boventoon voert. Zijzelf schildert thuisblijvers al pagina's lang af als mensen die zich afhankelijk opstellen en hun zaakjes niet op orde hebben en voegt daar bovendien terloops aan toe dat ze die afhankelijkheid onaantrekkelijk vindt.
Waarom ze het idee heeft dat ze zich als moeder nog altijd moet verantwoorden voor haar baan, snap ik niet. Ik heb die vraag hier niet gelezen en kan in mijn omgeving ook niemand bedenken die zo'n rare vraag zou stellen.
yette schreef op 20-09-2021 om 10:29:
[..]
Waarom ze het idee heeft dat ze zich als moeder nog altijd moet verantwoorden voor haar baan, snap ik niet. Ik heb die vraag hier niet gelezen en kan in mijn omgeving ook niemand bedenken die zo'n rare vraag zou stellen.
En dit, is de spijker op de kop.
ik stel voor dat Poni en J lekker samen elkaar gaan bezighouden. De een heeft teveel vrije tijd en de ander zegt dat alles kan. Dus mooi geregeld.
gr Angela
