Het traditionele gezin
In mijn familie is het heel gewoon dat de man werkt en de vrouw (vrijwillig) thuis blijft voor de kinderen. Wat ik zo jammer vind is dat daar tegenwoordig zo laatdunkend over gedaan wordt.
De vrouw zou geen enkele ontwikkeling meer doormaken, wordt dan vaak gezegd. Maar je ontwikkeling als vrouw stopt niet als je stopt met werken. Mijn schoonzus heeft een blog waar ze veel plezier aan beleefd en veel over leert. Ze heeft het blog zelf opgezet en doet zelf de SEO enzo.
Wat vinden jullie van het traditionele gezin.
Zou je dit zelf ook willen?
Poni schreef op 22-09-2021 om 07:43:
[..]
Hoezo, ben jij in werkelijkheid een alleenstaande werkende vader die hier zijn gram wil halen over "de grote ongelijkheid tussen mannen en vrouwen".
Nou....ik heb af en toe zo mijn gedachtes...
DanGun schreef op 22-09-2021 om 07:53:
[..]
Geniet ervan!
Merciii
Valeria schreef op 22-09-2021 om 07:24:
Ik ga zo eerst twee uur tennissen, dan 3-4 uur werken, en dan met mijn kind van school naar zijn training meefietsen waar ik ook nog 1,5 uur training geef. Ik vind het ideaal
Klinkt goed.
Ik probeer op dit moment een puber aan te duwen. Dan een rondje keuken aanharken, achteraan aansluiten in de rij voor de badkamer, was in de machine gooien, om 9.30 hulpverlening over de vloer voor voortgangsgesprek, glasbakspul in mijn auto zetten, auto voltanken van het geld van de man die ik uitbuit, 10.00 oudste ophalen bij de wooninstelling want 45km verderop een afspraak in de kliniek, +/- 13.00 oudste afleveren op de dagbesteding, naar de bakker, glasbak niet vergeten, late lunch, puber opvangen en in de gaten houden dat hij niet zit te gamen terwijl hij huiswerk moet doen, uurtje huishouden, zoommeeting met mentor dochter en dochter, mijn fietsband plakken, even pauze, diepvriespizza in de oven (laten) schuiven, samen eten en vanavond wat mailtjes beantwoorden.
Moet nog even zin maken.
troelahoep schreef op 21-09-2021 om 23:01:
Hmmmm, lekker zwart-wit draadje weer, en heel erg vitten op de thuisblijfmoeders. Soms denk ik wel eens dat de (bijna) fulltime werkende moeders ook wel een beetje jaloers zijn op de tbm'ers, omdat ze meer rust en tijd met de kinderen hebben.
Ik heb ervaring met beide (fulltime thuis en fulltime aan het werk) en ik vond het heerlijk om thuis te zijn met de kinderen toen ze klein waren, ik had het echt niet willen missen. Als beide ouders (bijna) fulltime werken moeten er heel veel taken worden uitbesteed die een tbo'er (er even vanuit gaande dat het een thuisblijfóuder betreft) anders doet. Het is niet zo dat als je thuis bent met jonge/hulpbehoevende kinderen je niets doet.
Minder gehaast is het wel en ik zou ook durven beweren dat het een duurzame keuze is. Het is wel kwetsbaar, dat is waar. Maar met de huizenprijzen en krappe woningmarkt is het sowieso als 1-verdiener bijna niet meer mogelijk om een eengezinswoning te verkrijgen, dus je bent óók kwetsbaar als gescheiden vader met fulltime baan.
En ik lees ergens dat een vrouw die onder schooltijd werkt allerlei nadelen daarvan ondervindt, zoals op een dag zowel werken als de kinderen thuis hebben. Rare redenatie: alsof je kinderen neemt en het vervolgens niet leuk mag vinden om tijd met ze door te brengen.
Ik ben zelf een paar maanden thuis geweest na de geboorte van beide kinderen en ik was heel erg blij dat ik weer aan het werk mocht.
Het was een mooie tijd die mij dierbaar is, maar alleen maar thuis zitten met kinderen is niks voor mij. Dat gevoel is echt heel sterk. Ik weet dus zeker dat ik het niet wil. Ik zou er heel erg ongelukkig van worden en ben dankbaar dat ik in deze tijd en op deze plek ben geboren, waarin ik een keuze heb.
Mijn man heeft precies hetzelfde. We brengen heel veel tijd met onze kinderen door (vier volle dagen is er iemand thuis bij ons) en daar genieten we van, maar we hebben ons werk nodig voor de balans. Daardoor ervaren we meer rust dan wanneer we allebei zeven dagen thuis zouden zitten met de kinderen en een uitkering.
Herfstappeltaart schreef op 22-09-2021 om 07:51:
[..]
Dat is helemaal niet de betekenis van die opmerking en de meeste mensen zullen dat ook zo niet opvatten. Misschien kun je daar ook eens over nadenken.
Ik snap juist heel goed dat het zo overkomt. Vriendelijk is het in elk geval niet.
Julali schreef op 22-09-2021 om 08:15:
[..]
Ik snap juist heel goed dat het zo overkomt. Vriendelijk is het in elk geval niet.
En jij kan het weten als toonbeeld van vriendelijkheid 
nice topic,
There is nothing wrong with this choice I would say. My creative side also became more loose and I started making cakes and once put them on fb.
But I wanted to continue working after our son was born. I have gone from full-time to part-time and my working hours have also varied over the years.
Julali schreef op 22-09-2021 om 08:15:
[..]
Ik snap juist heel goed dat het zo overkomt. Vriendelijk is het in elk geval niet.
Daarover verschillen we dan van mening. Ik kan in dit draadje trouwens tientallen opmerkingen van jou vinden die richting vrouwen die andere keuzes maken dan jij, buitengewoon onvriendelijk zijn. Dus wie denk jij te zijn om mijn opmerking te bekritiseren (en nog totaal verkeerd te interpreteren ook).
Veel zelfreflectie heb je niet.
Julali schreef op 22-09-2021 om 08:13:
[..]
Ik ben zelf een paar maanden thuis geweest na de geboorte van beide kinderen en ik was heel erg blij dat ik weer aan het werk mocht.
Het was een mooie tijd die mij dierbaar is, maar alleen maar thuis zitten met kinderen is niks voor mij. Dat gevoel is echt heel sterk. Ik weet dus zeker dat ik het niet wil. Ik zou er heel erg ongelukkig van worden en ben dankbaar dat ik in deze tijd en op deze plek ben geboren, waarin ik een keuze heb.
Mijn man heeft precies hetzelfde. We brengen heel veel tijd met onze kinderen door (vier volle dagen is er iemand thuis bij ons) en daar genieten we van, maar we hebben ons werk nodig voor de balans. Daardoor ervaren we meer rust dan wanneer we allebei zeven dagen thuis zouden zitten met de kinderen en een uitkering.
Dat jij er zo instaat is toch prima.
Je hebt geconcludeerd dat thuis bij de kinderen blijven niets voor jou is, dat kan en dat mag.
Net zo goed dat er vrouwen zijn die dat juist wel verkiezen, ook dat kan en mag.
Jammer weer van die laatste zin.....
Als men niet jouw keuze verkiest schijn je ineens beide zeven dagen thuis met een uitkering te zitten 
Tover-Feetje schreef op 22-09-2021 om 08:25:
[..]
Dat jij er zo instaat is toch prima.
Je hebt geconcludeerd dat thuis bij de kinderen blijven niets voor jou is, dat kan en dat mag.
Net zo goed dat er vrouwen zijn die dat juist wel verkiezen, ook dat kan en mag.
Jammer weer van die laatste zin.....
Als men niet jouw keuze verkiest schijn je ineens beide zeven dagen thuis met een uitkering te zitten
Tbm zitten ook niet thuis met een uitkering, maar met een man die de tennislessen betaalt.
Ik krijg van dit soort draadjes juist altijd enorm de behoefte om te gaan thuisblijven. Liefst met een schoolgaand of uitgevlogen kind.
Tover-Feetje schreef op 22-09-2021 om 08:25:
[..]
Dat jij er zo instaat is toch prima.
Je hebt geconcludeerd dat thuis bij de kinderen blijven niets voor jou is, dat kan en dat mag.
Net zo goed dat er vrouwen zijn die dat juist wel verkiezen, ook dat kan en mag.
Jammer weer van die laatste zin.....
Als men niet jouw keuze verkiest schijn je ineens beide zeven dagen thuis met een uitkering te zitten
Die laatste zin is bewust provocerend. Zoals Julali altijd bezig is. Eigenlijk zijn we met z'n allen heel dom dat we er überhaupt nog op reageren (ikzelf incluis).
Tover-Feetje schreef op 22-09-2021 om 08:25:
[..]
Dat jij er zo instaat is toch prima.
Je hebt geconcludeerd dat thuis bij de kinderen blijven niets voor jou is, dat kan en dat mag.
Net zo goed dat er vrouwen zijn die dat juist wel verkiezen, ook dat kan en mag.
Jammer weer van die laatste zin.....
Als men niet jouw keuze verkiest schijn je ineens beide zeven dagen thuis met een uitkering te zitten
Maar hoe zit dat dan voor mannen? Ik las laatst nog dat 64% van de vaders graag meer tijd met hun kinderen wil doorbrengen, maar ze doen het niet, omdat het financieel niet haalbaar is (bron: https://www.intermediair.nl/emancipatie-en-diversiteit/emancipatie/vaders-willen-wel-minder-werken-maar-mogen-niet)
Hoe triest is dat? Al die vaders die kostbare tijd met hun kinderen missen, tijd die nooit meer terugkomt en die ze nooit meer kunnen inhalen.
Julali schreef op 22-09-2021 om 08:38:
[..]
Maar hoe zit dat dan voor mannen? Ik las laatst nog dat 64% van de vaders graag meer tijd met hun kinderen wil doorbrengen, maar ze doen het niet, omdat het financieel niet haalbaar is (bron: https://www.intermediair.nl/emancipatie-en-diversiteit/emancipatie/vaders-willen-wel-minder-werken-maar-mogen-niet)
Hoe triest is dat? Al die vaders die kostbare tijd met hun kinderen missen, tijd die nooit meer terugkomt en die ze nooit meer kunnen inhalen.
Doe je dat nou expres? Een artikel aanhalen dat iets totaal anders zegt?
Mevrouw75 schreef op 22-09-2021 om 08:28:
[..]
Tbm zitten ook niet thuis met een uitkering, maar met een man die de tennislessen betaalt.
Dat is wel de consequentie als de vader zich dezelfde vrijheden zou permitteren.
Herfstappeltaart schreef op 22-09-2021 om 08:29:
[..]
Die laatste zin is bewust provocerend. Zoals Julali altijd bezig is. Eigenlijk zijn we met z'n allen heel dom dat we er überhaupt nog op reageren (ikzelf incluis).
Ik weet het niet. Anderen naar beneden trappen kàn bewust provocerend zijn. Het kan echter ook een onbewuste manier zijn om jezelf neer te zetten als beter dan de rest. Uiteraard schiet je daar niks mee op, je kan beter uitzoeken waar die behoefte om de beste te willen zijn vandaan komt, maar zo doen sommigen dat. Ik heb de indruk dat Lulali niet alleen keihard naar anderen toe is, maar ook naar zichzelf. Ze lijkt in elk geval een meetlat zonder nuances te gebruiken. Een waarop je het eigenlijk pas goed doet als je de beste bent. Alles dat daarna komt, is niet goed genoeg. Wat dat betreft, zie ik eerder iemand die vanuit onzekerheid voortdurend de behoefte heeft zichzelf te bevestigen en die dat ten koste van anderen doet, dan iemand die voor haar lol anderen kwetst.
Allemaal speculaties natuurlijk, maar ze krijgt van mij het voordeel van de twijfel.
