Help, tips gevraagd, hoe krijg je iemand de deur uit?

Mijn idee

Gewoon niet meer binnenlaten en op je bank neer laten ploffen. Gewoon op woensdag na het spelen even naar de bieb, boodschappen doen of iets anders.

Nee

je laat je toch niet het huis uitjagen? Gewoon na tien minuten de dochter roepen en zeggen dat het tijd is om naar huis te gaan, want je gaat nu koken ofzo.

Hé, nederlanders worden cultureel geacht bot te zijn, maakk er gebruik van

Raar?

Ik ben echt heel onassertief, en overdreven beleefd.
En ik vind het raar om degene te zijn die het kind dat opgehaald wordt te gaan aansporen weg te gaan als die ouder er zelf bij is. Lijkt een beetje ongastvrij, zo van: Nou, het was leuk, maar nu opgehoepeld. Misschien dat ik me daar overheen moet zetten.
Andere ouders sporen wel altijd zelf hun kind aan om mee te gaan, met zelfs dreigen aan toe als ze niet snel genoeg mee gaan.
En ik heb al vaker gezegd dat ik zelf ook weg moet en dan nóg maakt die man geen aanstalten om te gaan. Volgens mij is er iets met hem aan de hand...
Clementine

Wat ook nog kan: hij vindt jou erg leuk. Ik vind dit ook altijd moeilijk, hoor. Ik heb een kennis, onze vroegere buurvrouw, die eindeloos kan blijven zitten als ze komt koffie drinken. In het begin voelde ik me dan verplicht om haar ook een lunch aan te bieden en geduldig af te wachten tot zij besloot dat ze haar hondje niet langer kon laten wachten. Tegenwoordig ben ik zo afgrijselijk bot dat ik er zelf versteld van sta. Ik geef gewoon aan dat ik andere dingen moet doen en lieg erbij dat het gedrukt staat. Dat werkt. En ze komt er niet minder om.
Groetjes
Massi

Hier vanmiddag...

..belde vader van hier spelend meisje aan, ik spoorde meisje aan om schoenen en jas aan te trekken, deed de deur open en hop kind mee. Nu was die vader totaal niet van plan om binnen te komen, maar zo kan je het toch doen? Kind aansporen zo van: Kom miep, je vader wacht, tot de volgende keer! Met een lieve glimlach natuurlijk
Niets onvriendelijk aan hoor (vind ik dan hé haha)

Niet binnen laten!

gewoon voor de deur blijven staan/in de gang. NIet binnen laten! En kind helemaal klaar zetten als pa komt.
pf. misschien vindt ie je misschien wel leuk hahah

Lesje assertiviteit

Ja, daar heb ik ook al aan gedacht, of hij me missch leuk vindt. Is wel een getrouwde man, maar ja, het kan. :s
Maar het is vooral zo iemand die totaal niet doorheeft dat de 'gezelligheidstijd' allang verstreken is en die gewoon blijft hangen. Misschien heeft ie verder niet veel te doen ofzo, ik weet het niet. Ik weet alleen nu inmiddels dat het dus vanuit míj zal moeten komen dat hij weggaat, en dat zal dan wel weer een mooi lesje assertiviteit voor mij zijn...
(Een tijdje geleden had ik een 'stalk-oma', een schuinoverbuurvrouw die een keer vroeg of ik haar wilde helpen haar gordijntjes weer op te hangen die ze had gewassen. Eenmaal binnen werd er een emmer sop en spons in m'n handen geduwd, of ik ook even de ramen wilde lappen nu ik er toch was. Daarna of ik ook even wilde stofzuigen. Ik, vriendelijk en beleefd als ik ben, deed alles wat ze vroeg, en toen ik eindelijk weg wilde gaan zei ze: Kom morgen maar terug dan kun je de woonkamer doen (!!).
Ik moet daar nu best wel om lachen, maar toen was dat een dikke vette les in assertiviteit om tegen die vrouw te gaan zeggen dat ik niet van plan was haar persoonlijke thuishulp te gaan worden, en dat vond ik super moeilijk om te moeten gaan zeggen...
Nu dus hetzelfde met die vader. Mensen gaan snel over mijn grenzen.. ( Zal ook wel aan mij liggen dan.
Clementine

En even los daarvan

En even los daarvan. Als iemand al altijd bij je binnen is gekomen bij het ophalen, dan kun je toch niet diegene ineens buiten laten wachten?? Ik weet niet hoe ik dat moet doen zonder de deur dicht te duwen voor zijn neus...
Misschien kan ik wel proberen om dat vriendinnetje al helemaal klaar te laten staan op de tijd dat ze opgehaald wordt..? Ook een beetje raar, maar goed.

Wauw

Even over je 'stalk-oma' zeg, die is mooi! Ik zou bij het sopje al zeggen dat ik daar geen zin in heb hoor, maar dat ik wel kon rondvragen of iemand nog een schoonmaakbaantje zocht als ze hulp nodig had.

Je laat inderdaad over je heen lopen. Je moet minder stil staan bij wat een ander over je denkt, en meer denken vanuit jezelf. Jij wil hem niet meer binnen hebben, dat kan hij vreemd vinden, maar dat is dan zijn probleem. Als hij echt een bord voor z'n kop heeft zegt hij er misschien wat van, en dan kun jij gewoon zeggen dat het ophalen je zo te lang duurt, en je nog andere dingen te doen hebt.

Vriendinnetje klaar hebben staan is vrij standaard hoor, ouders naar binnen laten niet!

Berber

Haha!!! Ik kan nog een hoop van jou leren!!

Ben ook vrij resoluut daarin

meestal spreek ik inderdaad ook een tijd af hoe laat ik het fijn vind dat kindje opgehaald wordt. Als ik ouder dan zie aankomen roep ik dat vast fijntjes naar boven...En dan is kind beneden als ouder bij de deur is, hij ik kind in jas en schoenen en hoppa, dag hoor, tot de volgende keer!

Ik niet

Ik ben totaal niet resoluut. Vind het meestal ook wel leuk als iemand nog even binnenkomt, krijgt koffie of thee aangeboden en een kletspraatje. Ik vind het ook altijd leuk om te vertellen of de kinderen het gezellig hebben gehad en om te vragen hoe het nou verder gaat met het kind dat opgehaald wordt, of iets anders waarvan ik weet dat het een belangrijk onderwerp voor diegene is. MAAR in het geval van Clementine heb je daar niets aan, dan moet je echt wat. Als ik mensen een beetje ken en het komt echt niet uit, dan zeg ik met een grijns iets als: "Sorry maar ik heb nu geen tijd om te kletsen, vind je het erg om meteen weer te gaan?" Ik kan me niemand voorstellen die dan zegt: "Nou, doe mij maar een kop koffie." Dus ja, toch gewoon eerlijk zijn, lijkt me het beste advies.

Hoe krijg je iemand de deur uit?

Gewoon: vader vriendelijk gedag zeggen, en je daarna meteen op zijn kind richten. ("Doe je schoenen maar aan, jullie hebben leuk gespeeld!, schiet maar een beetje op, je vader wacht") En dan kind naar de deur dirigeren zodat vader wel mee naar buiten móet.

Gr. Poezie.

Omgekeerd

Kan het zijn dat de vader eigenlijk wacht to jij zijn dochter naar beneden roept en zich afvraagt waarom je dat niet doet en denkt dat er van hem verwacht wordt dat hij een praatje met je maakt en op een gegeven moment niks meer zegt als stille hint van: ik ben uitgepraat, roep me dochter maar?

ik heb nl gemerkt dat de ene ouder van je verwacht dat je hun kind naar beneden roept of naar boven gaat om het te halen (is immer jouw huis, ik ga ook niet zomaar bij iemand naar boven) en de andere ouder meteen onder aan de trap gaat roepen.

Dus volgende keer als hij komt meteen dochter naar beneden roepen. Wie weet is de vader wel opgelucht en denkt hij de hele tijd, wat moet dat mens van me

Doe ik al

Ik roep altijd al als ik een ouder zie aankomen het kind naar beneden, dus dit meisje ook. En die vader die gaat dan zitten en die zegt dan zeker 5 keer halfslachtig tegen zijn dochter; Kom, doe je jas eens aan, we gaan. Maar dan gebeurt er niks. Moet ík dat dan óók nog eens heel duidelijk tegen dat kind gaan zeggen?
Nee, alles is duidelijk dat ze op het punt staan om te gaan, alleen gáán ze maar niet.......

okee, dat is duidelijk anders dan ik dacht, niet goed gelezen.
tja, dan zou ik de jas van dochter pakken aan haar geven en zeggen: het is tijd om te gaan, jas aan!

Je kan je vader niet laten wachten hoor!

Dat zeg ik soms. Lekker moraliserend. Ik heb hier nooit te maken gehad met iemand die koffie verwachtte, maar wel met een extreem passieve vader die het aanjagen aan mij overliet. En eigenlijk werkt dat ook best goed, want vreemde ogen dwingen.

Lol en pas op..

Sorry maar ik lach echt blauw van het lachen om dat omaatje...

Maar pas op, want als je dingen gaat zeggen als:"Je kunt je vader niet laten wachten." kan het zijn (en ik spreek uit ervaring)at hij antwoord dat hij geen haast heeft!
Wat ik zou voorstellen is, als dit altijd zo gaat, om af te spreken dat hij haar een half uurtje later komt halen, zodat jij kunt zorgen dat dochter dan ook al helemaal klaar staat om meegegeven te worden. En inderdaad zorgen dat je daarna ook echt wat moet doen, al is het het eten voorbereiden. Sterkte..

Een half uur extra!

Nou, dat dacht ik niet. Gewoon de normale tijd afspreken, vriendinnetje 5 minuten daarvoor al naar beneden halen en helpen reisvaardig te maken en kijk, daar is pappa al. Doei, het was gezellig, tot de volgende keer, ik ga snel verder met ..... whatever....

Herkenbaar

Zo stug als deze vader heb ik het nog nooit meegemaakt, maar ook hier een aantal plakkers, onder de ouders van vriendjes. Ik richt me altijd op de kinderen. Die hebben samen afgesproken en bij 'afspreken' hoort nu eenmaal ook op een goede manier naar huis toe gaan.
Als de ouder er aankomt, pak ik de schoenen en de jas van het kind. Dan zeg ik: 'Kom op, doe je jas aan, wij moeten ook weer verder en je weet: je kunt alleen samen afspreken, als je ook weer goed naar huis kunt gaan.'
Ik hijs die kinderen in hun schoenen en jas. Ga echt niet op die ouders wachten, want sommigen zijn echt heel erg vervelend daarmee. Dan duurt het uren.
Ook het 'verstoppertje spelen als papa eraan komt', kap ik gelijk af. 'Nee, dat gaan we niet doen, als je hier wilt spelen moet je ook weer goed naar huis gaan.'

Herkenbaar

De moeder van een vriendin van dochter had ook nooit zo'n haast en dat was altijd onder etenstijd. Ik vind haar heel aardig, nog steeds, en ik praat graag met haar, maar ze had gewoon niet door dat we door haar niet konden eten tot ze weg was. Juist omdat we elkaar aardig vinden, was het denk ik voor mij lastiger om af te kappen en een eind aan de gezelligheid te maken. Ik bleef altijd wel bewust staan, ik ging er niet bij zitten, anders leek het net op visite

Plakkers

Mijn moeder heeft ook jaren last gehad van een plakker. Als ze dan de hond ging uitlaten om van hem af te raken, ging hij gewoon mee.

Ik heb gisteren nog de tuinpoort in het gezicht van een plakkind dichtgedaan, maar een plakvolwassene.... Ik zou ook gaan voor ruim op tijd het kind aankleden en achter de voordeur wachten. Nepgesprek voeren aan de telefoon terwijl je verontschuldigend glimlachend het kind naar buiten schuift en de deur dichtdoet?

Buiten spelen

Met mooi weer kun je ze ook nog even buiten laten spelen, of in de tuin. Schoenen en jas zijn dan al aan en als vader komt dan kan ze zo mee.

Ja, telefoon

Stop je mobiel in je zak en bel jezelf op de vaste lijn. "Goh, jullie zien jezelf wel uit he, daahaag" Zou dat werken? Wordt wel toevallig als je net iedere keer als hij komt, gebeld wordt.

Ik heb ook zo'n plakvader, heel irritant. Hij maakte het zelfs zo bont dat hij bij het feestje van dochter bleef plakken en mijn man was te beleefd om hem uit het restaurant weg te sturen. Hebben we nog voor die griezel betaald ook nog.

Ik denk dat je het beste beleefd doch kordaat kunt zeggen dat je verder moet met je bezigheden.

Hibiscus

En toch alle smoesjes

En toch denk ik dat alle smoesjes zoals telefoon, boodschappen, etc. niet echt gaan werken. Voor een paar keer misschien, maar daarna valt het kwartje vast niet. Het klinkt hard maar ik denk dat je zo'n extreme plakker gewoon niet meer binnen moet laten of desnoods tot de hal. Duidelijk stellen dus eigenlijk dat hij niet verder welkom is dan de voordeur.

Lol cobi

Ik lig weer tapijt te happen, waar haal je het vandaan? Bij mij zou die truc waarschijnlijk nog beter werken dan bij jou, want ik ben met een allochtoon getrouwd en die hebben losse handjes.
Groetjes
Massi

Maar cobi

Dat kan ook anders uitpakken. Want stel nou dat deze vader vroeger (en misschien nog steeds wel) een grote carriere als superman ambieerde. Zal je zien dat die diepgewortelde wens bij de aanblik van het blauwe oog ineens weer naar boven komt en hij zijn kans schoon ziet. En dan gaat hij misschien wel als semisuperheld de draadstartster helpen. "Ik kom je redden, ik laat je niet alleen...". Zit je helemaal met deze held opgescheept

Brengen

Als echt niks meer helpt, dan zou je altijd nog kunnen aanbieden het kind voortaan naar huis kunnen brengen. Dan hou je in elk geval de regie in eigen handen.
Tis een paardenmiddel, ik geef het toe, maar sommige mensen zijn gewoon echt ongevoelig voor welke hint dan ook.
n@nny

Ervaring met een plakmoeder, tips:

Zo rond vier uur zijn de kinderen 'toevallig' buiten aan het spelen. Met jas en schoenen aan, panklaar dus.
Inderdaad, kind brengen.
Andere tip: zelf jas en schoenen aan, gehaaste blik: 'je moet zelf heel haastig weg'.
Gewoon gaan eten koken, en de plakouder in de kamer laten kletsen. Werkte als een trein. Totdat mijn man een keer vroeger thuiskwam, en haar een glas wijn aanbood. Grrr....