En welke namen hebben het niet gehaald?

Kaaskopje

Ik was oorspronkelijk uitgerekend tijdens de kerstdagen bij de zwangerschap van mijn jongste dochter. Ik wilde haar als tweede of derde naam Noelle geven. Emanuelle vond ik nog mooier kwa betekenis maar ik kreeg Sylvia Kristel niet uit mijn hoofd dus dat zou het niet worden. Uiteindelijk werd ze veel te vroeg geboren en hebben we Noelle er niet aan toegevoegd maar ik vind het nog steeds wel een mooie naam.

Ehhhh

Eh, ik weet het niet meer. Zowel de afgevallen jongensnamen als de meisjesnamen niet meer. De enige namen die ik me nog kan herinneren waren de naamsuggesties die oudste (toen 4) deed voordat jongste geboren werd: Plant of Dinosaurus. Bijzonder was dat jongste vorige week éindelijk wist wat hij wilde worden als hij groot is: een plant.

Zucht

Wat een leuk draadje!
Namen geven was hier erg lastig omdat man in het onderwijs zit. Bij iedere naam die ik voorstelde zag hij in gedachten een leerling. Gelukkig vond hij de meisjesnaam die ik al jaren had mooi, en de jongensnaam voor de eerste ook. Het werd een meisje, en de jongensnaam hebben we later aan onze zoon gegeven.
Namen die afvielen waren: Hatice voor een meisje en Thorgal voor een jongen. Julia hebben we ook nog overwogen, die was het geworden als onze zoon een meisje was geweest.
Groetjes, Christel

En hier

Werd de eerste geen Lasse, omdat ze een meisje bleek te zijn. En voor de 2e vons mijn man Kari een mooie naam, wat ik een malle afkorting vind van Karin. Gelukkig werd dat een jongen.
Ik had trouwens best een leuk lijstje van namen: Stach, Pippa, Zazie en nog een stel die ik nu even niet weet. Maar mijn man vond ze niet mooi.

Dendy

O ja, via werk

We vinden allebei Judith geweldig. Maar via werk kenden we een jonge Judith met een hele nare hersenziekte. Bijna hetzelfde voor Florian: geen naam voor ons qua klank maar ook niet om het gevoel erbij. Toen ik 7 was is in mijn klas een jongen overleden aan de ziekte van Duchenne. Een kennis verloor haar baby van 8 maanden aan kanker. Beide heetten ze Florian.

Rosa van der Zanden

Elthe

ik had de prachtige naam 'Elthe' bedacht. Samenvoeging van oma1 en oma2, en lijkt genoeg op een naam om niet *te* bedacht te klinken. Werd helaas geveto-ed door man ('dat is toch geen naam'), dus kind heet nu Roepnaam Oma1 Oma2. Jammer want dat zijn twee erg lange namen (vier lettergrepen elk).

Bij ons vielen alle namen met 'J' af in verband met de achternaam (eis van mij). Helaas kon ik bijna alleen maar leuke jongensnamen met een J verzinnen (Jelmer, Jochem, Jelle, Joris, Jeroen).

Voor een meisje zijn er wat namen afgevallen wegens 'te populair', maar ik denk dat ik me daar niks van aan zou hebben getrokken als ik een van die namen echt heel mooi had gevonden. Wel heb ik jaren gezegd een eventuele dochter 'Anne' te noemen (naar mijn oma). Maar toen we echt over namen na gingen denken, vond ik 'm dat toch net niet. Terwijl ik het nog steeds wel een hele mooie naam vindt.

Elthe

Is idd mooi!

Hier.. Oscar, casper, julian, willem, maarten, boris..

Het was moeilijk

Wij konden het maar moeilijk eens worden. Chiara, Ilsa, Renee, Kieran, Jens, Maarten en Mats waren kandidaten maar werden het niet.

Moedersvanmeerkinderen

Hadden jullie dat nou ook, dat je bij de eerste veel meer mogelijkheden had dan bij de tweede, derde, vierde of volgende?
Ik vond het bij de laatste (nr 3) veeeeel lastiger om een leuke naam te verzinnen dan bij de eerste. De leukste namen waren immers al vergeven aan de kinderen die er al waren. En bovendien moet zo'n nieuwe naam ook nog eens lekker passen in het rijtje dat er al was.
Hoe was dat bij jullie?
n@nny

Ik vond het vooral heel grappig dat de namen die voor een eerder kind net afvielen, bij een volgend kind helemaal geen optie meer waren.
Maar het was een heel gedoe. Vooral omdat de laatst twee tegelijk kwamen en we de geslachten niet wilden weten. Dus we moesten drie combinaties. Jongen/meisje, meisje/meisje, jongen/jongen. Het is een wonder dat ze überhaupt een naam hebben.

Hoe meer, hoe makkelijker

Ik denk dat veel mensen een soort top 10 hebben van namen die ze leuk vinden, maar welke is nou de alllerleukste?

Voor de eerste zoek je de allerleukste naam. De meeste kinderen uit een gezin hebben een bepaalde stijl of categorie namen (Giovanni en Teun zullen doorgaans niet in 1 gezin voorkomen), dus met de naam van de oudste 'zet je de toon'. De tweede kan (als die van hetzelfde geslacht is) per defenitie niet meer de allerleukste naam krijgen want die heeft je oudste al.
Hoogstens een even leuke naam. Da's veel relaxter kiezen vond ik, 'the best of the rest'. Bij een tweeling is het helemaal makkelijk, die kunnen niet alletwee de allerleukste naam hebben, dus twee leuke namen is goed genoeg. Je hebt dan ook minder te kiezen als je wil dat de namen geen gelijke initiaal hebben en je ze niet teveel op elkaar wilt laten lijken voor het onderscheid, maar ook niet te verschillend (zoals Giovanni en Teun). Ik vond het voor de oudste het kiezen het lastigst, de tweede al iets makkelijker en was voor de tweeling zo klaar.

skik

Skik

Wat jij zegt, hoe meer hoe makkelijker, gaat alleen op, als er veel namen zijn die je leuk vindt en je niet kunt kiezen.
Bij ons was het probleem dat we iedere keer met moeite een of twee namen konden bedenken die wel wel vonden gaan.
Het stomme is, als een kind eenmaal heet zoals het heet, past de naam erbij en vervalt alle kritiek.
En wij hebben twee kinderen met namen die volgens P in een ander draadje niet door de beugel konden.

Het enige waar ik een beetje spijt van heb, is dat een dochter een verklein naam heeft. -tje. Dat zou ik nu niet meer doen. Maar we zijn al begonnen met haar aan te spreken zonder -tje en dat gaat ook best.

Nanny

Bij de oudste twee vond ik het in zekere zin het moeilijkst omdat ik toen alles perfect wilde doen waaronder de namen. Bovendien had ik twee vriendinnen die tegelijk zwanger waren en we hadden echt eindeloze discussies over 'de perfecte naam'.

Bij de jongste kinderen was er een vader die zich er mee wilde bemoeien en we hadden nogal andere ideeen in eerste instantie. Uiteindelijk kwamen we er wel uit. Ik vond het overigens voor meisjes makkelijker dan jongensnamen.

Of namen bij elkaar passen vind ik eigenlijk niet zo belangrijk. Ik vind het wel grappig als je een gezin hebt met echt compleet verschillende namen. Het is trouwens wel opvallend want het komt dus weinig voor.

Het bij elkaar passen

van de namen vind ik ook niet zo'n punt. Onze oudste hield zijn Koreaanse naam, dus daar hield het al op.
De combinatie voor en achternaam vind ik belangrijker, daar moeten ze hun hele leven mee.

Hier

Meisjesnamen die niet zijn gebruikt: Caitlynn, Priscilla en Kaya. Jongensnamen die met de grond werden gelijkgemaakt : Chris, Tim(othy) en Andrew.

Oef ik da's even denken

Bij de eerste was de meisjes naam Pepita Zara afgevallen (de winkel Zara bestond toen nog niet). Man vond het niets twee namen (hij moest niet zeuren, ik heb slecht 1 naam, hij 4!!!). Bij mensen van Marokkaanse afkomst een zeer gebruikelijke naam.
Bij de tweede werd het niet Jules, omdat zij een meisje bleek.
Bij de derde wisten we dat het een jongen werd en waren we daar direct over uit.
Eigenlijk stonden de namen die het uiteindelijk zijn geworden bovenaan de lijstjes dus de kinderen hebben zich aangepast aan onze kinderwens...

Niet geworden

Ik had altijd bedacht dat ik Sterre en Amber wel zal zitten. Myrthe kon ook nog. Maar m'n man vond Sterre en Amber niet mooi. (achteraf maar goed: verderop in de straat wonen 2 zusjes die Sterre en Amber heten. Maar dat weten we pas sinds onze kinderen buiten spelen)
Als de oudste een meisje was geweest had hij (zij) Merel geheten, die is het dus ook geworden. Bij de 2e hebben we dat op de valreep veranderd in Mirre, wat dan wel weer erg op Myrthe lijkt.
Als de 2e een jongen was geweest had die Ole geheten. Dat vind ik nog steeds een hele mooie naam, en jammer dat we die niet meer gaan gebruiken.
Madelief, Tristan en Thijmen stonden ook hoog op het lijstje, maar die namen spreken me nu allemaal wat minder aan.

Wat het niet werd

De eerste keer hadden we Teun en Lena.
De tweede keer Dieter en Lena. En Rosa (voor als het een meisjestweeling zou worden)
Lena en Rosa gingen dus niet door.
Wat er verder niet door kwam: Tobias (vond ik meer iets voor een hondje) Gees (vonden we toch wat te zwaar / serieus), Jannes (leuke naam, maar ik zag opeens een hulpverlener-met-linnen-tasje voor me) en Roemer (vond ik leuk tot mijn man zei dat hij het te grachtengordelig vond).

Het werd dus Teun en Dieter.
Teun vond iedereen meteen geweldig. Het bleek opeens een redelijk populaire naam te worden. Dieter zorgde voor een aantal vertwijfelde reacties. Ik vond het zelf een vrolijke en blije naam, maar anderen vonden het zwaar / serieus klinken. En ook nog Duits!
Het mooie van een naam die met Die begint, is dat je het vrijwel automatisch zegt met een glimlach.

Izar

bij ligt die associatie van Raf meer met een winkel in Amsterdam en met Rafael vd Vaart.

Het werd geen

Jonathan, omdat mijn man het niet mooi vond en omdat we een dochter kregen. Gelukkig maar want we hadden nog geen alternatief.
Babette viel ook af omdat mijn man het niet mooi vond.

Karel

en dat heb ik wel nog - onder de morfine - als naam genoemd toen de anesthesist naar de naam van onze zoon vroeg. Maar toch maar de andere gedaan. Wij hadden 2 namen, Karel en de naam die het geworden is, en de laatste weken draaide mijn man bij. Aanvankelijk vond hij de naam die het geworden is iets raars hebben.

Gelukkig nu niet meer...

Hier geen

Britta omdat onze achternaam met Br begint, dat werd teveel van het goede. En geen Sietske, hoewel tot eind in de race samen met een andere naam. Toen het wicht geboren werd keken we haar eens goed in de ogen en besloten we dat de andere naam haar beter pastte.
Jongensnamen zijn er niet afgevallen omdat we zeer unaniem waren en 1 zoon hebben.

En hier

bij oudste zoon was ik ervan overtuigd dat het een jongen werd en tijdens de zwangerschap hadden we al een naam. Bij de jongste zoon twijfelden we tussen zijn naam en Ruben.
Als we een meisje hadden gekregen had ze Sophie geheten.

De jongensnamen

Bij beide zwangerschappen wist ik al vroeg dat het een meisje zou zijn, maar op het laatste moment heb ik toch maar een jongensnaam verzonnen voor de zekerheid Bij oudste was dat Floris, eigenlijk omdat ik niets anders kon verzinnen en de meisjesnaam Florentine was. De jongensnaam voor jongste was Xavier. Bij haar was ik ook nog niet snel uit de naam die het uiteindelijk geworden is. Op het lijstje stonden Roosmarije, Marilies, Annelotte en de naam die het uiteindelijk is geworden. Toen ik ze voorlegde aan een vriend, vond hij er eigenlijk maar een mooi en niet te truttig.

Ollie

Ik wilde ooit een eventueel zoontje Laurens Olivier noemen. Mijn vader heet Laurens, Olivier vind ik zelf mooi en vrolijk, en de combinatie is een knipoog naar een hele ouwe filmster (Lawrence Olivier). En dan zou ik het jongetje Ollie noemen. Ik had er ook beeld bij, een vrolijk dik jongetje. Precies zo'n jongetje heb ik inmiddels, maar hij heet geen Ollie, dat kreeg ik er bij zijn vader niet door.
Voor meisjes bedacht ik nooit namen, want die zou ik niet krijgen, dacht ik.

Deze vielen af

Nr 1 werd een jongen dus de naam Indy ging de kast in.
Nr 2 werd een meisje dus de naam Jesper ging de kast in.

Nr 2 heet geen overigens geen Indy, want dat hoorde zo bij de zwangerschap van nr 1.

Qwendo

Onze namen

Als onze zoon een meisje was geweest, was de naam Nelleke geweest.
Als onze dochter een jongen was geweest, had hij Finn geheten.
De naam Noor is ook afgevallen. Dat klonk niet fijn met de achternaam. 3 x een klank met een R achter elkaar.

Namen

Helemaal gek was ik van de jongensnaam Dene. Helaas, m'n man vond het vreselijk (net als iedereen in m'n omgeving..)
Ook Pim is het niet geworden, want meisje.
Met de derde twijfelde we tussen de naam die het geworden is en Tieme, nog steeds leuke naam, maar voor de vierde die ieder moment verwacht wordt hebben we toch een andere naam. Grappig dat er toch iedere keer een andere naam naar boven komt bij iedere zwangerschap.

Hier

is het voor een meisje geen Isis Eowynn geworden...ik kreeg 2 jongens

Voor 1 jongen is het geen Owen geworden...vond ik helemaal leuk, manlief vond het een vreselijke naam.