Een huis vol
In de weken voor kerst heb ik zo af en toe gekeken naar de docuserie Een huis vol op Ned1. Het gaat over twee gezinnen met elk twaalf kinderen. Een van de gezinnen kondigde in de laatste aflevering aan dat zij een 13e kindje zouden krijgen.
Ik had verschillende collega's (allen met kinderen) die ook keken, dus op het werk werd er regelmatig tijdens de lunch gesproken over de twee families. Eén van de vragen, waar uitgebreide discussie over ontstond, was wat het maximun aantal kinderen is aan wie je kunt bieden wat ze nodig hebben. En dan ging het niet over in materiele zin, maar met name alles waarvoor emotionele beschikbaarheid voor nodig is. Dus het troosten als ze ziek zijn, boekjes lezen en samen spelen, helpen met huiswerk, je kind steunen en stimuleren, eigenlijk gewoon sensitief zijn en aansluiten bij wat je kind nodig heeft.
In mijn huidige situatie (één kind en man en ik die beiden 32 uur per week werken, man met een zeer ruime uitloop in de avonduren) zie ik absoluut niet hoe wij een gezin met 12 kinderen draaiend zouden kunnen houden, zonder dat kinderen daarin behoorlijk tekort komen. Op mijn doordeweekse thuisdag doe ik naast spelen met zoon en wat huishoudelijke klusjes, ook graag iets voor mezelf om gewoon weer een beetje op te laden. Ik merk dat ik best heel geduldig ben met zoon en veel van hem kan hebben, maar ik denk dat dit echt anders zou zijn als ik 12 kinderen om me heen zou hebben.
Zelf zou ik graag een tweede kind en misschien een derde kind willen krijgen, maar meer zie ik mezelf niet rond breien.
Mijn idee komt ook wel voort uit mijn eigen gezin van herkomst van zes kinderen, waar ik me altijd heel erg deel van de groep voelde en niet echt een individu. Zelf heb ik persoonlijke aandacht en oog voor wat ik nodig heb, wel gemist. Hoewel ik er geen trauma aan heb overgehouden 
.
Dus, aan hoeveel kinderen kun je in gezinsverband bieden wat ze nodig hebben? En wat is de grens voor het bieden van voldoende emotionele beschikbaarheid?
Karin nogmaals
Je hoeft niet minder groente te kopen als je op aanbiedingen let. Pasta is spotgoedkoop van het euroshopper merk, te koop bij AH. Meer onderin het schap zoeken!
Boodschappen
"Maar jullie geven voor een gezin met 2 kinderen dus veel minder uit dan ik?"
Wij geven minder uit aan bnoodschappen dan jij en hebben vier kinderen. Lidl, Euroshopper en twee broden voor drie euro. Het zou nog goedkoper kunnen maar we kopen bepaalde dingen wat duurder zoals biologische producten of vegavlees. We hebben elke week vier volle fruitschalen en eten dagelijks verse groente. Ik wil geen inferieure bagger eten, maar voor veel producten kan je een kwalitatief vergelijkbaar goedkoper alternatief vinden. Even door de knietjes!
skik
Lol p
Het Surinaamse gezin woont in en Haag, niet in Almere!
jullie hebben gelijk, met euroshopperproducten is het veel goedkoper.Ik zal maar eens kritischer gaan inkopen.
Karin*
"Ik zal maar eens kritischer gaan inkopen." Van mij mag je zoveel geld uitgeven aan boodschappen als je wil hoor, mijn reactie was maar om te illustreren dat het makkelijk met minder kan bij een groter gezin.
skik
Lol, mirreke, over sport
Ik zag mezelf ook niet iedere zaterdag naar een wedstrijd rijden vanwege competitiesport en dus bleven ze als sport op de zwemclub nadat ze daar hadden leren zwemmen. Tja en dat werd toen wel een wedstrijdsport en nu zitten we dus wel 2 a 3 keer in de maand zaterdags aan een wedstrijd vast en erger nog iedere doordeweekse dag moeten ze naar het zwembad gebracht worden omdat de weg er naar toe te ver en bovendien te gevaarlijk om te fietsen.
En nu zit ik dus helemaal zenuwachtig te stressen tot het telefoontje van mijn man komt om te vertellen hoe de wedstrijden van vandaag gegaan zijn.
Groeten Primavera
Karin
Oh maar dat mag je helemaal zelf weten hoor, maar wij hebben hier drie pubers en heel vaak vrienden die meeeten, dus dan gaat het hard..)
P dat weet ik wel
Waarschijnlijk omdat je een Sutinaams gezin zag in een nieuwbouwwijk? Geen kritiek hoor maar ik vind het niet echt een raadsel.
Grijns, primavera
Ja, als t balletje zo rolt, uiteindelijk groei je dan wel erin mee...
Hier iets vergelijkbaars maar dan met creatieve dingen en gelukkig via school. In plaats van sport hebben wij creatieve uitingen altijd nogal gestimuleerd. Beide oudste kinderen zitten nu in een plusklas en blijken nogal getalenteerd te zijn. Langzamerhand vergt dat ook steeds meer (tijds)investeringen van ons en dat doe je dan ook graag. Maar toch is de grens voor mij wel of het voor mij behapbaar blijft en anders moeten ze het anders zien te regelen. De 2 jongsten (1 ervan met autisme) en ikzelf zijn er ook nog...
mirjam
