De moeder met de late roeping

De grens

Als je vind dat iemand van 63 niet geholpen mag worden om zwanger te worden, omdat je dat tegen natuurlijk vind. Mag je dan op een andere leeftijd wel geholpen worden? iemand van 63 jaar is van nature niet meer vruchtbaar.
Er zijn mensen van 25 jaar die van nature niet vruchtbaar zijn, moet je dan daar ook tegen zijn omdat de natuurlijk blijkbaar wil dat ze geen kinderen krijgt?

We grijpen nu eenmaal in in de natuur. Met allerlei operaties, en ingrepen. Dat is nou eenmaal onze cultuur en onze "welvaard". Het enige wat je kan doen is hopen dat alle andere 60plussers met een kinderwens die keuze heel zorgvuldig gaan overwegen.

Er zijn mensen met een ernstige verstandelijke beperking die ook zwanger worden. Er zijn heroine hoertjes die ook zwanger worden.

Dit soort dingen, zijn de gevolgen van onze welvaart. Het kan... en dus word het gedaan.

Berber

dat gebeurt niet in Nederland. Hier zijn de ivf artsen terughoudend met het terugplaatsen van meer dan 2 embryo's simpelweg omdat meerlingzwangerschappen grotere risico'n met zich mee dragen.

Ik heb echt moeten aandringen om bij mijn 2 ivf pogingen 2 embryo's terug te laten plaatsen.

Verlies van een ouder

Ik heb twee keer van nabij meegemaakt dat een kind een ouder (veertigers) verloor. Dit is zoiets verschrikkelijks, dat gun je geen kind. Natuurlijk kun je zeggen dat je nooit weet hoe oud je wordt en dat elk kind risico loopt een ouder te verliezen. Maar de kans is echt stukken groter om te overlijden op je tachtigste (als dit kind 17 is) dan op je veertigste, dus ik vind dat echt een flauwekul argument. In de gevallen die ik heb meegemaakt was er gelukkig nog wel een andere ouder over, dat is er bij deze mevrouw ook niet. Er zijn ook geen oudere broers en zussen aanwezig. Heb ook jaren geleden een gezin gekend waar beide ouders verongelukten, een oudere zus die al getrouwd was heeft toen haar jongere zusje in huis genomen. Dit kind heeft echt niemand meer als de moeder overlijdt. Toen deze twee bekenden van mij overleden was meteen de nog sluimerende kinderwens voor een derde bij ons over. Ineens leek ons het risico zo enorm hoog om in de veertig te overlijden, maar dat is een stukje perceptie dat begrijp ik ook wel. Als je het van nabij meemaakt wordt het opeens anders.

Euh

nee dat voorbeeld van de heroine hoertjes is NIET door de welvaart, het staat er een beetje warrig. Ik bedoel dat zolang we het niet kunnen verbieden dat heroine hoertjes zwanger worden, we ook niet kunnen verbieden dat vrouwen van 63 zwanger worden. Want misschien heeft de 63jarige een heel goed netwerk en groeit het kind veiliger en prettiger op als de baby van de verslaafde die zelf ook al verslaafd ter wereld komt.

en als je tegen medische ingrijpen bent is daarvan de grens niet te bepalen, omdat we allemaal andere ideeen hebben.

Informatie moeder

We weten toch heel weinig van haar? Misschien heeft ze wel een groot netwerk, een veel jongere zus die een stabiel vervangend gezin vormt indien nodig. Wellicht groeit dit kind op in een grote extended family.

Pas als je het beeld compleet hebt, kun je een standpunt innemen.

Ik ben het er wel mee eens dat als deze vrouw alleen is, een kleine familie heeft die ver weg woont en met wie de band niet heel hecht is, niet erg veel vrienden heeft, dit een onverantwoorde beslissing is.

Liora

Nee vind ik niet

juist dat complete beeld is heel wankel. Je gaat dan uit dat die mensen allemaal maar het zelfde blijven. Die mensen worden ook oud, krijgen zelf te maken met zorg die ze moeten bieden of krijgen. Je stelt je dan overigens ook als aanstaand ouder buitengewoon afhankelijk op, ook erg onzeker dus.

Je moet uitgaan bij medisch ingrijpen van de risico's. Die vrouw had mi nooit geholpen mogen worden door deze arts, simpelweg omdat de kans op complicaties enorm zijn.

Nog even over verlies ouder

Zelf ben ik op 8-jarige leeftijd mijn vader verloren aan kanker. Hij was pas 41. Dat is voor mij ook een reden om niet te lang meer bezig te zijn met onze wens voor een tweede kind. Ik ben nu 37, en als ik 40 ben en nog steeds niet zwanger, is het mooi geweest. Maar ik heb al een kind - dat maakt de situatie ook amders. En tja, dat zeg ik nu... Wie weet denk ik daar tzt toch wel weer anders over.

Toch vind ik het zowel medisch als sociaal onverantwoord om als 63-jarige nog een kind te krijgen. Ik had tenminste nog een ouder over, en kon in hetzelfde huis blijven wonen en op dezelfde school blijven - en toch stond mijn wereld op z'n kop. Ik heb er nu soms nog last van! Kan je nagaan hoe dat zou zijn als je plotsklaps wees zou worden..

Niet voor

Ik ben absoluut niet voor moederschap boven de 60. Boven de 50 vind ik al twijfelachtig, maar dat zou zelfs nog via de natuurlijke weg mogelijk zijn. Ik bijvoorbeeld menstrueer nog steeds (hoewel... het is weer een maand weggebleven...), dus het zou zomaar kunnen. Ik moet er echt niet meer aan denken! Dus toen ik hoorde van deze vrouw vond ik het ook gek dat ze nog een kind kreeg. Maar ik ken ook een man die op 69 jarige leeftijd nog vader werd en zich te oud vond om nog een nieuwe hond te nemen. Dat zijn vrouw gróte kans had jong weduwe te worden (die was nog geen 30) en zijn kind jong wees, was blijkbaar van een andere orde dan een nieuwe pup. Heel apart. Maar dat kan, dus het mag.
Ik had net toevallig Koffie Max aanstaan (als behangetje terwijl ik op de computer zit) en daar hadden ze het ook over deze vrouw. Jacobine Geel merkte op dat mensen steeds ouder worden en dat het leven voor mensen ook steeds langer door zal gaan. Nu moeten we al tot onze 67ste doorwerken, het zal niet meer vanzelfsprekend zijn dat we vanaf onze 70ste afgeschreven worden voor de maatschappij. Voor zover ik mijn behangetje verstond begreep ik eruit dat ze vond dat de leeftijd waarop vrouwen nog moeder 'mogen' worden daardoor ook aan verandering onderhevig is. Als een vrouw nog redelijk fit 80 kán worden (niet gegarandeerd uiteraard) waarom zou ze dan niet op latere leeftijd moeder kunnen worden? Ik zeg niet dat ik het daarmee eens ben, maar er zit wat in. Volgens mij was Jacobine het overigens ook niet eens met zulk laat moederschap als in deze situatie.
Ik zie trouwens tegenargumenten voorbij komen die vooral veel zeggen van eigen 'trauma's of problemen. Of het eerlijk is deze vrouw daarom te veroordelen is voor mij de vraag. Iedere situatie staat op zichzelf.
Boos worden vanwege het vermeende egoïsme van deze vrouw vind ik ook onzin. Als we daarover beginnen zouden veel via de natuurlijke weg verwekte kinderen niet geboren horen te worden.
Het feit dat ze alleenstaand is vind ik geen goed 'anti' argument. Of je nu 60 bent of 30, als je alleenstaand bent en aan een kind begint is het kind altijd ouderloos als moeder overlijdt. Dan zal de omgeving ook voor opvang moeten zorgen of pleegouders.
De risico's van tijdens de zwangerschap zie ik ook niet als hoofdprobleem. Ze heeft het kind gezond ter wereld gebracht, dus die risico's zijn bewijsbaar niet automatisch aanwezig.
De term draagmoeder vind ik niet zo zeer beledigend in dit geval als wel dat het gewoon nergens op slaat als tegenargument. Er worden meer kinderen geboren die überhaupt nooit in het lichaam van hun moeder hebben gezeten, of net als bij deze vrouw niet automatisch afkomstig zijn van haar eigen eitjes. En toch zullen deze kinderen zich niet automatisch zielig voelen of zielig zijn.
Mijn zwager was in de veertig toen hij nogmaals vader werd. Het was het eerste kind van mijn zus. Sommigen dachten dat hij de opa was toen hij het kind wegbracht naar school. Of je je daardoor dus moet laten weerhouden van een kind...
Er wordt dus naar mijn mening teveel bijgesleept om aan te tonen dat deze mevrouw het verkeerd heeft gedaan, terwijl het wat mij betreft zuiver om de leeftijd gaat. Als je vanwege je lééftijd realistisch gezien geen kinderen meer zou moeten krijgen, dus wanneer een vrouw gemiddeld genomen de overgangsleeftijd heeft bereikt, is wat mij betreft de grens bereikt waarop je nog geholpen mag worden. Wat mij betreft geregeld op Europees niveau. Als je dan nog een kinderwens hebt zijn er andere wegen om daarmee om te gaan. Kinderopvang, pleegzorg, etc..

Manda

Hoi Manda,

Waarop baseer je dat het risico op complicaties zo enorm groot is? Heb jij statistische info over zwangerschappen boven de 60?

Bovendien, zullen de meeste complicaties leiden tot miskraam of gevaar voor moeder, welke gevaarlijk kindcomplicaties denk je aan? Het is toch vaak de leeftijd van de eicel die daarin kritiek is, en die zal wel jong zijn. Ik neem aan dat de eiceldonor niet 45 was toch? Ik heb nooit gehoord dat de leeftijd van de baarmoeder een probleem is.

Manda, ik begrijp daarnaast jouw felheid totaal niet. Waar komt dat vandaan?

Kaaskopje

Menstrueren en zwanger kunnen worden zijn niet hetzelfde. Gemiddeld is een vrouw tien jaar voordat ze in de overgang komt al onvruchtbaar.

Dus dat het zomaar zou kunnen omdat je nog menstrueert, klopt niet.

Nou liora

misschien moet jezelf even zoeken naar de risico's van zwangerschappen, het is in de media ook langs gekomen, wellicht heb je die gemist.

Ik ben niet fel, ik vind het wel diep triest voor dat kind later.

Liora

Er zijn toch zat vrouwen die dachten al lang en breed in de overgang te zitten, en alsnog zwanger raakten....denk maar aan de nakomertjes vroeger...

Pelle, resterende levensverwachting

http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/themas/gezondheid-welzijn/cijfers/extra/resterende-gezonde-levensverwachting.htm

Manda

Ligt toch genuanceerder.. Hierbij uit een advies om de leeftijd voor eiceldonatie-ontvangst te verhogen van 45 naar 50 jaar:

"Concluderend kan gesteld worden dat het beloop van
zwangerschappen die ontstaan zijn na eiceldonatie op latere
leeftijd, ook bij uitgebreid gescreende vrouwen, gecompliceerder
is dan het beloop van spontane zwangerschappen
of ivf-zwangerschappen. De belangrijkste factoren
lijken de eiceldonatieprocedure en de hoge incidentie van
meerlingzwangerschappen te zijn; de leeftijd van de moeder
lijkt een veel kleinere rol te spelen. De maternale morbiditeit
is verhoogd, maar er is niet of nauwelijks een verhoging
van neonatale morbiditeit of sterfte bij de eenlingzwangerschappen."

Hierbij de link naar het gehele artikel, is erg interessant en genuanceerd vind ik.

http://www.umcutrecht.nl/NR/rdonlyres/E6866E63-B5B6-43AB-87DF-BD74A11A2E0E/3912/ArtikelKortmanFauserMacklon.pdf

Interview met de 'oude moeder' op de nossite

op de site van de NOS is een interview met de moeder zelf te zien en te horen, vanuit het kraambed. Los van alle discussies en wat je ook vindt van zwangerschap op je 63ste: ik vind haar heel nuchter en praktisch overkomen, en denk dat ze een lieve en bewuste moeder zal zijn.

Nee pelle

Zoals je kunt lezen heb ik gezegd dat ik niet voor nieuw moederschap ben op een leeftijd dat het biologisch gezien niet meer realistisch is. Als de Nederlandse wet dus bepaalt dat je tot 45 jarige leeftijd geholpen kan worden, vind ik dat een prima grens.
Iemand die ouder dan 45 jaar is en nog zwanger wordt via natuurlijke weg, heeft mijn zegen, ook al is het niet mijn keus. Als het mij zou gebeuren, kan niet hoor, dan zou ik het kind houden en grootbrengen tot waar voor mij mogelijk is. Ik vind alleen niet dat een dokter iemand van boven de 45 nog zou moeten helpen, dus met andere woorden: ja, iemand boven de 45 zou van mij niet zwanger 'mogen' worden met behulp van een arts. Of die grens in de loop van de toekomst naar boven bijgesteld moet worden is wat mij betreft bespreekbaar, maar nogmaals... het zou niet direct mijn keus zijn. Op een gegeven moment lijkt het mij goed, verstandig of welk woord je er ook voor kiest om te beseffen dat het niet meer voor je bestemd is om moeder van een eigen kind te worden. Iemand die op 63-jarige leeftijd zich daar nog steeds niet bij heeft kunnen neerleggen had cru gesteld beter in therapie kunnen gaan.

Liora

Ik zou die periode van 10 jaar toch maar niet als voorbehoedsmiddel gebruiken tegen dat je ergens in de veertig bent
Ik heb nu duidelijk tekenen van de overgang, het rommelt al een jaar zo'n beetje. Dat zou betekenen dat ik op mijn 39ste geen kind meer had kunnen krijgen.
Het volledig wegblijven van de menstruatie zit ongeveer middenin de overgang. Er gaat dus nog een tijd vooraf in aanloop naar dat punt en een periode erna. Zoals je weet zijn er nog genoeg mensen die boven de 38 een kind krijgen en die zijn echt niet allemaal pas midden 50 in de overgang.

Interview ook gezien, maar

het gaf mij een heel ander beeld dan Aggie. Ik zag vooral een vrouw die heel erg vanuit zichzelf denkt: het was haar wens en zij heeft besloten er helemaal voor te gaan, omdat het echt de laatste optie was. Die wel een paar keer ingaat op de vraag of het voor het kind wel leuk/goed is om zo'n oudere moeder te hebben, maar die dat vooral vanuit zichzelf deed: dat haar dochter haar vooral een lieve moeder zal vinden.
Ik vind er ook nog wel meer van, maar heb nu even geen tijd mee om te reageren, hopelijk later wel..
Aagje

Als je voor het eerst moeder wordt

weet je, alle verhalen, boeken en films ten spijt nóg niet wat je overkomt. De werkelijkheid is altijd anders.

Ik vraag me af welk beeld deze mevrouw van de dagelijkse werkelijkheid heeft. Alle opa's en oma's die ik spreek, zorgen nu en dan een dag voor kleinkinderen, soms een paar nachtjes over - en dan zijn ze blij dat de kinderen weer naar hun eigen ouders gaan, want op hun leeftijd is het fysiek gewoon veel vermoeiender. Maar voor deze moeder op leeftijd is er geen weg terug.

Jacobine Geel kan op omroep Max gerust melden dat we allemaal langer leven en langer meedraaien in het bestaan, maar ouderdomskwaaltjes blijven een rol spelen. Las laatst ergens dat rond 63 jaar de grens ligt waarna het toch helaas echt wat minder wordt allemaal.

Deze mevrouw is alleenstaand. Ze schijnt een ruim vangnet te hebben - maar altijd bestaat het risico dat die vangnetters op een dag verzuchten 'ja maar jíj wilde zo graag een kind'. Dat komt zelfs geregeld voor binnen een relatie waar één van de twee meer uitkijkt naar een kind.

Wat voor mij nog steeds overeind blijft is de wortelloos-heid van dit meisje. Ze heeft een niet-biologische moeder op leeftijd, geen broers en zussen, geen eigen ooms en tantes, geen grootouders, en ze kan nooit op zoek naar haar afstamming, want eicel en zaadcel komen beide van een onbekende.
Ik snap nog steeds niet dat iemand welbewust ervoor kiest dergelijke biologische eenzaamheid mee te geven.

Pelle

je krijgt per keer 3 x vergoed. Dus als je weer zwanger wil worden dan idem. Dus je kan dan in den einde door gaan met een hele kinderschare.

Ik geloof (maar weet het even niet meer tot welke week) dat een vroege miskraam ook mee telt in die 3 pogingen, dus als dan de 3e keer lukt en je krijgt een vroege miskraam dan ben je de pineut.

Ah liora

nou als dat zo is dan is dat zo, valt het weer mee. Goh tja dan kan je die arts dus op dat punt niets verwijten.

goh dat zou 63 jarige baarmoeder nog ok is zeg, wonderlijk de natuur, zal ze nog niet in de overgang zijn gegaan of daar medicatie voor hebben gekregen (bestaat dat ?).

En toch, ik vind het diep triest. Nu maar hopen dat die vrouw 100 wordt en tot haar dood helder van geest en met een kranig lijf.

Wel overgang

Hoi Manda,

Nee in principe is die vrouw allang door de overgang. Met medicijnen kunnen dan de condities in de baarmoeder weer worden geoptimaliseerd. Alleen de eitjes komen niet terug natuurlijk.
Er zijn ook vrouwen die vervroegd in de overgang komen, een vriendin van mij op haar 32e! Dankzij eiceldonatie heeft ze toch nog kinderen kunnen krijgen.

Liora

Aagje

Ik deel jouw mening over deze mevrouw. Ik moest bijna lachten toen ze zei: ik hoop dat anderen later niet tegen mijn kind zeggen 'wat heb jij een oude moeder', maar 'wat heb jij een leuke moeder'. Ze hoeft zich echt geen zorgen te maken dat anderen de opmerking zullen maken 'wat heb jij een oude moeder'. Goh, gezellig met oma op stap, dat is wat haar kind waarschijnlijk te horen zal krijgen.

Ik hoop van ganser harte dat ze een goed vangnet hebben, maar ik vraag me af of dat er zo rooskleurig uitziet. Ouders die kunnen bijspringen heeft ze ongetwijfeld niet meer, haar eventuele broers en zussen of vrienden zullen ook min of meer uit haar leeftijdscategorie zijn, dus dan kom je al snel uit op 'het tweede kringetje': neven en nichten, kinderen van vriendinnen, een leuke jonge buurvrouw of collega. Hoe verder mensen van je af staan, hoe kleiner de kans dat ze daadwerkelijk iets voor je gaan doen.

skik

Waarom die grens?

"Maar waarom die leeftijdsgrens van 45 jaar? De belangrijkste reden is dat de medische risico’s boven die leeftijd gewoon te groot worden. Voor zowel moeder als kind. De veroudering van het lichaam gaat niet ongemerkt voorbij. De kans op allerlei problemen neemt snel toe, zoals hoge bloeddruk in de zwangerschap, vroeggeboorte en groeiachterstand. Met alle risico’s van dien, zoals levenslange handicaps bij het kind en zelfs sterfte van het kind. Ook de kans dat de vrouw overlijdt tijdens de zwangerschap is groter: 1 op de 20.000 onder de 45 jaar en 1 op de 1000 boven de 45 jaar. En boven de zestig zal dat nog wat hoger zijn."(aldus gyneacoloog Jan Kremer op https://www.mijnzorgnet.nl/vruchtbaarheidsproblemen/b/weblog/archive/2011/03/23/63-jaar-en-bevallen.aspx?sms_ss=twitter&at_xt=4d89f98acec36fff%2C0).
Hij zei eerder ook: Eiceldonatie bij vrouwen boven de 45 jaar is in Nederland niet toegestaan. ''De gezondheidsrisico's voor moeder en kind zijn te groot'', zegt ivf-specialist Jan Kremer. Er is dan een verhoogde kans op suikerziekte, groeistoornissen, vroeggeboorte en overlijden. ''Ook het vaatstelsel van een 62-jarige moeder is er niet op gemaakt om zwanger te worden.''
Vrouwen krijgen gemiddeld op hun 31e jaar kinderen, waarvan hun eerste op 29,4 jaar. ''Als je ouder wordt, kan je lichaam minder hebben.'' Een zwangerschap boven de 45 jaar is, los van de ethische en levensbeschouwelijke dingen die je erover kunt zeggen, dus af te raden, aldus Kremer. ''Ik hoop natuurlijk van harte dat het goed gaat, maar je loopt een risico en als arts vind ik dat niet verantwoord.''
Ik mag toch aannemen dat hij er verstand van heeft
Jesse

Gevoel

Vaak weet je pas wat je ergens van vindt als je er een gevoel bij hebt. Theoretisch kan ik het niet veroordelen, dat vind ik nog steeds.
Maar gisteren bij P en W zag ik beelden van die vrouw en haar baby. Een neef van haar was te gast, hij maakt een docu over haar. En ik merkte dat ik enorm te doen heb met de baby. Het is echt niet leuk om als puber een moeder te hebben van tegen de 80, als ze er dan überhaupt nog is.
En de moeder was in de beelden heel postnataal emotioneel en dat klopte gewoon niet. Die emoties horen bij een jongere vrouw, vond ik.
Ik vond ook de moeder heel zielig, want in elke context rond de opvoeding zal zij niet passen, en dat lijkt me heel naar.

Liora

Omzeilen adoptieregels

in feite is het een adoptie. Eicel en zaadcel zijn "vreemd". Hoe groot zou de kans zijn dat je als alleenstaande vrouw van 63 een baby mag adopteren?

Liora

vanwaar deze ommezwaai in je mening ?

Manda

Of het een ommezwaai is, weet ik niet. Ik heb niet eerder gezegd dat ik het goed vond, wel dat ik het niet a priori veroordeel. En ik ben nog steeds van mening dat je er pas een weloverwogen mening kunt vormen, als je het hele plaatje kent, het sociale netwerk, etc.
En als ze een jongere man had van 35 vind ik het dus echt een ander geval.
Maar toen ik het zo zag voelde het gewoon niet goed en had ik met beiden te doen.

Tja

omdat je mij verweet dat ik fel was en 'leven en laten leven' zo benadruktte verbaast mij dit nogal. Ze heeft geen 35 jarige man dat wist je al.