De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
dan schreef op 01-08-2021 om 21:04:
[..]
wat vindt hij er zelf van? Wat is voor hem een haalbare situatie wat het reizen naar zijn kinderen betreft? Er zijn zoveel mogelijkheden maar ja, de wil moet er wel zijn natuurlijk.
Het gaat vooral om wat zij vind, ik denk dat ie het niet meer durft te zeggen voor het geval dat ze er weer ruzie om krijgen.
Granny71 schreef op 01-08-2021 om 21:04:
[..]
Volgens mij vind jij die gelatenheid prima en wil je niet anders.
Stel dat hij morgen ineens met zijn ex regelt dat hij om de week daarheen gaat om voor zijn kinderen te zorgen, ben je dan blij voor hem of boos omdat je hem minder zal zien?
Zeker het laatste, dat blijkt toch al uit al haar reacties. Zelfs om de 2 weken is teveel. Een week per maand geeft ze dan weer geen antwoord op. Ikke ikke ikke en de rest kan ?...... 😖
A12345 schreef op 01-08-2021 om 21:01:
[..]
Ja, dat kan. Maar dat moet dan ook eens gebeuren. Wat ik al zei, de gelatenheid is een groot deel van mijn ergernis.
Ook als hij daar een paar weken met de vakantie naar toe gaat, komt de oplossing niet uit de lucht vallen. Regelt hij dan niks, dan is hij misschien weer even opgewekt, maar verder blijft de situatie precies hetzelfde als voor de vakantie.
Ik geloof dat ik hem ook steeds minder begrijp maar dat kan aan mij liggen natuurlijk. Als hij zijn kinderen zo mist, dan zou ik denken dat hij er alles aan doet (wat ook voor hem haalbaar is uiteraard) om ze te zien.
dan schreef op 01-08-2021 om 21:04:
[..]
wat vindt hij er zelf van? Wat is voor hem een haalbare situatie wat het reizen naar zijn kinderen betreft? Er zijn zoveel mogelijkheden maar ja, de wil moet er wel zijn natuurlijk.
Tijd niet meer echt over gehad. Maar laatste keren zou hij het liefst de vakanties het liefst vooral hier doorbrengen met de kinderen en 'n beetje daar met z'n allen. En dan tussendoor af en toe. En hij had het over een scenario waarbij zijn ex met de kinderen terug zou keren. Maar dat laatste lijkt me alleen realistisch als haar geld op is.
Wat er niet echt in lijkt te gaan, is dat hij zelf wat moet doen in plaats van te hopen dat het vanzelf allemaal de juiste kant op valt.
A12345 schreef op 01-08-2021 om 20:59:
2 weken, 2 weken, dat zie ik niet zitten.
Ik wil best meedenken. Vooral met vakanties en dan misschien af en toe eens. Maar elke 2 weken 2 weken daar zitten, dan is hij er hier amper nog.
Hij zal ook moeten beseffen dat hij zichzelf niet op kan delen.
Dan is het wel zo eerlijk als jij nu een punt achter de relatie zet. Want JIJ wilt de haalbare oplossing niet.
Dat zowel je vriend als zijn kinderen doodongelukkig worden van jouw enige "oplossing", namelijk elkaar alleen in vakanties zien, kan je blijkbaar geen barst schelen. Ik hoop dat de schellen snel van jouw vriend zijn ogen vallen.
Vind je er nu eigenlijk iets van dat zo ongeveer iedereen je hier kritiek geeft op je houding? Of gaat dat echt volledig langs je heen?
BlueHeart schreef op 01-08-2021 om 21:06:
[..]
Het gaat vooral om wat zij vind, ik denk dat ie het niet meer durft te zeggen voor het geval dat ze er weer ruzie om krijgen.
Dat is het denk ik wel. Als ik boos ben zeg ik weleens dingen die ik niet meen. Laatste keer zei hij dat hij voortaan wel alleen een cadeautje gaat kopen. En hij belt nu dus ook alleen zonder er verder iets over te zeggen.
Hij is van het principe dat wie dronken is of boos is, de waarheid zegt die iemand onder normale omstandigheden niet zegt, maar ik zeg als ik boos ben echt dingen die ik niet meen en waar ik achteraf spijt van heb.
MevrouwJack schreef op 01-08-2021 om 21:12:
Vind je er nu eigenlijk iets van dat zo ongeveer iedereen je hier kritiek geeft op je houding? Of gaat dat echt volledig langs je heen?
Dat is wel een eye-opener dat ik sommige dingen verkeerd heb aangepakt. Maar ik blijf er wel bij dat om de week of 2 weken/2 weken geen structurele oplossing is.
A12345 schreef op 01-08-2021 om 21:13:
[..]
Dat is het denk ik wel. Als ik boos ben zeg ik weleens dingen die ik niet meen. Laatste keer zei hij dat hij voortaan wel alleen een cadeautje gaat kopen. En hij belt nu dus ook alleen zonder er verder iets over te zeggen.
Hij is van het principe dat wie dronken is of boos is, de waarheid zegt die iemand onder normale omstandigheden niet zegt, maar ik zeg als ik boos ben echt dingen die ik niet meen en waar ik achteraf spijt van heb.
Je klinkt bij elke post sympathieker... 😪
A12345 schreef op 01-08-2021 om 20:59:
2 weken, 2 weken, dat zie ik niet zitten.
Ik wil best meedenken. Vooral met vakanties en dan misschien af en toe eens. Maar elke 2 weken 2 weken daar zitten, dan is hij er hier amper nog.
Hij zal ook moeten beseffen dat hij zichzelf niet op kan delen.
Die man zit in een spagaat omdat jij hem daar in duwt. Hij kan zijn tijd wel verdelen over zijn kinderen en jou, maar jij wil dat niet. Misschien moet je iets heel onbaatzuchtigs doen en de relatie verbreken. Ik begrijp niet, dat jij als moeder zijnde notabene!, niet ziet dat wat jij wil, niet het beste is voor zijn kinderen.
A12345 schreef op 01-08-2021 om 21:10:
[..]
Maar dat laatste lijkt me alleen realistisch als haar geld op is.
Waar is dit nou weer voor nodig?
A12345 schreef op 01-08-2021 om 21:10:
[..]
Tijd niet meer echt over gehad. Maar laatste keren zou hij het liefst de vakanties het liefst vooral hier doorbrengen met de kinderen en 'n beetje daar met z'n allen. En dan tussendoor af en toe. En hij had het over een scenario waarbij zijn ex met de kinderen terug zou keren. Maar dat laatste lijkt me alleen realistisch als haar geld op is.
Wat er niet echt in lijkt te gaan, is dat hij zelf wat moet doen in plaats van te hopen dat het vanzelf allemaal de juiste kant op valt.
dat is dan toch al een mooie oplossing, beetje hier en de rest daar? Wanneer is hij van plan weer naar zijn kinderen te gaan? De kans dat zijn ex weer terugkomt lijkt me inderdaad vrij klein.
dan schreef op 01-08-2021 om 21:07:
[..]
Dat laatste ziet hij dan vooral qua vakanties of bij een scenario waarbij zijn ex daar vertrekt.
Maar wat ik al zei, voor dat eerste moet hij wel wat regelen. Dat laatste zie ik op korte termijn niet gebeuren. Geen idee verder wat zij daar uitspookt, maar als ze van geld geld kan maken, dan blijft ze tot St Juttemis daar.
A12345 schreef op 01-08-2021 om 20:59:
2 weken, 2 weken, dat zie ik niet zitten.
Ik wil best meedenken. Vooral met vakanties en dan misschien af en toe eens. Maar elke 2 weken 2 weken daar zitten, dan is hij er hier amper nog.
Hij zal ook moeten beseffen dat hij zichzelf niet op kan delen.
Kun je je voorstellen dat zijn kinderen dat ook denken? ' hij is hier amper nog' ?
Als je je in kan voelen in zijn jonge kinderen, dan snap je toch wel dat het in het belang is van zijn kinderen om daar weer meer te zijn?
Als ouder zouden zijn kinderen voorop moeten staan, niet jij. Dat zou heel natuurlijk zijn. Wat heb ik enorm met die kinderen te doen.
Ik ben zelf gescheiden en voedt mijn 2 kinderen ook zo goed als alleen op; ik heb ontzettend veel moeite te snappen hoe jij alleen aan jezelf kunt denken hierin. Jullie relatie gaat ook schade oplopen, als dit zo blijft. Er is zelfs een kans dat hij jou het kwalijk gaat nemen, kan ik me zo indenken. Niet dat dat terecht zou zijn, want hij maakt zelf deze beslissing. Maar goed, ik zou ook nooit samen kunnen zijn met iemand die er voor kiest niet bij zijn kinderen te zijn.
Granny71 schreef op 01-08-2021 om 21:16:
[..]
Waar is dit nou weer voor nodig?
Dat is de waarheid. Als haar geld op is, zal ze moeten gaan werken. Dat kan ze daar niet. En dus zal ze daar dan weg moeten. Ze leeft daar (riant) van het geld dat ze bij de scheiding mee heeft gekregen.
