De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
BlueHeart schreef op 23-08-2021 om 14:02:
[..]
Hij houdt nog van haar?
Ik denk dan.. tuurlijk houdt hij nog van haar, het is de moeder van zijn kinderen. Dat houden van gaat niet weg, buitenom andere scenario's want er zijn wel gevallen waar het zo slecht loopt of liep dat dat houden van weggaat, maar als ik zijn situatie zo lees, zou ik er absoluut niet raar van opkijken als hij nog van zijn babymama houdt. Ze hebben samen toch een mooie creatie gemaakt en dat zijn de kinderen , dat is een verbintenis met elkaar dat nooit weggaat.
Ga latten TO. Als de moeder in dat land wil blijven zal je vaker moeten dealen met de kinderen. Laat hem eigen woonruimte huren/kopen. Dan kunnen die kinderen gewoon 1 op 1 tijd hebben met hun vader en blijft de situatie voor iedereen behapbaar.
Ik snap jouw rol in dat financiële en praktisch deel niet, daar heb je niks over te zeggen. Dat is iets tussen je vriend en de moeder van zijn kinderen.
Waarom denk jij invloed uit te kunnen oefenen op waar zij woont, of hoeveel alimentatie hij betaalt? Dat gaat je toch helemaal niks aan?
Rachel. schreef op 23-08-2021 om 14:12:
[..]
Ik denk dan.. tuurlijk houdt hij nog van haar, het is de moeder van zijn kinderen. Dat houden van gaat niet weg, buitenom andere scenario's want er zijn wel gevallen waar het zo slecht loopt of liep dat dat houden van weggaat, maar als ik zijn situatie zo lees, zou ik er absoluut niet raar van opkijken als hij nog van zijn babymama houdt. Ze hebben samen toch een mooie creatie gemaakt en dat zijn de kinderen , dat is een verbintenis met elkaar dat nooit weggaat.
Dat denk ik ook. Zijn gedrag laat dat ook zien. Ik vind dat voor hem pleiten.
Met TO heeft hij pas een jaartje verkering, dus in die zin ligt zijn loyaliteit denk ik nog meer bij zijn ex en helemaal bovenaan staan zijn kinderen.
Het klinkt alsof hij zich heeft laten meeslepen in deze prille relatie en dat hij nu inziet dat hij fouten heeft gemaakt en dit probeert recht te zetten. Het zou me niet verbazen als deze relatie met TO snel over is.
Julali schreef op 23-08-2021 om 14:11:
[..]
Maar het is toch net zo goed haar geld? Waar ze recht op heeft? Dat soort zaken leg je samen vast.
Zonder haar had je vriend nooit zoveel carrière kunnen maken, geld verdienen en tegelijkertijd kinderen kunnen krijgen.
Wat je samen afspreekt, daar heeft ze recht op, maar dat heb je samen af gesproken. Had je ook anders kunnen doen of in het vervolg anders kunnen doen.
Dat laatste is onzin. Hij heeft dat eerder verdiend ondanks haar dan dankzij haar.
Rachel. schreef op 23-08-2021 om 14:12:
[..]
Ik denk dan.. tuurlijk houdt hij nog van haar, het is de moeder van zijn kinderen. Dat houden van gaat niet weg, buitenom andere scenario's want er zijn wel gevallen waar het zo slecht loopt of liep dat dat houden van weggaat, maar als ik zijn situatie zo lees, zou ik er absoluut niet raar van opkijken als hij nog van zijn babymama houdt. Ze hebben samen toch een mooie creatie gemaakt en dat zijn de kinderen , dat is een verbintenis met elkaar dat nooit weggaat.
Ik denk van niet. Hij wil "geen gezeik". Daar zijn ook wel redenen voor, waar ik nu niet over uit wil wijden.
Haar agenda ken ik verder niet. Maar haar verblijf daar en kunnen leven zonder iets of veel te hoeven doen, staat of valt wel met zijn bereidheid om dat te financieren.
Julali schreef op 23-08-2021 om 14:17:
Ik snap jouw rol in dat financiële en praktisch deel niet, daar heb je niks over te zeggen. Dat is iets tussen je vriend en de moeder van zijn kinderen.
Waarom denk jij invloed uit te kunnen oefenen op waar zij woont, of hoeveel alimentatie hij betaalt? Dat gaat je toch helemaal niks aan?
Nee, maar je krijgt er wel mee te maken als partner van. En dan vind je er automatisch ook iets van.
A12345 schreef op 23-08-2021 om 14:25:
[..]
Ik denk van niet. Hij wil "geen gezeik". Daar zijn ook wel redenen voor, waar ik nu niet over uit wil wijden.
Haar agenda ken ik verder niet. Maar haar verblijf daar en kunnen leven zonder iets of veel te hoeven doen, staat of valt wel met zijn bereidheid om dat te financieren.
Maar denk je dat dit em gaat worden voor jou?
Een oprechte vraag he, tis niet dat ik dit negatief of lacherig bedoel he.
Rachel. schreef op 23-08-2021 om 14:28:
[..]
Maar denk je dat dit em gaat worden voor jou?
Een oprechte vraag he, tis niet dat ik dit negatief of lacherig bedoel he.
Vroeg of laat loopt dit fout. Dat dacht ik al en dat denk ik nog steeds.
A12345 schreef op 23-08-2021 om 14:23:
[..]
Wat je samen afspreekt, daar heeft ze recht op, maar dat heb je samen af gesproken. Had je ook anders kunnen doen of in het vervolg anders kunnen doen.
Dat laatste is onzin. Hij heeft dat eerder verdiend ondanks haar dan dankzij haar.
Ik neem aan dat zij veel voor de kinderen heeft gezorgd, terwijl hij aan het werk was? Of komt al dat geld uit de lucht vallen?
Afspraken worden meestal gemaakt op basis van de levensstandaard die je boven een bepaald niveau wil houden voor je kinderen. Je wil niet dat je kinderen bij de andere ouder op een houtje moeten bijten, of in een klein, tochtig huis slapen.
Dat is hoe een goede ouder denkt, die denkt allereerst aan het belang van de kinderen. Daarna komt de nieuwe vriendin pas, met haar eisen.
Kom je zelf iets tekort dat je hier zo negatief over doet?
Julali schreef op 23-08-2021 om 14:19:
[..]
Dat denk ik ook. Zijn gedrag laat dat ook zien. Ik vind dat voor hem pleiten.
Met TO heeft hij pas een jaartje verkering, dus in die zin ligt zijn loyaliteit denk ik nog meer bij zijn ex en helemaal bovenaan staan zijn kinderen.
Het klinkt alsof hij zich heeft laten meeslepen in deze prille relatie en dat hij nu inziet dat hij fouten heeft gemaakt en dit probeert recht te zetten. Het zou me niet verbazen als deze relatie met TO snel over is.
Heel eerlijk... dat gevoel heb ik ook flink, maar daarnaast is het 'ik denk', ik kan het niet zeker weten want ik ken hun niet en ben niet helderziend dus kwil het niet zo voor der voeten leggen alsof ik t beter weet. Maargoed al met al mijn gevoel zegt dit ook. Of ik dat goed aanvoel is wat anders😬
Julali schreef op 23-08-2021 om 14:30:
[..]
Ik neem aan dat zij veel voor de kinderen heeft gezorgd, terwijl hij aan het werk was? Of komt al dat geld uit de lucht vallen?
Afspraken worden meestal gemaakt op basis van de levensstandaard die je boven een bepaald niveau wil houden voor je kinderen. Je wil niet dat je kinderen bij de andere ouder op een houtje moeten bijten, of in een klein, tochtig huis slapen.
Dat is hoe een goede ouder denkt, die denkt allereerst aan het belang van de kinderen. Daarna komt de nieuwe vriendin pas, met haar eisen.
Kom je zelf iets tekort dat je hier zo negatief over doet?
Née, dat deden vooral hij, een oppas en ook haar moeder is daar een tijd geweest om te helpen. Zijn werk deed hij grotendeels van huis uit, dus hij was niet de hele dag weg of zo.
Kom niks tekort maar zoals ik al zei rijmt hopen dat ze daar weg gaat niet met haar verblijf daar financieren.
A12345 schreef op 23-08-2021 om 14:08:
[..]
Nee dat niet, maar hij wil “geen gezeik”.
Dat maakte ik mijn ex ook wijs als ze weer eens klaagde over de hoogte van de alimentatie die ik aan de moeder van mn kind betaal.
A12345 schreef op 23-08-2021 om 14:29:
[..]
Vroeg of laat loopt dit fout. Dat dacht ik al en dat denk ik nog steeds.
Ja precies.. maar to, wil je er dan nog energie insteken? Ik bedoel, nu heeft iedereen stress ook jij.. wil je nog een paar jaar met elkaar zo doorgaan.. en dan heeft iedereen inclusief jij heel veel energie in iets gestopt waarvan je weet dat dit niet goed voelt en niet blijvend gaat zijn?
Is het dat je er gwn niet aan moet denken om er een punt achter te zetten? Dat die gedachte te veel pijn doet?
Want nu ga je eigenlijk energie ergens in steken waarvan je ziet dat dit niet matcht. Daarnaast denken de kinderen natuurlijk ook dat dit miss blijvend is en doen hun best aan iemand te hechten naast dat ze al veel hebben meegemaakt..
Is het dan niet beter er een punt achter te zetten dan over een paar jaar waar het uiteindelijk vanzelf stuk zou lopen?
En niet alleen voor hun maar ook voor jezelf. Want je gooit in die tijd ook kostbare tijd weg terwijl er miss iemand rondloopt die dezelfde principes als jou heeft in een relatie en die ook wel leuk is?
BlueHeart schreef op 23-08-2021 om 14:34:
[..]
Dat maakte ik mijn ex ook wijs als ze weer eens klaagde over de hoogte van de alimentatie die ik aan de moeder van mn kind betaal.
Hij heeft nog wel andere motieven, los van houden van, maar goed...
per situatie kan het verschillen, ik denk in dit geval dat houden van allang over is.
