Commissie samson, twee aanbevelingen

Na één dag mediageruis wordt het snel stil rond de commissie Samson. Terwijl de uitkomsten erg zijn: ruim twee keer zoveel kans op seksueel misbruik binnen een jeugdzorgsetting. De uitkomsten verbazen mij niet, maar maken me wel verdrietig: zoveel diepe ellende voor totaal eenzame kinderen, zoveel machteloosheid voor ouders.

Er zijn twee punten die voor ouders van belang zijn:

- tot verbazing van ouders gebeurt vaak het volgende: kind wordt uit huis geplaatst, vervolgens volgen meldingen van seksueel misbruik, de beschrijvingen zijn ernstig, ouders worden door de politie verhoord, ouders blijken geen dader te kunnen zijn (voor een case: zie lost mothers, Nel; maar zij is echt niet de enige). Tot verbazing van ouders stopt daarna het politie-onderzoek. Ouders hebben het niet gedaan, einde van het onderzoek. Terwijl ouders dan willen weten: wie heeft het wel gedaan? Hoe komt het kind aan bepaalde verhalen, uitspraken, lichamelijke kwetsuren etc. Maar vreemd genoeg stopt het onderzoek dan: ouders zijn geen dader, einde van het onderzoek. Terwijl de ernstige signalen er wel nog zijn. Dat zou niet moeten.
Eerste aanbeveling: als de politie een onderzoek heeft gestart naar seksueel misbruik (of andere vormen van mishandeling), en als de ouders niet de daders blijken te zijn, dan zou de politie verder moeten zoeken: wie is wel de dader? Het crisisopvanggezin, de jeugdzorginstelling, het pleeggezin etc. etc. De kans dat de dader(s) zich daar bevinden is ruim twee keer zo groot als de kans dat ouders de dader zijn.

- als ouders signalen hebben van misbruik of geweld tegen hun kind in een jeugdzorgsetting kunnen ze eigenlijk nergens naartoe. AMK en raad voor de kinderbescherming doet geen onderzoek meer als er al een OTS is. De inspectie gaat niet in op individuele gevallen. Dat is vreemd. De raad voor de kinderbescherming is toch niet een raad voor de kinderen-tegen-ouders-bescherming? En de nspectie kan toch niet gaan wachten tot er meerdere kinderen mishandeld of misbruikt worden? Het AMK, de raad en de inspectie (eventueel onderling afspreken wie wat oppakt) zouden op basis van signalen een onderzoek moeten instellen: is het kind wel veilig waar het kind nu is. Zoals ze ook bij ouders een onderzoek instellen. Met rapporten en aanbevelingen voor de rechter of de instelling, en bij ernstige calamiteiten direkt overleg met de voogd om het kind ergens weg te halen. Dan maar terug naar de ouders, de kans op misbruik of mishandeling wordt daardoor in elk geval gehalveerd!

Ik zou graag zien dat de bestaande instellingen met dezelfde procedures, maar een uitgebreidere 'doelgroep' in elk geval geprobeerd worden. Gebaseerd op het besef dat kinderen op meerdere plekken gevaar lopen en bescherming verdienen. Liever eerst dit proberen, voordat er weer een nieuwe instelling komt voor het melden van....

Tsjor