Buren horen dreumes huilen deel 2

Laten

Ik zou het maar even zo laten. Dit kost je heel veel energie, die stop je vast liever in andere dingen. Eventueel een kort briefje door de brievenbus in de trant van 'wat ons betreft even goede vrienden, wij willen het er verder bij laten want dit kost ons teveel energie en levert alleen maar ruzie op'. Op een niet-beschuldigende toon, uiteraard
En dan gericht aan wat leuks gaan denken, want zoiets kan je echt 'opvreten'. Dat is het niet waard.

Niets

helemaal niets.....Ik denk namelijk dat je al voldoende doet en hebt gedaan. Sleutel terug geven en klaar ermee. Het is jammer en zonde, maar soms is het niet anders. Tenminste, dat zou ik doen.

Ach

wat vervelend nou. Gevoelsmatig zijn er denk ik twee dingen die je kan doen. Een is niets. Gewoon laten gaan en negeren. Immers je weet zelf ook wel dat de buurvrouw erg aan het overdrijven is. Deze mensen ergeren zich aan jullie om wat voor een reden dan ook en dat reageren ze nu af. Je kan het ook heel "serieus" gaan nemen. Bijna elke dag ga je dan naar je buren om te vragen hoe het gegaan is en steeds vertel je hoeveel moeitje je doet. Zo heb je zijn kamer met isolerendbehang behangen . En je brengt hem nu later naar bed zodat hij langer 's morgens slaapt. Je hebt een wekker gekocht om hem te leren om langer te blijven liggen. Je hebt zelf het idee dat het een stuk beter gaat en hoe is de ervaring van je buren. Je verzint het gewoon ter plekke. Het is dan wel heel moeilijk voor je buurvrouw om vol te blijven houden dat ze de baby hoort huilen. Erg kinderachtig maar soms is dat blijkbaar nodig. Het lijkt erop dat je buren een probleem hebben en als je ze serieus neemt dan wordt dat hopelijk beter.

Tssss.....

nou ja! Wat een gez....k....Als je geen geluid van je buren wilt, moet je een hutje op de hei kopen....Je kan rekening houden met elkaar, maar ergens houdt het op!

maar omdat je met honing meer vliegen vangt dan met azijn, vind ik het scenario van Vlinder eigenlijk heel goed! Bij juffen op school lijkt dit ook te werken als kinderen niet in het plaatje passen, misschien werkt het ook bij je buuv....en anders, lekker laten gaan die hap!

Nou ja pilar.....

Gewoon lekker laten.

Schouders ophalen en lekker laten kletsen.

Uitbreiding op vlinders scenario

Ik vind vlinders scenario zo gek nog niet. Daarnaast zou ik spruitje een nachtje te logeren brengen en de daaropvolgende ochtend toch weer aanbellen en vragen hoe laat ze hem gehoord hebben.

Hebben ze je kind dan toch gehoord, dan horen ze dus jouw kind niet, maar iets anders. Dan zou ik een bezoek van een ghostwhisperer adviseren.

Dat denk ik ook zonnetje

Ik dacht hetzelfde als zonnetje. In ons vorige huis (dat als blok erg gehorig was) hoorde een gezin van 4 huizen verder onze oudste ook vaak huilen. Helemaal duidelijk wie het was wisten ze niet omdat naast ons een meisje vandezelfde leeftijd woonde. Het was dus óf onze oudste óf buurmeisje. Dit gezin had maar 1 dochter die ong. 3/4 was in die tijd. Wel aardige mensen, maar wel enigzins érg gefocusd op die dochter die ze na veel moeite en op wat latere leeftijd alsnog hadden gekregen. Wij namen dit wel serieus, ik ben gewoon een vaste slaper en wie weet...hoorde ik het zelf pas later? Als ze al een tijdje huilde?? En je wist het niet zeker, ook al wist ik zeker onze dochter huilde niet dan kon het ook nog best buurmeisje zijn, toch? Wij hebben zelfs nog de kledingkast verplaatst naar de andere muur om enigzins het geluid aan die kant te 'dempen' (niet dat ik dacht dat dat hielp, maar meer om te laten zien, we doen er alles aan....). Het waren ook geen onaardige mensen en de manier waarop ze het brachten was ook wel zo dat je bereid was om mee te denken en iets te proberen.
Totdat ze op een dag kwamen en zeiden dat het nu écht te gek werd (was ook in de vakantie...zou dat ermee samenhangen?) hun dochter was al dágen iedere keer wakker door het gehuil. Vooral de afgelopen nacht was het vreselijk geweest.....dat verbaasde ons zeer...Omdat dochter omdat wij aan het behangen waren al 2 nachten bij mijn broer logeerde!!! En buurmeisje was met haar moeder op vakantie (vader was wel thuis en dit gezin wist dat duidelijk niet).
Dus toen kwam de aap uit de mouw....hun dochter verbeelde zich schijnbaar dat er een kind huilde. Of gebruikte het als smoes dat ze zo vaak en zo vroeg wakker werd.Wie weet wilden de ouders wel graag dat ze wat langer sliep (het was toch vakantie?) en zeiden ze dat ze weer moest gaan slapen en zei hun dochter dat dat niet kon omdat ze een baby hoorde huilen? Precies weten we het niet. In ieder geval hebben we erna nooit meer klachten gehad. En ook geen echte verklaring ofzo.
Ik denk dat hier net zo iets speelt. Misschien een optie om je kind ook eens onverwachts uit logeren te sturen? En dan maar hopen dat ze weer komen klagen!! Zet anders de wasmachine ervoor 's nachts aan...dat ze daarover komen en dan kan je het meteen vragen.
Het is overigens wel toevallig dat gezin met die dochter die van alles hoorde had ook last van draaiende wasmachines 's nachts!
groeten albana

Tegengeluid

Ongeacht of jij als ouder het vervelend vindt of niet (in jouw geval dus niet), jouw buren hebben last van het gehuil van jouw kind.
Ook al is het "pas" om 7 uur, ook als is het maar 5 minuutjes.
Als mijn dreumesbuurjongetje iedere morgen om 7 uur 5 minuten lang huilt, waar ik wakker van wordt (omdat mijn kinderen wakker worden), zou ik daar ook zeer geïrriteerd van raken en dan is ook de wasmachine 's nachts opeens een onoverkomelijk probleem, maar ook een huilbui 's avonds.
Waarom laat je je dreumes 5 minuten huilen 's morgens ? Waarom niet gelijk uit bed en wakker zijn met z'n allen ?
Ik vind haar niet kinderachtig, ze is nu 2x met een probleem bij jou gekomen op zoek naar een oplossing en het enige wat ze te horen krijgt is dat het niet waar is....Ik zou dus ook boos en geïrriteerd weggelopen zijn.
Het gaat er niet om of hij wel of niet huilt 's nachts, die patstelling blijf je houden. Het gaat erom of je het naar alle tevredenheid kan oplossen met z'm tweeën.
Dus niet zeggen dat je kind niet huilt, maar benadrukken dat je begrijpt dat als het zo is, dat dat indserdaad heel vervelend kan zijn en wat jullie er aan zouden kunnen doen om het voor hen niet vervelend te laten zijn.
Stop met tegengas geven, daar gaat het niet om. En ik hoop voor je dat je al helemaal niet tegen ze gezegd heb dat je vroeger ook last had van hun kinderen en daar ook nooit wat van gezegd hebt.
Ik kan me je frustratie voorstellen, maar ik ben het niet met je eens dat de buurvrouw kinderachtig reageert !
Jakiro

Onze buurman

Wij hebben ook zoiets gehad met onze buurman, toen onze oudste 1 was. Die begon op een gegeven moment op de muur te bonken, ik voelde me vreselijk opgefokt om zo snel mogelijk onze zoon stil te krijgen. En wij lieten hem echt niet lang huilen. Ik ben toen meteen langs de deur geweest en heb uitgelegd dat we het heel vervelend voor hem vonden en dat we er alles aan deden om de last te beperken. En dat dit een fase is die weer voorbij gaat, maar dat kinderen nu eenmaal herrie maken (en stinken) , zo'n soort verhaal. Dat hielp, hij heeft nooit meer geklaagd. Na een verbouwing hebben we ook meteen onze beide buren een bloemetje aangeboden vanwege de overlast. Dat vonden ze beide helemaal niet nodig maar waardeerden het gebaar.
Eigenlijk zouden jij en je buren precies moeten noteren wanneer jouw kind huilt en hoe lang - en die lijstjes vergelijken.. Maar ik denk als ik het zo lees dat het beter is het zo te laten, volgens mij komen jullie er niet uit. Misschien nog een keer aanbellen en zeggen hoe vervelend je het voor ze vindt. En misschien toch je kind sneller uit bed nemen en mee naar beneden nemen, ik vind hem eigenlijk helemaal niet zo vroeg in vergelijking met onze lawaaipapegaaien

Jakiro kom nou!

je hoeft toch niet bij elk kikje meteen je kind op te pakken? Hou eens op zeg....Ik vind dit gewoon geneuzel van die buren van Pilar.....en blijkbaar klopt het gewoon niet.....daarom, begin het vlinder-offensief en kijk hoe het vervolgens gaat.....ik voorspel (neenee, ik ben geen Char) dat de buren (of de kinderen) je kind niet meer zullen horen! Want inderdaad, het zijn de KINDEREN die bij pa en ma klagen....en dan het gezeur over wasmachines....jeetje zeg....nogmaals, wil je geen geluid van je buren, koop dan een vrijstaande woning of ga op de hei zitten!

5 minuten

Je kan niet voorkomen dat een klein kind huilt. Natuurlijk laat je als ouder een kind niet uren huilen ongeacht of de buren er wel of geen last van hebben. Alleen 5 minuten is toch helemaal niks. Zelfs als ik gelijk opstond als ik een kind hoorde huilen duurde het echt wel een paar minuten tot ik bij het kind was en tot het kind vervolgens weer rustig is. En dan moet ik het kind ook gelijk horen. Het duurt bij mij als ik echt slaap ook wel een paar minuten voordat ik wakker ben van gehuil. Dus dan is het zo het minstens 5 minuten of nog langer voordat het weer stil is.

Huilende kinderen zijn voor alle partijen niet fijn maar huilende kleine kinderen zijn een van de weinige geluiden die niet te vermijden zijn en die je als ouder wel wat kunt beperken maar nooit helemaal kunt voorkomen.

Maylise

Jakiro. maar wat dan?

Wat moet je dan in dat geval doen? Je weet zelf hopelijk toch ook wel dat je je kind na de eerste kik uit bed haalt een kind dat zo door heeft en dan steeds vroeger komt. En dan? Ook steeds uit bed halen want stel dat de buren het horen? Je moet je kind toch opvoeden en het leren om te slapen. Dus dat betekent ook af en toe het laten huilen en zeggen dat het nog te vroeg is moet gaan slapen. Ja, dat kan vervelend zijn voor de buren maar het is meestal maar tijdelijk en hoe vervelend het ook is, je moet als buren toch rekening met elkaar houden. En dat betekent dat je soms misschien eens wat nadelen moet accepteren. Zo gaan mijn kinderen slapen rond 7 uur. Onze buurkinderen niet en stormen gerust tot een uur of 10 - 11 nog de trap op en neer. Moet ik daar dan over gaan klagen? Want dat is ook heel vervelend voor mijn kinderen. Ze zouden wel eens wakker kunnen worden. Nee, natuurlijk niet. Oja, zelf ik echt een pesthekel aan een barbecue. Maar onze buren vinden het geweldig en doen het het liefste iedere avond in de zomer. Dat accepteer je dus maar. Wat voor een leven heb je als je overal maar over gaat klagen? Of niets meer accepteert van je buren? Of andersom als je buren overal over gaan lopen zeuren. Want eerst was het de baby die 's nachts huilt. Maar het is nu ook al de wasmachine en straks is het waarschijnlijk weer iets anders.

Hemel jakiro

Kind slaat aan,je wordt soort van wakker,bedenkt even wat voor dag het is en wat eigenlijk de bedoeling is,bedenk ineens dat je niet droomt helaas,strompelt uit,bed,even naar de wc,en dan ga je je kind halen.Voila,je bent zo vijf minuten verder als het niet meer is......
bastet

Pilar

Brief schrijven is natuurlijk ook een optie.
Ik zou niet over het wassen beginnen denk ik, dat is een gevolg van........
Gewoon dat jullie het vervelend vinden dat hun kinderen, zoals jullie begrijpen, wakker worden van jullie kindje dat huilt.
Ik zou er een voorstel in doen, wat hier in het draadje al eerder is vermeld, om beide de dagen en tijden te noteren van wanneer hun kinderen jullie kindje hoort en jullie wanneer jullie kindje huilt. En dat dan later eens vergelijken met elkaar. Wellicht kun je een periode van een week of 2 weken voorstellen en in die week of 2 weken je kindje 1 of 2 nachtjes uitlogeren laten gaan (zonder dat de buren het weten) en dan kijken of hun kinderen jullie kindje op die dagen hebben gehoord. Dan weet je of hun kinderen jullie kindje echt hoort of dat ze denken hem/haar te horen maar het niet zo is of hun vader en moeder voor de gek houden. Als je dan gaat vergelijken kun je dat zien.
Zo kun jij je brief schrijven wat je prettig vindt en zo kun je ook gelijk het idee van Vlinder er in meenemen.
het blijft een rot situatie omdat je er zo weinig mee kunt Maar ik denk dat alleen al met het overwegen van een brief schrijven, wat betekent dat je het toch wel serieus neemt, blijkt dat je er wat mee wilt doen, dat het zo niet goed is "opgelost".
Succes, ik hoop dat jullie eruit komen.
En goed dat je de buurvrouw gewoon gedag hebt gezegd!

Groetjes,
Claudia

Serieus nemen

Het gaat om het gehuil van je kind wat iedere morgen opnieuw (blijkbaar) je buren tot last is.
Of jij het als ouder daar mee eens bent is wat anders, dit feit bestaat nu eenmaal.
Het is niet af en toe dat je kind huilt, nee, iedere morgen om kwart voor 7, huilt je kind 5 minuten.
Nasha:"en dan het gezeur over wasmachines....jeetje zeg...." Die buren zouden waarschijnlijk niet zeuren over wasmachines als dat het enige was, maar als je daarbij optelt dat ze iedere morgen wakker worden van een huilend kind (of dat waar is of niet, laat ik even buiten beschouwing) dan is dat écht teveel.
Vlinder: Als je kind iedere morgen om kwart voor 7 wakker wordt, tegen de tijd dat je ook wakker moet worden, is het geen kwestie van "aanleren" dat je kind moet doorslapen. Dus dan laat je het niet doorhuilen om opvoedkundig te zijn in de hoop dat het de volgende keer wel langer slaapt.
En Bastet; als je kind iedere morgen huilend wakker wordt, gaat jouw scenario niet op. Overigens; eerst plassen voordat je naar je huilende kind gaat ?
Het feit blijft dat jouw kind iedere morgen om kwart voor 7 huilend wakker wordt. Dat geeft Pilar ook toe.
"Echter...we laten hem nooit langer huilen dan 5 minuten, rennen dan naar boven voor een speen. Meestal zakt ie dan nog een minuut of 10 weg en daarna halen we hem uit bedje en gaan met hem naar beneden" Waarom niet gelijk naar beneden na de eerste tekenen dat hij wakker is. Waarom pas na 5 minuten. Waarom nog even 10 minuten laten soezen en dan pas uit bed halen?
Het af en toe 's nachts huilen is inderdaad grote onzin als je daarover als buren gaat klagen. Dat hoort nu eenmaal bij kinderen, dat heeft (bijna) elk kind. Daarbij wacht je eerst of het niet uit zichzelf weer gaat slapen, als dat niet zo is troost je, geef je een knuffel en daarna gaat het weer slapen. En dat dan maximaal eens per maand ofzo. Klagen de buren dan; dan kunnen ze hoog en laag springen, maar krijgen ze geen gelijk in hun klaagzang. Helemaal als je beseft dat ook zij kinderen hebben die op momenten dat het JOU niet uit komt ook voor geluidsoverlast zorgen.
Maar dat is ook het basisprobleem niet, dat is, samen met de wasmachine, de bekende druppel van de emmer.
Het gaat om die ochtenden waarop Pilars dreumes, als hij thuis is, huilend wakker wordt, en blijkbaar altijd.
En dan op een tijd die volgens de buren te vroeg is, waardoor ze er last van hebben en zelf wakker worden (tenminste de kinderen).
Daar moet iets op gevonden worden, dat dreumes of langer slaapt, of niet meer huilend wakker wordt, maar vrolijk wakker wordt,of dat het niet meer irriterend is voor de buren.
Wat ik zou doen is met een bos bloemen en voor de kinderen een klein kadootje (boekje, viltstiften, knikkers of weet ik veel wat) naar de buren gaan als je zeker weet dat ze allemaal thuis zijn. Zeggen dat je het heel vervelend vind dat zij blijkbaar last ondervinden van iets wat jij niet als een probleem zag, maar dat je er uiteraard wat aan wil doen als het mogelijk is.
Vragen wat nu precies het echte probleem is, of ze het altijd horen, hoe laat ze het horen en of het naar hun mening op te lossen is, want, ook zij weten dat, het is nu eenmaal een jong kind wat nog niet alles snapt en wat nog niet opgevoed is zoals een kleuter of basisschool kind.
Dat je wil benadrukken dat een kind nu eenmaal geluid en herrie maakt, net zoals hun kinderen, maar dat je begrijpt dat als het een ritme is, het gaat irriteren.
Hou voor mijn part alletwee een mogelijk geluidsoverlastdagboekje, van alle geluiden, van alle gezinnen bij om te kunnen vergelijken. (maar alleen als jullie allebei on speaking terms zijn, zodat dat bij vergelijk de boel niet alsnog ontploft)
Zolang je als ouder blijft uitstralen dat ze kinderachtig zijn en zeiken en dat hun kinderen ook wel eens herrie maken, los je het nooit op, dan blijft het altijd als een struikelblok tussen jullie in staan.
En dan de volgende vraag; is er in jullie huis nog iets op te lossen zodat het geluid minder draagt ? Dubbele beglazing, ramen dicht, dreumes op een andere kamer ?
Jakiro

Ik sluit me aan bij Jakiro's posting. Dit is dus wat wij hebben gedaan bij onze buurman. Het gevoel geven dat je het serieus neemt (en niet gaan jij-bakken - ook al hebben ze ongelijk)
(ik vond m'n eigen posting wat warrig)

Rafelkap

We zeggen inderdaad hetzelfde. Dan zal het moeten werken toch ?
Nee, even serieus. Ik heb een poosje bij/voor/met/aan een burenbemiddelingsprogramma gewerkt en wat mij opviel bij conflicten was dat niet zozeer het probleem en sich het conflict was, maar de patstelling die ontstaan was en de bereidheid om open te staan naar een ander helemaal weg was (van beide kanten !)
Beseffen dat men bij een probleem overdrijft (3x per week wordt de hele week) en het zwart/wit ziet (hij huilt altijd) is al een relativering van het probleem.
Blijkbaar ben jij, Pilar, een stuk toleranter naar je buren toe, dan zij naar jou. En dat siert je, maar ga er niet van uit dat iedereen dezelfde mate van tolerantie heeft. Soms is het de beste om de wijste te zijn, net te doen alsof je toegeeft om als winnaar uit de bus te komen.
Jakiro

Jakiro(ot)

Ehm,ja mag ik misschien even 30 seconden naar de wc,voor ik naar de baby ga?Moet je bij elke kik direct klaar staan?Of mag een kind ook leren dat je soms gewoon even moet wachten?Tuuurlijk laat je een kind geen kwartier krijsen vroeg in de ochtend,nooit gedaan.Overigens,ik begrijp inmiddels dat er toch hiaten zitten in hun verhaal,en snap er helemaal niks van, omdat hun eigen kind kennelijk ook heeft gekrijsd 'snachts.Buren hebben is geven en nemen.Ik erger me soms aan brommers van mijn buurjongen,maar de buren horen mijn zoon en zijn elec. gitaar ook weleens.
Groet,Bastet

Haha jakiro

Heerlijk gelachen om jouw posting!

Pilar, niks van aantrekken. Een baby die vijf minuten huilt tussen half zeven en zeven uur: paradijs! Veel baby's worden een stuk eerder wakker.

De buren moeten leren zich om te draaien en weer verder te slapen!

Liora

Jakiro

>>Nasha:"en dan het gezeur over wasmachines....jeetje zeg...." Die buren zouden waarschijnlijk niet zeuren over wasmachines als dat het enige was, maar als je daarbij optelt dat ze iedere morgen wakker worden van een huilend kind (of dat waar is of niet, laat ik even buiten beschouwing) dan is dat écht teveel. < <

Tja, ik vind het geneuzel omdat je in een rijtjeshuis nu eenmaal onvermijdelijk geluid van je buren hebt.....ja, ik heb ook van die buren....en als zij visite hebben lijkt er een kudde olifanten de trap op en af te lopen en de voordeur gaat altijd met een klap dicht, maar kom op zeg, ik ga daar toch niet over zeiken??

>>Overigens; eerst plassen voordat je naar je huilende kind gaat ? < <

Oh ja!!!! Zeker weten!!! Want eh....als ik dat niet doe, dan pis ik in me broek als ik mijn kind optil!!!

Liora

Het was niet grappig bedoeld, maar bloedserieus.
Het zegt wat over jou en niet over mij dat je erom moest lachen...
En het is geen baby, maar een dreumes.
"De buren moeten leren zich om te draaien en weer verder te slapen!" De grootst moegelijke onzin die ik ooit gehoord heb. Degenen die ergens last van hebben moeten dus aangepakt worden en niet degenen die de last veroorzaken ? (en ik laat hier buiten beschouwing of Pilars dreumes écht overlast veroorzaakt)
Jakiro

Hier ook zoiets

Wij hebben dit probleem ook (gehad). Wij hadden juist een enorm koppige dreumes. Die huilde altijd als hij naar bed moest (we hebben van begin af aan een vast ritme gehad, dus hier lag het probleem niet), duurde zo een 20 min. Als hij in bed gelegd was (rond 19:00) begon hij te huilen (kon je in het hele huizenblok horen). Maar als we naar hem toegingen, duurde het gehuil alleen maar langer. Ook werd hij iedere nacht huilend wakker op verschillende tijden. Op advies van buuf laten huilen s'nachts (ondertussen waren haar (volwassen) zoons en de andere buren een haat offensief begonnen tegen ons (nee, ze kwamen niet praten, ze maakten en maken nog steeds ons leven tot een hel, op alle mogenlijke manieren, tot bedreigingen aan toe). Na ons kind 3 weken lang te hebben laten huilen (nee, hij leerde er dus niks van), ben ik met mijn rug naar hem toe, op zijn kamer gaan staan (hij huilde nooit langer dan 5 min. want bij de eerste kik werd ik al wakker, en snelde naar hem toe).
Toen hij 2.5 jaar was, hebben we hem bij zijn zus op de kamer laten slapen, en wat denk je? Hij ging vrolijk naar bed, en s'nachts sliep hij door. Na een half jaar hebben we hem weer op zijn eigen kamer gelegd, en nog steeds gaat hij goed slapen en hoor je hem niet meer. Maar mooi dat de buren door blijven gaan met hun wegklieren, en uiteindelijk hebben ze gewonnen, we hopen hier zo snel mogenlijk weg te zijn, want een leven hebben we hier niet.
Laat alles even bekoelen, en misschien is er bij jullie ook zoiets als buurtbemiddeling, misschien kunnen jullie dan tot afspraken komen (zoals de tips die al beschreven waren, opschrijven wanneer hij huilt op welk tijdstip).
Het is voor beide partijen lastig, maar jullie kindje horen, op momenten dat het niet kan, dan zou ik ook raar staan te kijken.
Groetjes

Last.....

Is er enig kruid gewassen tegen buren die iets dergelijks als een paar minuten huilen al als overlast beschouwen?Moooozeskriebel......volgens mij,al zou je dit kunnen voorkomen,verzinnen ze wel wat anders.
Als je constant bezig moet zijn met al je handelingen zo plannen dat je op je tenen loopt,om de buren maar niet te storen,waar is dan je woongenot?Mijn buren en ik hebben het motto leven en laten leven.Voor ons houdt dat in:heel veel rekening houden met je buren,maar ook realisitsch zijn,in gehorige rijtjeshuizen ontkom je er niet aan om elkaar eens te horen,ook op momenten die je misschien minder goed schikken.
Bastet

Geen zeikerd

Wij zijn hier ook geen zeikerds, ik woon tenslotte op een industrieterrein, waar veel herrie is en waar om 6 uur 's morgens al de vrachtwagens gaan lossen en de bakken van graafmachines gewisseld worden. Daarbij valt een huilend kind in het niet, maar het kan nu eenmaal niet anders en het is geen woonwijk, wat ik een heel belangrijk argument vindt.
Waar ik echter wel veel last van had, was de piepende schommel van de buren. Na een paar weken hadden we het ze ook verteld, werd een beetje lacherig gedaan en zij hoorden dat geluid nooit, dus wat was er nou ? Het schommelen en piepen ging gewoon door.
Na een week nog een keer gemeld en gezegd dat we er écht last van hadden, hun reactie werd al wat agressiever. Maar nog steeds werd er geschommeld en dus gepiept.
Toen het na een week nog niet beter werd, hebben we de buren op de koffie gevraagd en gelijktijdig gevraagd of hun en onze kinderen samen even een uurtje wilden schommelen op hun schommel.
Na een kwartier werden ze gillend gek; wat een herrie !
Wat bleek; de dwarsbalk waaraan de schommel hing, was aan één kant bevestigd op een in de grond geslagen paal en aan de andere kant op onze buitenmuur. Het gewring van de scharnieren droeg dus door de muren van ons huis en blijkbaar op zo'n toonhoogte dat de ramen en onze muren een soort mee gingen resoneren en een verschrikkelijk geluid produceerden.
Oftewel, wij waren de buren van Pilar en onze buren waren Pilar. Onze buren waren er voor 100% van overtuigd dat ze geen lawaai veroorzaakten,want zij hoorden het ook niet. En wij werden helemaal gek van het geluid, en dat irriteerde zo erg dat we ons ook gingen ergeren aan het gehuil van de kinderen, het douchen van hen, het dichtslaan van hun deuren etc. Het zou echt bijna gaan exploderen.
Gelukkig is het nu opgelost.
Jakiro