Boek over scheiden van een narcist en rol kinderbescherming. AnneJ?
Dit boek kwam via via tot mij. Degene van wie ik het heb, zei dat het niet gepubliceerd mag worden. Ze zei er niet bij waarom. Het staat wel bij bol.com maar als 'niet leverbaar'. Ik heb het grootste deel gelezen en geloof de schrijfster, zelf journaliste en jurist. Het is wat Storms beschrijft over de rol van instituten in het boek "destructieve relaties op de schop".
In de link het hele boek. AnneJ: ik dacht dat het voor jou ook extra interessant is omdat de rol van kinderbescherming e.d. weer eens belicht wordt. En als het waar is, is die rol schandalig.
Voor zover ik het begrijp zat de zoon in een gesloten instelling en is hij daar eind vorig jaar uit ontsnapt en naar zijn moeder gevlucht. Die had dat natuurlijk meteen moeten melden maar deed dat (misschien begrijpelijkerwijs) niet; na een "klopjacht" werd de zoon gevonden en in een extra beveiligde instelling geplaatst. De moeder werd in hechtenis genomen en daar zit ze nog steeds.
Ontvoering Ad
Max loopt weg uit de gesloten jeugdinstelling en gaat naar zijn moeder die onderduikt. Eenmaal gevonden word Max weer opgesloten in een jeugdzorginstelling en moeder vervolgt voor ontvoering en onttrekking aan het ouderlijk gezag (van vader).
Ernstig is dat er niet geluisterd wordt naar de betrokkenen en dat er niet gekeken wordt wat er nu waar is (en niet waar is) van de gemeldde gebeurtenissen.
Moeder heeft geen psychische stoornis, zoon heeft een goed intellect (VWO leerling) maar kan niet aarden in een jeugdinstelling (onderwijstekortkomingen en erger) en wil naar zijn moeder. Vader lukt het om iedereen naar zijn hand te zetten.
Ad Hombre
Wat ik weet: haar zoon is verschillende keren naar haar gevlucht. Zij meldde dat dan aan jeugdzorg. Hij werd dan elke keer in een andere instelling geplaatst. De laatste keer heeft ze het waarschijnlijk niet gemeld en was van hun beide onbekend waar ze verbleven. Toen ze beide zijn gevonden is zij dus in hechtenis genomen en die hechtenis is verlengd. De politie wil er volgens mij niets over zeggen.
Dubbel
Dank je AnneJ, zo is het.
En als moeder met bewijzen komt dat ze niks mankeert, wordt dat niet gelezen
"De Narcist"
Titia schreef: "Geen rijkdom en status hier. Geen pracht en praal. Geen overdreven romantisch gedoe. Pas na zes jaar kinderen."
Precies.
Mensen die geen ervaring hebben met narcisten denken dat ze allemaal hetzelfde zijn en dat ze altijd duidelijk gedrag vertonen (sommigen denken dus dat ze met merkkleding rondlopen en geld smijten of overdreven romantisch doen).
En, ze denken natuurlijk ook dat ZIJ een narcist wel meteen door zouden hebben en vervolgens gewoon zouden vertrekken.
Kan natuurlijk zijn.
Maar het is waarschijnlijker dat je het niet meteen doorhebt. Niet alle narcisten zijn zoals die van Yvonne Floor. Bovendien als je er middenin zit valt het minder op dat als je zo een boek erover leest. En je hebt ze in alle soorten en maten.
Ik krijg bij dit soort dingen altijd sterk het gevoel dat mensen zich vooral goed (beter) voelen door te denken "dat zou mij nooooit overkomen, ik zou dat zo door hebben". Blijf dat vooral denken.
Maar de realiteit is anders. Bijna iedereen, of iedereen?, heeft wel een kwetsbaarheid. En als je een narcist tegen het lijf loopt zal hij daar gebruik van maken en er geslepen mee omgaan. En het juist in het begin vaak niet laten merken.
Zoals ik al schreef: Denk niet dat je een psychisch wrak moet zijn om ten prooi te vallen aan een narcist. Sterker nog, vaak genoeg zijn de prooien dat niet en zijn ze naar de buitenwereld toe sterk en prima functionerend, maar worden ze in de relatie met de narcist langzaamaan onzeker en kapot gemaakt. En zodra er kinderen zijn wordt het naar, want dan zit je echt met een dilemma en ben je pas echt kwetsbaar.
Sascha
Ja precies wat je zegt: het is vaak een onwetende arrogantie om te denken dat jij een narcist wel door zal hebben. Geeft niet, er is gewoon nog (te) weinig over bekend.
De typische narcisten, de Trumps van deze wereld zijn wel te herkennen. Maar de gevoelige zogeheten 'covert narcissists' kunnen beter dan wie dan ook iemands zwakke plek aanvoelen, via die pijn binnendringen en je helemaal leegzuigen.
Ik heb narcisten (die later een diagnose kregen) doorgewinterde psychologen om hun vingers zien winden: die dachten dan ze hem zo geraakt hadden, hij was zelfs gaan huilen. Achteraf bleek dan dat zij ook weer tot voeding gemaakt waren en gebruikt werden.
Yvonne en zoon
Ik hoorde dat zij gevlucht zijn en ergens ondergedoken zitten. Ik weet niet waar en wil dat ook niet weten.
Sascha
"Mensen die geen ervaring hebben met narcisten denken dat ze allemaal hetzelfde zijn en dat ze altijd duidelijk gedrag vertonen (sommigen denken dus dat ze met merkkleding rondlopen en geld smijten of overdreven romantisch doen).
En, ze denken natuurlijk ook dat ZIJ een narcist wel meteen door zouden hebben en vervolgens gewoon zouden vertrekken."
Ik heb toevallig wel 20 jaar met een narcist samengeleefd hoor, maar vertrekken - als ik het al gewild had - was geen optie, dan had de politie me weer teruggebracht 
Dus breek me de bek niet open...
Toch
zijn kinderen van ouders met narcistische eigenschappen gevoeliger dan anderen om in een relatie met een narcistisch iemand te belanden. Ook gevoeliger om zelf zulke eigenschappen te ontwikkelen. Dus.. je mag van geluk spreken.
je schrijft: "Ik heb toevallig wel 20 jaar met een narcist samengeleefd hoor, maar vertrekken - als ik het al gewild had - was geen optie, dan had de politie me weer teruggebracht "
Maar hoe wist je dat deze persoon narcist was? Ik vraag dit omdat je meestal wordt genageld op dit forum als je zoiets zegt zonder dat een 'echte' deskundige dat oordeel heeft geveld
Mwoah
Ik snap de weerstand niet zo om waarschuwingssignalen mbt narcisme te bespreken.(of andere strategieën ter bescherming)
Dat lijkt me toch hartstikke zinnig?
Wat wil je anders doen, dan op tijd afstand houden?!
Zeker hier op dit forum, waar het om ouders gaat, wellicht pikken we iets op, om onze kinderen mee te geven?
En nee, natuurlijk is niet iedere narcist hetzelfde.
Dat heb ik zelf ook wel ervaren, raakte ook verstrikt in de klauwen van een narcist (geen seksuele relatie) die niet erg imponeerde als een klassieke narcist.
Maar dat neemt echt niet weg dat 'te mooi om waar te wezen' meestal ook gewoon 'te mooi om waar te wezen' is.
"Kennis is macht"
Begrip van waar het wangedrag van een persoon met een narcistische persoonlijkheidsstoornis vandaan komt – dat wil zeggen: empathie – , kan van enorme hulp zijn bij het omgaan ermee. In de praktijk van alle dag handelt men vaak vanuit een gebrek aan kennis inzake deze in hun jeugd ingrijpend beschadigde mensen. Gelukkig kan een ieder zich tegenwoordig echter tamelijk grondig informeren, mede dankzij het Internet.
Zelf vind ik het YouTube kanaal van ‘The Little Shaman’ de materie het treffendste kenschetsen en het meest ‘empowering’. Alleen al haar video ‘Protecting Yourself From Narcissists’ (
https://youtu.be/JLx2z0LSTaM) zal veel ellende (kunnen) voorkomen.
Het stellen van diagnoses en rechtspreken in zaken als vechtscheidingen laat ik in principe over aan degenen die daarover gaan.
Rode krullenbol
Ja Little Shaman vind ik ook erg goed.
Maar narcisme hoeft niet per se te ontstaan door ingrijpende beschadiging hoor. Het kan ook doordat iemand gruwelijk over het paard getild wordt ontstaan heb ik begrepen.
Ik begrijp niet zo goed wat je bedoelt met "Begrip van waar het wangedrag van een persoon met een narcistische persoonlijkheidsstoornis vandaan komt – dat wil zeggen: empathie – , kan van enorme hulp zijn bij het omgaan ermee. "
Hoe dan? Door ze te vergeven? Je zal toch je grenzen moeten trekken. En dat betekent meestal 'er niet mee omgaan', 'wegwezen'. Ben heel benieuwd hoe je die empathie invulling zou willen geven.
Margotje
Goeie vraag. Het antwoord is dat ze waarschijnlijk geen officiële diagnose zou hebben gekregen maar wel degelijk trekken ervan vertoonde.
Persoonlijkheidsstoornissen zijn de extreme kant van eigenschappen die in mindere mate bij anderen aanwezig zijn.
Tweede antwoord is dat de huisdeskundige die er voor gestudeerd heeft het ermee eens is.
De manipulatie en woedeuitbarstingen ken ik helaas maar al te goed.
Margotje
"Hoe dan? Door ze te vergeven? Je zal toch je grenzen moeten trekken. En dat betekent meestal 'er niet mee omgaan', 'wegwezen'. Ben heel benieuwd hoe je die empathie invulling zou willen geven."
Vergelijk het met een kind van 3, empathie betekent dan juist dat je wel grenzen stelt. En vergeven is eigenlijk niet aan de orde.
Maar zolang iemand zich niet ontworsteld heeft aan de macht van een narcist, zou empathie de zelfbescherming in de weg kunnen staan. Dan moet vaak voor op staan, dit gedrag klopt niet, ik verdien het niet en hoe ontrek ik mij eraan. Dat kan door weg te gaan, dat kan ook door te blijven. Dat hangt van de omstandigheden af of dat laatste verantwoord is.
@Margot en Thera
Een kind "gruwelijk" over het paard tillen, valt onder kindermishandeling. Geen kind is erbij gebaat te weinig grenzen gesteld te krijgen en opgezadeld te worden met een onrealistisch beeld van de werkelijkheid. Het zorgt van een aaneenschakeling van frustrerende ervaringen met de medemens, is (dus) verwarrend en maakt – vaak op jonge leeftijd al – eenzaam.
Empathie is niet hetzelfde als sympathie. Voor het vinden van een oplossing voor een probleem dien je het probleem eerst goed te duiden. Kennis over wat de effecten zijn van een narcistische persoonlijkheidsstoornis op het functioneren van de persoon in kwestie, werpt een geheel ander licht op het problematische gedrag. Er valt dan beter mee om te gaan; hetgeen overigens ook kan betekenen dat je verdere omgang staakt.
Veel van de emoties die opspelen daar waar narcisme om de hoek komt kijken, komen voort uit onrealistische verwachtingen. Wie vanuit kennis van zaken beter in de werkelijkheid komt te staan, wordt automatisch minder bevattelijk voor onheuse manipulaties. De rust die dat geeft, stelt je beter in staat een vorst te zijn op je vierkante meter – om eens het lied 'Mensch, durf te leven' aan te halen – of – in de woorden van Dan Reynolds van Imagine Dragons – kapitein op je eigen schip.
The Little Shaman bepleit dat dit de manier bij uitstek is om je te ontworstelen aan de macht van een narcist. En dat ben ik van harte met haar eens.
Rode krullenbol
P.S.
Mijn broer Jerome appte mij zonet: "Dan Reynolds van Imagine Dragons zingt 'master of my sea' i.p.v. kapitein op je eigen schip."
Hij heeft gelijk. Zie:
https://youtu.be/7wtfhZwyrcc
De clip zou je desgewenst kunnen opvatten als een kunstzinnige uitbeelding van een toxische omgang tussen een zoon en zijn vader. Met als uitkomst: een sterk geloof in zichzelf. Een 'blow up' van de – cynische of opbeurende? – slogan "Whatever doesn't kill you, makes you stronger".
Rode krullenbol
Rode Krullebol
Wat fijn zo'n broer..
"Een kind "gruwelijk" over het paard tillen, valt onder kindermishandeling"
Mijn man had als peuter breath holding spell, de artsen vertelden zijn ouders dat dat gevaarlijk is en eigenlijk was de boodschap dat ze geen confict moesten aangaan met hem. Zelf zei hij dat er hem geen strobreed in de weg gelegd werd. Later is hij ook nog ziek geweest, waarbij dit gedrag van zijn ouders weer versterkt werd. Hij was ook nog eens een prachtig kind, slim, welbespraakt en humoristich.
Maar inderdaad, hoewel de artsen en zijn ouders niet beter wisten, het was kindermishandeling. Met ernstige gevolgen.
@Thera
Hadden ze maar Asterix in Hispania gelezen ...
Rode Krullebol
Ik moest het even opzoeken, maar inderdaad!
Om terug te keren naar het boek, er is een passage die jij wel erg moet aanspreken om de mate van het gebruik van de fantasie. Dat van die roze tent. En de hulpverleenster die niet doorgeeft dat het fantasie is. Onderaan pagina 191 beginnen met lezen als Helga, de hulpverleenster, Yvonne bestaffend toespreekt.
Sorry
Jou moet aanspreken
En bestraffend
En verder mogelijke slordigheden
Gelezen
Nieuwsgierig als ik was heb ik het boek van de week gelezen. In één avond! Het is natuurlijk haar visie op het gebeuren, maar wat een verhaal! Wat ik niet goed begrijp is dat ze niet meteen na de eerste of tweede afspraak afscheid van hem heeft genomen. Wat een blaaskaak. Ze heeft zich toch door zijn gladde praatjes, huilende excuses en smeekbedes laten inpalmen.
Als je even googelt kun je heel snel de echte naam van de man vinden. Misschien is dat wel de reden geweest dat het uit de handel moest van de rechter. Slimmer was het geweest als ze een pseudoniem had gebruikt. Dan hadden veel meer mensen het gelezen en was ook wel duidelijk om wie het ging, maar dan wat implicieter.
Bizar
Ze heeft dus 3 maanden in voorarrest gezeten. Waarom zo lang? Ik begrijp er niets van. De aanslagpleger van Utrecht werd na een (vermeende) verkrachting binnen een maand al weer vrijgelaten.
“De vader verliet gedesillusioneerd de rechtszaal”. Hij had de moeder van zijn kinderen nog wel langer in de gevangenis willen zien zitten?
Bennikki
Ik snap dat ook niet zo. Mogelijk is de rechter bang dat ze haar zoon weer wil 'ontvoeren' en het land uit smokkelen en is dat voorarrest om te voorkomen dat dat gebeurt.
Sowieso een bizar verhaal. Een dochter die gedesillusioneerd is omdat haar moeder wordt vrijgelaten?
Ad Hombre
Jij schrijft "Sowieso een bizar verhaal. Een dochter die gedesillusioneerd is omdat haar moeder wordt vrijgelaten?"
Hoe kom je nou bij de dochter?
Bennikki schreef “De vader verliet gedesillusioneerd de rechtszaal”. Hij had de moeder van zijn kinderen nog wel langer in de gevangenis willen zien zitten?"
Dus de vader (die narcistische ex) was "gedesillusioneerd". Denkt alleen aan zichzelf immers, en niet aan hun kinderen. Maar dat mag duidelijk zijn.
Sascha
Uit het artikel (link in #85):
"Vader en zus Max 'gedesillusioneerd'
De zoon, die niet aanwezig was tijdens de zitting, bevindt zich nu in een andere instelling van jeugdbescherming, ergens in Gelderland. Het andere kind van het voormalige stel, een 15-jarig meisje, woont bij de vader en diens nieuwe partner in. Zij verlieten de zaal gedesillusioneerd toen ze hoorden dat de verdachte uit voorarrest wordt vrijgelaten. Vanaf de publieke tribune werd juist luid geapplaudiseerd door sympathisanten van de moeder."
Sascha
"Hoe kom je nou bij de dochter?"
Ja, ik volg nog wel eens een link
Niet altijd hoor, alleen als het me relevant lijkt...
Dit verhaal is zo over the top dat ik zou willen dat mijn krant er eens een diepgaand artikel aan zou wijden.
Dochter
Arme dochter.
Haar keuze is dus (kennelijk) leven bij een narcistische vader of in een instelling.
Zo lijkt het tenminste als ik zie hoe het met de zoon is vergaan, want die mag niet bij zijn moeder wonen ook al willen ze dat naar ik begrijp beiden. Wat verdrietig voor dat meisje. Ja dan maar samen met pa ‘gedesillusioneerd’ zijn. In zijn aanwezigheid is het vast niet verstandig als zij een andere reactie laat zien. Of ze is al helemaal gebrainwashed door haar vader en is gaan geloven dat haar moeder daadwerkelijk een heks of gevaarlijk is (of wat haar vader over haar verteld heeft).
Dochter idd gebrainwasht...
Ik heb een vriendin die gescheiden is van een narcist. Dit is een heel lange geschiedenis geweest, echt een van jaren. Ook een heel subtiele geschiedenis. Vaak is de framing zo goed, wordt de andere ouder zodanig geportretteerd als een wrak of een manipulatieve heks, dat de omgeving daar in trapt. Ook de kinderen worden slachtoffer van een narcist.
Bij dit geval is jeugdzorg erbij gehaald, en heeft vader deze vrouw zo gemanipuleerd dat zijn ex in behandeling moest, bewijzen moest dat ze wel kon opvoeden, een cursus moest volgen om aan te tonen dat ze niet teveel verstrengeld was met haar kinderen. Volledig absurd. Er is nog veel meer gebeurd, maar dat is allemaal erg herkenbaar.
Wat er hier gebeurt kun je inderdaad brainwashen noemen. Dat meisje bij haar vader en nieuwe vriendin heeft geen schijn van kans. De vader doet aan ouderverstoting, maar is zo goed in het manipuleren van mensen, dat de moeder daar vervolgens de schuld van krijgt. Ook de relatie tussen de beide kinderen is verstoord, misschien wel voorgoed.
Wat ik niet begrijp is waarom iemand voor zoiets drie maanden in voorarrest zit. Het is werkelijk onbegrijpelijk.
