Blij dat de 3 weken om zijn, maar toch ook niet..
pfoe even van me afschrijven.
Dit is de eerste keer sinds we uit elkaar zijn en apart van elkaar zomervakantie houden.
Afgesproken is eerste 3 weken hier en de komende 3 bij hem.
De eerste periode was heerlijk. Hebben prachtig weer gehad natuurlijk en leuke activiteiten gedaan. Er zijn maar weinig moetjes en veel kunnens en mogen.
Maar ik merk eigenlijk dat het na 2 weken wel op is. Ik heb nog niet echt het gevoel gehad zelf te kunnen ontspannen, zonder echt iets te moeten. Uitslapen lukt niet, ben nog steeds voor 7u wakker. En ik voel me een soort van verplicht om ze te vermaken, omdat ze hier in de nieuwe buurt nog niemand kennen.
De kinderen zelf lijken ook meer onrustig. Zitten elkaar dwars en vragen continu negatieve aandacht. Eind van deze week gaan ze naar hun vader toe en ergens moet ik toegeven dat ik hier een beetje aan toe ben. Maar anderzijds ben ik onwijs onrustig, omdat ze op vakantie gaan (binnen Nederland) en ik hem nog altijd niet vertrouw. Hij is altijd zo afwezig .. Ik zei altijd dat de kinderen een kampvuur voor zijn neus in de woonkamer konden aansteken zonder dat hij het door had. En ik kon dan vanuit de keuken blussen..
Ben echt als de dood dat ik bericht krijg dat er eentje vermist,verdronken etc is. Heb er slapeloze nachten van.
Maar ben ook zo toe aan even rust voor mezelf. Zo erg zelfs dat ik mezelf bijna een lang weekend all inclusive palm eiland cadeau wil doen 😉
Nu heeft middelste ook sinds vanmiddag een vriendje gemaakt in de wijk en zit ze zich nu al druk te maken dat ze die dan heel lang niet meer ziet. Hoop ook echt dat ze elkaar na die tijd bij papa weer vinden.
Hoe hebben jullie de vakanties geregeld? Ook aaneengesloten weken of minder lang?
Ik merk toch wel dat ik in de afgelopen 3 weken een beetje tijd voor mezelf heb gemist. Maar bij de gedachte dat ze straks weg zijn, mis ik ze al en word ik somber.
Is een paar dagen logeren bij opa/ oma voor de jongste twee een optie?
Biedt je gemeente ook zomerkamp, zodat de oudste voor een paar dagen ook een leuke tijdsbesteding heeft?
Flanagan schreef op 29-07-2022 om 15:18:
Is een paar dagen logeren bij opa/ oma voor de jongste twee een optie?
Biedt je gemeente ook zomerkamp, zodat de oudste voor een paar dagen ook een leuke tijdsbesteding heeft?
Oudste is een dag met oma van papa's kant en neefje/nichtje weggeweest. Toen heb ik een dagje met de meiden gedaan. En ik heb een dagje met zoon alleen gedaan, toen gingen de dames naar mijn moeder.
Die meiden redden zich wel samen. Zoon kan makkelijk vriendjes maken, maar is heel erg op zichzelf. Heeft wat dat betreft veel sturing nodig.
Heb vandaag een verrassingdag gepland. Ze wilden alle drie heel graag naar Dinoland, dus daar zijn we nu. Ze hebben me verlaten, zijn lekker aan het spelen. Heerlijk kleinschalig park. En geweldig weer. Voelt voor mij best een beetje als vakantie nu 😉
Oudste kon trouwens mee op scouting kamp, maar heeft hij uiteindelijk niet gedaan. Was toch liever bij mama.
Sas-OO schreef op 29-07-2022 om 14:14:
Wij wisselden elk jaar om. Ene jaar ik de eerste drie weken van de vakantie, hij de laatste drie. En jaar daarna andersom. In jouw geval kun je die weken gelijk vastleggen bij je werkgever.
Een vakantieweek was van zaterdag tot zaterdag, anders kan het lastig boeken zijn. Maar als het een keer anders moest, dan maakten we daar beiden geen probleem van.
De kinderen wilden zelf niet 2x 3 weken op vakantie. Er moet ook tijd overblijven om thuis te lummelen. Maar dat maakte voor de verdeling geen verschil.
Ik vind veel prima. Er kan bij mij best een hoop, als je maar even overlegt. Nu boekt ie gewoon een vakantie en dan zou ik maar moeten meebewegen. Zo werkt dat niet.
Het is dat ik last minute niets geboekt kreeg voor de laatste dagen, anders had hij toch pech gehad. Ga hier nu verder ook niet moeilijk over doen, maar tof vind ik het niet.
Van de 6à7 weken zomervakantie vond ik de laatste drie het vermoeiends omdat de kinderen dan hun vrienden op school gingen missen.
Je pakt het goed aan; variatie in de eerste drie weken, de periode waarin ze nog voor van alles te porren zijn. Ik denk dat hun vader het zwaarder gaat krijgen en wrs om 06:00 al naar de avond verlangt🤭.
Heeft de oudste een mobieltje voor noodgevallen: kan dit je iets gerust stellen?
En bedenk, het verblijf bij vader kan beter verlopen dan je verwacht had.
Flanagan schreef op 29-07-2022 om 21:22:
Van de 6à7 weken zomervakantie vond ik de laatste drie het vermoeiends omdat de kinderen dan hun vrienden op school gingen missen.
Je pakt het goed aan; variatie in de eerste drie weken, de periode waarin ze nog voor van alles te porren zijn. Ik denk dat hun vader het zwaarder gaat krijgen en wrs om 06:00 al naar de avond verlangt🤭.
Heeft de oudste een mobieltje voor noodgevallen: kan dit je iets gerust stellen?
En bedenk, het verblijf bij vader kan beter verlopen dan je verwacht had.
De oudste heeft zo'n horloge. Daarmee zou ik precies kunnen zien waar ze zitten en er staan een paar voorgeprogrammeerde nummers in die hij kan bellen in geval van nood. Maar die blijft thuis denk ik, of ik moet nu alle onuitgepakte dozen gaan nalopen..
Merk dat vooral de jongste nu de structuur mist. Niks gaat meer op tijd en ze krijgen om de raarste tijden honger.
Bijtje82 schreef op 29-07-2022 om 13:15:
[..]
Dat vind ik nu geen goed idee. Ondanks dat het een afspraak is en voor de kinderen, heb ik het nu niet perse nodig. Het zou dan toch direct naar hun spaarrekening gaan.
Denk dat als ik nu ga zitten prikken in een wespennest, hij alleen maar lastiger wordt.
Ik vind die negeerfase eigenlijk wel prettig.
Dan moet je het niet doen natuurlijk, het is een optie die je eventueel hebt die ik je wilde noemen
Ik zou wel een punt maken van de alimentatie. Hij moet die gewoon betalen. Het is niet voor jou maar voor de kinderen. Ook al heb je het niet nodig nu, ooit misschien wel en dan zegt hij 'je doet het al jaren zonder'. Het zijn ook zijn kinderen. Hij heeft daarvoor een verantwoordelijkheid. En hij betaalt al heel weinig.
MamaE schreef op 30-07-2022 om 09:30:
Ik zou wel een punt maken van de alimentatie. Hij moet die gewoon betalen. Het is niet voor jou maar voor de kinderen. Ook al heb je het niet nodig nu, ooit misschien wel en dan zegt hij 'je doet het al jaren zonder'. Het zijn ook zijn kinderen. Hij heeft daarvoor een verantwoordelijkheid. En hij betaalt al heel weinig.
Daar heb je wel een punt. Als ex graag dwarsligt zoals ik lees, is de kans groot dat zoiets gaat spelen inderdaad. Ach ik hoorde je er nooit over/ je redt het toch al maanden zonder/ laten we een herberekening doen aangezien je er nooit om vroeg en het blijkbaar niet nodig hebt. Krijg je daar weer gezeik over....
Zelf zou ik een uiterst vriendelijk mailtje sturen over de alimentatie, hem erop wijzen dat hij al zoveel maanden achterloopt en dat alimentatie een moetje is, geen magje.
Als de kinderen ouder worden gaan ze (veel) meer geld kosten, hij moet gewoon zijn deel bijdragen. Zoals gezegd, het is voor de kinderen, niet voor jou.
madee schreef op 30-07-2022 om 09:23:
[..]
Dan moet je het niet doen natuurlijk, het is een optie die je eventueel hebt die ik je wilde noemen
Ja snap ik. En dat zou ik ook zeker doen in geval van hele grote bedragen die ik echt nodig zou hebben voor de onkosten.
Ondanks dat ik er recht op heb, wil ik niet de partij zijn die het de ander lastig maakt. Maar ik onthoud wel alles.
Ik ben van het type, je krijgt wat je geeft.
Bijtje82 schreef op 30-07-2022 om 09:59:
[..]
Ja snap ik. En dat zou ik ook zeker doen in geval van hele grote bedragen die ik echt nodig zou hebben voor de onkosten.
Ondanks dat ik er recht op heb, wil ik niet de partij zijn die het de ander lastig maakt. Maar ik onthoud wel alles.
Ik ben van het type, je krijgt wat je geeft.
Toch ligt dit anders, alimentatieplicht is een rechterlijke uitspraak, een wettelijke verplichting.
Hem daaraan houden is niet "het hem moeilijk maken". Dit gaat over verplichtingen nakomen.
Vandaar dat je er ook niet boos over hoeft te worden. Jij hebt dit niet beslist, de rechter heeft het gedaan. Zie je het verschil? Je kunt emotieloos het LBIO inschakelen.
Voor wat het waard is: eens.
Het is wettelijk zo geregeld, als hij een boete krijgt zal hij ook moeten betalen en in dit geval ook.
Tel het bedrag eens op tot wanneer het stopt.
Bedenk, als je zegt dat het weinig is, wat je kinderen daarmee alsnog mee kunnen doen als ze tiener of jongvolwassenen zijn.
Rijbewijs, kamer inrichten, studiebijdrage, het ontlast jou financieel hoe dan ook.
Want stel nou dat jij eens zonder baan komt te zitten, arbeidsongeschikt raakt?
Denk er dan op díe manier aan: hoe weinig ook, kan het net het verschil voor jou en de kinderen zijn.
af en toe als hij over de verdeling van de woensdag begint, dan zeg ik wel eens dat ie zich eerst druk moet maken over zijn eigen verplichtingen.
Moet hem binnenkort toch nog ff hebben..
Meneer riep om her hardst dat als er bij de jaarafrekening van de energie van het oude huis bijbetaald moest worden, ik die rekening gepresenteerd zou krijgen. Was ik her niet mee eens, aangezien hij er pas in December uut is gegaan. Dus in beide gevallen gewoon 50/50. Maar nee, hij wilde er dan een hele berekening op loslaten omdat ik in de winter meer had verbruikt. (Hij is soms net Rutte en co. )
Enfin..overdracht was 1 juni, eindafrekening zou die maand volgen voor de oude woning en dan zou ik nog wel horen wat de schade zou zijn. Hij heeft het contract meegenomen naar zijn nieuwe woning en ik heb niks meer gehoord.
Dus afgelopen week eens met de leverancier contact gehad. . En toen snapte ik waarom ik niks hoorde, we kregen geld terug.
En zo'n type man is het.. terwijl je meestal hoort dat het de vrouwen zijn die de mannen financieel uitknijpen. Hij verdient veel beter dan ik, maar is altijd bezig met hoe hij meer kan krijgen ten nadele van mij.
Toen de overdracht nog niet geweest was en ik dus twee woningen moest financieren, heb ik op het laatst zelfs de opgespaarde AH klapkratjes moeten inleveren om eten te kunnen kopen.
Hij betaalde toen al niks, maar zou eens even kijken hoeveel hij kon missen. Want ja, hij kon zijn kinderen toch niet laten verhongeren... kreeg. Toen 200 euro.
Toen een twee maand later de overdracht was van het huis, kreeg ik de rekening gepresenteerd. Of ik hem ff een x duizend bedrag kon terugbetalen omdat ik de hypotheek niet meer betaalde toen hij eruit was. Had een regeling getroffen met de bank. Dus bij de eindafrekening ging het openstaande bedrag door twee. Was hij het niet mee eens. Maar ik ben ook niet gek natuurlijk. Ik heb nog 3 mnd hypotheek betaald om bkr te voorkomen en hij heeft van dec tm juni 180 euro pm rente teruggaaf ontvangen. 3x 800 = 2400 / 2 = 1200.
Laat 7x 180 euro nou toevallig ook 1200 euro zijn. Dus hij kreeg daar niks voor terug..
En zo Gaat het al een jaar. Heb al heel wat excel bestandjes voorbij zien komen met wat ik hem zou moeten betalen. Doe ik steeds netjes, mij pak je daar niet op.
Maar intussen hou ik wel alles netjes bij.
En dan krijg ik ook nog het verwijt dat alles op mijn manier moet omdat ik de weekregeling niet wil wijzigen.
IMI-x2 schreef op 30-07-2022 om 10:06:
[..]
Toch ligt dit anders, alimentatieplicht is een rechterlijke uitspraak, een wettelijke verplichting.
Hem daaraan houden is niet "het hem moeilijk maken". Dit gaat over verplichtingen nakomen.
Vandaar dat je er ook niet boos over hoeft te worden. Jij hebt dit niet beslist, de rechter heeft het gedaan. Zie je het verschil? Je kunt emotieloos het LBIO inschakelen.
Er is bij ons geen rechter of advocaat bij geweest. Wij waren niet getrouwd. Is alleen een berekening gedaan door de mediator.
Maar misschien toch maar eens alles op een rijtje zetten en onder zijn neus schuiven.
