Because we carry...

nou

in elk geval niet die ongedifferentieerde hordes hier maar binnenlaten. En misschien vooral christenen, ja. Er zijn er genoeg die in het nauw zitten. Of atheïsten, liberale moslims, of andere minderheden voor wie opvang in de regio niet echt een optie is. Ik denk dat daar best criteria voor te bedenken zijn. Wel of niet een hoofddoek lijkt me wat te simpel.

En wat die zwarte scholen betreft: daar wordt een deel van de volgende generatie opgeleid. Maar omdat jouw kinderen daar niet op zitten, is het niet erg hoe het daar toegaat en kan er nog wel wat bij? Een leraar is ook maar een mens hè. De verleiding om toe te geven aan bedreigingen lijkt mij heel groot. Vooral als de anderen hun ogen ervoor sluiten.

Ook dat zeg ik niet Evalyn

Ik zeg dat je dat niet als argument kunt gebruiken om 7000 man niet toe te laten. Dat staat niet in verhouding tot elkaar. Ook selecteren op ras en/of geloof lijkt mij juridisch wat moeilijk. Dat grenst toch wel aan discriminatie.
Dat hele selecteren en controleren is juist wat het zo moeilijk maakt. Dat kan bijna niet aan de poort en moet zorgvuldig gebeuren. Daar krijg je dus ellenlange procedures van. En dat zal inderdaad vast nog wel versterkt worden door slimme advocaten. Dat geloof ik meteen.

Wat is venijnig?

Kijk, ik woon in de grote stad en loop tegen dit soort zaken aan. En dan is het vervelend als mensen het gewoon glashard ontkennen. Dat vind ik nou storend. Alsof ik en de mijnen er totaal niet toe doen.

Discriminatie? Tja, dat kun je zo noemen. Maar wie hier eenmaal binnen is, krijg je niet meer weg. Hele families investeren erin om iemand hier te krijgen en dan gaat diegene niet zomaar terug, ook niet als het daar veilig is. En de aspirant terroristen gaan al helemaal niet terug. En dat gaat grote consequenties hebben. Er moet dus een andere manier gevonden worden om met deze problematiek om te gaan, voordat het te laat is. Maar ik zie het helaas niet gebeuren, met blijft steeds dezelfde verhaaltjes afdraaien. Ik ook, dus ik schei er nu mee uit.

Evanlyn

Waar loop je dan tegenaan?
(Heel serieuze vraag, heb echt geen idee!)

maria

Lees het draadje maar. Hopelijk heb ik een paar mensen op andere gedachten kunnen brengen.

Ja maar

Ik ontken het niet. Waar zie je mij dat zeggen?

ginny

"Tja, op de school van mijn kinderen wordt nog gewoon gesproken over de holocaust. Ik ken de verhalen, maar vraag me daarbij echt af hoe groot dit probleem nou echt is. Is dat iets wat voorkomt bij de zwarte scholen in de grotere steden? " Dat is dus bagatelliseren omdat je er zelf niet mee te maken hebt.

en:

"De kans dat jij of ik getroffen worden door geweld gerelateerd aan moslimfundalisme is ook straks nog steeds nul te noemen." Dat is dus al gebeurd met mijn neven, alleen maar omdat ze christenen waren. Niet nul dus. Dan heb je ook nog de Thalys en de joodse scholen en synagoges vlak over de grens; die in Nederland worden zwaar bewaakt. Niet echt gezellig dus.

Het gaat om de samenleving die we voor onze kinderen achterlaten. Wordt dat een kruitvat of niet? Dat hangt deels van de samenstelling van de bevolking af. En als die eenmaal is veranderd, is dat niet terug te draaien, tenzij je aan etnische zuivering gaat doen. Lijkt mij ook niet echt een optie.

En nou hou ik echt op.

Evanlyn

Evanlyn, wat heb jij zelf concreet in Nederland meegemaakt op dit gebied?

Krijgen jouw kinderen op school bijv. geen les over de Holocaust?

Zijn jij of je familieleden wel eens op straat uitgescholden, mishandeld, o.i.d., vanwege het dragen van een religieus symbool? Of vanwege het tonen van homo-/bi-/transseksualiteit? Of vanwege het vrouw-zijn? Of huidskleur? Kleding?

Of wat anders?

En zo ja, wat doe je dan?

Maar Evanlyn

Ik ga er toch nog even op door want ik snap nog steeds niet goed hoe je een toelatingsbeleid in elkaar wilt zetten. Je wil dus deels selecteren op religie maar aan de andere kant geef je aan dat sommige moslims wel welkom zijn. Nog afgezien van dat dit juridisch volkomen onmogelijk is en tegen allerlei mensenrechten verdragen ingaat om op religie te selecteren zie ik het ook niet helder voor me hoe je die selectie zou willen doen. Liberale moslims zijn wel welkom. Ok. Maar hoe bepaal je of iemand een liberale moslim is? En belangrijker wie zou dat moeten bepalen? Welke criteria gebruik je daarbij? Ik kan me gewoon heel weinig concreet voorstellen bij wat nu precies de bedoeling is.

Ginny: onderwijs over Holocaust

Volgens de link die AnneJ hier gaf, vermijdt 1 % van de leerkrachten het geven van onderwijs over "gevoelige onderwerpen" zoals de Holocaust, homoseksualteit, e.d. (NB bij verschillende soorten scholen liggen de "gevoeligheden" ook verschillend, zie info hieronder.)
10-20 % van de leerkrachten vind het lastig maar geeft dit onderwijs toch.

Voor de leerkrachten die hiermee moeilijkheden hebben, is een ondersteunende dienst in het leven geroepen, om ze te adviseren, coachen en ondersteunen: Stichting School & Veiligheid.

"Om daadwerkelijk in beeld te brengen hoe er met maatschappelijk lastige onderwerpen als fundamentalisme wordt omgegaan in Nederlandse klaslokalen, heeft staatssecretaris Dekker een onderzoek laten uitvoeren door het ITS, een onderzoeksinstituut van de Radboud Universiteit Nijmegen.

Het onderzoek, dat is uitgevoerd onder leerkrachten van groep 7 en 8 uit het primair onderwijs en leerkrachten geschiedenis en maatschappijleer uit het voortgezet onderwijs, liet zien dat tien tot twintig procent van de leerkrachten het lastig vindt om het gesprek aan te gaan over moeilijke maatschappelijke thema’s. Ondanks die ervaren moeilijkheid gaan zij het gesprek wel aan. Als voorbeelden van moeilijke thema’s zijn onder andere de Holocaust, seksuele diversiteit, fundamentalisme, rechtsextremisme, antisemitisme, anti-moslimisme, vrijheid van meningsuiting en integratie genoemd.

Binnen de gemiddelde percentages op thema’s zijn verschillen te zien op schoolsoort. In het primair onderwijs of praktijkonderwijs zijn thema’s als fundamentalisme of rechts-extremisme moeilijk te bespreken. Op ‘gemengde’ of ‘zwarte’ scholen geldt dit voor onderwerpen als antisemitisme en de Holocaust.

Tenslotte bleek uit het onderzoek dat één procent van de leerkrachten aangeeft zich handelingsverlegen te voelen om het gesprek over genoemde thema’s aan te gaan. Hierdoor gaan zij het gesprek niet aan."

http://www.schoolenveiligheid.nl/actueel/ondersteuning-leerkrachten-voor-moeilijke-themas/

Evalyn

Dat was een oprechte vraag. Geen ontkenning.

In the Independent: Thank God for Germany taking responsibility

Refugee crisis: Thank God for Germany taking responsibility - the rest of Europe appears to have forgotten the age-old lessons of history

Thousands of years of our history can be traced via the movements of refugees. Often, they have been welcomed, and the societies receiving them enriched. Yet the same mistakes keep being made. Robert Fisk hopes we get it right this time

Wednesday 09 September 2015

In 1940, when we Brits were hourly awaiting German invasion, civil servants in Kent were told that refugees on the roads were to be ordered into the fields. But if they refused, they were to be “shot”. Even when my Dad, who was a superannuated World War One veteran, gave me this Roneo-ed document when I was a schoolboy in the 1960s, I realised how frightful it was. He was a local Home Guard commander in 1940 - yes, Dad’s Army - and I even sent a photocopy of it to the Imperial War Museum. “Shot.” Not execution after lawful judgement, mark you. Shot. Montgomery wasn’t going to have refugees clogging the highways of Britain as they had in France when they prevented the movement of his troops towards Dunkirk. A few dead Brits were a small price to pay if we had to stop the Wehrmacht.

“Refugees” was always a dodgy word. People seeking “refuge”. From what? The idea, my Dad thought then, was that “refugees” were running away. That’s why the British government put up posters, telling the people to “Stay Put”. Don’t hinder our troops. Don’t get in the way. Don’t be a nuisance. People fleeing for their lives – and caring for the lives of those they loved – were always a pest. Soldiers first! We were worried about an invasion of German soldiers. The last thing we wanted was an invasion of refugees.

Real invaders were frightening enough: Attila; Genghis Khan – whose ruins still lie amid the modern-day ruins of the Citadel of Aleppo; and the Crusaders – assaulting the Byzantine Christians as well as the Muslims and Jews of Jerusalem; and then the Prophet’s army. Roman history suggests that the Germanic tribes may have had good economic reasons to move towards the Mediterranean – but I doubt if the Romans were preparing flagons of water and sandwiches when the Goths, Ostrogoths and Visigoths were at the gates of Rome.

And we could trace their paths, the verbal tracks of these invader/refugees. At university, I studied linguistics and spent weeks tracing the Ungrian language group who trekked up through the Baltic to Finland, the Latin language moving through what we now call the “Romance” language countries, how Gaelic moved from Ireland to Scotland. Having taken a Gaelic course for my PhD thesis in Dublin, I can actually read Scots names in the original. And when I was reporting the Balkan wars – I called myself the Ottoman Correspondent, as opposed to the expert journalists who lived there – I could see how the language of the Arabs passed through Turkey and became Serbo-Croat. In Arabic, “gezira” means “island”. In Serbo-Croat, it means “lake”. Near enough. It took me longer to work out Gorni Vakuf in Bosnia. “Vakuf” – a familiar enough second name to a town – was the Balkan corruption of “waqf” – in Arabic, an Islamic endowment.

Migration is history, but history moves in mysterious ways. In his own PhD thesis, that great Yugoslav novelist Ivo Andric explained how the Turks divided the Orthodox and Catholic Christian peoples of the Balkans, how the Slav converters to Islam were used to break the Christians apart – because they were the middle classes and wanted to keep their lands under Ottoman rule – and, of course, poor Andric died before the Balkan wars of the 1990s. Muslims would later call him a war criminal. The commander of a concentration camp, a man called Popovic, would later tell me that Muslims should be called “Turks”. Those Slavs who converted to Islam in the 14th century could never have guessed the fate of their Bosnian Muslim descendants.

Nor could the 18th century Volga Germans – invited to Russia by the Tsar because of their engineering prowess – ever have imagined that the Tsar’s Communist successors would accuse their descendants of collaborating with the very same Wehrmach whom my Dad was supposed to fight – refugees alllowing – in 1940. Nor, let us face the facts, could the tens of thousands of Muslims who are now European citizens have thought that a creature like Isis would emerge to cast them all in the clothes of suspicion. But I remember chatting to a French policeman in Paris during a French Muslim demonstration and he used the word “beure” to describe them: not “beurre” as in “butter” but “beure” as in “Arab” spelled backwards with a French accent.

Yes, it’s a slippery road from invader to refugee to emigrant to citizen. And woe betide those who think the words can’t go in the reverse order. The English kept sending their finest to Ireland so that they would seed the good Irish ladies with their best. Over three centuries, we “Angles” actually believed we could woo the Gaels. But over and over again, the English turned into the Irish. They “went native”. They rather liked Ireland. They became Irishmen. Good Protestants became good Catholics. In fact, they became good Irishmen.
Read more: The greatest barriers to joint European action
Lack of unity over refugees could bring about break up of EU
Comment: Women and children are not the only refugees whose lives matter

Now to politics, and, yes, there are some refugees – some who can’t “stay put” – who are very much our responsibility. Palestinian refugees, in their hundreds of thousands, are our responsibility. We think, because we made conflicting promises to their grandparents and the Jews a hundred years ago, that this somehow lets us off the hook. But for a Palestinian in the Lebanese refugee camps today, they wake up every morning in dirt-caked shacks amid sewage-washed alleyways. And for them, now, today – they are living the immediate results of the Balfour declarations. Indeed, for them, Lord Balfour signed his 1917 declaration, promising Britain’s support for a Jewish homeland in Palestine, only yesterday, last night. The ink is still wet on the paper. The Americans were too close to history to shrug off their debt to Vietnamese refugees. The burden of guilt was too close to the television screen. Yet for the more fossilised among us, things are less clear cut in the face of Iraqis, some of whom are among Europe’s newest refugees. After all, didn’t some of us die for their liberation from Saddam? How dare they come wandering to us for a new home?

And yet we all have our Ukip/Daily Mail moments. I had mine in Oslo Central Station in the winter of 2012 when I was on my way to Sweden, for The Independent, to investigate how Swedish explosives had found their way to anti-Assad rebels in Aleppo. (Memo to readers: they were in Volvo truck-alert braziers to be used on snowy Scandinavian roads – and were sent with all Volvo lorry exports to pre-war Syria.) But in Oslo station, I found gangs of feral young Pakistani men in leather jackets, prowling the passenger concourse at 6am to prey on the tired passengers. They were robber gangs, a part of the station’s life. And I found myself asking why these Pakistani youths wanted to bring the Karachi mafia to this beautiful country and to its educated, generous people? Not long afterwards, I asked myself the same question about the people from the same country who had abused young women in a British city.

Refugees are housed in tents on the premises of the former Schmidt-Knobelsdorf barracks, in Berlin Refugees are housed in tents on the premises of the former Schmidt-Knobelsdorf barracks, in Berlin (AP)
When I was at school, an idiotic vicar (“Religious Affairs Teacher” was his preposterous title) tried to persuade us pupils that Christianity was all about being “tested”. God was setting us tests, you see, not just giving us instructions to obey (as he – God, not the Vicar – supposedly did to Muslims). But post-war Europe – or at least the geographically western sector of Europe – is indeed now being tested. We thought that our Judgement Day would involve a test of our war-loving nature: did we or did we not resist the temptation of a Third World War once Hitler was dead?

We passed that test. Rather well. But now it turns out that the real test is based not on our supposedly belligerent nature, but on our own preaching and sermonising and proselytising. We had lectured the Muslim Arab dictatorships (whose criminal bosses we propped up with money and weapons and torture-training) on the need for human rights, equality and justice. But then, suddenly, from this very land-mass, came a benighted people in their hundreds of thousands – perhaps thousands of thousands – who decided that in their moment of agony, they would like to throw their lives into the hands of these beautiful people who had been teaching them for so many decades about the benefits of heaven on earth. This immensely wealthy paradise – a land of milk and honey in the most literal sense in any supermarket – had for years been talking of its promise and its human goodness, of its immensely high standards of law and justice. Now these people would like to have some of it.

Antisemitisme

Ik vind het altijd bijzonder als mensen hun wens tot discriminatie legitimeren door naar antisemitisme te verwijzen. Ik snap echt niet dat je iets dat zo krom is voor jezelf recht kunt praten.

In mijn regio is onderwijs over homoseksualiteit een probleem en aangezien het natuurlijk net zo goed gaat over mij en de mijnen, moeten we in ieder geval al die christenen weigeren. Toch?

Als het bij die 7000

personen blijft dan is het wellicht nog wel te doen. Het probleem is echter dat het daar waarschijnlijk niet bij blijft.

Daarnaast is het in mijn ogen een groot probleem dat al deze mensen zich willen vestigen in grote steden, waardoor je daar een soort enclaves krijgt die niet willen integreren.

Ik heb geen moeite met mensen die hun steentje bijdragen aan ons land. Ik heb wel moeite met mensen die al 30 jaar in Nederland wonen en nog steeds geen Nederlands spreken.

Daarnaast zullen ze onze cultuur moeten respecteren. Dat zij in huis de zaken anders regelen en hun moedertaal spreken vind ik ook geen probleem.

Ik snap Evanlyn wel. Ik heb ook dingen meegemaakt, vooral in de tijd dat ik bij COA werkzaam was. Als vrouw wordt je door veel mannen als 'minder' gezien. Dat steken ze echt niet onder stoelen of banken. Beveiliging is op dat soort centra echt geen overbodige luxe.

Het vluchtelingen probleem nu is in mijn ogen van een hele andere orde. Ik denk ook dat het beter is om juist in de kampen in de regio te kijken naar de zwakste en die daar weg te halen. De sterkere kunnen dan met elkaar werken aan een nieuwe toekomst daar.

Onze voorouders hebben keihard gevochten om ons land op te bouwen. Vreemdelingen zijn welkom, als zij hun steentje bijdragen en bereid zijn om zich aan te passen.

en goede reportage...

http://politiek.tpo.nl/2015/09/09/van-turkije-naar-kos-in-een-rubberboot-het-vluchtelingendrama-van-binnenuit/

Paddington

Helemaal mee eens.

Ook goed.

http://dekritischenood.nl/even-serieus-nu/

De praktijk

Voor degenen die vragen waar je dan tegenaan loopt in een multiculti samenleving waar er weinig begrip en respect is voor elkaar, mijn persoonlijke ervaring;
Op de VO school van mijn oudste kinderen krijgen islamistische kinderen vaker vrij vanwege de islamitische feestdagen. Kinderen snappen dat niet en ervaren het als oneerlijk.
Toen ik in een grote stad in de randstad woonde ben ik uitgescholden op straat (meestal voor hoer of kankerhoer) als ik de toenadering van een man beleefd afsloeg. Ik kleedde me niet uitdagend oid. Liep gewoon met mijn boodschapjes over straat. Meerdere malen gebeurd. Soms bleef zo'n man of mannen naast me lopen zodat ze wisten waar ik woonde. Als ik savonds alleen in de auto zat ben ik achtervolgt tot aan mijn huis. Ook ben ik een keer aangereden, uitgestapt, vormde een groep om mij heen die waarschuwden niet de politie te bellen maar cash te geven voor de schade die ik had veroorzaakt. Verder spraken ze in een taal die ik niet verstond over mij, lachen en wijzen. Toen ik de politie wel belde (met knikkende knieën) waren die in no time ter plaatse en bleek de andere bestuurder onverzekerd en is uiteindelijk in bewaring genomen na wat narigheden.
Cultuurverschillen zijn niet te onderschatten. Iedereen mag voor mij er zijn en zijn eigen cultuur voorop stellen maar we leven met elkaar en dat vraagt van iedereen aanpassingen.

eigen ervaring

Er wordt aan Evelyn naar eigen ervaring gevraagd. Ik zal jullie mijn ervaring geven. Wij, een joods gezin, woonden eerst in de randstad in een wijk die steeds meer moslimmedeburgers kreeg. Wij konden op een gegeven moment niet meer over straat zichtbaar als joodse familie lopen zonder af en toe een rotopmerking en vijandige blikken te krijgen. Toen mijn kinderen niet meer buiten konden spelen zonder van de jeugd agressie te krijgen zijn we verhuisd. Naar een "Nederlandse enclave" zal ik maar zeggen om het beestje bij de naam te noemen. Probleem opgelost. Wij zijn dus vertrokken. Nu zijn we op een punt dat er marechaussee voor de synagoges staan (ga maar eens kijken jullie zijn welkom) ivm de vele bedreigingen die er zijn. Dat zijn hele reele bedreigingen (ik verwijs naar aanslag Brussel, aanslag Kopenhagen, aanslag Parijs). Dat stemt ons somber en maakt angstig. Een aantal van mijn vrienden zijn al geemigreerd. Een goede vriendin onderzoekt nu of ze met haar hele gezin tzt naar Amerika kan emigreren. Kortom een groot deel van de joodse bevolking voelt zich niet meer veilig. Ik hoor daar bij.

Eefy

Ja, herkenbaar van die synagoges. En ook moskeeën moeten beschermd worden. Ik herken de angst, maar ik ervaar het wel anders. De gouden munten die wij allemaal van mijn grootvader gekregen hebben om er in geval van hoge nood vandoor te kunnen gaan, zijn niet bedoeld om de klodder spuug op een keppeltje (die trouwens ook van een "echte" Nederlander kan komen, die ervaring zal jij ook hebben) te ontvluchten. Nu is het niet best, maar komt de dreiging van een kleine minderheid. Hoed je liever voor het moment dat de Markjes (die mijn ouders en jou en je man hoogstwaarschijnlijk ook al tot "minderwaardige mensen" bestempeld heeft) en andere figuren, die deel uitmaken van een grote en invloedrijke groep, opeens op het idee komen dat de problemen die zij in hun leven ervaren toch echt door joden veroorzaakt worden. Uiteindelijk was het niet Mohammed die de ondergang van een groot deel van mijn familie veroorzaakt heeft.

@Donna

Ga je schamen, stuk onbenul dat je bent!

Hoe durf je mij zulke ideen in de schoenen te schuiven.

Minderwaardig vind ik mensen als jij die andere zo menen weg te moeten zette!

Jaina

Zoals ik al eerder zei: ISIS komt daar niet uit de lucht vallen, het is ingebed in de cultuur. De moslims die ik ken waren politieke vluchtelingen, die vluchtten omdat ze een liberaler regime wilden en daardoor clashten met de autoriteiten. Het feit dat ze überhaupt contact met mij hebben en dat onze kinderen bevriend mogen zijn, zegt al genoeg. Zulke mensen kunnen we hier prima heen halen. Maar natuurlijk vis je die mensen niet gemakkelijk uit deze onafzienbare stroom, en daarom moet die ook gestopt worden.

Er is een eindeloze hoeveelheid mensen op de wereld die het economisch zwaar hebben, die vervolgd worden, die met de dood bedreigd worden. Als we mensen willen redden, hoeven we echt niet stil te zitten. Waarom moeten we daarvan uitgerekend diegenen toelaten die onze veiligheid op termijn gaan bedreigen en die eisen in plaats van te vragen? De komende paar jaar gaat het nog wel lukken. Maar over 50 jaar is het gewoon een ramp. Want het blijft echt niet bij die 7.000, als onze houding van "we kunnen het toch niet tegenhouden" niet verandert.

Wel grappig dat die journalist Karkens gearresteerd werd en een boete kreeg omdat hij illegaal Griekenland binnen kwam via Kos. Het kan dus wel, handhaven. Je moet het wel willen. En dat is zielig voor die stoere jonge mannen, maar fijn voor onze kleinkinderen.

O, en Donna: vind jij het feit dat er ook homohaat en antisemitisme onder de autochtone bevolking voorkomt voldoende reden om er nog maar wat meer van te impoteren? Apart.

Geloof blijft een issue

Van mij mag iedereen geloven wat hij/zij wil. Ik ben op bezoek geweest in een Moskee en bij een Hindoestaanse school, gewoon om meer te leren over dat geloof. Vroeger toen ik een bijbaan had bij de McDonalds, werkte allerlei verschillende geloven. Daar heb ik ook veel geleerd van een Joodse collega.

Ik vind het interresant om over hun geloof te praten met verschillende mensen, zolang zij mij maar niet op aan kijken op het feit dat ik niet geloof.

@Donna, ik begrijp jouw angst. Voor jou en jouw gezin is het vanwege jullie geloof. Je wordt er tegenwoordig niet meer alleen op aangekeken als je een ander geloof hebt, maar ook als je geen geloof hebt. In mijn ogen is de oorzaak daarvoor dat veel van de vluchtelingen zich niet aanpassen aan onze cultuur. Ik heb namelijk altijd geleerd om een elk mens te respecteren. Dit draag ik ook uit naar onze kinderen.

Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik zie niemand als minderwaardig, juist niet. Wel denk ik dat je als volk jezelf niet moet verloochenen voor vluchtelingen.

Mark

Doe niet zo hysterisch en lees eerst maar rustig terug wat je in het draadje over besnijdenis uitgekraamd hebt. Het staat je natuurlijk altijd vrij die woorden terug te nemen.

"De Allochtoon".

Het gaat er niet om hoeveel allochtonen er wonen en nog komen in Nederland. Het gaat om het type dat zich niet aanpast, niet aan onze gebruiken en weinig respect toont.
Er is niet zoiets als "de allochtoon", net zo min als "de Nederlander".

Dik, dun, klein groot, wit of een kleurtje, het boeit mij niet. Iedere mede-nederlander die het nodig vindt om homo's in elkaar te slaan, bejaarden te beroven of ieder medemens willekeurig iets aandoet mag terug naar eigen land, oorlog of niet.

Ik ben niet bang als ik een bak nasi bij de chinees haal of werk met mijn allochtone collega. Van mij mag ieder dorp in Nederland bestaan uit een mooi gemeleerd gezelschap, maar wel in harmonie.

Gaat dat lukken met de vluchtelingen die hier nu heen komen? Graag eerst 1000 personen op proef gaat niet, dus we zullen moeten kijken hoe dit verder gaat, er komen er nog heel wat. Wij zijn een hulpvaardig volkje maar met alleen een bord eten en een warme trui zijn we er niet.

Voor de meelezer

Mark beweert in het draadje besnijdenis dat mijn ouders minderwaardige mensen zijn, omdat ze volgens joods gebruik hun zoon hebben laten besnijden. Dat zal ook voor Eefy en haar man gelden en zo ongeveer voor alle joodse ouders. Mijn opmerking kwam echt niet zomaar uit de lucht vallen.

Donna

"Nu is het niet best, maar komt de dreiging van een kleine minderheid. Hoed je liever voor het moment dat de Markjes (die mijn ouders en jou en je man hoogstwaarschijnlijk ook al tot "minderwaardige mensen" bestempeld heeft) en andere figuren, die deel uitmaken van een grote en invloedrijke groep, opeens op het idee komen dat de problemen die zij in hun leven ervaren toch echt door joden veroorzaakt worden. Uiteindelijk was het niet Mohammed die de ondergang van een groot deel van mijn familie veroorzaakt heeft."

Aha....dus jouw theorie is, dat hoewel op dit moment de Joden zich erg onveilig en bedreigd voelen door moslims, en totaal niet door 'echte' nederlanders, want hiermee leven ze immers al jaren samen en door hen voelden ze zich al die jaren niet bedreigd, dit niet erg is want:
1. het gaat om een kleine minderheid (het is maar wat je klein noemt, en de groep wordt snel groter, zeker als we gaan importeren)
2. de 'Markjes' gaan OPEENS (opeens....wtf) op het idee komen dat de joden de problemen in hun leven veroorzaken en zij zullen dan een groter probleem zijn dan de moslims nu zijn.

Klinkt logisch!

Kowalski

Ik voel me niet bedreigd door "moslims", ook niet toen ik jaren in het Midden-Oosten tussen hen leefde. Ik voel me bedreigd door mensen met een enge wereldopvatting. En dat is niet etnisch bepaald. Juist mensen die dat wel denken, vind ik gevaarlijk.

Ik vind besnijdenis

Inderdaad kindermishandeling. Dat klopt.

Wil jij zeggen dat besnijdenis van weerloze kinderen geen mishandeling is? Ik vraag me af hoe je dat recht gepraat krijgt.

Ik vind Joden geen minderwaardige mensen.Ik vind ouders die hun kind laten bensijden niet deugen als ouders. Dat is heel iets anders.

Voor de rest kun je wat mij betreft in de stront zakken met je verdraaingen van de feiten.