Baby hendrikus nog niet naar huis

Zelf denken

Wat iedereen ook zonder de pers kan waarnemen zijn de termijnen waarop beslissingen genomen worden. En dan zit er niks anders op dan, alweer zonder je te verschuilen achter "de pers", te concluderen dat de hele procedure veel te lang duurt. Ik zei al eerder dat ik geen oordeel vel over de geschiktheid van de ouders want in tegenstelling tot jeugdzorg, meen ik met Emmawee dat je dan een concrete dreiging moet kunnen aanwijzen en ik ken die mensen niet. Maar ik kan rekenen. En dan zie ik dat de onafhankelijk deskundige pas een maandje of vier wordt ingeschakeld en dan moet die zijn onderzoek nog beginnen.
Dus je krijgt een baby. En dan wordt die weggehaald tegen je zin. En dan zeggen de autoriteiten: wij gaan nog beslissen of en hoe vaak u contact zult hebben met uw kind en of er ooit uitzicht is op terug geven, maar pas over op zijn vroegst een half jaar. Tot die tijd moet u maar wachten. Sorry hoor. Dat is niet alleen arrogant, het is inhumaan. Er is echt geen ander woord voor. Ik kan ook zonder de pers bedenken dat dit niet kan. Opvoeren dat wij geen oordeel kunnen vellen omdat wij niet op de pers kunnen afgaan is wat die termijn betreft een gelegenheidsexcuus om niks te hoeven doen. Ik heb trouwens nog geen antwoord van de sp. Krijg ik het wel, laat ik het weten.

Inhumaan

Inhumaan is ook om kinderen ernstige ontwikkelingsachterstanden op te laten lopen door hen willens en wetens op te laten groeien bij ouders waarvan leek en deskundige kan zien dat ze onvoldoende bagage hebben om zelfs maar hun eigen leven op te rails te houden.
Inhumaan is ook om ouders lang de tijd te geven te bewijzen dat ze het wel kunnen, bakken met hulpverlening daar op te zetten, terwijl het een kwestie van tijd is tot het wel fout loopt en er alsnog een pleeggezinplaatsing moet worden gedaan.
Inhumaan is maatschappij die geen harde grens durft te stellen en blijft volhouden dat iedereen het recht op kinderen krijgen heeft en die daardoor de rechten van het kind onderschikt maakt.

Aanvullende vraagjes

Tinus: "Goh, en wie gaat bepalen of je ongeschikt bent? En op grodn waarvan?"
En daarbij wil ik graag aanvullen: En op wat voor termijn moet duidelijk zijn of je ongeschikt wordt geacht? En wat is het minimale niveau van de zorg die de staat, die de opvoeding dus overneemt, vervolgens moet leveren? En wat mag dat kosten?

Ja, inhumaan

Geirriteerde burger; je hebt volkomen gelijk dat het allemaal veel te lang duurt. En dat is inderdaad inhumaan. Dat kun je inderdaad concluderen uit de pers.(als het zo gaat als beschreven wordt). Over de situatie zelf kan ik uit een krantenbericht bijzonder weinig opmaken. Maar dat schreef jij ook al. Maar er zijn helaas ook mensen die wel op een persbericht afgaan en op grond hiervan inhoudelijk hun mening geven blijkt uit andere postings.

Emmawee; natuurlijk zijn er voorbeelden genoeg van ouders waarvan voor de geboorte van hun kind al bekend is dat ze niet voor hun kind kunnen zorgen. Dan maakt het niet uit hoe ze in eerste instantie op hun kind reageren;dan moet het kind beschermd worden. En dan heb je het inderdaad wel over concrete zaken; agressie,psychoses, verslavingen enz. Wat er bij deze,zwakbegaafde mensen, ouders speelt weet ik niet. Maar om als "burger"op grond van wat artikelen en misschien een tvprogramma je mening te baseren over een individuele situatie is moeilijk. Je weet niet wat er gebeurd is, je kent de mensen niet, je weet niet hoe ze leven en zich gedragen. Mijns inziens het beste dat er iemand een uitspraak over doet die goed geinformeerd is door beide partijen; een rechter dus. Alleen wat geirriteerde burger zegt is waar: het duurt allemaal veel te lang. En de bezoekregeling is erg mager en zonder goede reden inhumaan. Maar wie weet; is er wel een goede reden die wij niet weten.

Liedewij

Maar dat is dus het gevaar!

Dat iedereen gaat denken: waar rook is, is vuur. En dat niemand dus iets doet. Omdat er vast wel iets van waar zal zijn...
En ook ik heb in mijn directe omgeving al meerdere gevallen meegemaakt van onterecht inhumaan ingrijpen. Laten we dus niet al te snel uitgaan van een vermeend vuurtje. Bovendien denk ik ook dat er veel meer humane mogelijkheden zijn om gezinnen te volgen en te begeleiden.
Ooit, in het begin van dit hele trieste Baby Hendrik verhaal, heeft er ook een draadje over gelopen. Tsjor noemde daar een heel mooi fenomeen, de eigen kracht-conferentie. Ik zie toch telkens om deze vermeende incapabele ouders een hele familiekring heen, die ook hebben aangegeven permanente ondersteuning te willen bieden. Dit is door de officiële instanties niet eens genoemd, laat staan geprobeerd.
Ik heb er een link over, met (ook weer) een onderzoek: http://www.eigen-kracht.nl/kinderen-sneller-veilig-eigen-kracht

Maar maw

Natuurlijk kun je er cynisch op reageren, maar we weten toch niks écht. Die mijnheer van MEE en andere hulpverleners mogen uiteraard niet uitgebreid uit de doeken doen aan de pers waarom zij vinden dat deze mensen de verzorging van hun kind niet aan kunnen in hun ogen. Dus ik blijf ervan overtuigd dat we een gekleurd verhaal zoúden kunnen zien. (Ik ben er ook van overtuigd dat er veel dingen zijn van Obama's opvattingen die ik niet weet, ook dat is een mediaspel). Het is makkelijk oordelen vanuit de luie stoel. Stel dat de baby wel terug mag naar de ouders en er gebeurt iets afschuwelijks, dan heeft heel nederland hun mond weer vol van de slechte hulpverlening. Natuurlijk kunnen we aankomen met voorbeeldgezinnen waar het allemaal heel goed gegaan is, maar er zijn ook schrijnende situaties van gezinnen waar het niet goed gaat, dus dat zegt me ook niets. Nogmaals, ik weet het niet, ik vel geen oordeel, want ik ben ervan overtuigd niet het hele verhaal te kennen.

Geirr. burger

Ik heb al geschreven dat ik de bezoekregeling ook minimaal vind, daarover bestaat wat mij betreft geen discussie, daar reageerde ik niet op, maar misschien was ik daarin niet helder, de manier waarop verdient absoluut geen schoonheidsprijs. Wat betreft de brief van de advocaten, dat weet ik echt niet, die heb ik nl niet gelezen, dus daar doe ik geen uitspraak over. Waar ik op reageerde is dat ik las dat iemand eerst bewijs wilde zien dat de ouders het kind echt niet kunnen verzorgen/opvoeden en dat iemand de ouders daarvoor het voordeel van de twijfel wilde geven. Ik vind het gevaarlijk dat bewijs af te wachten en voordeel van de twijfel vind ik in deze situatie niet wenselijk. Ik ga er niet zonder meer van uit dat de betreffende instanties te gemakkelijk hebben beslist.

Aha

Nee, dan zijn we het deels eens Reina. Het gevaar is wel dat er kinderen te gemakkelijk uit huis worden geplaatst. Of dat bij deze ouders het geval is weten we dus niet. Het akelige is dat jeugdzorg dat w.s. ook niet weet, maar de ouders het kind niettemin maar af en toe eventjes te zien krijgen. Dat is griezelig. Andere keren heeft jeugdzorg geen moeite met het veronderstelde iq van ouders, maar zien ze andere bezwaren. Er zijn nogal wat klachten en men erkent dat de deskundigheid van de beoordeelaars vaak tekort schiet. Tweede ding is dat ze de kinderen wel weghalen, maar dat het nogal eens voorkomt dat de staatszorg zo beroerd is, dat de kinderen het in sommige gevallen niet overleven. Of zwaar beschadigd raken in de handen van jeugdzorg. Maar om dat te begrijpen moet je de klachtenbrief van de advocaten lezen. Zie de link hierboven. Het is nog maar de vraag of Hendrikus buiten het huis van zijn ouders beter af is.....Zijn pleegouders en/of de instellingen krijgen echter een heel ruim voordeel van de twijfel. De gezinsvoogden houden nauwelijks voeling met het kind als het eenmaal in de pleegzorg of een instelling zit. En zijn ouders mogen niet over zijn welzijn waken, ook niet als hij elders woont. Dus waakt er niemand..... Enfin, zie de brief in de link hierboven in mijn eerdere bericht.

Stemmingmakerij

geirriteerde burger: 1. ´Tweede ding is dat ze de kinderen wel weghalen, maar dat het nogal eens voorkomt dat de staatszorg zo beroerd is, dat de kinderen het in sommige gevallen niet overleven.´ 2. ´Het is nog maar de vraag of Hendrikus buiten het huis van zijn ouders beter af is.....´ 3.´Dus waakt er niemand.....´
Toe maar zeg! Van dik hout zaagt men planken. Waar haal jij al deze flauwekul vandaan? Pure stemmingmakerij is dit.
Zelfdenker

Voordeel van de twijfel

Reina: "Waar ik op reageerde is dat ik las dat iemand eerst bewijs wilde zien dat de ouders het kind echt niet kunnen verzorgen/opvoeden en dat iemand de ouders daarvoor het voordeel van de twijfel wilde geven."
Dat was ik, geloof ik. Maar ik gaf wel aan 'onder begeleiding'. Ik bedoelde niet dat je de ouders dan maar een beetje moet laten aanklooien met hun kindje, maar een soort intensieve kraamzorg die deze ouders met hun bijzondere achtergrond begeleidt in het ouderzijn. Mij lijkt dat je dan toch redelijk snel een gefundeerd oordeel kunt vellen over de situatie. Voelen zij aan wat ze moeten doen als hun kindje huilt, komen ze in actie als hij een vieze luier heeft? Zijn ze in staat te leren zorgen? Dan nog weet ik niet of je een kindje 24 uur per dag aan hun zorgen kunt toevertrouwen, maar meer dan een uurtje per 2 weken lijkt me niet onmogelijk, en wel heel wenselijk voor ouders en kind. Ik bedoel: als ze er 8 uur per dag onder begeleiding voor kunnen zorgen is het toch een heel ander verhaal? Ik vind dit zo onherstelbaar radicaal.

Klinische kraamzorg

Deze ouders hadden 9 dagen klinische kraamzorg geregeld om zo intensieve begeleiding te krijgen in die eerste periode.
(verder reageer ik nu niet, want ik moet nodig slapen).
Groeten, Maw.

Waar vandaan

Inderdaad stemmingmakerij. Want ik zou graag een wat andere stemming zien tov de manier waarop de staat meent kinderen te mogen behandelen. Om van de ouders nog maar niet te spreken. Mijn irritatie komen bijvoorbeeld voort uit zaken als:
-De tik op de vingers die Nederland nu al een aantal keren gehad heeft van internationale instanties. Zoals hier: http://www.unicef.nl/unicef/show/id=53926/contentid=3893
Het al jaren ten onrechte opsluiten van juist de meest kwetsbare kinderen: http://www.netwerk.tv/uitzending/2003-11-13/ruim-600-kinderen-onterecht-jeugdgevangenissen
De Verenigde Naties hebben verder ernstige kritiek geuit op de aanpak van kindermishandeling in Nederland en het Nederlandse jeugdbeleid. Stemmingmakerij natuurlijk.
-Klachten binnen Nederland van instanties die het weten kunnen. Ik heb nog niet vernomen dat er veel is veranderd sinds de kinderrechters hun manifest de deur uit deden: http://www.njcm.nl/site/newsposts/show/28.
Recent komt daar dan de al eerder genoemde brief van de gezamenlijk advocaten bij: http://home.tiscali.nl/csnel/jz/Brandbrief%20jeugdrechtadvocaten%20aan%20Rechtbank%20Rotterdam%204%20december%202008.pdf. Maar natuurlijk doen die kinderrechters en advocaten ook alleen maar aan stemmingmakerij.
En zie verder: http://kinderombudsman.web-log.nl/kinderombudsman/2008/12/laat-beginnende.html
Veel leesplezier. Allemaal stemmingmakerij natuurlijk. Gaat er nooit iets goed? Vast wel. Maar er gaat ook veel te veel fout. Niet alleen door incidenten maar ook door structurele tekortkomingen in het systeem. Als we stoppen met dat te signaleren komt het zeker niet in orde.

Nou...

Die kinderombudsman heeft zichzelf maar zo genoemd. Het is Jos Aalders, alias Zorro, hij heeft hier ook wel meegeschreven. Bepaald geen onafhankelijke of objectieve bron te noemen.

Oei genista en reactie sp

Verkeerde site te pakken, pardon. Te snel gegoogeld en in bericht geplempt. Zorro herinner ik me nog wel ja en bij beter kijken zag ik inderdaad dat ik naar zijn website linkte. Mea Culpa. Op aandringen van o.a. Arib van de PvdA komt er namelijk wel een echte ombudsman hier is de link: http://www.nu.nl/algemeen/1848605/kinderombudsman-komt-er-toch.html. Het probleem was steeds dat een groot deel van de jeugdzorg in private(!)handen is. Maar nu komt er hopelijk toch een instantie die ook de private instellingen op de vingers mag tikken. Inmiddels kreeg ik een reactie van de SP. Ik quote hem hier even: "Bedankt voor de tip! Ja, wij hebben deze brief ontvangen en de SP heeft direct de
minister om een reactie gevraagd."

Mogelijke schade/zekere schade...

We weten nu in elk geval zeker dat dit kind beschadigd raakt... simpel weg door de uithuisplaatsing. Kind zal nu waarschijnlijk in een crisispleeggezin zitten... vanwege de plotselinge beslissing heeft hij wellicht hiervoor al in een noodbed geslapen (gezin wat kinderen voor 1 of 2 nachten opvangt...).

Hierna komt of terugplaatsing bij ouders... (dus kind moet opnieuw hechten...) of overplaatsing naar een perspectief biedend pleeggezin...

Een perpectief biedend pleeggezin zou dan blijvend moeten zijn.. maar heel vaak zie ik ook kinderen daar weer overgeplaatst worden als het toch niet matcht....

Een vaste figuur in de vorm van een voogd van jeugdzorg is er meestal ook niet (ken hier een kind die nu al de vijfde voogd heeft in twee jaar....en nee nu weigerd ze nog langer kennis te maken. dat heeft toch geen zin.

Volledig o.t. miriam

maar het lijkt erop dat Miriam afgehaakt heeft tijdens een discussie. Dat is iets wat ik nog niet eerder meegemaakt heb. Als je je tanden ergens inzet laat je normaal gesproken niet meer los. Vanwaar je stilte?

Liedewij

Ik heb meer te doen

Jouw reactie is bovendien niet zo interessant. Je roept maar wat zonder in te gaan op wat ik zeg.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Ik vroeg mij af waarom je afgehaakt was in deze discussie. Zonde van je tijd begrijp ik nu.

Ik vroeg niet waarom je niet op mij gereageerd had. Maar dat je mijn reacties niet interessant vind verbaast mij niets. Het is ook moeilijk als je zo overtuigd bent van je eigen mening en je eigen gelijk om open te staan voor andere inzichten. Goed lezen op een forum kan daar al wat bij helpen.(3 febr. reageer ik werkelijk op al jouw bedenkingen m.b.t. tot mijn posting daarvoor).

Dag Miriam

Liedewij

Tja de andere kant

Overal waar mensen werken worden fouten gemaakt. Mogelijk zijn hier fouten gemaakt en hadden ouders een start kunnen maken met hun kindje. Misschien ook niet.

Wat ik wel jamemr vind is dat er zo negatief gedaan wordt over allerlei uitspraken. Wij zijn zelf pleeggezin. Ik heb tot nu toe nooit meegemaakt dat kinderen onterecht uit huis geplaatst werden. Er zijn er ook die op een fijne manier terug gegaan zijn naar huis. Er zijn er ook die onmogelijk contact konden hebben met thuis vanwege levensbedreigende situaties.

Ik begrijp het verdriet van de ouders, de pijn die het geeft. Maar ik moet het doen met alle ellende die de kinderen aangedaan is. Proberen om ze op te vangen en mogelijkheden te geven. Ik hoor de verhalen van pijn en verdriet wat ze soms al zo jong hebben geleerd. Ik kan niet oordelen over verhalen uit kranten en van tv. Veel van deze verhalen zullen anders in elkaar zitten dan de tv-werkelijkheid laat zien.

Sa-bientje

Persoonlijk ken ik een aantal pleeggezinnen van zeer nabij, ik kom daar over de vloer. Ze hebben klachten over frequent wisselende voogden van jeugdzorg, zeer jonge slecht opgeleide medewerkers van jeugdzorg die de voortgang van zaken bemoeilijken door gebrek aan ervaring. Ze hebben klachten over voogden die perse de contactpersoon met school willen zijn terwijl zij dat liever zelf doen omdat ze het pleegkind dagelijks zien en de voogd daarentegen het kind nauwelijks kent. Ze hebben klachten over frequent doorplaatsen en lang wachten op beslissingen alsmede matching die verkeerd uitpakt.
Ik zei al, er gaan vast wel dingen goed. Fijn. Er gaat echter in mijn ogen teveel fout omdat er structureel te veel mis is. Ik zou bijvoorbeeld de volgende wijzigingen willen:
-Minimumtermijn voor de rechtbank om jeugdrechtzaken te behandelen.
-Verbieden dat er op zittingen een medewerker van bjz verschijnt om te getuigen die het kind niet kent omdat de voogd "druk" is.
-Piketdienstadvocaten gespecialiseerd in jeugdrecht voor situaties waarin jeugdzorg meent kinderen per direct met de politie af te moeten voeren
-Verbod op plaatsing in jeugdgevangenissen van kinderen die behandeld moeten worden
-Verplicht instellen van behandeling binnen een redelijke termijn
-Ruime mogelijkheden voor contra-expertise bij gedwongen uithuisplaatsing met weer een minimumtermijn waarbinnen die in gang gezet moet worden
-Klachtrecht voor kinderen met serieuze sancties voor BJZ als de klacht gegrond wordt verklaard
Enzovoort
Het zal best waar zijn dat iedereen van goede wil is, waarom zou men ook niet van goede wil zijn? En de kinderen maken het meestal goed in de pleeggezinnen die ik ken. En ik snap in een aantal gevallen de motieven voor uithuisplaatsing heel goed. Ik ken ook een succesgeval van een kind van ouders met een geestelijke handicap waarbij alle partijen, ook de ouders, tevreden zijn met de plaatsing in het pleeggezin. Neemt niet weg dat datzelfde pleeggezin zich regelmatig beklaagt over het functioneren van jeugdzorg. Weten jullie wat het is, het is allemaal gewoon veel te vrijblijvend. En vanwege het rook=vuur effect dat Mirreke ook al noemde, zitten velen daar niet mee. Jouw posting Sa-bientje, is hetzelfde als de volgende situatie: iemand loopt naar het tuchtcollege omdat een ziekenhuis een dodelijke fout heeft gemaakt. Het blijkt dat in dat ziekenhuis structureel iets mis is, waardoor er meer kans is op zo'n fout dan gewenst. En dan kom jij en je zegt: ik heb dezelfde operatie gehad en bij mij is het prima gegaan. Dat is de andere kant zeg je er dan nog bij. Zie je het probleem?

Eigen kracht conferentie

Ik noemde het al eerder, maar bij het lijstje van geïrriteerde burger zou ik graag zien staan dat per geval gestreefd wordt naar zo'n eigen kracht conferentie. Bij veel mensen in de omgeving zit veel meer hulp en begeleiding dan je zou vermoeden, als die bronnen maar eenmaal in gang worden gezet. Waarschijnlijk kan dan veel onnodig leed worden voorkomen.
Ik ken zelf trouwens ook een pleeggezin van vrij dichtbij, dat helemaal is afgeknapt op jeugdzorg. Het betrof een gezin dat voor het eerst een pleegkind kreeg. Jeugdzorg heeft deze mensen het leven heel erg zuur gemaakt, o.a. door telkens de afspraken eenzijdig te veranderen, en door nooit bereikbaar te zijn als het gezin het nodig had. Dit leidde tot dermate grote conflicten dat het kind (vriendinnetje van mijn dochter) uiteindelijk op maandag vóór de grote vakantie (sic!) door Jeugdzorg met begeleiding van de politie (sic!) uit school gehaald (echt bizar, de hele klas was over de zeik, allemaal huilende kinderen) en werd ze zomaar in een kindertehuis ver weg geplaatst. School was woedend!
Daarna is ze bij familie gaan wonen, van wie vantevoren al duidelijk was dat ze dit meisje nooit goed zouden kunnen begeleiden. Dit heeft dit pleeggezin ook met man en macht trachten te voorkomen. Nu, jaren later heeft mijn dochter weer contact met haar (toch handig, msn): ze woont weer in een kindertehuis...
En het trieste was dat er met dit meisje in het begin niets mis was, ze had gewoon de pech op jonge leeftijd haar ouders vlak na elkaar te verliezen. Haar vader heeft ze zelf gevonden. Ze had ook nog een jonger broertje, en natuurlijk (sprak zij cynisch) zijn beide kinderen niet bij elkaar geplaatst. Hoe slecht kan het gaan...!

Welja mirreke

Bij deze staat hij bij het lijstje. Het is in ieder geval een goede zaak als de dames en heren genoodzaakt worden de omgeving van het gezin mee te nemen in de beschouwingen.

Liedewij,

Wat ik niet begrijp is dat jij verdedigt dat JGZ het recht heeft om preventief een kind bij ouders weg te halen. Als er daadwerkelijk hard te maken is dat ouders niet toerekeningsvatbaar zijn, ok ander verhaal. Maar in het geval van baby Hedrikus zie ik geen hard bewijs.
En waarom kan het babietje niet in de familie worden opgevangen?
In die gevallen waar jeugdzorg er al jaren met haar neus bovenop zit, faalt zij.
Het lijkt mij dat jeugdzorg eerst maar eens moet zorgen dat zij daadwerkelijk hulp gaat verlenen. En dat betekent ouders zo ondersteunen dat het kind bij hen kan blijven.
Naar mijn mening verschuilt JGZ zich nu achter de zin "het belang van het kind weegt zwaarder dan het belang van de ouder(s). Alsof dat 2 aparte belangen zijn. Maar het belang van het kind is dat het bij zijn ouders is. En pas als dat echt niet mogelijk is in een pleeggezin terechtkomt waarbij zoveel mogelijk continuiteit wordt geboden.

Er is zoveel mis in de JGZ. Ik begrijp werkelijk niet waarom dat niet eerst wordt opgelost.
Aan de andere kant komt het JGZ misschien wel goed uit al die mediaaandacht vanwege baby Hendrikus. Zodat JGZ zich kan verschuilen achter de oneliner : het is in het belang van het kind en vanwege privacy kunnen wij verder niet op de zaak ingaan. En verder is het een bureaucratisch ondringbaar bolwerk, dus geven de meeste mensen het op om daartegen te vechten en zo kan JGZ over een aantal jaar roepen dat zij al jarenlang in het belang van het kind op deze manier te werk gaat...wat een nachtmerrie...

Precies mamsofie!

Ik vind ook dat men het belang van het kind niet moet gaan scheiden van dat van de ouders. Help de ouders, dan help je vanzelf het kind. In mijn opinie maakt het dan niet uit wat de ouders nodig hebben: psychische hulp? financiële ondersteuning en begeleiding? opvoedingsbegeleiding? relatietherapie? kinderopvang? een grotere woning? help daar dan in waar mogelijk. Maar denk niet dat je een kind helpt door het, hup, zó uit zijn family unit te plukken.
En bovendien, denk ik altijd, waar ligt de grens. Deze ouders zijn minder begaafd en dus waarschijnlijk niet in staat hun kindje goed op te voeden. Wat is het volgende criterium waarom iemand waarschijnlijk zijn of haar kind niet kan opvoeden. Wie bepaalt dat dan, wanneer, hoe?
Ik heb net diverse artikelen gelezen over de effecten van het scheiden van moeder en kind kort na de geboorte. Dat kind is getekend voor het leven. Dus de eerste mishandelaar so far is alvast jeugdzorg...

Uit huis plaatsen

Ik ben niet tegen uit huis plaatsen. Ik ben ervan overtuigd dat er situaties voor kunnen komen waar dat echt de beste optie is. Ben wel met Mamsofie en Mirreke eens dat je dat dat de laatste optie moet zijn. Er heeft een tijd een andere wind gewaaid in jeugdzorgland. Dan moesten de kinderen coute que coute zoveel mogelijk naar de biologische familie. Dat leverde eveneens desastreuze resultaten op. Ik denk dat de pijn ergens anders zit, meer bij de vraag "wie bepaalt wat er moet gebeuren?" Is het wel verstandig om zulke lastige zorg uit te besteden aan matig opgeleide mensen met soms heel weinig ervaring? Moeten de minimumeisen om te beginnen niet omhoog? En ik zou graag zien dat veel concreter wordt aangegeven wanneer er wel en wanneer er niet uit huis geplaatst kan worden. Dus dreigingen moeten concreet worden geformuleerd, geen gewol van "opvoedkundig tekortschieten", maar concreet formuleren wat je verwacht. Enfin, ik kan nog uren doorrammelen. Een lijstje concrete zaken zou in ieder geval ook helpen voorkomen dat ze iedere keer achter de waan van de dag aangaan.

Jammer hoor

Volop verontwaardiging hier over de HELE jeugdzorg, maar dan niet het verschil weten tussen JGZ en BJZ. Typisch een gevalletje van de beste stuurlui, die hard staan te krijsen op de veilige kant.
Zelfdenker

Reina

Reina: "Natuurlijk kun je er cynisch op reageren, maar we weten toch niks écht."
Ik had mijn reactie niet cynisch bedoeld, maar ik vind dat je best een mening kunt vormen op grond van de informatie die je hebt. Mensen doen niet anders toch? Dat bedoelde ik met mijn (ironische) Obama-opmerking.
Reina: "Stel dat de baby wel terug mag naar de ouders en er gebeurt iets afschuwelijks, dan heeft heel nederland hun mond weer vol van de slechte hulpverlening."
Dat is ook een aanname. (Wil ik toch even gezegd hebben). Als de hulpverlening met een goed verhaal komt, kan heel Nederland hun mond vol hebben, maar dan is dat gewoon onterecht. In ieder geval ben ik van mening dat die mond vol van heel Nederland de beslissing wel / niet uit huis plaatsen niet mag bepalen. En ik ben bang dat dát (die publieke opinie) juist wél een rol speelt bij dit soort beslissingen. Heel begrijpelijk overigens. Een kinderrechter is ook maar een mens. Maar niet terecht.
"Natuurlijk kunnen we aankomen met voorbeeldgezinnen waar het allemaal heel goed gegaan is, maar er zijn ook schrijnende situaties van gezinnen waar het niet goed gaat, dus dat zegt me ook niets."
Ik ben in dit geval niet geïnteresseerd in voorbeeldgezinnen waarin het fout of niet fout is gegaan. Ik ben juist van mening dat er te weinig naar dit gezin is gekeken, naar hun specifieke situatie en te veel naar het IQ en het lage leervermogen. Eén van de belangrijkste redenen voor de maatregel is geweest dat deze ouders te laat met hulpverlening in aanraking waren gekomen. Er was onvoldoende tijd om deze mensen allerlei vaardigheden aan te leren en kennis bij te brengen. Maar deze mensen waren zeer bereid hulp te aanvaarden. Ze wilden alleen geen uithuisplaatsing. Ze hebben er zelf achter gestaan dat ze een klinisch kraambed kregen voor extra begeleiding.
Ik ben er echt van overtuigd dat er andere hulp mogelijk is geweest, of in ieder geval: dat een pleegzorgplaatsing direct na geboorte een te grote stap is geweest. In zo'n geval verwacht ik dat er een concreet risico is, een duidelijke dreiging. Zoiets als agressief gedrag, nalatigheid, zelfverwaarlozing.
Reina: "Die mijnheer van MEE en andere hulpverleners mogen uiteraard niet uitgebreid uit de doeken doen aan de pers waarom zij vinden dat deze mensen de verzorging van hun kind niet aan kunnen in hun ogen."
Nee, dat hoeft ook niet. Dat heeft 'ze' er overigens niet van weerhouden om te vertellen dat mevrouw niet wist wat een wee was en dat mijnheer slecht tegen veranderingen kan. Wat mij betreft zou één opmerking mijn mening veranderen. "Er is in de thuissituatie sprake van een concrete dreiging voor de baby", of: "De baby loopt een aanwijsbaar groot risico op verwaarlozing of mishandeling". En dat is iets anders dan: "Het is niet in het belang van de baby om thuis te wonen".
Reina: "Nogmaals, ik weet het niet, ik vel geen oordeel, want ik ben ervan overtuigd niet het hele verhaal te kennen."
Je voorzichtigheid siert je. Ik waag het erop om mijn mening hierover te formuleren en ik geef toe dat mijn emoties daarbij een rol spelen. Mocht ik tzt anders geïnformeerd worden ben ik altijd bereid mijn mening te herzien.
Groeten, Maw.