Armoede: sociale participatie ook eerste levensbehoefte

Misschien.....

Kari:"Als zo\'n enorme groep er niet aan mee kan doen, hoe komt het dan dat de sociale eisen liggen zoals ze liggen? Die zouden zich als norm dan toch richten naar die grootste groep?"

Misschien omdat iedereen wanhopig probeert er aan te voldoen,en niet voor de ander onder wil doen.

Ik ken veel mensen met schulden,maar die toch met alles mee willen doen.Waardoor ze verder in de schulden komen.
Zelf probeer ik niet aan de sociale dwang mee te doen,ik ben er van overtuigd dat andere dingen belangrijker zijn,maar toch is het niet eenvoudig.En zwicht ik ook nogal eens.Vaak vraag ik me ook af waar andere het van doen,al die vakanties,uitjes,speelgoed,en dan zitten we niet eens op bijstand nivo.Wat me overigens vreselijk lijkt.Ik vind het ook goed dat ze wat tegemoet worden gekomen.Een vakantie kan je missen,hoewel vervelend,maar inderdaad schoolspullen en schooluitjes ligt al veel gevoeliger.Ik kan me ook erg ergeren aan dat er wordt gedaan of de ouderbijdrage verplicht is,en dat ik voor elk uitje wat school verzint zoals musea bezoek geld wordt gevraagd.

Tussenspel

Kari, ik moet zo weer weg, maar ik start vast wat op.
Je vroeg:"Als zo\\'n enorme groep er niet aan mee kan doen, hoe komt het dan dat de sociale eisen liggen zoals ze liggen? Die zouden zich als norm dan toch richten naar die grootste groep?"
Het eerste punt besprak ik al met Ellen. Als je zonder rekenmachine en prijslijst de minimale zaken op gaat sommen, dan is de kans groot dat je onderweg vergeet hoe duur het allemaal is. Alle kans dat de discussiegroepen met die dure mening niet eens weten dat ze een dure mening hebben.
Niet alle discussiegroepen kwamen op dezelfde dure ideeën. Het kan zo simpel zijn dat er in de groepen die andere conclusies trokken, iemand zat die wel uit zijn hoofd kon rekenen en dat die de al te hoge wensen heeft getemperd.
Hoe mensen op het idee komen dat een vakantie 'onmisbaar' is, komt door signalen om hen heen. "Iedereen gaat op vakantie". Of om met een vriendinnetje van mijn kinderen te spreken "wie gaat er nou niet op vakantie?".
Dan zijn er ook nog zaken die een soort maatschappelijke hype zijn, compleet gesteund door overheid en uitvoeringsorganisaties. De computer met internet bijvoorbeeld. Primaire behoefte? Hoezo? In Frankrijk doen hele departementen het nog vooral zonder. De Nederlandse digitale dichtheid is er niet omdat het zo vreselijk nodig is. Het is een tikkeltje hysterisch.
Een opvallende vind ik ook de wens dat goedkope kleren wel nieuw moeten zijn. Dat is echt alleen maar burgerlijkheid (je gaat toch niet in tweedehands lopen). In het archief van het OO magazine staat een artikel over schoenen waarin de gedachte dat dure schoenen beter zijn voor de voeten, ontzenuwd wordt. Dat die gedachte norm was (en misschien nog wel is) is een feit. Hoe je zover komt is een kwestie van tijd, trendsetter, volger, signalen uit de maatschappij.
Op diezelfde manier ontstaan opvattingen over eigen kamers, speelgoed (welk, hoeveel), etc.
Het financiele probleem ontstaat omdat de prioriteiten wellicht per deelgroep anders liggen, liever vakantie dan een eigen kamer of andersom, maar alles bij elkaar leidt het toch tot een optelling die uit de hand loopt.
Groet,
Miriam Lavell

Wat is armoede

Ik weet niet wat armoede is. Ik ken 2 situaties. 1,5 jaar terug had ik genoeg financiële ruimte om aan alle gestelde eisen te voldoen. Merk kleding indien gewenst (dus ook die dure orthopedisch verantwoorde schoenen, echt een must voor de oudste), vakanties (meerdere korte per jaar), sporten
ongeacht de kosten, nieuwe fietsen, regelmatig uit eten etc. Ik had toen alleen geen tijd, ze woonden bijna bij mijn moeder, ik was erg druk met winkeltje spelen en dat is geen baan van maar 40 uur per week. Maar we kwamen niks te kort.
Die winkel heb ik vaarwel moeten zeggen omdat 60 tot 80 uur per week werken tegen de helft van het minimumloon op het einde niet meer loonde en het op een persoonlijk faillissement uit draaide.
Dat houd in dat we een heel nieuw leven hebben gekregen, namelijk dakloos en geen inkomen de eerste maanden.
Nu is dat gelukkig weer op de rails, dwz: weer een huis en leven met minima inkomsten (geen uitkering) Dat heeft uitwerking op alles. Ze kunnen nog steeds sporten maar niet meer voor 50 tot 90 euro per maand, Ze hebben dus een keuze moeten maken uit sporten die ik kan betalen. Hun kleding kasten zijn ook veranderd. Voor de oudste is er minder keus omdat die toch wel merk gericht is. Dat kan dus wel maar dan maar 2 spijkerbroeken ipv 5 per jaar, is haar keuze. Voor de jongste een kast vol H&M (Liefst nog in de uitverkoop). Die schoenen die echt een bepaalde kwaliteit nodig hebben moeten nu echt wachten op de kinderbijslag en niet meer op het moment dat ze te klein zijn. Dat is best balen maar dat is niet anders.
Daar tegenover staat dat we dit jaar wel de tijd hadden om ze alle 2 te leren surfen, dat had 3 jaar eerder al gekund als we de tijd hadden gehad. Nu gaan we met een goed gevulde koelbox naar het strand en hebben elke mooie dag genoten en enorm veel lol gehad. Nee we zijn dus niet op vakantie geweest en gaan dat ook niet doen, geen pretpark enz. Wel mochten ze dit jaar mee doen aan alle (gratis/bijna gratis) vakantie activiteiten die de gemeente heeft voor kinderen uit de minima groep. Ze hebben leren kanoën, squashen, tennissen ,soort kamp etc. En ze konden mij afgelopen weekend vertellen dat ze een mega leuke vakantie hebben gehad.
Ik kan dus wel mee praten over minima beleid en dat is hier goed geregeld. Maar ik weet niet wat armoede is. Ik vind de tijd die ik niet met mijn kinderen door kon brengen in de tijd dat het financieel goed ging flink armoedig, de noodzaak om een kinderkamer in te richten bij mijn moeder is ook armoedig want ik was niet in staat om voor mijn eigen kinderen te zorgen (ik weet het dat is een keuze, maar ondernemen kan in dit land niet in deeltijd, die illusie hadden wij toen we startende ondernemers werden 50/50).
Ik voel me ook armoedig omdat ik vaak nee moet zeggen op dingen die in mijn ogen moeten. De spel therapie die mijn kind eigenlijk nog steeds nodig heeft maar die maar voor 9 sessies vergoed word. De schoenen die NU vervangen moeten worden en eigenlijk niet kunnen wachten tot oktober. Maar ik voel me rijk omdat ik nu wel de tijd heb om zo meteen in de bloedhitte het water op te zoeken met ze. Ook kunnen ze nu hun vrienden mee nemen naar huis en logeerpartijtjes houden, is goed voor hun sociale ontwikkeling.
Verder een kleine rekensom: inkomsten 1100 per maand, 2 volwassenen 2 kinderen. Vaste lasten 900. Maar....die 1100 word door alle toeslagen en budgetten aangevuld tot 1600 (belasting, gemeente etc.) hou ik dus 700 per maand over om te eten, sporten, kleding buffertje voor noodgevallen, verjaardagen etc. Ik vind dat prima te doen. Toen we uit arbeid op een nettto salaris zaten van 1600 kreeg ik geen kwijtscheldingen (gaan op jaar basis) en daar gingen de reiskosten nog af. Dus met modaal kom ik per maand gelijk uit als met 1100 op die kwijtscheldingen na, alleen zijn mijn kinderen niet welkom op de minima aktiviteiten (wachtlijst voor als de opkomst te klein is uit de bedoelde doelgroep). Ik denk dan ook dat de minima regelingen op een andere manier berekend moeten worden, kijk naar de vaste lasten ( hoe reëel is iemands hypotheek to van de inkomsten, dat zijn keuzes) en trek die af van het netto salaris, daarmee voorkom je dat je buiten de boot valt als je 50 euro “te veel” verdient. Dan komt iedereen gelijk uit in de zin van minimum loon (en dat was volgens mij ooit de bedoeling toen het minimumloon in het leven geroepen werd). Want nu loont het niet om te werken voor een bepaalde groep mensen, werken kost meer geld dan thuis op de bank hangen (al dan niet in je trainingsbroek) als een bepaalde groep mensen gaat werken komen ze netto lager uit dan thuis van een uitkering genieten (puur financieel gezien, de winst op lange termijn niet mee genomen die ziet een deel van die groep niet).
Armoede is in mijn ogen dus een breder begrip dan het financiële kunnen of niet kunnen. Aan de ene kant zijn er tal van regelingen om elk gezin deel uit te kunnen maken van de maatschappij en aan de andere kant schiet het te kort om aan bepaalde verplichte zaken deel te kunnen nemen. Werk je in je eentje zoveel om niet in de regelingen te hoeven vallen dan schiet je snel te kort met je tijd verdeling gezin/werk. Armoede is een gevoels kwestie, alles waarmee je voor je eigen gevoel te kort schiet is armoede.

Goed gesproken sierlo

en duidelijke uitleg. En je laat dus inderdaad zien, dat je met alle toeslagen inderdaad meer te besteden hebt, dan wanneer je datzelfde geld in een gewone baan zou verdienen. En dat is nu net de crux van dit hele verhaal en daar zou meer aandacht aan besteed moeten worden door de overheid mijns inziens (en waarschijnlijk val ik dan nog steeds buiten de boot met ons inkomen, maar is het wel eerlijker tov de mensen die dus net aan die grens zitten....)

Modaal/midden

slip of the fingers.....excuus...

Dat vraag ik me af ...

of die inderdaad zoveel toeslagen krijgen als een bijstandsgerechtigde....heb eens zitten kijken bij ons in de gemeente, en hier zijn aardig wat kwijtscheldingen en toeslagen mogelijk als je bijstand hebt, maar dus niet meer als je modaal bent....

Over de zorgtoeslag

Pas op Pelle,die hebben wij ook twee jaar lang gehad,maar helaas,dit jaar konden we van twee jaar werkelijk alles terugbetalen!!!Enne...tegemoetkoming schoolkosten als modaal?Ohnee,vergeet het maar!
Groetjes,bastet

Ik zeg niet

>>Ik heb niet gezegd dat ze net zoveel recht hebben als minima maar jij blijft maar roepen dat 'alles inkomensafhankelijk is en je er dus boven het minimum geen recht meer op hebt', en dat vind ik wel heel erg kort door de bocht (schuin afsnijden zelfs). < <

dat ze er geen recht op hebben, maar het bedrag wordt wel steeds lager naarmate je meer inkomen hebt. En dan is de klap voor hen dus behoorlijk, als je vanuit de bijstand komt, en weer gaat werken, en je moet het ineens met veel minder toeslagen doen. Zorgtoeslag krijgen wij bijv. niet. Ons inkomen zal er te hoog voor zijn. Daarom ook, en ik val in herhalingen nu, gaf ik al aan, laat die toeslagen niet in een keer wegvallen als iemand uit de bijstand komt en weer aan het werk gaat, maar doe dat in etappes. Ik denk echt dat je me volledig verkeerd begrijpt. En ik heb best begrip voor de minima onder ons... Maar ik kan wel slecht tegen jezelf een slachtofferrol toebedelen, terwijl er mogelijkheden genoeg zijn....Nogmaals, over mijn eigen positie, ik klaag niet, ja soms is het weer even slikken als ook hier het geld weer op is, ben niet voor niks weer streng met het schema van Claudia. En nu doen wij nog niet eens zo heel gekke dingen. Doe boodschappen bij Bas van der Heijden, Lidl of Jumbo. Koop geen idioot gekke dingen. Spaar voor grotere uitgaven enz.....

Pelle

dat is nu net WEL het probleem. Als je uit de bijstand komt en een betaalde baan vindt, net boven bijstand of wat meer, dan vallen die kwijtscheldingen en dergelijke juist wel in 1 keer weg. Dat is nu juist die armoede-val waar hier veel over gesproken wordt. Ok, je behoudt misschien een deel van de toeslagen, maar ook daar wordt dan weer naar je inkomen gekeken, en dan zou het dus zomaar een paar tientjes in de maand kunnen schelen. Ga je dan kijken wat je te besteden had voor je aan het werk ging, kon het weleens zijn dat het evenveel of nog minder is....geen goede prikkel ook lijkt mij (ik kan beter thuiszitten, heb ik net zoveel....) Sierlo gaf een duidelijk verhaal daarover....

Worden minder inderdaad

dat zei ik al, ze vallen niet meteen weg, maar worden wel dusdanig minder meteen, dat je dat echt wel in je portomonnee gaat voelen hoor! En dat samen met al die andere dingen, kwijtscheldingen, kortingspassen enz...tja, natuurlijk moet dat meegeteld worden, want ineens moet je ALLES zelf gaan betalen, waardoor je per saldo dus minder over kan houden dan toen je in de bijstand zat....

Drogredenatie

Inderdaad de kortingpassen op festivals meetellen is belachelijk, hoe betaal je de rest van het toegangskaartje? Bibliotheek (zag ik ook ergens voorbij komen, niet in het lijstje van Kiki) is sowieso gratis voor iedereen onder de 18, dus die telt ook niet mee.
Daarbij is goed lezen ook een punt. Sierlo heeft geen uitkering maar nu een inkomen van 1100 euro waarbij ze voor meer tegemoetkoming in aanmerking komt. Daarvoor was ze zelfstandige, en die vallen voor een heleboel dingen buiten de boot, heel onrechtvaardig inderdaad, maar geen vergelijk! Ik heb voor de gein de huurtoeslag ingevuld met deze inkomens, en de stijging gaat gelijdelijk. Als je ook voedselbanken als voordeel van de bijstand wilt gaan meetellen dan haak ik af.... Misschien moet je je baan opzeggen om van al deze "voordelen" gebruik te gaan maken.

Wat ik wel een interessante vind is waar het idee vandaan komt dat je je kinderen verwent met uitjes, vakanties en pretparken. Mijn kinderen (oudste is net 7) zijn in hun hele leven 2 keer naar een pretpark geweest. En wij verdienen zeer prettig. Ik zie dat soort zaken ook niet al basisvoorwaarde voor een goede ontwikkeling van kinderen. Wel toegang tot boeken (gelukkig gratis bij de bieb), toegang tot media, en ja, dat is vaak internet. In deze maatschappij kun je niet meer zonder, zeker de jongste generatie niet.

Het ging over voordelen die minima hebben

tov de inkomensgroep daarboven en dit is er een van.

Daar hoort de dierenarts en het seizoenskaartje gewoon bij. Het feit dat het kortingen zijn doet daar niets aan af.
Dan kan je de gratis sportclubjes en de ooievaarspas (Nee Pelle, dat is geen fokprogramma, maar een kortingspas) ook net zo goed niet meetellen. Maar die moet je wel meetellen, want het zijn voorzieningen voor de minima en had Ano niet een poes? Mogen minima nou ook al geen huisdieren hebben. Arme mensen.
Alleen maar omdat jij een seizoenspas niet nuttig vindt, betekent niet dat hij niet in het lijstje kortingen thuishoort.

Je kan wel gaten schieten in mijn lijstje, maar ik heb die kortingen, voordelen, toeslagen en extra aanvullende kortingen niet bedacht. Die zijn er gewoon Ze zijn er voor de minima en als je al die kortingen bij elkaar optelt kom je zeker wel op die 6000 euro uit.

Het is alleen, zoals Miriam zegt, een dagtaak om aan al die potjes te komen en veel mensen haken daarop af.

En ik durf wel te stellen dat mensen in de bijstand het door al die toeslagen/kortingen beter hebben dan mijn hulp die zich een slag in de rondte werkt met laagopgeleid zwaar werk en daar geen klap mee verdient. Overigens ook een roker met longproblemen, maar ze doet wel zwaar lichamelijk werk. En die je absoluut een plezier zou doen met een seizoenskaart met korting, maar zij krijgt hem niet met korting.

Ik weet niet wie dat zei over dat mensen dan maar wat anders moeten gaan doen als ze niet genoeg verdiende. Dat vind ik zo'n kulopmerking. Mijn hulp heeft nergens voor geleerd, ze kan gewoon niets anders. Maar ze gaat niet bij de pakken neerzitten en ze weigert om zich te laten afschrijven. In plaats daarvan heeft ze minder recht op dingen omdat ze boven sommige grenzen zit.

Ik vind dat niet fair Ik zeg niet dat de minima die kortingen niet horen te krijgen, tuurlijk wel. Maar de groep daarboven wordt vergeten en zolang ik mensen hoor zeggen dat ze beter niet kunnen werken, want dan raken ze hun heffingskortingen, toeslagen ed kwijt zijn we iets goed fout aan het doen in Nederland.

Louiseb e.a.

Ik noemde de bibliotheek denk ik. Voor kinderen gratis, voor volwassenen niet. Die krijgen hier een groot deel vergoed. Ook is hier een witgoedregeling. Kijk maar eens bij de minimaregeling van gemeente Noordenveld, Leek, Marum. Is vrij royaal verg. met een hoop andere gemeenten. VAndaag met iemand gesproken die 20 jaar bijstand heeft genoten. Die gaf ruiterlijk toe geen zin te hebben gehad in de romslomp van het werk. (regelen opvang enz. kan net zoveel werk zijn als het uitzoeken van de tegemoetkomeningen die je kunt krijgen) Echter, ze ging samenwonen, bijstand viel weg, en het rondkomen van een modaal inkomen van partner viel tegen. Mw. heeft zich snel een baan opgezocht.

Mvrgr,

WM

dat mensen dan maar wat anders moeten

"Ik weet niet wie dat zei over dat mensen dan maar wat anders moeten gaan doen als ze niet genoeg verdienden"
Je zal mij hiermee wel aanhalen.
Als zowel de man als de vrouw werken en daar niet meer dan 1614 voor binnen krijgen hebben ze blijkbaar de beslissing genomen dat veel werken ook niet alles is en het voor de kinderen gezelliger is als er een ouder maar een paar dagen werkt om meer thuis te kunnen zijn. Als je niet tevreden bent met dat inkomen kun je er zelf iets aan doen door meer uren te gaan maken. Tenminste als dat opweegt tegen meer kinderopvang nodig hebben. Ik bedoelde natuurlijk niet dat een alleenstaande moeder die zich al een slag in de rondte werkt voor een minimumloon dan maar 60 uur moet gaan werken. Ik vraag me trouwens af of schoonmaken echt het enige werk is wat een on- of weiniggeschoolde kan doen. Er zijn ook 'industrie'banen waar weinig diploma's voor nodig zijn.

Bibliotheek (ot)

Het zal waarschijnlijk verschillen per gemeente,met een kortingspas voor minima krijg je hier ook als volwassene een gratis bieb-abonnement,de meest uitgebreide zelfs.
Korting op de krant,een gratis strippenkaart voor Ballorig,wat zwemkaartjes,een bedrag voor sportkleding vd kinderen,een cadeaubon van bart smit in december,etc.
Bastet

De vrije keus overboord

Pelle:"En werkelijk waar, je komt NIET op 6000 euro per jaar!"
Je staart je blind op de kortingsbedragen. Daar gaat het niet alleen om. Het gaat ook om wat je bespaart. Niet werken scheelt geld (zie Tihama), goedkoop (en gesubsidieerd) shoppen, koken, je huis onderhouden kost heel veel tijd (heb je niet als je werkt).
Pelle:"Je mag niet alle kortingen optellen vind ik, dat slaat helemaal nergens op, je betaalt je daarna nog blauw voor die kaartjes."
Ik begrijp wel wat je bedoelt. Al die kortingen maken alle activiteiten en voorzieningen die kennelijk nodig zijn om niet arm te zijn, nog niet betaalbaar voor minima. De kwestie is dat al die zaken ook niet betaalbaar zijn met een modaal inkomen.
Het probleem zit dus niet in wat van alles kost of wat er verdiend wordt, maar in wat minimaal geacht wordt, dus wat je geacht wordt uit te geven. Dat is teveel.
Kaaskopje:"Als je niet tevreden bent met dat inkomen kun je er zelf iets aan doen door meer uren te gaan maken."
De kwestie is niet of de ouders en kinderen tevreden zijn. De kwestie is dat de norm voor armoede inimiddels zo is opgekropen dat 'men' vindt dat kinderen die het met een modaal inkomen te doen hebben, tekort komen. Zo zeer dat ze in armoede leven.
Die keus is dus een foute keus, niet om wat je erbij voelt en of er wel of geen tevredenheid is, maar om wat de kinderen vanzelfsprekend niet hebben (niet elk jaar vakantie en/of geen computer met internet en/of geen nieuwe kleding maar tweedehands, etc.)
Groet,
Miriam Lavell

1600 euro

1600 euro ís geen vetpot, of je je nou gedraagt als verwend nest of niet. Zonder eventuele extraatjes is het echt zuinig aan doen van zo'n inkomen.
Ik, maar dat is uiteraard weer persoonlijk, vind het vervelend als ik tot een keus gedwongen wordt. Ik wil nieuwe kleren kunnen kopen en niet gedwongen worden om het met tweedehands te moeten doen. Als ik dat leuk vind is er niks mis mee uiteraard. Ik zou eigenlijk moeten kunnen sparen. Niet persé voor een vakantie, maar zelfs voor behang in het hele huis is dat nodig.
Van 1600 euro blijft niet veel over voor een spaarrekening. Kosten voor wonen en zorgverzekering voor een gezin met 2 volwassenen komt ongeveer neer op 1000 of meer euro, afhankelijk van de huur of hypotheek, en dan heb ik vast nog wat vergeten. Dan blijft er dus nog maximaal 600 euro over om van te eten, andere verplichtingen van te betalen en het restje is voor de leuk. Maar ik denk dat dat restje zo klein is dat dat leuk tegenvalt.

Verwijt

Kaaskopje:"Maar ik denk dat dat restje zo klein is dat dat leuk tegenvalt."
Ook dat is relatief en naast het punt.
Ook gezinnen met kinderen die het leven met dat bedrag wel leuk vinden, krijgen toch het stempel 'arm'. Puur om de dingen die ze niet hebben of doen.
Dit "De groepen waren algemeen van mening dat kinderen er niet de dupe van mogen worden als de ouders een beperkt inkomen hebben." is geen aardigheidje maar een verwijt dat zolang er geen boter bij de vis komt, neerkomt op "dan had je maar geen kinderen moeten nemen."
Groet,
Miriam Lavell

Is het nou echt zo

dat mensen met een modaal inkomen voor arm worden versleten? Ik lees dat hier voor het eerst. Het is niet royaal, zeker niet, maar ik denk absoluut niet in termen van arm.
Ik wil het eigenlijk al een tijdje zeggen en misschien heb ik het ook al eens gezegd, maar ben ik dat vergeten, maar ik vind eigenlijk dat er iets wonderlijks aan de gang is. De middenmoot van vroeger ging of kon niet op vakantie, omdat dat duur was en meer iets was van de elite, de kinderen vooral op 'volks' sporten deed, want tennis en hockey was meer iets voor de elite, is nu de elite van vroeger geworden. Wat vroeger arm was is niet het arm van nu. Nu ben je blijkbaar arm omdat je een jaartje niet op vakantie kan en je kinderen niet op tennis én voetbal kunt doen. Nu is het een verarming in de opvoeding als je je kind geen muziekles kunt laten nemen. Doe je daar allemaal niet aan mee, dan krijg je het gevoel bij het plebs te horen. "Geen wonder dat dat kind niks weet van Mozart, die zit nergens op en die ouders gaan vast ook nooit met ze naar het theater. Erg hoor, dat hoort toch bij de ópvoeding?!"
Op deze manier denken 'vervuilt' de realiteit.

Is nu de elite van vroeger geworden.

Ik had mijn zin eerst anders opgebouwd, vandaar het rare vervolg. Hopelijk is het wel duidelijk.

Mozart

Bij wijze van voorbeeld uiteraard Ik kende Strauss van de jaarlijkse nieuwjaarsconcerten...
Ik moet mijn ouders 1 ding nageven en dat is dat ik buiten school om vrij gelaten werd in hoe ik mijn vrije tijd wilde besteden. Ik mocht op een koortje, ik heb een tijdje op een turnvereniging gezeten, mocht de zondagschool en blokfluitles uitproberen... geen enkele druk. Ik heb het niet anders gedaan, niet omdat ik er geen interesse voor heb, maar omdat ik vind dat vrije tijd vooral leuk moet zijn en niet volgepropt met een programma 'hoort bij de opvoeding'. En ik denk dat er zélfs ouders zijn die het niet eens zozeer doen om 'het hoort bij de opvoeding', maar ook 'dan is er tenminste geen tijd voor rottigheid/verveling/spelen op straat'. Terwijl vervelen en spelen op straat minstens net zo nuttig is.

Rottigheid

"En ik denk dat er zélfs ouders zijn die het niet eens zozeer doen om \'het hoort bij de opvoeding\', maar ook \'dan is er tenminste geen tijd voor rottigheid/verveling/spelen op straat\'."
Ik denk dat die mening vooral ook bij niet ouders voorkomt. De meeste huishoudens hebben tegenwoordig geen kinderen, maar hebben wel een mening. Door het overtal van huishoudens zonder kinderen, is dat zelfs een dominante mening. Die mening vind je terug in dit soortonderzoeken, maar ook in beleid.
De juist opgestartte extra lange schooldag gaat onder de vlag van taalachterstand, maar heeft wel degelijk ook het motief 'rottigheid voorkomen'.
Hoe dan ook: een groeiend aantal mensen dat niet uit de praktijk weet waar men het over heeft, ze hebben nu geen kinderen, strooit ruim met dat wat er allemaal in de opvoeding zou moeten horen.
Zonder zich af te vragen hoe dat dan betaald moet worden.
"Terwijl vervelen en spelen op straat minstens net zo nuttig is."
Dat ben ik met je eens. Maar al die kinderloze buren niet.
Groet,
Miriam Lavell

Kaaskopje

'modaal' en 'arm'. Kan iemand er aub een prijskaartje aanhangen. 'Arm' is een gevoelskwestie. Ik ben heel benieuwd wat een modaal gezin verdient. (En nee, dat is niet hetzelfde als een modaal inkomen, dat is eerder 1,5 x modaal).

"Nu ben je blijkbaar arm omdat je een jaartje niet op vakantie kan en je kinderen niet op tennis én voetbal kunt doen. Nu is het een verarming in de opvoeding als je je kind geen muziekles kunt laten nemen."

Je hebt jouw mening over tennis, hockey, twee sporten, muziekles al meer dan eens laten horen. Jij vindt het niets en dat klinkt hierin weer eens door. Wordt er moe van en reageer er dan ook maar niet weer op... Scouting staat nooit in jouw draadje. Heel vreemd!

Duh

Chantelle:"\'modaal\' en \'arm\'. Kan iemand er aub een prijskaartje aanhangen. "
Zie de start van dit draadje.
Groet,
Miriam Lavell

Ik vind dat kaaskopje wel degelijk een punt heeft

En dan gaat het niet alleen om tennis, merkkleding, 2x op vakantie per jaar. Maar tegenwoordig is het heel normaal als kind een paar spelcomputers heeft, een TV op de kamer een eigen PC enz. enz. En dat kost wel klauwen met geld als je met weinig moet rondkomen en een beetje met het gemiddelde gezin in lijn wilt blijven.
Groetjes,
Bibi

Het tikt zo aan

Bibi, je hebt gelijk (en Kaaskopje ook). Maar van veel van die dingen zou je nog kunnen zeggen dat het mode is en dat je daar niet aan mee hoeft te doen.
Het gekke is dat het niet alleen meer mode is, maar zelfs minimum behoefte. Dat gaat dan niet per se om een spelcomputer, maar wel om andere zaken die bij elkaar ook klauwen met geld kosten.
Groet,
Miriam Lavell

Chantelle

Je hebt het volslagen mis dat ik niks met tennis en hockey heb. Het gaat mij niet om de sport zelf. Het lijken mij leuke sporten om te doen als je ervan houdt, zoals dat bij alles is. Net als muziekles, enig als je er van houdt en zélf de bezieling voelt die nodig is om het vol te willen houden. En dus niet omdat het goed staat binnen de kringen waarin je verkeert, of omdat ouders het als verplichting opleggen.

Ik heb niet het idee dat veel ouders kinderen op scouting doen omdat het bij de opvoeding hoort. Je zult ze er wel bij hebben hoor, zoals de familie van Tirza, maar daar worden binnen scouting ook grapjes over gemaakt. Bovendien is Scouting een erg goedkope vereniging wat betreft de contributie. Eerlijkheidshalve noem ik er wel bij dat een nieuw overhemd niet goedkoop is, maar op de groei gekocht doe je daar meerdere jaren mee. Voor de voetbalclub van mijn dochter moet ik veel meer betalen en ik ben ook blij dat ze uitgegroeid is waardoor ik niet elk jaar een nieuw trainingspak van de club hoef te betalen en ze de voetbalschoenen echt kan afslijten. Stél dat mijn jongste dochter op voetbal én op scouting zou willen, zou ze dat mogen. Omdat ze dat zelf wil dus. Wat mij betreft staat dat volledig los van de opvoeding. Als ze op voetbal én op een muziekinstrumentles zou willen zou ik wel even achter mijn oren moeten krabben. De kosten moeten wel leuk blijven. Zo redeneer ik ook voor mezelf. Ik ga nu op een 'activiteit' die 70 euro voor 10 keer kost. Okee, ik betaal dat bedrag 1 keer en ben daar ruim 2 maanden mee zoet. Dat vind ik voor mezelf te verantwoorden binnen het budget wat we nu hebben. Ik zou er niet over peinzen om een dag langer te werken zuiver om de kosten van allerlei clubs te kunnen bekostigen omdat dat bij de opvoeding of onze levensstijl hoort. Om het wat ouderwets te zeggen: als je dat doet wil je dus werken om boven je stand te kunnen 'recreëren'. Ik denk dat er mensen zijn die het gevoel hebben dat het niet om willen gaat maar om moeten en daar gaat het in dit draadje juist ook om. Werken om in je normale levensbehoeften te kunnen voorzien is gewoon nodig. Ontevreden zijn met wat je verdient, omdat het anders zo zielig is dat je maar 1 keer op vakantie kunt en de kinderen maar 1 activiteit kunnen uitoefenen en je dus tekort schiet in het verplichte opvoedingsriedeltje vind ik een beetje zot. Dan kan het inderdaad gebeuren dat je met je modale inkomen het gevoel krijgt dat je arm bent. Als je echt arm bent heb je wel iets anders aan je hoofd.
Ik vind overigens dat je een opvallende manier hebt van 'niet meer reageren'

Nikus

Dat jouw kind problemen kreeg door die bezittingen is natuurlijk heel persoonlijk.
En ik vraag me ook een beetje af hoe het kan dat je nu meer geld hebt om te sparen. Okee, ik zie dat je van een paar dingen meer had, daar ben je zelf bij lijkt me, maar eenmaal aangeschaft (een tvtje voor de slaapkamer hoeft niet duurder te zijn dan 150 euro) kost het in de periode erna niet noodzakelijk je spaargeld en hoef je ook niet steeds maar mee te gaan in aanvullingen, ook daar ben je zelf bij. Het klinkt een beetje cru, maar zoals jij het zegt (maar waarschijnlijk niet bedoelt) klinkt het alsof die spullen met jullie allemáál aan de haal gingen en niet alleen met je zoon. Mijn dochters hebben allebei een eigen tv, een dvdspeler, (nieuw in aanschaf)fietsen, 1 een laptop, de ander een die ik bij een abonnement heb gekregen, dat hebben we en kost me nu dus niet veel meer en staat dus los van het geld wat ik nu zou kunnen sparen. Denk maar niet dat ik elke maand in Blokker sta voor een nieuwe film. Dat kopen ze zelf en beslist niet elke maand. Ik vind jouw voorbeeld dus geen typisch voorbeeld van overdaad schaadt, maar een heel persoonlijke. In andere gezinnen kan het best zijn dat het niet voor problemen zorgt.