aankomende amk gesprek ! Hoe pak ik het aan
Hallo iedereen,
Ik heb afgelopen week een brief door de brievenbus gehad van de AMK.
Dit alles is begonnen vanuit het ziekenhuis. Toen mijn zoon 2,5 jaar was werd er een label op mijn zoon gezet en hadden ze ons doorgestuurd naar een instantie die ons verder zou helpen. De hele diagnose heeft 1 maand geduurd maar voor mijn gevoel super snel gegaan waarbij van alles is gezegd zonder dat ik het enigszins heb kunnen onderzoeken en navragen.
De instantie waarna we naartoe gestuurd werden liet ons medisch kinderdagverblijven zien en kindcentrum. Het meest opvallende vond ik dat als ik kritische vragen stelde over de diagnose en over mijn zoon dat er te makkelijk mee omgegaan werd en dat ik uit eindelijk te horen kreeg op alles wat mijn zoon deed of zei 'ach dat hoort bij de diagnose'.
Gelukkig ben ik met hulp en veel lezen en onderzoeken en adviezen vragen voor mij en mijn zoon opgekomen. Tot hier en niet verder. (niet te vergeten dat mijn kind pas 2,5 was en zich nog verder zal ontwikkelen. Er werd van alles beweerd maar vervolgens liet mijn zoon wat anders zien dus werd er weer een andere diagnose gesteld. Het ziekenhuis had uiteindelijk excuses gemaakt nadat ik had gezegd vernietig het dossier . Ik heb nooit weer van ze gehoord als het gaat om het dossier ( heel jammer) zou netjes zijn als ze eerlijk waren en of dat ze nadat ze excuses hadden gemaakt de troep zouden opruimen)
Het is inmiddels uit de hand gelopen.
Wat ik als moeder intussen heb gedaan is waarschijnlijk niet in goede aard gevallen bij hun( aangezien ze graag houden van mensen die hulp moeten hebben en je je eigen kwetsbaar moet opzetten) Ik sta achter mijn zoon en weet heel goed dat hij vooruit gaat. hij gaat naar een therapeut en logopedist dit heb ik via de huisarts kunnen regelen.
Ik had mijn zoon inmiddels ingeschreven op een nieuwe peuterspeelzaal (voorschool) voor hem om met kindjes te spelen en om op te pikken van zijn leeftijdgenootjes. Maar mijn goedbedoelde bedoelingen naar mijn zoontje is heel erg in mijn gezicht ontploft. In het begin was school heel lief en aardig adviezen geven info inwinnen over mijn netwerk, daar werd snel een einde aan gemaakt. Het begon van uw zoon mag niet mee doen met kerst diner en vervolgens schoolreisje (als troost, we hebben het ook aan de andere moeders gevraagd hoor u bent niet als enigste) De volgende stappen waren het inschakelen van consultatie bureau (die helemaal niks hadden te klagen over mijn zoon tot dat school kwam. hij groeit goed, ontwikkeld zich wat laat maar ach dat kan bij trekken en het praten komt wel joh , werd er een paar keer gezegd)en bij het consultatie bureau is een observatie geweest en was het goed genoeg voor school om tegen over mij te dreigen. Ondanks dat ik bezig ben met hulp ondanks dat school gezegd heeft tegen mij ( mevr u bent een goede moeder we wouden dat andere moeders zo veel zouden doen voor het kind) ondanks gaan ze die melding maken.
Mijn doen is met de hulp wat ik heb voor mijn zoon hem klaar te maken voor de basisschool. Ze hebben me duidelijk gemaakt hun macht te misbruiken en ervoor te zorgen dat mijn zoon niet na de basisschool kan.
Ik voel me eigen sterk aan de ene kant omdat ik mij de laatste tijd beter voelt omdat mijn zoon zich blijft ontwikkelen zoals ik had gezegd maar aangezien ik de verhalen heb gehoord en gelezen over AMK en jeugdzorg wil ik alles op alles zetten om alert te zijn en dat ik dit keer niet word belazerd.
Reacties graag . ik ben heel benieuwd voor jullie adviezen.
Groetjes
Joa
gedoe
"Verder vind ik het niet eenvoudig te adviseren omdat bij iedere post info verschijnt dat niet in je voordeel is;"
Dat lijkt maar zo Flanagan. Er is verder niets veranderd, Joa heeft niets bijzonders gedaan, de instanties zorgen voor gedoe.
De kunst is je eigen doel voor ogen te houden en het gedoe van de instanties kundig te pareren voor wat het is, onnodig bezwarend gedoe.
@flanagan
Het dossier waar ik het over had was het dossier van de CB. dat was van niks naar een volledig verslag doormiddel van school.
Wat betreft de SISA ik vind het maar een verdachte zaak . ten eerste de onderzoek moet dan uitwijzen of het klopt of niet de melding en ondertussen lopen ouders waarbij de melding onterecht was met spanning rond.
Door ons kind, zo als altijd, goede zorg en begeleiding mee te geven. Hier was ik mee bezig en word nu ook beperkt. Instanties waarbij je eerder een goede verstandshouding had dragen een masker en van de vrijwillige goede bedoelingen van ouders word het heel langzaam (maar tog met vaart) enorme druk gezet en degene waar je een goede relatie mee had opgebouwd komen nu opeens met het vervolgplan en het vervolg plan wat luid naar waar school mee dreigde. Als ik er te lang over nadenk is dit heel eng wat ik mee maak. Ik hoorde het van vriendinnen over wat ze meemaakte met de jeugdzorg en de druk enz wat er allemaal achterschuilt en dat ik met ongeloof stond te luisteren en kijken van hoe kunnen ze zo ver gaan en is dit mogelijk uberhaupt, nu ik er zelf inzit is het keiharde realiteit.
En voor de duidelijkheid SISA heb ik nog geen contact mee gehad en hebben niks gezegt over de situatie dat maakt het zo onredelijk. Hetgene waarover een melding is gemaakt dat word overgenomen door politie en andere instanties. Dus hier heb ik geen zeggingsschap over.
Godzijdank met alles wat er speelt komt mijn kindje elke dag met nieuwe ontwikkelingen en dat houd mij sterk .
Maar wat slopend en een goede vergelijking over een koophuis snap ik. P.S ik heb me vermoedens op het ziekenhuis en of iemand uit mijn omgeving die een (mischien zonder bedoeling) mijn gezin wil verwoesten.
@ AnneJ
Dank je voor je laaste post, want idd Er is verder niets veranderd, Joa heeft niets bijzonders gedaan, de instanties zorgen voor gedoe.
En.....
....zorg intussen zelf voor goede hulpverlening voor je kind/ondersteuning voor jezelf, waar je ook goed aan meewerkt. Dat maakt je sterker, niet alleen in de praktijk (moet je wel goede hulpverlening hebben), maar ook als het tot een zaak mocht komen.
'Waarom een ots? Er is al hulpverlening, edelachtbare.'
Overigens hoeft een ots niet perse het einde van de wereld te zijn, dat wordt het pas als je een foute werker treft.
Daarnaast zou ik persoonlijk niet alle rapporten gaan weerleggen met bewijzen. Ze doen er toch niets mee. Bewaar die bewijzen maar voor bij de rechter. Als het zover komt natuurlijk, want het kan best zijn dat het eerder afgesloten wordt.
Maar onrustig, ja dat is het.
Uh Joa
Pas je op met wat je neerzet? Ik zou ook je laatste post laten verwijderen. Je weet maar nooit wie er meeleest en jou herkent.
Joa,
Op de site van SISA staat: het verhaal van... Emma (3 jr). Lees dit even. Die ouders gingen ook verhuizen maar de melding haalde hen in. Vaak komt dit over als vluchten, dus pas op. Zoals Emine als zei, verwijder die post.
De situatie van je vriendinnen hoeft niet hetzelfde te zijn.. Ik had de indruk dat je bij die dame een kans maakte op een "goede" afloop, zolang het maar bij één signaal bleef.
Hoe gaat het nu?
Joa, heb je het gesprek al gehad?
Tsjor
