Dilemma met bijdrage voor rijbewijs
Ik ben wel benieuwd hoe anderen hier tegenaan kijken, vandaar dit topic
De situatie… mijn ex app’t me dat onze oudste zoon met zijn rijbewijs wil beginnen en of ik ervoor open sta om mee te sponsoren. Onze zoon is 24 en studeert, woont op zichzelf, met bijbaan en studieschuld om dat te kunnen bekostigen.
We hebben twee kinderen, dus straks zal de vraag er ook voor de jongste van 21 liggen, vul ik zo in.
We betalen voor beiden het collegegeld, verder supporten we ze sporadisch wel ’ns, maar geen vaste bedragen… dus ik vind het zelf wel oké om ook een bijdrage te leveren aan dat rijbewijs.
Mijn ex gaat deze vraag ook aan zijn ouders stellen. En vraagt of ik hetzelfde wil doen, maar dan aan mijn ouders. Daar wordt het voor mij ingewikkeld. Ik heb mijn ouders namelijk nooit om geld gevraagd. Maar ik dacht ook… tja, als zijn ouders wel bijdragen en mijn ouders niet, dan voelen mijn ouders zich misschien gepasseerd als ze erachter komen dat zijn ouders hebben bijgedragen en zij niet. Ik denk… ik vraag het toch maar gewoon, dan ligt de beslissing bij hen.
Nou, ook met mijn bovenstaande uitleg, dat ik het moeilijk vond om te vragen maar toch maar voor koos om het bij ze neer te leggen, viel de vraag niet in goede aarde. Ik heb geen inzicht in hun financiën, misschien kunnen ze het niet missen… maar dat zeiden ze niet, ze vroegen ook niet naar een bedrag en stelden zelf ook niks voor. Eigenlijk waren ze vooral verontwaardigd dat ik hiermee kwam… en hebben ze geen antwoord gegeven. Het gesprek ging verder over andere dingen en ik durfde er ook niet meer op terug te komen en om die duidelijk uitgesproken ‘nee’ te vragen, maar nu… denk ik maar dat ik het er maar bij laat.
Alleen… ik voel me hier wel tussen zitten, zoals wel vaker eigenlijk. Betaal ik dan extra wat mijn ex-schoonouders bijdragen bij of moet ik maar open kaart spelen? Ik zit ermee dat mijn kinderen en ex er iets van vinden, maar aan de andere kant is dat niet mijn verantwoordelijkheid, toch? Mijn ouders zijn al erg oplettend of de kinderen wel even veel bij hen op bezoek komen, t.o.v. hun andere opa en oma. En het moet gezegd: zij komen er een stuk bekaaider vanaf. Sinds de kinderen volwassen zijn vind ik ook dat niet mijn verantwoordelijkheid, behalve dat ik af en toe eens aangeef dat het leuk zou zijn als ze eens langs zouden gaan, maar daar houd ik het bij. Terwijl mijn ex daar veel dwingender in is, ze voor een voldongen feit zet door afspraken te maken (met de auto bij hen voorrijden om naar opa en oma te gaan) en dat heeft wel effect. Dat speelt voor mijn ouders misschien ook mee, dat ze denken dat ze nu wel goed genoeg zijn om bij te dragen met het rijbewijs... maar goed, ook dat heb ik niet aan ze gevraagd.
Ik vind het best wel raar dat je je ouders hebt gevraagd om een bijdrage, terwijl je weet dat je kinderen hen niet zo veel aandacht geven. Dat vind ik nogal graaierig overkomen.
Oef, deze reacties... nu baal ik nog meer dat ik niet naar mijn gevoel heb geluisterd. Het ergste is nog, dat ik niet weet wat de reactie is van mijn ex-schoonouders – mijn ex had het voornemen het te vragen, maar... stel nou dat die net zo'n reactie hadden als mijn ouders, had ik dus aan mijn ouders niet eens iets hóeven vragen! Nee, heel vervelend dat ik me heb laten overrompelen en ik heb kennelijk het forum nodig voor ik inzie dat ik helemaal niet zo voor het blok stond als ik dacht.
Overigens, voor wat het waard is zijn onze kinderen van beide kanten de enige kleinkinderen. Mijn ex is enig kind. Maar ik heb nog een kinderloze broer, dus dat maakt het voor mijn ouders ook nog ingewikkeld, ik zou snappen als zij vinden dat dat dan naar mijn broer niet eerlijk is om de twee kinderen van zijn zus te sponsoren.
Overigens zeg ik in mijn openingspost dat we alleen collegegeld betalen... en oppert iemand dat ik al jaren kan weten dat het rijbewijs eraan komt en waarom ik niet heb gespaard. Dat heb ik gedaan. Ze hebben allebei 10.000 euro gekregen op hun 18e, maar ik heb geen eisen gesteld om dat aan een rijbewijs te besteden. De oudste heeft dat in de afgelopen jaren allang opgemaakt. De jongste heeft nog genoeg om een rijbewijs van te halen. Ik vind het geen punt om bij te leggen, ik weet immers ook hoeveel huur ze elke maand kwijt zijn.
Maar om me als 'graaierig' te omschrijven...? Ik vraag het niet voor mezelf of misschien indirect toch wel, het is maar hoe je het bekijkt. Hoe dan ook, ik ben verre van graaierig, eerder te bescheiden, dus dat ga ik me niet aantrekken.
Ik zou het zelf niet gevraagd hebben denk ik. Maar dan voornamelijk omdat zoon al 24 is en deze vraag zelf kan stellen mocht hij dat willen. Daarentegen vind ik het ook niet raar/onbeschoft/graaierig. Het is gewoon een vraag en je ouders hebben geantwoord. Prima dan. Je zoon heeft mazzel want krijgt een bijdrage van zowel jou, zijn vader en zijn grootouders. Mooi toch?
Mijn ouders willen het rijbewijs van al hun kleinkinderen betalen. Superlief van ze, dit hoeven ze natuurlijk niet te doen. Maar ik begrijp het ook wel, ik zou het ook fantastisch vinden als ik oma mag worden en de middelen heb om dit voor mijn kleinkinderen te doen.
Ik, oma, spaar sinds de geboorte van mijn kleinkind voor tenminste het rijbewijs. Inmiddels, mijn kind kreeg een ongewilde vechtscheiding en moest partner uitkopen, sparen er nog 2 familieleden mee. Denk aan een/een paar tientjes per persoon maand. Mijn kind weet van niks. Dan is er tzt een mooie start voor rijbewijs/studie/....
Ik kreeg m'n rijbewijs van m'n oma (mijn moeders moeder) en mijn kinderen krijgen dit ook van hun oma (mijn moeder). Maar dat heeft ze zelf aangeboden. Ik heb een zodanige band met m'n moeder dat als ze het niet had aangeboden ik ook best had kunnen zeggen "nou ma wat dacht je ervan om het een traditie te maken met dat betalen van dat rijbewijs voor je kleinkinderen"... dan had ze daar over na kunnen denken en ja of nee kunnen zeggen zonder dat dit raar zou zijn. Maar goed mijn moeder heeft een hele goede band met mijn kinderen en heeft het financieel heel goed dus dan is het misschien makkelijk praten over geld. Als de band met je ouders minder goed is, is het een vraag die anders over kan komen of gevoelig kan liggen, maar dat kun je alleen maar zelf inschatten en beoordelen. Het is nu gebeurd, laat het gaan en draag bij wat je zelf wil en kan en dan is dat toch helemaal prima!
Leanne schreef op 22-01-2025 om 20:49:
Oef, deze reacties... nu baal ik nog meer dat ik niet naar mijn gevoel heb geluisterd. Het ergste is nog, dat ik niet weet wat de reactie is van mijn ex-schoonouders – mijn ex had het voornemen het te vragen, maar... stel nou dat die net zo'n reactie hadden als mijn ouders, had ik dus aan mijn ouders niet eens iets hóeven vragen! Nee, heel vervelend dat ik me heb laten overrompelen en ik heb kennelijk het forum nodig voor ik inzie dat ik helemaal niet zo voor het blok stond als ik dacht.
Overigens, voor wat het waard is zijn onze kinderen van beide kanten de enige kleinkinderen. Mijn ex is enig kind. Maar ik heb nog een kinderloze broer, dus dat maakt het voor mijn ouders ook nog ingewikkeld, ik zou snappen als zij vinden dat dat dan naar mijn broer niet eerlijk is om de twee kinderen van zijn zus te sponsoren.
Overigens zeg ik in mijn openingspost dat we alleen collegegeld betalen... en oppert iemand dat ik al jaren kan weten dat het rijbewijs eraan komt en waarom ik niet heb gespaard. Dat heb ik gedaan. Ze hebben allebei 10.000 euro gekregen op hun 18e, maar ik heb geen eisen gesteld om dat aan een rijbewijs te besteden. De oudste heeft dat in de afgelopen jaren allang opgemaakt. De jongste heeft nog genoeg om een rijbewijs van te halen. Ik vind het geen punt om bij te leggen, ik weet immers ook hoeveel huur ze elke maand kwijt zijn.Maar om me als 'graaierig' te omschrijven...? Ik vraag het niet voor mezelf of misschien indirect toch wel, het is maar hoe je het bekijkt. Hoe dan ook, ik ben verre van graaierig, eerder te bescheiden, dus dat ga ik me niet aantrekken.
Dat was ik.
Heel mooi dat je zoveel hebt kunnen sparen voordat hij 18 werd. Dat was ons niet gelukt. Wij hadden het niet maar als ik werk wat te schenken had gehad dan had ik het nooit in een keer gegeven. Dat had ik in maandelijkse bedragen gedaan, zodat het niet op zou gaan aan onverstandige uitgaven maar echt gebruikt kon worden voor studie en op kamers wonen. Waarbij ik niet wil zeggen dat er nooit uitgegaan mag worden
Wij hebben wel altijd afspraken gemaakt wat de kinderen moesten betalen van het geld dat ze van ons kregen. Eerst zakgeld later aangevuld met kleedgeld. Vanaf dat ze baantjes hadden hebben we altijd verteld dat sparen voor grotere uitgaven zoals een rijbewijs verstandig is. Gelukkig zien ze dat zelf ook.
Een volwassen kind van 24 zou zelf voor zijn rijbewijs moeten kunnen zorgen is mijn idee En als ouders café nog iets aan kunnen bijdragen is dat leuk maar absoluut nodig is dat niet.
Leanne schreef op 22-01-2025 om 20:49:
Oef, deze reacties... nu baal ik nog meer dat ik niet naar mijn gevoel heb geluisterd. Het ergste is nog, dat ik niet weet wat de reactie is van mijn ex-schoonouders – mijn ex had het voornemen het te vragen, maar... stel nou dat die net zo'n reactie hadden als mijn ouders, had ik dus aan mijn ouders niet eens iets hóeven vragen! Nee, heel vervelend dat ik me heb laten overrompelen en ik heb kennelijk het forum nodig voor ik inzie dat ik helemaal niet zo voor het blok stond als ik dacht.
Nou ik vond, met je uitleg erbij waarom je het je ouders vraagt, niet perse dat je iets heel raars aan ze hebt gevraagd, maar ik ging er uit je eerdere tekst wel vanuit dat de andere grootouders de bijdrage al toegezegd hadden...
(Al is nee dan ook nog steeds een antwoord, maar ik vind ook niet dat jij daarvoor moet compenseren)
Happyapple schreef op 22-01-2025 om 21:50:
[..]
Nou ik vond, met je uitleg erbij waarom je het je ouders vraagt, niet perse dat je iets heel raars aan ze hebt gevraagd, maar ik ging er uit je eerdere tekst wel vanuit dat de andere grootouders de bijdrage al toegezegd hadden...
(Al is nee dan ook nog steeds een antwoord, maar ik vind ook niet dat jij daarvoor moet compenseren)
Ik ging er ook van uit dat het geld van de andere kant al gegeven was.
Ik zou het nooit aan mijn ouders vragen, om twee redenen: principieel, rijbewijs is niet iets dat levensnoodzakelijk is en waarvoor dus dringend moet gesponsord worden en ten tweede: mijn ouders zouden mij nog geen geld geven als ik geen boterham meer te eten had, dus ik weet wel beter.
Jammer dat je je zo hebt laten beïnvloeden door je ex. En dat je dan - tegen je eigen principes in nog - iets hebt gevraagd waar je ouders (zonder woorden) neen op hebben geantwoord. Maar het is nu gebeurd, en de wereld draait weer door.
Wat IK echter niet begrijp is, dat als jouw zoon al 10.000 euro heeft gekregen op zijn 18de, je nóg overweegt om hem geld te geven zodat hij zijn rijbewijs kan halen. Opgeconsumeerd aan leuke dingen waarschijnlijk. Ja, zo wil ik ook leven.
TO, je avond niet laten vergallen door ons unanieme oordeel hoor!
maar als je je vervelend voelt zou je dan niet het gesprek met je ouders kunnen aangaan en zeggen dat je misschien te impulsief hebt gereageerd op de vraag van ex en dat dat echt niet je bedoeling was. Dan voel je je vast niet meer schuldig. Alhoewel ik het echt geen ramp vindt dat je het gevraagd hebt aan je ouders.
Poeh, ik snap je gevoel to. Ik zou dut nooit aan mijn ouders vragen. Mijn man ook niet aan zijn ouders.
Maar mocht mijn moeder nog leven als deze situatie speelt dan zit er best een kans in dat ze iets zouden schenken. Alleen zou het dan vanuit hun komen en niet als vraag vanuit mij.
wij betaalden de rijbewijs van onze 3 kinderen. Ik zou nooit om geld vragen aan mijn ouders
Man ook niet aan zijn ouders.
ik zou niets bijdragen aan zijn rijbewijs. Daar had hij namelijk best wel een gedeelte van de 10000 euro voor kunnen gebruiken. Keuze’s hebben consequenties.
Als je je kind als startkapitaal 10.000 euro meegeeft, kan het dat ook gebruiken voor een rijbewijs. Of studie. Maar het was wel handig geweest om daar vooraf afspraken over te maken. Ik zou mijn kind op zijn 18e nooit zoveel geld geven zonder voorwaarden. Ook niet in termijnen.
Mijn ouders hebben vroeger ons rijbewijs betaald, omdat ze dat belangrijk vonden. Maar hun ouders waren toen al overleden, dus die hadden niet mee kunnen betalen. Maar ze zouden dat nooit gevraagd hebben aan hun ouders. Ik zou mijn ouders ook enkel om geld vragen als ik niks meer te eten zou hebben, en dan nog zou ik liever daar aanschuiven dan geld vragen.
Daarnaast vind ik het sowieso niet vanzelfsprekend dat wat de ene grootouders doen, de andere dat ook moeten doen. Omdat het verschillende mensen zijn met verschillen in mogelijkheden. Sommige mensen hebben een bepaalde familietraditie en dat is prima, maar een andere familie kan die traditie dan ook gewoon niet hebben.
allemensen, je krijgt 10.000 euro voor je 18e verjaardag en je verzint als jongere niet dat je een deel daarvan prima aan het halen van je rijbewijs kunt besteden? Dan was gaan autorijden vast geen grote wens!
TO, je hebt je laten opjutten door je ex. Kan gebeuren, maar stop hier gauw mee. Prima als je een bedragje geeft om bij te dragen aan een rijbewijs, maar val daar zéker geen grootouders mee lastig, of ze nou 2 of 10 kleinkinderen hebben. Ik zou ook not amused zijn, helemaal als er eerder zo’n royaal bedrag cadeau is gegeven. Als kind is uitgestudeerd kan hij gaan verdienen, een spoedcursus rijexamenvolgen en opa en oma verrassend mee uit nemen 😁😁😁
Tjilp schreef op 22-01-2025 om 23:44:
allemensen, je krijgt 10.000 euro voor je 18e verjaardag en je verzint als jongere niet dat je een deel daarvan prima aan het halen van je rijbewijs kunt besteden? Dan was gaan autorijden vast geen grote wens!
TO, je hebt je laten opjutten door je ex. Kan gebeuren, maar stop hier gauw mee. Prima als je een bedragje geeft om bij te dragen aan een rijbewijs, maar val daar zéker geen grootouders mee lastig, of ze nou 2 of 10 kleinkinderen hebben. Ik zou ook not amused zijn, helemaal als er eerder zo’n royaal bedrag cadeau is gegeven. Als kind is uitgestudeerd kan hij gaan verdienen, een spoedcursus rijexamenvolgen en opa en oma verrassend mee uit nemen 😁😁😁
Owja, de oplettende lezer leest dat het kind al 24 is en al 6 jaar geleden kon beginnen met rijbewijs omdat hij toen 10.000 kreeg en 18 was maar nu alles op is ineens gaat piepen om een rijbewijs. Hij zou van mij geen cent krijgen. Die ronde is allang voorbij. Hij moet voor zichzelf zorgen met 24.