zoon weigert schoolwerk
mijn zoon, bijna 13 jaar, is dit jaar begonnen op het VWO. echter vanaf dag 1 maakt hij vrijwel geen huiswerk of raffelt het af, hij leert vrijwel niet voor toetsen en hij heeft al diverse onvoldoende gehaald. Ik word erg ongelukkig van zijn houding maar het lijkt hem niets te interesseren. Als ik er iets van zeg krijgen we ruzie. Wat moet ik doen? maar gewoon laten gaan en hopen op binnenkort een reactie vanuit school?
Als het onwil is, zou ik enkel zeggen: prima jong, maar dit en dit zijn de consequenties (naar ander niveau of doubleren in ander klas zonder zijn vrienden). Als het onkunde is, dan kan je samen in overleg kijken naar welke hulp je zou kunnen bieden.
Intrinsieke motivatie is niet elke puber gegeven. Soms moeten ze ook een paar keer met de kop tegen de muur lopen voor ze het beseffen. Sowieso denk ik dat gesprekken en waarschuwingen van de mentor meer indruk zullen maken dan het "gezeur" thuis.
Het is pas oktober hè. Dit gaat dus om een kind dat amper twee maanden in de brugklas zit. Na het eerste rapport en een gesprekje met de mentor, komt er vaak wel wat meer schot in. Dat kind is gewoon nog aan het landen op de middelbare.
De brugklas is natuurlijk wennen en een nieuwe omgeving, nieuwe indrukken, nieuwe mensen, allemaal reuze interessant. Vast interessanter dan huiswerk maken.
Maar het kwartje moet wel een keer gaan vallen dat het niet meer vanzelf komt aanwaaien en dat hij er wat voor moet gaan doen. Als het probleem zit bij plannen/overzicht, dan kan jij of school hem daarbij helpen. Motivatie kan ook extrinsiek zijn, bijvoorbeeld in zijn leuke klas willen blijven.
Dwingen kun je hem niet, maar het is wel raadzaam om de gevolgen inzichtelijk te maken. Als je niks doet, stroom je af. Dat is niet per se erg, maar ook op de havo krijgt hij huiswerk en moeten er toetsen geleerd worden en opdrachten/verslagen gemaakt worden. Dat gaat allemaal niet vanzelf, je moet daar wel wat voor doen. En dat begint met een keer een boek open slaan.
Een gesprek met de mentor over het waarom van zijn niets-doen en zijn houding (is het blokkeren met onverschilligheid als coping mechanisme of is het gewoon puberale dwarsheid, kont tegen de krib en desinteresse) lijkt me raadzaam.
In ieder geval stoppen met jammeren dat zoon jou zo ongelukkig maakt met zijn gebrek aan werkhouding.Dat is emotionele chantage, en dat werkt nou eenmaal niet bij pubers (naast het feit dat chantage nooit okee is natuurlijk).
MamaE schreef op 17-10-2022 om 17:33:
De brugklas is natuurlijk wennen en een nieuwe omgeving, nieuwe indrukken, nieuwe mensen, allemaal reuze interessant. Vast interessanter dan huiswerk maken.
Ik denk toch dat verreweg de meeste kinderen de eerste maanden dus wel huiswerk maken, pas als het nieuwtje eraf is wordt het doorzetten of niet. Ik vind het heel bijzonder dat een kind van 12 vanaf dag 1 niets doet. Dat vind ik een stuk zorgelijker.
Hem achter zijn broek aan zitten werkt niet heb je gemerkt. Je kunt misschien nu beter hem een ander soort vragen stellen dan de soort vragen die bedoeld zijn voor controle en aansporing. Wat hij leuk vind of niet leuk. Gewoon vragen ook hòe hij woordjes leert, uit interesse. Af en toe een boek inkijken en het daarover hebben.
Misschien is hij op een gegeven moment wel zelf ook bezorgd over zijn cijfers, maar grote kans dat hij dat nu niet zal laten merken omdat hij jouw grote bezorgdheid aanvoelt. Zal wel tegennatuurlijk aanvoelen maar ik denk dat je echt moet proberen het over een andere boeg te gooien.
is het onzekerheid
Faalangst
Luidheid
Weet hij hoe hij moet leren
Te hoog Niveau??
sabina1971 schreef op 17-10-2022 om 10:51:
klopt! op de lagere school kwam het hem allemaal "aanwaaien". Ik zit er zelf ook aan te denken om na de vakantie contact op te nemen met zijn mentor. Het erge is gewoon zijn hele houding ten opzicht van zijn schoolwerk want mij momenteel stoort, hij doet er gewoon niets voor en het interesseert hem allemaal niet, als ik vraag of hij geen huiswerk moet maken of moet leren voor een toets vraagt ie waarom en lacht me vervolgens gewoon uit
Dat zou ik maar doen. Onze ervaring met middelbare scholen tot nu toe is dat ze zelf geen contact opnemen, zelfs niet als je kind blijft zitten.
Zijn gedrag zou ik in ieder geval serieus nemen en niet maar een beetje op zijn beloop laten.
Roos55 schreef op 17-10-2022 om 20:05:
is het onzekerheid
Faalangst
Luidheid
Weet hij hoe hij moet leren
Te hoog Niveau??
Of een te laag niveau?
Onderpresteren?
Geen uitdaging?
Als docente en mentor zou ik zeggen: "dat is primair een zaak voor de mentor". Tenminste: als je denkt dat de mentor kundig en betrokken is. Kinderen die in de brugklas komen vanuit de basisschool waar ze niets hoefden doen hebben vaak ontzettend veel moeite om aan het werk te gaan. Het kan zijn dat hij niet weet hoe het moet, het kan zijn dat hij het niet overziet of dat hij boos is dat hij opeens in een situatie terecht gekomen is waar het niet meer zo makkelijk is.
Daarnaast is hij blijkbaar al flink aan het puberen. Geen makkelijke combinatie zo.
Afspraak met de mentor: niet te lang wachten, echt gelijk na de herfst vakantie aankaarten. En laat je niet uitlachen door je kind: probeer aan de "regels" vast te houden: juist in de puberteit hebben kinderen behoefte aan vastigheid. En hoe vervelend een ouder is die regels gaat opstellen, dat hebben ze toch nodig.
Sterkte
Sini
"Houding" is erg vaag. Probeer voor jezelf een beeld te krijgen welke vereisen voor motivatie iets mis zou kunnen zijn:
- competentie: heeft hij de vaardigheden om huiswerk te plannen en te maken
- autonomie: krijgt hij voldoende ruimte om dingen op zijn manier aan te pakken?
- relatedness: heeft hij een goede band met zijn klasgenoten?
Probeer het over concrete dingen te hebben: hoe leer jij woordjes? Die toets waar je een 7 voor haalde, hou had je die voorbereid? Maar ook: naast wie zit je het liefst in de klas?
Probeer concrete dingen te doen: vanavond na de afwas gaan we samen een halfuur woordjes leren.
En ipv zeuren tot je ontploft, misschien toch maar gewoon wat vaste regels maken over het wanneer van huiswerk, social media en schermtijd. Ja, autonomie is belangrijk, maar elke dag "onderhandelen" (dwz zeuren en ruzie maken) is niet de oplossing.
Een gesprekje met de mentor over eventuele huiswerkbegeleiding op school kan wel nuttig zijn. Sommige scholen hebben daar nog budget voor vanuit de NPO-gelden. En soms kan een kind van een ander nu eenmaal wel hulp accepteren die hij van een ouder niet accepteert.
MMcGonagall schreef op 17-10-2022 om 16:27:
Het is pas oktober hè. Dit gaat dus om een kind dat amper twee maanden in de brugklas zit. Na het eerste rapport en een gesprekje met de mentor, komt er vaak wel wat meer schot in. Dat kind is gewoon nog aan het landen op de middelbare.
Nou inderdaad. Nogal vroeg om te denken aan afstromen. Huiswerkbegeleiding is een goede optie denk ik. En inderdaad de mentor inseinen.
Wat wil hij worden? Stel hij wil arts worden, dan heeft hij deze vakken nodig om dat te bereiken.
En ik zou afleiders ( telefoon, spelcomputer, tv) verbieden tijdens studie-uren.
Neem eerst eens contact op met de mentor en vraag wat de docenten zien: hoe gedraagt je zoon zich, let hij op in de les, weet hij hoe hij aan taken moet beginnen, stelt hij vragen? Hoe is het in de klas, rustig, druk? Hoort hij erbij? En heel belangrijk: wat doet de school al op het gebied van huiswerkplanning en leren leren? En kunnen ze nog meer bieden? Een mentor heeft ergens tussen de 20 en de 32 leerlingen, die zal alleen de echt opvallende dingen al in de gaten hebben: slecht gedrag, slechte cijfers. Jullie zien thuis opvallende zaken en er is niks mis mee om te mentor in te seinen.
Veel vwo-leerlingen (en niet alleen die, maar daar zie je het wel het meeste) worden op het VO voor het eerst geconfronteerd met twee dingen: ze moeten inspanning leveren om bij te blijven, en ze horen opeens niet meer automatisch bij de besten van de klas. Dat is vaak behoorlijk wennen.
Veel leerlingen hebben geen idee hoe ze dat actief leren moeten aanpakken want ze doen het voor het eerst.
Mijn brugklasser is net zo. Niet opletten in de les, gaan internetten in de les, geen huiswerk maken en niet leren. Na de vakantie een gesprek met de mentor.
