Zoon helemaal in de macht van zijn vriendin
Goedemiddag,
Ik heb een groot probleem. Mijn zoon van nu net 17 heeft een vriendin van 20, wat nu zeker al een jaar aan de gang is. Ze heeft vanaf het begin nooit iets met ons te maken willen hebben, ze kwam nooit. Hij moest altijd naar haar. We hebben ruzie tot en met gehad. Want hij was ook behoorlijk aan het puberen, dus kun ja als ouder toch niks zeggen of doen, want het is toch nooit goed. Nu werkt hij sinds een paar maanden in een winkel, waar hij het goed naar zijn zin heeft. Heeft ook al wat vrienden gemaakt,die wel bij ons over de vloer komen en kunnen blijven slapen. Heel gezellig allemaal. Nu komt ze ineens ook bij ons over de vloer, wat wij natuurlijk helemaal niet willen eigenlijk!Een week of 4 geleden is de ellende weer begonnen. Er was een feestje op het dorp, hij ging er met die jongens naar toe. Zij was aan het werk. Toen begon ze vervelend te doen want hij had haar genegeerd en daar was ze niet goed van, blah blah. Die jongens zeiden al tegen ons, dat meisje is niks voor hem. Dat was de eerste keer dat ze haar zagen. De week daarop is mijn zoon met die jongens uit gegaan. Toen is ze helemaal uit haar stekker gegaan, want dat was niet goed dat hij daar mee weg ging en ze wilde ook mee(maar ze werkt in de horeca, dus niet vroeg klaar) toen zijn die jongens na 2 uur van ellende maar weer naar huis gegaan want madam had in die tijd 8x gebeld en de nodige appjes gestuurd. En ze had een paniekaanval gehad en hij moest haar komen helpen. Ik ben in zijn apps gaan kijken(wat misschien niet zo’n goed idee is, want als moeder wil je ook niet alles weten) maar nu blijkt dat hij een hele dag updates moet geven, wat hij doet, met wie en waar. En als hij niet gelijk reacties ze in paniek en gast ze bellen. En iedere keer, zit het nog wel goed tussen ons en ik hou zo veel van je. Ze is niet goed in haar hoofd( erg genoeg voor haar) maar vorig jaar is ze bijna verplicht opgenomen geweest. Ze gaat iedere week zowat naar emergis. En ze zit aan de anti depressiva. Allemaal heel erg voor dat meisje. Maar ze maakt mijn zoon gewoon helemaal kapot. Hij eet haast niet, slaapt haast niet, 1 bonk zenuwen. Maar hij wil het niet uitmaken. Ze heeft hem helemaal in haar macht, ruzie proberen te stoken tussen de jongens en hem en ons. Wij denken dat ze hem bedreigd met iets wat niemand mag weten of dat ze met zelfmoord dreigt of zo. In ieder geval weten wij niet meer wat we er mee aan moeten, praten met hem werkt niet. Die jongens hebben het ook al geprobeerd, en dan zegt hij ik ben er klaar mee, ik ga het uitmaken en de volgende dag is het weer koek en ei. Iemand de gouden tip!! Sorry voor het lange verhasl
ze loopt niet voor niets bij emergis. Ze heeft psychische problemen, waarvoor ze vorig jaar tegen een verplichte opname heeft gezeten. Toen moest ze zich 3x daags telefonisch melden. En nu gaat ze nog wekelijks daar op gesprek of controle, weet ik veel. Ik begrijp echt wel dat ik het los moet laten, en dat hij er zelf wel achter komt, maar wat dan? Wat gaat iemand doen die psychisch niet goed in elkaar zit? Daar maak ik me het meeste zorgen over. Het is voor een volwassene al lastig om met zulke mensen om te gaan. Hij was nog 15 toen hij er al mee liep, hij is nu nog geen week 17! Erik vind het echt heel rot voor haar dat ze psychische problemen heeft, dat gun ik niemand, ook haar niet!
Radeloos52 schreef op 10-04-2025 om 20:14:
ze loopt niet voor niets bij emergis. Ze heeft psychische problemen, waarvoor ze vorig jaar tegen een verplichte opname heeft gezeten. Toen moest ze zich 3x daags telefonisch melden. En nu gaat ze nog wekelijks daar op gesprek of controle, weet ik veel. Ik begrijp echt wel dat ik het los moet laten, en dat hij er zelf wel achter komt, maar wat dan? Wat gaat iemand doen die psychisch niet goed in elkaar zit? Daar maak ik me het meeste zorgen over. Het is voor een volwassene al lastig om met zulke mensen om te gaan. Hij was nog 15 toen hij er al mee liep, hij is nu nog geen week 17! Erik vind het echt heel rot voor haar dat ze psychische problemen heeft, dat gun ik niemand, ook haar niet!
Sorry als ik te hard overkom. Het is platte tekst zonder non verbale interpretatie. Zo lees ik jou tekst ( die beklemmend op mij overkomt en dat wellicht niet is?) en jij mijn tekst (die ik feitelijk bedoel en blijkbaar te hard overkomt)
wat zo pijnlijk is om te lezen dat er een enorme hekel doorklinkt aan je schoondochter. Want dat is ze nu; je schoondochter Eerst omdat ze niet langskwam, toen omdat ze wel langskwam. Maar vooral omdat ze psychische problemen heeft.
Maar heeft een meisje met psychische problemen niet juist liefde en support nodig? Misschien kan je zoon die juist heel goed geven. Ook dit meisje mag gewoon verkering hebben met een jongen.
ik snap heus wel dat je je ontzettend en heel erg zorgen maakt als je ziet dat je kind een ongezonde relatie heeft. Maar niemand schiet er wat mee op als je 1. Alle schuld in haar schoenen schuift en je zoon als slachtoffer neerzet. 2. Je hier bovenop gaat zitten.
Het is heel moeilijk maar je zal je zoon het vertrouwen moeten geven dat hij zélf erachter komt of hij wel of niet deze relatie wil. En dat is zijn keus. Want waarschijnlijk houdt hij heel veel van dit meisje ondanks dat ze psychische problemen heeft.
Letterlijk het enige wat jij moet doen is oprecht aardig zijn naar haar toe, je zoon de ruimte geven dit zelf uit te zoeken, niet met zijn vrienden over je zoon of schoondochter roddelen. En wellicht ooit je zoon met liefdesverdriet opvangen. Maar geef het meisje alsjeblieft liefde ipv haat
absor schreef op 10-04-2025 om 20:28:
[..]
Sorry als ik te hard overkom. Het is platte tekst zonder non verbale interpretatie. Zo lees ik jou tekst ( die beklemmend op mij overkomt en dat wellicht niet is?) en jij mijn tekst (die ik feitelijk bedoel en blijkbaar te hard overkomt)
wat zo pijnlijk is om te lezen dat er een enorme hekel doorklinkt aan je schoondochter. Want dat is ze nu; je schoondochter Eerst omdat ze niet langskwam, toen omdat ze wel langskwam. Maar vooral omdat ze psychische problemen heeft.
Maar heeft een meisje met psychische problemen niet juist liefde en support nodig? Misschien kan je zoon die juist heel goed geven. Ook dit meisje mag gewoon verkering hebben met een jongen.
ik snap heus wel dat je je ontzettend en heel erg zorgen maakt als je ziet dat je kind een ongezonde relatie heeft. Maar niemand schiet er wat mee op als je 1. Alle schuld in haar schoenen schuift en je zoon als slachtoffer neerzet. 2. Je hier bovenop gaat zitten.
Het is heel moeilijk maar je zal je zoon het vertrouwen moeten geven dat hij zélf erachter komt of hij wel of niet deze relatie wil. En dat is zijn keus. Want waarschijnlijk houdt hij heel veel van dit meisje ondanks dat ze psychische problemen heeft.
Letterlijk het enige wat jij moet doen is oprecht aardig zijn naar haar toe, je zoon de ruimte geven dit zelf uit te zoeken, niet met zijn vrienden over je zoon of schoondochter roddelen. En wellicht ooit je zoon met liefdesverdriet opvangen. Maar geef het meisje alsjeblieft liefde ipv haat
Ik denk dat daar al te veel voor gebeurd is. En de mes snijdt aan twee kanten. Het ligt hier niet alleen aan de moeder, de schoondochter zal ook heus wel iets gedaan hebben.
Denk roepen dat ze niet welkom is, je niet gaat helpen. Even slikken en je poker-face opzetten
ja, diep in mijn hart heb ik wel een beetje een hekel aan haar. Vorig jaar werkten ze samen en ging hij met haar mee naar huis en kwam hij om 3 uur s’nachts ook nog eens naar huis. Of hij kwam naar huis en ging dan als we sliepen stiekem naar haar. Daar hebben ze allebei op aangesproken dat ik dat gewoon niet wil hebben. Ze zouden het niet meer doen, dan spreek je toch s’nachts weer stiekem af om te gaan blowen. Tuurlijk mijn kind is daar net zo goed schuldig aan, maar zinnia zoveel jaar ouder dan moet zij toch beter weten denk ik dan. Dan geef ik aan dat 24 /7 bij elkaar zitten toch echt niet nodig is. Hij bleef tot 11 of 12 uur in bed liggen, ging daarna gelijk naar haar en kwam dan midden in de nacht thuis en dan gaan we nog een poos video bellen. En als ik zei van je kan toch wel op tijd op staan en je hoeft toch niet 24/7 bij elkaar te zitten dan kreeg ik een grote bek en het was toch zijn leven!. Zij is nooit bij ons geweest alleen als we niet thuis waren, terwijl ik vaak genoeg aan heb gegeven dat we het ook wel eens leuk vonden als ze eens kwam als we wel thuis waren. Zij heeft nooit de intentie gehad om bij ons te komen als we thuis waren. En dan kan er wel gezegd worden dat hij overal zetachter moet komen maar ik mag er toch wat van zeggen als hij half de nacht thuis komt en dan een halve dag in bed blijft liggen. Hetzelfde is dat hij in het weekend 2 uur thuis moet zijn op zondag 12 uur en de rest van de week 11 uur. Dat is toch niet zo vroeg vind ik. Maar zij weet ook hoe laat hij iedere dag thuis moet zijn. Maar steevast komen we iedere dag een half uur drie kwartier te laat thuis. Dat zijn allemaal dingen die ik haar ook aan reken. Zij is 20 dan mag je verwachten dat ze wel wat volwassener is en verantwoording heeft
Radeloos52 schreef op 10-04-2025 om 20:51:
ja, diep in mijn hart heb ik wel een beetje een hekel aan haar. Vorig jaar werkten ze samen en ging hij met haar mee naar huis en kwam hij om 3 uur s’nachts ook nog eens naar huis. Of hij kwam naar huis en ging dan als we sliepen stiekem naar haar. Daar hebben ze allebei op aangesproken dat ik dat gewoon niet wil hebben. Ze zouden het niet meer doen, dan spreek je toch s’nachts weer stiekem af om te gaan blowen. Tuurlijk mijn kind is daar net zo goed schuldig aan, maar zinnia zoveel jaar ouder dan moet zij toch beter weten denk ik dan. Dan geef ik aan dat 24 /7 bij elkaar zitten toch echt niet nodig is. Hij bleef tot 11 of 12 uur in bed liggen, ging daarna gelijk naar haar en kwam dan midden in de nacht thuis en dan gaan we nog een poos video bellen. En als ik zei van je kan toch wel op tijd op staan en je hoeft toch niet 24/7 bij elkaar te zitten dan kreeg ik een grote bek en het was toch zijn leven!. Zij is nooit bij ons geweest alleen als we niet thuis waren, terwijl ik vaak genoeg aan heb gegeven dat we het ook wel eens leuk vonden als ze eens kwam als we wel thuis waren. Zij heeft nooit de intentie gehad om bij ons te komen als we thuis waren. En dan kan er wel gezegd worden dat hij overal zetachter moet komen maar ik mag er toch wat van zeggen als hij half de nacht thuis komt en dan een halve dag in bed blijft liggen. Hetzelfde is dat hij in het weekend 2 uur thuis moet zijn op zondag 12 uur en de rest van de week 11 uur. Dat is toch niet zo vroeg vind ik. Maar zij weet ook hoe laat hij iedere dag thuis moet zijn. Maar steevast komen we iedere dag een half uur drie kwartier te laat thuis. Dat zijn allemaal dingen die ik haar ook aan reken. Zij is 20 dan mag je verwachten dat ze wel wat volwassener is en verantwoording heeft
Je hebt niet stiekem een hekel aan haar. Stiekem is weg dat zal zij ook weten
wat je omschrijft is gewoon een strontverliefd stelletje. Het is normaal dat die graag veel bij elkaar willen zijn. Blowen en vrijen is dan waarschijnlijk ook lekker en fijn samen. Het is heel raar om dat haar aan te rekenen trouwens. Dit is gewoon samen ontdekken
betekent niet dat je geen regels mag afspreken wat je wel en niet wil in jouw huis. Maar eraan toe voegen dat 24/7 niet nodig is want dat vind jij…..ja daar hebben verliefde mensen weinig boodschap aan.
Je hekel aan haar moet je echt actief gaan omzetten want ik voorspel dat je anders de band met je eigen kind gaat verliezen. Als mensen gedwongen worden te kiezen tussen hun ouders of hun geliefde dan delven de ouders doorgaans het onderspit. Dat is niet mijn mening, maar een feit. Waarom zou je dat willen.
Mevouw, dat je van je 'schoondochter' af wil, dat kan ik goed begrijpen.
Zoals je nu bezig bent, gaat dat lukken ook. Maar weet je? Je gaat je zoon ook kwijtspelen. Probeer dat te vermijden. Op dit ogenblik jaag je hem als het ware de deur uit. En je zal wel gelijk hebben dat dit meisje niks voor hem is. En jij ziet dat, omdat je al veel levenswijsheid hebt. Levenswijsheid die je zoon (nog) niet heeft. Levenswijsheid die hij verwerft door nu onder de sloef van zo'n soort vrouw te liggen. Maar op een bepaald ogenblik gaan zijn ogen open. En dan zegt hij tegen je: mam, moet je nu eens iets weten?
En dan krijg jij gelijk en ook nog eens je zin. Dan zijn ze niet meer samen. Je moet daarvoor enkel geduld hebben. En op 17 mag hij gemakkelijk nog enkele jaren fouten maken. Misschien ook nog met de volgende vriendin. Maar maak geen keuze in zijn plaats. Want je raakt je zoon kwijt. En dan lacht de huidige schoondochter dubbel.
En tot slot: geloof allemaal niet wat die vrienden van je zoon zeggen. Als zij ooit tot over hun oren verliefd zijn, doen ze misschien net hetzelfde als jouw zoon nu. En dan moet jij denken: huh? En toen hij het over mijn zoon had, sprak hij helemaal anders.
Doe het, uit liefde voor je zoon!
Succes ... en .... radeloos zijn hoeft helemaal niet. HET KOMT GOED!
Zeg tegen je zoon dat je ziet dat hij het moeilijk heeft in zijn relatie, het niet direct jouw keuze zou zijn, maar dat hij zijn leven in mag richten zoals hij dat wil en zelf fouten moet maken om dingen te leren. Daarna zeg je dat, als hij het ooit nodig heeft, hij altijd bij jou terecht kan, wat er ook (is) gebeurd.
je gooit alles op een hele grote hoop en zij is in jouw ogen schuldig aan alles, maar uiteindelijk is het jouw kind die een grote mond geeft, die zich niet aan regels houdt en die lui in bed ligt. En guess what: dat doen pubers nu eenmaal. Zowel diegenen zonder vriendin als diegenen met een aardige vriendin en diegenen met een stomme vriendin.
Los dat dan ook met hem op en sleep die meid niet overal in mee. Zij is toch zijn moeder niet.
Wellicht is het allemaal zo zwart wit niet. En naast haar negatieve eigenschappen die jij ziet, zal je zoon ook wel iets bij haar vinden wat hem aantrekt en blij maakt. Dus logisch dat je dit op deze manier niet gaat winnen. Stap dus uit de wedstrijd en focus op connectie met je zoon.
Mijn zoon heeft ook zo’n relatie gehad. Dit zijn zwaar beschadigde meiden waarbij je ook vaak hechtingsstoornissen ziet. Of in het geval van de ex van mijn zoon een persoonlijkheidsstoornis (borderline).
Het lastige is dat je van buitenaf het allemaal heel goed kan zien maar als je in zo’n relatie zit is dat heel moeilijk. Iemand heeft namelijk ook zeker hele goede kanten en als je verliefd bent zie je vooral die. Liefde maakt blind.
Het enige dat je kan doen is benadrukken en laten merken dat je er altijd voor hem bent. Dat hij bij je terecht kan enz.
Hou je deur open.
En laat los.
Je zoon gaat met dat meisje om om redenen die jij als moeder niet begrijpt. Jij kan die plek die zij in zijn leven heeft niet vervullen. Daarom is elke poging om hem om te praten vergeefs. Zolang hij haar belangrijk blijft vinden gaat hij naar haar terug.
De kans dat hij de relatie verbreekt om jou gelukkig te maken en daarna volkomen tevreden voortleeft, is nul. Dat komt omdat zij momenteel voorziet in een behoefte waar jij als ouder niet in kan voorzien.
Ik vind dat er links en rechts wel veel verwacht wordt van TO. Wanneer je als moeder ziet hoe je kind beschadigd raakt door zijn partner vanwege diens eigen beschadigingen of problematiek, dan is bescherming een natuurlijke reflex.
Wanneer je kind in elkaar getimmerd wordt kom je ook tussenbeide, dus ik snap deze beschermende reflex zeker wel. Wel denk ik dat je meer bereikt door te investeren in de weerbaarheid van je zoon ipv je te richten op haar ‘daderschap’. Wanneer je zoon telkens moet verdedigen waarom hij bij haar is verhoog je de drempel voor hem om te zeggen ‘ik stop ermee’ - want dan voelt hij zich waarschijnlijk ook nog een loser dat hij niet zag en handelde vanwege wat anderen wel zagen. Een aantal posts terug werd goed advies gegeven vond ik: laat je zoon artikelen lezen over hoe je slechte dynamieken kunt herkennen en wat je kunt doen wanneer je met zo’n dynamiek geconfronteerd wordt.
En reflecteer ook op jezelf: hoeveel beslis(sen) jij/jullie voor hem? Heeft hij in jullie gezin kunnen leren om tot eigen keuzes te komen? Zo niet, dan verdiep je er eens in hoe je daarin je kind ruimte kunt geven en laten groeien. Succes TO
krulliebollie schreef op 10-04-2025 om 15:37:
Kill them with kindness... Je zoon is aan het puberen zeg je. Kennelijk is het voor hem nu zo dat hij tegen jullie in gaat dus als jullie haar niet leuk vinden en dat laten merken wordt zij wellicht alleen maar interessanter.
ps wat is emergis?
Emergis biedt geestelijke gezondheidszorg. Daar wekelijks heen gaan voor therapie, kan in principe ook voor faalangst zijn. Maar er kan ook meer aan de hand zijn.
Kersje schreef op 10-04-2025 om 17:28:
[..]
Dat heet persoonlijke interpretatie van platte tekst zonder intonatie. Ook weer afhankelijk van hoe en wanneer je iets leest mbt emoties.
Wil nog steeds niet zeggen dat iemand het slecht bedoelt of TO de grond in wil trappen.
Maar wel dat het zo op TO overkomt.
Wat moet een 20 jarige vrouw eigenlijk met een jongen van 17? Dat vind ik raar. Zeker omdat jongens nogal achterlopen in hun ontwikkeling. Zij zou moeten studeren of een opleiding volgen niet op het schoolplein rondhangen.
precies dat!
