Zoon helemaal in de macht van zijn vriendin
Goedemiddag,
Ik heb een groot probleem. Mijn zoon van nu net 17 heeft een vriendin van 20, wat nu zeker al een jaar aan de gang is. Ze heeft vanaf het begin nooit iets met ons te maken willen hebben, ze kwam nooit. Hij moest altijd naar haar. We hebben ruzie tot en met gehad. Want hij was ook behoorlijk aan het puberen, dus kun ja als ouder toch niks zeggen of doen, want het is toch nooit goed. Nu werkt hij sinds een paar maanden in een winkel, waar hij het goed naar zijn zin heeft. Heeft ook al wat vrienden gemaakt,die wel bij ons over de vloer komen en kunnen blijven slapen. Heel gezellig allemaal. Nu komt ze ineens ook bij ons over de vloer, wat wij natuurlijk helemaal niet willen eigenlijk!Een week of 4 geleden is de ellende weer begonnen. Er was een feestje op het dorp, hij ging er met die jongens naar toe. Zij was aan het werk. Toen begon ze vervelend te doen want hij had haar genegeerd en daar was ze niet goed van, blah blah. Die jongens zeiden al tegen ons, dat meisje is niks voor hem. Dat was de eerste keer dat ze haar zagen. De week daarop is mijn zoon met die jongens uit gegaan. Toen is ze helemaal uit haar stekker gegaan, want dat was niet goed dat hij daar mee weg ging en ze wilde ook mee(maar ze werkt in de horeca, dus niet vroeg klaar) toen zijn die jongens na 2 uur van ellende maar weer naar huis gegaan want madam had in die tijd 8x gebeld en de nodige appjes gestuurd. En ze had een paniekaanval gehad en hij moest haar komen helpen. Ik ben in zijn apps gaan kijken(wat misschien niet zo’n goed idee is, want als moeder wil je ook niet alles weten) maar nu blijkt dat hij een hele dag updates moet geven, wat hij doet, met wie en waar. En als hij niet gelijk reacties ze in paniek en gast ze bellen. En iedere keer, zit het nog wel goed tussen ons en ik hou zo veel van je. Ze is niet goed in haar hoofd( erg genoeg voor haar) maar vorig jaar is ze bijna verplicht opgenomen geweest. Ze gaat iedere week zowat naar emergis. En ze zit aan de anti depressiva. Allemaal heel erg voor dat meisje. Maar ze maakt mijn zoon gewoon helemaal kapot. Hij eet haast niet, slaapt haast niet, 1 bonk zenuwen. Maar hij wil het niet uitmaken. Ze heeft hem helemaal in haar macht, ruzie proberen te stoken tussen de jongens en hem en ons. Wij denken dat ze hem bedreigd met iets wat niemand mag weten of dat ze met zelfmoord dreigt of zo. In ieder geval weten wij niet meer wat we er mee aan moeten, praten met hem werkt niet. Die jongens hebben het ook al geprobeerd, en dan zegt hij ik ben er klaar mee, ik ga het uitmaken en de volgende dag is het weer koek en ei. Iemand de gouden tip!! Sorry voor het lange verhasl
Adem in, adem uit.
Je zoon zal echt niet de relatie met zijn vriendin verbreken omdat jij m op zijn nek zit. Dus: blijf rustig, wees beleefd en vriendelijk tegen haar als ze komt (ik bedoel: eerst klaag je dat ze niet bij jullie komt en vervolgens klaag je dat ze bij jullie over de vloer komt, dat is toch een beetje 'het is niet goed of het deugt niet') en laat de vrienden van je zoon hier het vuile werk opknappen. De kans dat hij naar zijn vrienden luistert is vele malen groter dan dat hij naar jou luistert.
ik ben het eens met temet hoe meer jij er tegen in gaat en hoe meer jij erover praat hoe meer hij naar haar trekt! Hij komt er wel achter maar ik kan me jou onrust en stress hierbij voorstellen leuke jongen leuke vrienden en dan laat hij zich door haar zo …. Helaas wint het meisje hier altijd en ik denk dat het idd wel losloopt hij zal er vast genoeg van krijgen en zo niet dan kun jij daar helaas niks aan doen als er voor hem zijn!
Kill them with kindness... Je zoon is aan het puberen zeg je. Kennelijk is het voor hem nu zo dat hij tegen jullie in gaat dus als jullie haar niet leuk vinden en dat laten merken wordt zij wellicht alleen maar interessanter.
ps wat is emergis?
Ik word al nerveus in je zoon's plaats als ik je verhaal lees. En dan kan ik me je zorgen nog heel goed voorstellen ook. Maar je zit er veel te dicht op en je emoties lopen veel te sterk op. Zo ga je echt niets bereiken vrees ik.
Ook al maak je je zorgen, probeer eens wat vertrouwen in je zoon te hebben en te denken dat zijn gezond verstand wel zal terugkomen.
Ik zeg niet dat je je het er nooit mag over hebben, maar stel dan meer vragen over hoe het met hem gaat dan dat je oordelen geeft over dat meisje.
Iedereen moet als die jong is door een aantal ervaringen heen om te leren beoordelen wat goed/niet goed voor je is. En je luistert inderdaad eerder naar je vrienden dan naar je ouders op die leeftijd.
”nu komt ze ook ineens bij ons over de vloer, wat wij natuurlijk helemaal niet willen!”
Wat is daar zo natuurlijk aan? Jij kan je niet voorstellen dat ze het eerder gewoon niet durfde?
gisteren is mijn zoon met 1 van de gasten weg geweest, hij heeft de hele tijd met haar geappt omdat hij moest blijven updaten. Die jongen zei vanmorgen, het was gewoon verschrikkelijk. Ze doen zo hun best voor hem en straks heeft ze het voor elkaar dat ze niet meer met hem om willen gaan. Dan heeft ze precies haar zin. En ik vind het niet fijn dat ze hier komt omdat ik het vorig jaar vaak genoeg gevraagd heb aan mijn zoon, waarom komt ze niet hier, ze kan hier toch ook gewoon komen. Ik heb haar uitgenodigd met kerst, had ook voor haar cadeautjes gekocht, ik had het lullig gevonden als ze kwam en zij niks kreeg. Maar ze kwam niet, en dat vond mijn zoon ook niet leuk. Kerst, oud en nieuw hebben ze apart gevierd. Ze zijn nieuwjaarsnacht samen weg geweest met een groepje. Hij werd door ons opgehaald en zij vond het nog niet nodig om naar huis te gaan. Als je dan zo’n goede relatie hebt dan ga je toch samen naar huis? Een paar weken later gingen ze bowlen, mijn zoon moest zelf maar zien hoe hij daar kwam want de auto zat vol. Ze had ook kunnen zeggen, als je ouders nou kunnen brengen dan rijd ik met jou mee. En nu er andere gasten over de vloer komen dan kan ze ineens wel bij ons komen. Er zijn vorig jaar ook dingen gebeurd waar ik jullie niet mee zal vermoeien, maar daar heb ik iedere keer met haar over gepraat, er werd beterschap beloofd en iedere keer gingen we weer gewoon verder waar we gebleven waren. Dan is het volgens mij toch ook niet zo gek dat ik ze liever hier niet heb. En ik weet ook dat hij er zelf achter moet zien te komen, maar het geeft ons ook heel veel stress en het doet mijn moederhart wel heel veel pijn om je kind zo te zien. Emergis is een brede maatschappelijke organisatie voor mentale gezondheid en welzijn
Vrouw, vrouw, je maakt je wel erg druk. Hij blijft vast niet aan deze dame hangen. Er komt vanzelf een moment dat hij het zat is. Maar hoe meer jij wilt dat het uitgaat, hoe meer en langer hij er tegen in gaat. Laat hem zijn eigen fouten maken. Dat heb jij ooit ook gedaan, het is niet leuk, maar het hoort erbij.
Wat ben jij aan het micromanagen!!
je zoon is 17. Je hoort NIET in zijn telefoon te kijken. En ABSOLUUT NIET de vrienden van je zoon uit te horen over wat je zoon doet.
Geef die jongen alsjeblieft een ruimte. Een paar kilometer ofzo
Radeloos52 schreef op 10-04-2025 om 16:10:
gisteren is mijn zoon met 1 van de gasten weg geweest, hij heeft de hele tijd met haar geappt omdat hij moest blijven updaten. Die jongen zei vanmorgen, het was gewoon verschrikkelijk. Ze doen zo hun best voor hem en straks heeft ze het voor elkaar dat ze niet meer met hem om willen gaan. Dan heeft ze precies haar zin. En ik vind het niet fijn dat ze hier komt omdat ik het vorig jaar vaak genoeg gevraagd heb aan mijn zoon, waarom komt ze niet hier, ze kan hier toch ook gewoon komen. Ik heb haar uitgenodigd met kerst, had ook voor haar cadeautjes gekocht, ik had het lullig gevonden als ze kwam en zij niks kreeg. Maar ze kwam niet, en dat vond mijn zoon ook niet leuk. Kerst, oud en nieuw hebben ze apart gevierd. Ze zijn nieuwjaarsnacht samen weg geweest met een groepje. Hij werd door ons opgehaald en zij vond het nog niet nodig om naar huis te gaan. Als je dan zo’n goede relatie hebt dan ga je toch samen naar huis? Een paar weken later gingen ze bowlen, mijn zoon moest zelf maar zien hoe hij daar kwam want de auto zat vol. Ze had ook kunnen zeggen, als je ouders nou kunnen brengen dan rijd ik met jou mee. En nu er andere gasten over de vloer komen dan kan ze ineens wel bij ons komen. Er zijn vorig jaar ook dingen gebeurd waar ik jullie niet mee zal vermoeien, maar daar heb ik iedere keer met haar over gepraat, er werd beterschap beloofd en iedere keer gingen we weer gewoon verder waar we gebleven waren. Dan is het volgens mij toch ook niet zo gek dat ik ze liever hier niet heb. En ik weet ook dat hij er zelf achter moet zien te komen, maar het geeft ons ook heel veel stress en het doet mijn moederhart wel heel veel pijn om je kind zo te zien. Emergis is een brede maatschappelijke organisatie voor mentale gezondheid en welzijn
Waar bemoei jij je allemaal mee zeg. Geen wonder dat die jongen voor een controlerende vriendin valt, hij is van huis uit niks anders gewend.
Laat hem eens gewoon met rust, en bemoei je niet met wat er speelt. Praat niet met zijn vrienden over hem, laat hem gewoon doen. Hij is 17, tijd om te stoppen met alles bepalen voor hem. Hij leert zo nooit om zijn eigen keuzes te maken, en zo te lezen wil je dat ook helemaal niet, je wil dat hij jouw keuzes maakt. En je bent nu in alle staten omdat er concurrentie is, nog iemand die zijn leven voor hem leidt en op een manier die jou niks zint. Ja, kinderen zijn geen bezit he. Hij mag zelf kiezen hoe hij zijn leven inricht.
Laat hem gewoon gaan. Als hij vragen heeft, dan komt hij wel en kun je antwoord geven. Als hij wil vertellen, dan luister je zonder ongevraagd advies te geven, laat staan hem de wet voor te schrijven. En houd ook op met je met die vriendschappen bemoeien. Dat regelen die jongens wel onderling en jij hebt daar geen stem in.
Ik word werkelijk al benauwd als ik je posts lees, en ik ben je zoon niet eens.
"Ik zie dat het je verdrietig maakt dat je vriendin er met Kerst niet was. Dat vind ik ook jammer."
Hoppa, gevoel benoemd, zonder er direct bovenop te zitten of alles voor hem te bepalen. Zoon voelt zich gehoord, maar zonder oordeel. Jij geeft hem het gevoel dat hij moet kiezen. Laat hem, laat hem zijn eigen keuzes maken - een goed opgevoede jongen is echt verstandig genoeg om dat te kunnen.
ik vraag om advies niet om jullie ongezouten mening. Lekker makkelijk als je er zelf niet mee te maken hebt! Het is altijd makkelijk om aan de zijlijn te vertellen hoe iemand iets moet doen of niet moet doen als je er zelf niet bij bent geweest
Hij heeft werk . Hij heeft vrienden. Hij is 17 . De basis is gelegd.
Hij heeft een vriendin. Wat leuk schat .Hum en luister als hij wat verteld.
Radeloos52 schreef op 10-04-2025 om 16:53:
ik vraag om advies niet om jullie ongezouten mening. Lekker makkelijk als je er zelf niet mee te maken hebt! Het is altijd makkelijk om aan de zijlijn te vertellen hoe iemand iets moet doen of niet moet doen als je er zelf niet bij bent geweest
Hier ook wel relaties gezien waarvan ik dacht kut
Maar zijn inmiddels ex en
Dus tip advies hum
En luister
Radeloos52 schreef op 10-04-2025 om 16:53:
ik vraag om advies niet om jullie ongezouten mening. Lekker makkelijk als je er zelf niet mee te maken hebt! Het is altijd makkelijk om aan de zijlijn te vertellen hoe iemand iets moet doen of niet moet doen als je er zelf niet bij bent geweest
De reageerders geven je advies, en goed advies ook!
Je zit er teveel bovenop, hoe meer jij er van vind hoe meer je zoon haar moet verdedigen, gevoelsmatig dan bedoel ik. Dan drijf je hem juist naar haar toe. Elke verkering was hier welkom, ook degene die wij minder leuk vonden.Het is zijn keuze, en als ik het zo hoor is dit geen blijvertje, maar ook dat moet zijn keuze zijn.
Dus mijn advies, vriendelijk blijven en verder niet mee bemoeien.
AnnaPollewop schreef op 10-04-2025 om 16:30:
[..]
Waar bemoei jij je allemaal mee zeg. Geen wonder dat die jongen voor een controlerende vriendin valt, hij is van huis uit niks anders gewend.
Laat hem eens gewoon met rust, en bemoei je niet met wat er speelt. Praat niet met zijn vrienden over hem, laat hem gewoon doen. Hij is 17, tijd om te stoppen met alles bepalen voor hem. Hij leert zo nooit om zijn eigen keuzes te maken, en zo te lezen wil je dat ook helemaal niet, je wil dat hij jouw keuzes maakt. En je bent nu in alle staten omdat er concurrentie is, nog iemand die zijn leven voor hem leidt en op een manier die jou niks zint. Ja, kinderen zijn geen bezit he. Hij mag zelf kiezen hoe hij zijn leven inricht.
Laat hem gewoon gaan. Als hij vragen heeft, dan komt hij wel en kun je antwoord geven. Als hij wil vertellen, dan luister je zonder ongevraagd advies te geven, laat staan hem de wet voor te schrijven. En houd ook op met je met die vriendschappen bemoeien. Dat regelen die jongens wel onderling en jij hebt daar geen stem in.
Ik word werkelijk al benauwd als ik je posts lees, en ik ben je zoon niet eens.
Ik wil even voor TO opkomen.
Mijn zoon heeft in precies zo'n relatie gezeten, ik herken echt alles wat TO beschrijft, en dat was werkelijk verschrikkelijk. Niet alleen om te zien hoe je eigen kind beschadigd raakt (want het is gewoon emotionele manipulatie en mishandeling), maar ook de invloed die het op ons thuis had. Ik ben normaal gesproken kampioen in denken: "ze moeten er zelf achterkomen", maar jeetje dat was in die situatie bijna onmogelijk. In ons geval werden wij namelijk ook gemanipuleerd via zoon. Hij werd zo voor het karretje van zijn vriendin gespannen dat dit thuis ook enorme impact had. Inderdaad met dreigementen van zelfmoord als hij met vrienden afsprak, of niet direct reageerde op apps. Dit is echt heel moeilijk om je aan te onttrekken als ouders.
Ik ben het wel eens met de adviezen: blijf op de achtergrond, ga niet aan je zoon trekken. Hij moet er namelijk echt zelf achter komen. Die vrienden zijn een belangrijke factor, daar luistert hij waarschijnlijk eerder naar dan naar jullie als ouders. Wat ik wel deed, was aangeven dat ik er was als hij mij nodig had. En als hij het gesprek opende, stelde ik vooral vragen: wat vind je daarvan? Wat zou je een vriend aanraden in die situatie? Ook stuurde ik hem een stukje dat ik online had gevonden over emotionele manipulatie in relaties en hoe je daarmee om moet gaan, zodat hij ging inzien dat wat ze deed niet oké was. Want wat er gebeurde is dat mijn zoon ging denken dat hij niet oke was of gek was.
En ik raad ook aan dat meisje gewoon thuis te verwelkomen, acteer maar dat je het prima vind, want in ons geval probeerde vriendin onze zoon niet alleen van zijn vrienden te isoleren maar ook van ons. En als je dan tussen hen in gaat zitten, dan ben jij de boeman.
