Vapen
Wij hebben een dochtet van 12 die in de puberteit zit / begint te komen.
Eerder jaar kregen wij als ouders van de basisschool een bericht dat er veel gevapet werd onder de leerlingen van groep 7 en 8. Of je als ouders alert wilde zijn en het gesprek aan wilde gaan met je kind. Dit hebben we gedaan en dochter gaf aan het op dat moment nog nooit gedaan te hebben. We hebben haar gevraagd eerlijk te zijn en als zij eerlijk was, dat wij dan niet boos zouden worden. Ook gezegd dat erover liegen niet gewaardeerd wordt. Enkele weken nadien kwam dochter naar mij toe en via een omweg biechtte ze op dat ze gevapet had. Of ze destijds gelogen had of het na ons gesprek pas gedaan heeft, ik weet het niet. Ik ben rustig gebleven en gezegd dat teleurgesteld was, haar gewezen op de gezondheidsrisico's (icm een aandoening die zij heeft/had) en haar vriendelijk/dringend verzocht het niet meer te doen.
Afgelopen tijd hebben we weleens gevraagd of ze nog vapet. Nee is het antwoord en volgens haar kan ze prima nee zeggen, ook als anderen het wel doen. Ze houdt het bij hoog en bij laag vol. Een week of wat geleden had ze bij een event in de buurt kennelijk op verzoek de vape van iemand even vastgehouden. Ze kwam me dat vertellen en zei erbij: ik zeg je dit, want die-en-die heeft gezien dat ik dat ding vast had en ik wil niet dat je mss van diegene hoort dat ik dat vast had, maar je kan alle camera's nakijken en iedereen navragen: ik heb hem niet gebruikt.
Vanochtend was ik bij de sportvereniging met het gezin en daar waren 2 jongens waar mn dochter weleens mee omgaat. Dochter kwam naar ons toe en zei: mama, die jongens lopen te roepen dat ik vape maar straks hoor jij dat ook en dat is niet waar. De uitdrukking op haar gezicht was een beetje grijnzend en ik vond het verdacht.
Nu hou ik last van een enorm onderbuikgevoel en heb ik sterk het gevoel dat ze liegt, maar ik kan niks bewijzen. Speelt mee dat ik het lastig vind om dochter losser te laten. Naar mijn idee is ze soms wel heel snel met een antwoord of een reactie als het erover gaat. Het vapen an sich vind ik vreselijk en iedereen weet de mogelijke gevolgen. Wat zou ik er van vinden als ze het deed? Dom, heel dom en het zou ons teleurstellen. Tegelijkertijd denken we dat verbieden geen zin heeft, want we weten niet wat ze buiten doet. Maar als ze liegt, dan zou ze me zo hard raken. Vooral door de volhardendheid waarmee ze het dan gedaan zou hebben.
Maar mijn vraag is nu: hoe komen we erachter of zij, of die jongens van vandaag, de waarheid spreken zónder dochter het gevoel van wantrouwen te geven? Iemand tips? En ja: ik weet dat pubers liegen.
Ik heb voor het eerst zo’n vape geprobeerd (smaak pink lemonade), toch even nieuwsgierig voor ze worden verboden.
Op zich wel lekker, net een snoepje, maar ik vraag me af hoe het voelt voor iemand die nooit sigaretten heeft gerookt. Is er iemand die dat toch stiekem een keer heeft geprobeerd?
troelahoep schreef op 30-08-2023 om 08:58:
[..]
Je kunt wel betrokken zijn en veel met je kinderen praten, maar kun je erachter komen waar ze uithangt? Als je oprecht denkt dat ze niet eerlijk tegen je is en vapet, dan zou ik daar wel een halszaak van maken. Het is echt, echt een schadelijke gewoonte en ze kan het hoe dan ook niet zelf kopen in de winkel. Dus dan zou ze ook nog omgaan met oudere mensen die dat haar verstrekken, met wie je ook een gesprek zou moeten aangaan. Of ze koopt het op internet maar dan moet je haar betalingsgedrag nagaan. Áls dit het geval zou kunnen zijn natuurlijk, ik ken jou en je kind niet. Als ik de plank missla dan komt dat omdat wij elkaar nog nooit gezien hebben en je moet mijn opmerkingen (geldt trouwens altijd hè) zien als iets wat je zou kunnen overwegen.
Ik richtte mij niet alleen op jou, maar meer op de algemene toon van dit draadje: iets meer een 'wat doe je eraan' houding dan wat ik zou accepteren bij een 12-jarige. Ik heb ook wel mensen in mijn omgeving die vanuit pedagogisch oogpunt heel open zijn, erg veel met kun kinderen bespreken en ze heel vrij laten met goede bedoelingen. Ze denken dat hun brugklasser de verantwoordelijkheid om voor zichzelf te zorgen tussen 8 en 18 uur wel aan kan 4-5 dagen in de week. Omdat beide ouders het heel druk hebben, omdat het oudste kind bijvoorbeeld een heel verantwoordelijk kind was en ze verwachten dat als de jongste naar de middelbare gaat ze meer kunnen gaan werken etc. Of omdat ze denken dat het truttig is of onaardig om iets te verbieden vanaf een bepaalde leeftijd. Dat gaat natuurlijk niet alleen om vapen, maar kan bijvoorbeeld ook gaan om een 7-jarige die allerlei youtube meuk kijkt op de telefoon zonder dat de ouder meekijkt. Of een kind bij wie er met speelafspraakjes altijd net wat vervelende dingen gebeuren als ze afspreken met deze of gene, wat de ouders door laten gaan uit angst dat het kind anders geen vriendjes heeft.
Een tijdje terug was er een groepje kinderen (leeftijd 10 - 14 ongeveer) die veel op straat hingen, waarbij ook gevaped werd, energydrinks geconsumeerd, veel gesnoept etc. De meeste kende ik wel of hun gezinssituatie (nogal een dorp hier). Allemaal lieve kinderen, lieve ouders, maar ook allemaal ouders met issues (werk, scheiding, psychische problemen etc).
Wat mij opvalt is dit: "Dochter kwam naar ons toe en zei: mama, die jongens lopen te roepen dat ik vape maar straks hoor jij dat ook en dat is niet waar. De uitdrukking op haar gezicht was een beetje grijnzend en ik vond het verdacht." Dat zou ik ook verdacht vinden, of het is op zijn minst opmerkelijk want ze dekt zich van tevoren in en trekt juist aandacht hiermee. Voor hetzelfde geldt dat je die jongens helemaal niet zou horen en dan was er niets waar jij je druk om zou maken; of je hoort die jongens wel roepen, maar als je dochter oprecht nog nooit heeft gevaped dan hoeft ze daar niet bang voor te zijn, want het is gewoon niet waar wat ze zeggen. Of wel ze is heel erg bang voor jou oordeel, of ze is misschien erg op zoek naar jouw goedkeuring en waardering en heeft behoefte gezien te worden. Maar goed, je hebt met haar gepraat en je vertrouwt haar nu blijkbaar, dus misschien is het wel goed zo.
Ze weet echt wat de schadelijkheid van roken/vapen is. Tegen roken heeft ze een vreselijke afkeer. De kans dat ze aan een eigen vape zou kunnen komen acht ik zeer klein, aangezien van haar bankrekening alleen gepind wordt in winkels en dit altijd kleine bedragen zijn voor bijvoorbeeld iets lekkers. Geld overmaken kan ze niet, alles is beperkt.
Verder kan ik echt met recht zeggen dat we een heel stabiel gezin zijn en er op wat voor.manier dan ook altijd voor de kinderen zijn: als ze uit school komen, sportwedstrijden, bijzondere gelegenheden maar ook om mee te praten. De basis die onze kinderen meekrijgen is goed en ze weten wel hoe of wat. Ik heb er alleen zelf dus moeite mee.om ze wat losser te laten. Te schipperen tussen wat zij wil wij vinden en de rest mag, snap je wat ik bedoel. En ik snap je, dit is maar internet, intonatie en volledige achtergronden kan je hier niet geven, maar zo los als het hier misschien lijkt is het echt niet hier.
Dat is het probleem met die vapes, dat het lekker smaakt en daardoor raken die jongeren massaal verslaafd.
Ik vind het opvallend dat ze heel vaak moet benadrukken dat ze niet vapet. Als iemand twintig keer per dag zegt dat hij altijd eerlijk is, liegt hij waarschijnlijk heel vaak en is hij zichzelf daarvan aan het overtuigen.
Ik zou wel nadenken over je eigen houding. Je moet haar wel los gaan laten. Dus verantwoording over waaraan zakgeld wordt uitgegeven zou ik niet doen. Pubers hebben in die zin recht op privacy. Maar wel met de notie dat zodra je merkt dat het zakgeld wordt uitgegeven aan illegale dingen zoals vapes, dat de financiering dan stopgezet wordt.
Ik vind dit betoog van tea adema over loslaten heel raak getypeert. Misschien heb jij er ook wat aan Edjekroketje.
https://teaadema.nl/2019/01/puber-loslaten/
MamaE schreef op 30-08-2023 om 13:07:
Dat is het probleem met die vapes, dat het lekker smaakt en daardoor raken die jongeren massaal verslaafd.
Ik vind het opvallend dat ze heel vaak moet benadrukken dat ze niet vapet. Als iemand twintig keer per dag zegt dat hij altijd eerlijk is, liegt hij waarschijnlijk heel vaak en is hij zichzelf daarvan aan het overtuigen.
Ik zou wel nadenken over je eigen houding. Je moet haar wel los gaan laten. Dus verantwoording over waaraan zakgeld wordt uitgegeven zou ik niet doen. Pubers hebben in die zin recht op privacy. Maar wel met de notie dat zodra je merkt dat het zakgeld wordt uitgegeven aan illegale dingen zoals vapes, dat de financiering dan stopgezet wordt.
Dat is wel een catch 22 natuurlijk, met dezelfde overtuiging kun je volhouden dat als ze niet wil zeggen dat ze niet vapet ze dus liegt.
Kinderen niet geloven is een recept voor ellende. Hoe zou je het zelf vinden als je partner je gewoon niet gelooft?
Ik snap niet hoe vroeger pubers ooit op konden groeien in grote gezinnen waar ouders geen tijd hadden en ook geen GPS of spy software om op smartphones te spieken en geen bankapps om te volgen… wat een klote tijd om op te groeien nu, met ouders die alle tijd samen op hun smartphone doorbrengen maar je wel voortdurend via internet bij alles volgen en op je vingers kijken. Brr.
AnnaPollewop schreef op 30-08-2023 om 20:30:
[..]
Dat is wel een catch 22 natuurlijk, met dezelfde overtuiging kun je volhouden dat als ze niet wil zeggen dat ze niet vapet ze dus liegt.
Kinderen niet geloven is een recept voor ellende. Hoe zou je het zelf vinden als je partner je gewoon niet gelooft?
Ik snap niet hoe vroeger pubers ooit op konden groeien in grote gezinnen waar ouders geen tijd hadden en ook geen GPS of spy software om op smartphones te spieken en geen bankapps om te volgen… wat een klote tijd om op te groeien nu, met ouders die alle tijd samen op hun smartphone doorbrengen maar je wel voortdurend via internet bij alles volgen en op je vingers kijken. Brr.
Dat zeg ik niet. Maar normaal gesproken hoef je dit soort dingen niet om de haverklap te benoemen. Ik zeg niet dat je je kind bij voorbaat niet moet geloven. Ik wil mijn kind juist wel graag geloven. En mijn partner ook. Maar als mijn partner opeens heel vaak zegt dat hij niet rookt/drugs gebruikt/gokt/weet ik het, dan vind ik dat wel opvallend en verdacht. Het komt dan over alsof hij zichzelf daarvan aan het overtuigen is.
Ik ben juist voorstander van het geven van vrijheid én verantwoordelijkheid aan pubers. Ik heb hele grote moeite met het overal volgen en controleren van kinderen door ouders. Kinderen hebben het recht om dingen te doen die hun ouders niet weten en fouten te maken waar hun ouders niet achter komen.
Ik heb ook wel eens een sigaret voor iemand vastgehouden, maar ik heb echt nooit overwogen om me daarvoor bij mijn ouders in te dekken voor het geval iemand tegen hun zou zeggen dat ze hadden gezien dat ik een sigaret vast had.
En ik denk serieus dat je er niet over gaat als ouder…(ja hoor, kom maar op
)
Uiteindelijk beslist gewoon je kind.
Wat jij nu moet doen, lijkt me, is kiezen wat je nu wil van kind. Eerlijk zijn of verbieden? Je kunt onmogelijk beiden vragen, lijkt me. Want je kind gaat hoe dan ook vast dingen doen die jij niet wilt. Kind komt dan in een spagaat: eerlijk zijn moet, willen ouders, maar opbiechten kan ook weer niet want ze doet iets dat van jou niet mag.
Hier ’mocht’ wel veel (ik heb niets expliciet verboden iig, uiteraard niet blij met roken etc) maar werd toch niet alles verteld. Sommige dingen hoorde ik pas later.
Ik zou niet snel kiezen voor meer toezicht, ze hebben toch juist veel behoefte aan ruimte nu. Dat helpt juist ook goed bij het zelf keuzes leren maken. Wel blijven investeren in vertrouwensband.
Intensiveren van toezicht zou ik mogelijk wel doen bij ernstige zorgen trouwens. Maar ik zou me niet direct ernstige zorgen maken bij een vermoeden van incidenteel proberen van vapen.
Uiteindelijk denk ik dan: als ze steeds benadrukt dat ze het niet doet, heeft ze in ieder geval goed door dat de norm thuis is dat ze dat niet moet doen. Dat is wat je met opvoeding wil bereiken, dat je je normen en waarden overdraagt. Overtreden ze die, en proberen ze dat dan uit alle macht te verbergen, dan is dat hun manier om het leven te ontdekken. Maar jouw job is klaar: duidelijk maken wat jouw normen zijn. Wat ze ermee doen is uiteindelijk hun verantwoordelijkheid. Komt er shit van, dan weten ze dat ze hun ouders teleurstellen. Dat is de prijs.
Nou ja, dat klinkt makkelijk, mijn kinderen waren makkelijk (of erg goed in verbergen). En als ik toch iets vond was er altijd een goed verhaal, zoals “ik bewaar het voor een vriendin zodat haar ouders niet boos worden” en daar kon ik dan het tegendeel niet van bewijzen maar dat maakte wel dat het altijd maar om weinig ging en dat het beperkt bleef en waarschijnlijk inderdaad alleen voor die vriendin was (ja, ik blijf graag naïef).
Al te streng zijn helpt sowieso niet, iedereen weet of van vroeger tdat juist de kinderen van de strengste ouders het best waren in rottigheid uithalen en liegen. Al te makkelijk zijn helpt ook niet, want als je alles aan gaat lopen bieden van alcohol tot vapen tot drugs dan is het eind natuurlijk ook zoek.
Ik vond, kom ik weer, een podcast van Omdenken vandaag die ging over een moeder die vond dat haar zoon teveel gamede (nr 24), de oplossing was wel leerzaam.
Tja, haar reactie op die jongens is en blijft apart en daar kunnen we meerdere dingen van denken. Vooralsnog ga ik er maar vanuit dat ze dondersgoed weet wat wij besproken hebben over vapen en dar ze het dus zei omdat ze onze mening en de regels kent en ook weet wat er gebeurd als we er wel achterkomen dat ze het zou doen en dat ze zich om die reden 'indekte'.
Controle, ja lastig. Ik heb haar locatie niet als ze buiten is maar ik ga er daar in wel vanuit dat ze eerlijk is. Ja, ergens heb ik wrl de drang om te weten waar ze uithangt, maar aan de andere kant: dat is ook iets van deze tijd om je kind maar tot op de cm te willen volgen. Hier in is mijn vertrouwen dan weer een stuk groter en denk ik 'mijn ouders konden mij vroeger ook niet volgen'.
En binnen de grenzen heeft ze echt genoeg vrijheid, passend bij haar leeftijd.
