Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op
APw

APw

07-10-2021 om 16:33

Soms heb ik zo'n hekel aan puberouder zijn...


Ik was precies zo TO. Als mijn ouders mij iets verboden, zonder in mijn ogen logische reden, werd ik woest en dramde ik ook uren door. Ik accepteerde op die leeftijd niet meer dat zij die controle wilden hebben. Als volwassene kan ik nog moeilijk iets doen wat iemand zegt als ik de reden niet begrijp of onderschrijf.

Het is naar dat dochter de scheiding voor je voeten gooit. Maar dat is echt pubergedrag. Onmacht en ze gooit dat voor je voeten waarmee ze je kan raken.

In het vervolg zou ik niet meer iets verbieden waar je geen echte reden voor hebt. Maar je hoeft ook niet te halen of te brengen of te betalen als je dat niet wilt. 

Laat haar zelf een oplossing bedenken, en waarschijnlijk kiest ze dan toch wel eieren voor haar geld. Maar nu beland je in een machtsstrijd en dat ga je langzaam aan niet meer winnen als ze ouder worden.

APw schreef op 07-10-2021 om 18:45:



Wat betreft de scheiding, ik heb al vaker geprobeerd om daar met haar over te praten. Maar het lukt niet. Ze zegt dat ze er met mij niet over kan praten, maar als ik het probeer klapt ze dicht. Of ze begint er zelf over, en loopt dan heel snel weer weg.

Natuurlijk wil ze met jou niet over de scheiding praten. Ze wil niet in een loyaliteit conflict terecht komen.

APw

APw

07-10-2021 om 19:12 Topicstarter

Vinden jullie dan echt dat je nooit eens gewoon 'neen' mag zeggen, zonder gegrond argument?
Daar schrik ik wel van.

En voor wie erover twijfelt, ze mag vrijwel alles doen wat ze wilt, het is maar heel af en toe dat er eens geen toestemming gegeven wordt.

Dat moet een tiener toch wel eens kunnen accepteren, denk ik dan.

APw schreef op 07-10-2021 om 19:12:

Vinden jullie dan echt dat je nooit eens gewoon 'neen' mag zeggen, zonder gegrond argument?
Daar schrik ik wel van.

En voor wie erover twijfelt, ze mag vrijwel alles doen wat ze wilt, het is maar heel af en toe dat er eens geen toestemming gegeven wordt.

Dat moet een tiener toch wel eens kunnen accepteren, denk ik dan.

Waarom zou je nee zeggen zonder gegrond argument? Als je zelf ergens geen last van hebt en ze lopen geen gevaar, zou ik het prima vinden. 

APw schreef op 07-10-2021 om 19:12:

Vinden jullie dan echt dat je nooit eens gewoon 'neen' mag zeggen, zonder gegrond argument?
Daar schrik ik wel van.

Dat moet een tiener toch wel eens kunnen accepteren, denk ik dan.

Het is geen kind meer die genoegen neemt met een ongefundeerde nee. 

Het is een puber die zich losmaakt, zoals het hoort. Dus nee, ze zal een ongefundeerde nee niet accepteren en dat snap ik helemaal.

Jij accepteert ook geen nee van man/familie/enz zonder tekst en uitleg. Dus waarom zou zij dat wel moeten?


APw schreef op 07-10-2021 om 19:12:

Vinden jullie dan echt dat je nooit eens gewoon 'neen' mag zeggen, zonder gegrond argument?
Daar schrik ik wel van.

En voor wie erover twijfelt, ze mag vrijwel alles doen wat ze wilt, het is maar heel af en toe dat er eens geen toestemming gegeven wordt.

Dat moet een tiener toch wel eens kunnen accepteren, denk ik dan.

Pubers zijn volwassenen in de dop en vinden het in het algemeen heel fijn om ook zo behandeld te worden. Tegen een mede-volwassene zeg je toch ook niet gewoon ‘nee’, zonder reden? Ik vind zeker niet dat je overal over in discussie moet gaan met je pubers, maar zonder reden ‘nee’ zeggen doe ik nooit. 

In dit geval: kind heeft een dag vrij van school, heeft een plan voor de invulling daarvan - helemaal prima toch? Bij pubers is het echt belangrijk om alleen een punt te maken van waar je veel waarde aan hecht (bijvoorbeeld eerlijk zijn, op tijd komen) en de rest wat te laten. Daar wordt het in huis vaak ook ontspannener van. 


APw schreef op 07-10-2021 om 19:12:

Vinden jullie dan echt dat je nooit eens gewoon 'neen' mag zeggen, zonder gegrond argument?
Daar schrik ik wel van.

En voor wie erover twijfelt, ze mag vrijwel alles doen wat ze wilt, het is maar heel af en toe dat er eens geen toestemming gegeven wordt.

Dat moet een tiener toch wel eens kunnen accepteren, denk ik dan.

Ik vind inderdaad dat je bij pubers niet meer aan kan komen met een enkel nee of het mag niet. en waarom dan niet? Gewoon  omdat ik het zeg. Het is geen kleuter meer. 

Als jouw dochter zelf het vervoer regelt en het zelf kan betalen waarom zou het dan niet mogen? Wil ze jou als chauffeur maar heb jij daar geen zin in of geen tijd voor dan is dat een argument om nee te zeggen. Evenals een gebrek aan geld. 

Als puber prik je er dwars doorheen als er geen goede reden is en bevestigt het idee dat je niet serieus genomen wordt als bijna volwassene. Zo'n nee komt dan alleen voort uit dat ern ouder een machtspositie probeert te bevestigen. Nou neig je als puber nog een beetje naar complot denken en dan ben je dus zo overtuigd dat je eigen ouder je probeert te dwarsbomen. 
Mijn vader had ook altijd van die 'omdat ik het zeg argumentatie. Een normaal gesprek had ons beide veel puberleed bespaard..

LawfulLark45

LawfulLark45

07-10-2021 om 19:46

APw schreef op 07-10-2021 om 19:12:

Vinden jullie dan echt dat je nooit eens gewoon 'neen' mag zeggen, zonder gegrond argument?

Waarom zou je 'nee' zeggen zonder gegrond argument? De enige reden die ik kan bedenken om dat te doen is dat je graag nog even je ouderlijke macht wilt doen gelden zolang het nog kan. En laat dat nou precies het ultieme recept zijn om ruzie te krijgen met een vijftienjarige.

Echt hoor: 'nee' zeggen is prima, maar dan moet je er wel een goeie reden voor hebben. En als je geen goeie reden hebt om 'nee' te zeggen zeg je dus 'ja', maar wel op jouw voorwaarden: in dit geval zelf betalen en zelf voor vervoer zorgen, want het valt zelfs een puber best uit te leggen dat je geen paardje schijtgeld in de tuin hebt staan en dat je niet geboren bent om onbezoldigd taxichauffeur te spelen. Pubers zijn namelijk echt geen monsters van kwaadaardigheid, maar ze laten zich nou eenmaal niet meer afschepen met OMDAT IK HET ZEG. En gelukkig ook maar.

APw schreef op 07-10-2021 om 19:12:

Vinden jullie dan echt dat je nooit eens gewoon 'neen' mag zeggen, zonder gegrond argument?
Daar schrik ik wel van.

En voor wie erover twijfelt, ze mag vrijwel alles doen wat ze wilt, het is maar heel af en toe dat er eens geen toestemming gegeven wordt.

Dat moet een tiener toch wel eens kunnen accepteren, denk ik dan.

Klinkt alsof je er een machtsspelletje van wilt maken. Nee is ok mét reden. Laat haar gaan als ze zelf vervoer regelt en het betaalt. Ze is geen 12.

Red_Velvet schreef op 07-10-2021 om 19:50:

[..]

Klinkt alsof je er een machtsspelletje van wilt maken. Nee is ok mét reden. Laat haar gaan als ze zelf vervoer regelt en het betaalt. Ze is geen 12.

Ik beken dat ik het ook wel eens lastig vind. Mijn dochter wil veel, mag veel, maar ook wel eens dingen waarvan ik denk ‘ik zou dat vroeger nooit gemogen hebben’. Nu mocht ik ook helemaal niets en als ik eens uit wilde, moest ik bij een vriendin logeren.

Lady-Voldemort schreef op 07-10-2021 om 19:46:

[..]

 Pubers zijn namelijk echt geen monsters van kwaadaardigheid, maar ze laten zich nou eenmaal niet meer afschepen met OMDAT IK HET ZEG. En gelukkig ook maar.

Als het goed is wil je dat je een volwassen kind de wereld instuurt dat kritisch, meelevend en verantwoordelijk is.

Dit bereik je niet als je dat volwassen kind opgevoed hebt met het bekende "Omdat ik je moeder ben en ik het zeg"

LawfulLark45

LawfulLark45

07-10-2021 om 19:54

Lena55 schreef op 07-10-2021 om 18:57:

Ik was precies zo TO. Als mijn ouders mij iets verboden, zonder in mijn ogen logische reden, werd ik woest en dramde ik ook uren door.

Ik niet. Ik haalde dan mijn schouders op over zoveel dommigheid van die malle volwassenen, en ging lekker toch. Desnoods met behulp van list en bedrog

LawfulLark45

LawfulLark45

07-10-2021 om 20:09

Mijn zoon (toen bijna 14, dikke vette ADHD) had eens bedacht dat ie een schoolvriend op wilde zoeken op zijn vakantie-adres, twee uur treinen verderop. Met de vriend in kwestie had ie alles al geregeld, dus of ik hem even wilde brengen, met de trein (we hebben geen auto), want anders was het zo ongezellig
Onnodig te zeggen dat ik echt geen behoefte had aan die onderneming, al was het alleen maar omdat ik geen zin had om de hele dag op een wildvreemde camping te zitten met een paar wildvreemde mensen. Voor dat laatste argument was zoon best vatbaar, dus uiteindelijk is ie alleen gegaan. Heel nerveus, want hij moest twee keer overstappen en hij was nog nooit alleen met de trein geweest, maar hij deed het wel en hij kwam niet eens in Parijs aan.

Dus iedereen was blij: zoon had een leuke dag gehad met zijn schoolvriend, had geleerd alleen met het OV te reizen en ik had een heerlijk rustige dag gehad . En de gemeente was ook blij, want na die zomervakantie besloot zoon voortaan lekker met de trein naar school te gaan dus dat spaarde mooi een taxi uit.

Bij ons mogen de pubers best veel. Wij voeden op met het principe: Met een goed plan mag/kan er veel.
De kinderen moesten al vanaf vrij jong een plan maken voor wat ze wilden. Bij kleine dingen volstond een mondeling plan. Dan stelden wij vragen over hoe ze iets wilden aanpakken en wat ze zouden doen als het misging.
De 16 jarige die alleen met vriendinnen naar Walibi wilde moest een groot plan maken op papier. Met kosten erbij, treinroutes en tijden en een back-up plan voor als er wat mis ging. Zo'n plan spreken we dan door. We kijken of alle treintijden kloppen, bekijken of de kosten passen binnen haar financiële mogelijkheden en bespreken ook of ze het bedrag ervoor over heeft.  Dat ze 1/5 "inlevert" van het bedrag dat ze had al gespaard voor een racefiets maakt het dan even heel duidelijk dat het een groot bedrag was. 
Als het volgens ons ook een goed plan is, dwz alles klopt dan mag het.
Toen het op de terugweg mis ging door vervallen stoptreinen naam ze keurig contact met ons op en hebben we weer samen een plan gemaakt.  Bekeken hoe dicht ze bij onze woonplaats kon komen en daar hebben we haar toen opgehaald. 
Zelfstandig een dagje op pad is hier voor eigen kosten, ophalen een dorp verderop door onoplettend de verkeerde trein gepakt hadden we wel gedaan maar daar had een tegenprestatie tegenover gestaan.  Km vergoeding of iets moeten doen wat ik niet kon doen doordat ik haar moest halen.  Een keer koken of zo. 

Een oja, met een puber maak je afspraken, de tijd van regels is voorbij. 
Afspraken maak je samen en zijn een compromis tussen wat zij wil en wat jij wil.  Als jij wilt dat ze om 21.00 binnen is en zij wil 22.30  dan ga je onderhandelen. Je begint dan niet op die 21.00 maar nog even wat vroeger.  Jij geeft wat toe, zij geeft wat toe en dan kom je ergens in het midden uit, 21.30 of zo. Jij niet helemaal je zin, zij ook niet. 😉

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.