Puber moeilijk in gang te krijgen (studentenjob)

Als je door dit gedrag minder of niet meer ingeplant wordt of zelfs ontslagen wordt, dan is dat natuurlijk ook een consequentie. Ik zou als werkgever ook liever de uren gunnen aan mensen die wel inzet tonen en bovendien betrouwbaar zijn. Dat is voor beide partijen prettig. Werkgever een betrouwbare werknemer met inzet en de betrouwbare hardwerkende jongeren de kans om veel uren te draaien en dus lekker te verdienen.

Een pannenkoek naar iemands hoofd gooien is natuurlijk niet netjes en het lost ook niks op. Maar dat hoef je niet als zware mishandeling op te vatten of te denken dat je zelf niks fout gedaan hebt. Het is wel raadzaam om stil te staan bij je zelfbeheersing voordat er op enig moment spullen onnodig gaan sneuvelen terwijl dat niks oplost en ook niks bijdraagt.

Blijkbaar is het gemak boven vooruit denken. Ik zou haar laten en dus vrijdag niet aanspreekbaar zijn voor geld. Dat ze niet spaart dat is gewoon niet nodig in haar ogen. Dat de brommer niet rijdt op niks is vast niet nieuws. Dus geen geld geven en inderdaad een fiets aanbieden en voor de rest poeslief terug zijn en zeggen dat die pannenkoeken echt niet oké waren.
Werken is geen plicht, uitgaan ook niet. En kan ze niet lopend naar de stage of op skeelers, step, ov?

" Consequentie is vaak: je hoeft niet meer te komen en de puber is er makkelijk mee weggekomen. Want het gesprek aangaan om te stoppen oid dat vinden ze moeilijk en dan laten ze het erop aankomen. Geen stijl."

Inderdaad geen stijl en ik zou er wat van zeggen, maar dat is het dan ook wel. Het komt door de aard van dit soort bijbaantjes dat zo'n kind dan feitelijk stilletjes afgaat door de zijdeur. In gewone grote-mensenbanen gaat dat zo niet, dan krijg je een officieel ontslag en wat al niet. Dus nee, het is geen stijl, en het is zeker goed om dat aan puber mee te delen, maar de werkgever heeft de processen ook zo ingericht dat dit kennelijk zo kan en zo gaat. 

Ik heb geld van haar spaarboek gehaald zodat ze kon tanken,…van haar eigen geld dus en het is niet de bedoeling dat ze aan haar spaarrekening zit

Begrijp ik nou goed dat ze zelf niet bij haar spaargeld kan en jij wel? Dat vind ik voor een 17-jarige wel erg betuttelend hoor.
Bij ons hadden de kinderen gewoon hun eigen betaalrekening en spaarrekening, van jongs af aan. Wij konden tot hun 18e wel meekijken, maar dat was het dan ook wel. Hun geld, hun verantwoordelijkheid. Wel hadden we een spaarrekening waar wij zelf geld opzetten voor hun. Dat kregen ze op hun 18e ook ter beschikking.
Zolang jij haar geen ruimte geeft voor haar eigen ontwikkeling en haar niet de verantwoordelijkheden geeft die bij haar leeftijd passen vind ik dat je ook niet kunt verwachten dat ze die verantwoordelijkheden zelf gaat pakken.

Ik heb het idee dat ze zich uit alle macht aan het afzetten is tegen het (te) strakke keurslijf waar jij haar in probeert te houden. Laat haar los, hoe harder jij haar vast probeert te houden, hoe harder zij jou van zich af zal duwen. Want dat is wat pubers doen. Echt, op deze manier help je je jullie relatie als moeder en dochter heel snel om zeep. Ze is bijna volwassen, behandel haar dan ook zo!

Natje1812 schreef op 12-01-2023 om 11:00:

Ik heb geld van haar spaarboek gehaald zodat ze kon tanken,…van haar eigen geld dus en het is niet de bedoeling dat ze aan haar spaarrekening zit maar ja haar stageplaats is op een moeilijke plaats bereikbaar met openbaar vervoer en met de fiets kon ze niet.Of het is dan met de mijne maar dat heb ik liever niet…En die stage is nu eenmaal wel belangrijk.Ik heb me nogmaals geëxcuseerd voor de pannenkoeken en ze heeft haar zelf ook geëxcuseerd voor haar gedrag.Ik denk wel dat ze spijt heeft van haar beslissing om niet naar haar werk te gaan vorige week…Als ze geld wil van mij zal ze ze wel moeten voor werken of ze zal moeten kijken om te gaan oppassen ofzo…Hopelijk krijgt ze nog een kans op haar oorspronkelijk werk volgende week…

Dan had ze dat er toch zelf af moeten halen lijkt mij. Dus je hebt alsnog de kooltjes uit het vuur gehaald voor haar. 

Wat heeft ze geleerd: mama regelt het uit eindelijk toch wel. Dus hoef ik niet te veranderen. 

Wij konden vroeger ook tot ons 18e niet aan de spaarrekening. Mijn ouders hebben die geopend bij onze geboorte en daar altijd voor ons op gespaard. Als we zelf spaarden, zetten mijn ouders dat er op en toen we 18 waren kwam het beschikbaar.
Dat was toen standaard volgens mij. Wel konden mijn ouders er bij dus als we iets duurs hadden willen kopen, dan hadden zij dat er af kunnen halen.

Stage is met OV moeilijk bereikbaar maar wel belangrijk. Hoezo kan ze niet met haar eigen fiets en wel met jouw fiets? Als ze de brommer nodig heeft om op stage te komen, dan zou ik overwegen om dat stukje benzine te vergoeden. Als ze ook met de fiets kan niet. 

Wat mij opvalt: zij moet naar haar stage, kan niet met het ov, heeft geen fiets tot haar beschikking dus moet met de brommer, klopt dat?
Dan zou ik het toch logisch vinden dat je zorgt dat ze voldoende brandstof heeft om naar haar stage te gaan. 

Het onderscheid maken tussen geld voor schooldoelen (dus stage) en privé zou ik strak met haar inregelen. Ik neem aan dat jullie andere schoolkosten ook voor haar betalen?
Je kunt met haar een begroting maken van schoolkosten die te voorzien zijn en daar benzinegeld in opnemen voor de stage-kilometers. Dat geld geef je haar maandelijks en dan moet zij zelf zorgen dat ze het daarvoor gebruikt?

gr Angela

als je zoals je hier praat, ook tegen haar praat, kan ik me voorstellen dat ze zich afsluit.
Een " vies" gezicht,  wat een uitdrukking. 
En felle ruzie en schreeuwen vind ik ook niet normaal hoor en gooien met een pannekoek. 
Misschien kun je eens vragen hoe het met haar gaat.

Zakgeld/ geld van een eerste baantje is leergeld. Als ze op haar 17e nog steeds een moeder heeft die de ontstane problemen (gedeeltelijk) oplost hoe moet het dan als ze straks financieel zelfstandig moet zijn?
Wij zijn al begonnen met de financiële opvoeding toen de kinderen 4 waren.  Kregen ze €0.40 cent zakgeld in de week. Als ze toen strijkkralen wilde kopen moest ze 3 weken sparen. Witte kralen wilde ze hebben want daar had ze zo weinig van. Goed witte kralen gehaald en betaald. Maar ja dan heb je wel wit maar toch ook weinig groen dus na nog 3 weken kon er weer een zakje gekocht worden. Dat werd toch maar een gemengde zak ze had geleerd van haar vorige aanschaf. 

6 jaar later schreef de juf van groep 7 ons een mail dat alle leerlingen maandag na de vakantie een map bij zich moesten hebben voor een project. Ik had nog een oude map donker groene map staan,  saai maar bruikbaar. 
Haar creatieve vriendin had ook een oude map die er nog was thuis en ze maakten een plan om met meer meiden naar het centrum te gaan om kaftpapier te kopen en tape en stickervellen om die mappen te versieren. Op woensdag verzamelde zich een opgewonden groep meisjes in mijn tuin,  niet iedereen mocht op de fiets maar lopend mocht iedereen wel.  Toen de club compleet was gingen ze voor het eerst zelf (zonder moeder) iets kopen.  Haar creatieve vriendin had ook geld mee en ze wilden het geld bij elkaar leggen om 2 rollen papier te kopen en materiaal om te versieren. 
Uiteindelijk kwamen ze thuis met 1 rol papier en 2 velletjes met stickertjes.
De meeste meiden mochten alleen kijken, niks kopen daar moest en ouder nog toestemming voor geven en er waren meiden bij die hun eigen geld alleen voor eigen dingen mochten uitgeven. Die kochten dus een dure map met leuke motiefjes en hoefden niet te kaften en te versieren.  
Later nog moeders hier aan de deur gehad dat mijn dochter zulke rare plannen maar moest doen met dat ene vriendinnetje,  hun dochters deden niet mee.
Op zich heel leerzaam als iedereen geld had ingelegd voor de versiering hadden ze meer materiaal kunnen kopen en hele creatief versierde mappen kunnen maken.  Nu hadden de 2 meiden een roze map met een paar stickers.

Moraal van het verhaal:
Een keer op je bek gaan met je eigen geld is heel leerzaam en daar moet je op tijd mee beginnen als de schade nog behapbaar is.  Als ze straks een auto koopt die de zeperd van de week is dan moet je haar weer redden. 

Ik voed trouwens op met het motto:

Met een goed plan mag er veel. 

Dat goede plan werd soms mondeling besproken, als het ging om een middagje naar het zwembad bijvoorbeeld.  Voor een dagje pretpark met vrienden maken ze een plan op "papier" inclusief een excel bestandje met de kosten. Dat praten we dan door en proberen ze te laten inzien hoeveel ze uit gaan geven voor 1 dag en of ze dat ervoor over hebben.  

Mooi verhaal @Bakblik, maar ik snap niet zo goed wat dat hiermee te maken heeft. Natuurlijk: als ze geen geld verdient, kan ze niets extra's kopen. 
Maar naar school of stage gaan hoeft toch niet op eigen kosten? Ze is 17, ik vind het de verantwoordelijkheid van de ouder(s) dat ze de middelen heeft om op haar stage te komen. Hoe komt het dat ze geen fiets heeft? Alleen een brommer en de benzine moet ze zelf betalen. 
Klinkt voor mij niet heel logisch. 

Zebra04 schreef op 12-01-2023 om 13:14:

Mooi verhaal @Bakblik, maar ik snap niet zo goed wat dat hiermee te maken heeft. Natuurlijk: als ze geen geld verdient, kan ze niets extra's kopen.
Maar naar school of stage gaan hoeft toch niet op eigen kosten? Ze is 17, ik vind het de verantwoordelijkheid van de ouder(s) dat ze de middelen heeft om op haar stage te komen. Hoe komt het dat ze geen fiets heeft? Alleen een brommer en de benzine moet ze zelf betalen.
Klinkt voor mij niet heel logisch.

Ik heb het idee dat To nog weinig heeft gedaan aan financiële opvoeding.  De dochter zeurt om geld voor benzine en moeder zorgt voor een oplossing. 

Ook op financieel gebied moet je voorleven en begeleiden tot ze het zelfstandig kunnen. 

Ik heb geen idee hoe het in België geregeld is maar mijn zoon heeft binnenkort recht op tegemoetkoming scholieren die komt op zijn eigen rekening binnen en onze kinderbijslag vervalt dan. 

Vanaf dat moment zijn zijn busritten naar school indien nodig eigen kosten en ook schriften en pennen moet hij dan zelf betalen.  Als hij van het geld dat hij dan krijgt iedere week met zijn vrienden friet gaat eten na het ballen dan kan hij dus niet meer met de bus en dat ga ik niet voor hem oplossen. Ik denk ook niet dat dat nodig is; hij is al eerder een keer beheerst financieel op zijn bek gegaan met "schade" die nog behapbaar was. 

Als met de dochter van to een bedrag voor benzine om op stage te komen is afgesproken en naar de sport/ vriendinnen/bijbaan moet ze fietsen/lopen en ze heeft daar de benzine aan opgemaakt dan zal ze zelf dat ontstane gaat moeten vullen.  Als to dan toegeeft als er wordt gezeurd dan leert de dochter dat zeuren loont dan leert ze niet een betere financiële planning maken.