Puber moeilijk in gang te krijgen (studentenjob)
Hallo,mijn dochter is 17 jaar veel van haar puberstreken zijn gelukkig al wat rustiger geworden alleen werken en sparen is nog een zeer groot werkpunt voor haar en ik dring niet tot haar door…
Ze heeft een studentenjob in een leuk restaurant,Max 2 x 5 uur per week moet ze werken soms maar 1 avond per week.Ze was super enthousiast en het is echt een leuk team waar ze is terecht gekomen.Ze betalen ook correct.Alleen heeft ze nu al zelf enkele keren haar kat gestuurd.Een uurtje voor aanvang stuurt ze een bericht dat ze haar niet goed voelt.
Dit was dus ook zo vorige week,ik vraag vandaag of ze al iets gehoord heeft voor komend weekend en ze hebben er heel het weekend een andere student op gezet.Ik begrijp dit wel…Ik heb felle ruzie gehad met haar.Ze had dan nog het lef om gewoon haar oortjes in te doen en naar tik toks te kijken terwijl ik aan het razen was met als gevolg dat ik uit frustratie pannekoeken naar haar heb gesmeten die op tafel lagen.Fout van mij maar nu doet ze alsof ik haar bont en blauw heb geslaan.
Ze heeft al dagen geen geld om benzine in haar brommer te doen dus is het nu volgens haar mijn schuld dat ze morgen niet op haar stage geraakt … Dit gaat steeds zo…dat manipuleren,als er van haar kant ook eens goede wil wordt getoond en die paar uur was gaan werken had ze geld gehad voor benzine en om uit te gaan maar dat heeft ze nu niet en ik weet dat ze vrijdag opeens poeslief zal doen zodat ze geld zou krijgen.Is dit nu z’on opdracht voor hen om enkele uren te gaan werken?Ik krijg hier echt iets van….
Ziek melden omdat ze geen zin heeft, dat zou ik op geen enkele manier faciliteren.
En als ze echt ziek is, dan kan ze ook eerder bellen dan een uur voor aanvang van haar dienst. Dit soort praktijken zijn heel vervelend voor bedrijven, zeker in dit soort branches. In de ochtend kunnen ze nog iemand anders bellen, dat geeft echt veel meer ruimte. Op school meld je je ook niet in de middag pas ziek.
Als ze haar scooter nodig heeft om op stage te komen, dan zou ik als ouders daarvoor de benzine betalen. In Nederland hebben studenten een gratis OV-kaart om mee naar school en stage te reizen, hoe dat in België zit weet ik niet.
Onderdeel van volwassen worden is ook financieel leren plannen. Je weet hoeveel brandstof je ongeveer gebruikt in een bepaalde tijd en dus wanneer je weer moet tanken. Ik kan ook niet mijn baas bellen dat ik niet kom omdat ik mijn geld heb uitgegeven aan nieuwe schoenen en daardoor geen benzine meer kan betalen tot ik nieuw salaris heb.
Ik zou er geen aparte straf voor geven of iets dergelijks, maar haar wel de consequenties van haar gedrag laten aanvaarden zoals dat werk haar niet inplant, dat ze op de fiets naar stage moet en geen dingen kan kopen die ze graag wil.
Als dit een paar keer gebeurt, leert ze het vanzelf wel.
als het de afspraak is dat ze zelf de benzine betaald is het misschien tijd haar ook een keer niet uit de brand te helpen.
Dat ze niet naar haar baantje gaat is niet jouw probleem.
Ga wel het gesprek aan dat als ze daar niet meer wil werken ze dat daar moet zeggen. Als ze zomaar steeds afbelt is ze straks haar baantje kwijt en dat blijft haar probleem want jij springt financieel niet meer bij.
Ik begrijp niet zo goed waarom je zulke heftige ruzie met haar maakt over haar baantje. Het is toch haar probleem als ze geen geld heeft voor dingen? En als zij jou onder druk probeert te zetten om haar problemen op te lossen, stuur jij toch gewoon je kat.
Ze is 17, dus ze 'moet' niets ze mág. En van alles leert ze. Ook als ze het niet doet zoals jij vindt dat het moet.
Ze leert veel meer van haar fouten dan van jouw ergernissen en de manier waarop jij vindt dat ze zich zou moeten gedragen.
gr Angela
Puberbrein
Leuk boek
Tip
Ik zou me er niet mee bemoeien. Als zij niet meer wordt ingezet is dat haar probleem. Als ze hierdoor geen geld heeft is dat ook haar probleem. De consequenties daarvan zou ik haar zelf laten dragen. Zo leert ze dat ze verantwoordelijk is voor haar eigen daden en de consequenties daarvan. Geen benzine betekent fietsen. Je kan haar hulp of ondersteuning bieden bij het oplossen van haar problemen door haar met haar mee te denken en haar van advies te voorzien. En vervolgens is het weer aan haar wat ze daarmee wil doen.
Mija schreef op 11-01-2023 om 15:38:
Ik begrijp niet zo goed waarom je zulke heftige ruzie met haar maakt over haar baantje. Het is toch haar probleem als ze geen geld heeft voor dingen? En als zij jou onder druk probeert te zetten om haar problemen op te lossen, stuur jij toch gewoon je kat.
Het gaat toch niet alleen om geld. Ze heeft een baantje aangenomen en hoort verantwoordelijkheid te tonen. Naar haar werkgever, maar ook naar haar collega's.
en ik weet dat ze vrijdag opeens poeslief zal doen zodat ze geld zou krijgen.
Daar ben je zelf bij. Nu ga je haar verwijten dat jij te slap bent om nee te zeggen. Mijn zoon werd ook een keer op het laatst gebeld omdat een collega niet kwam omdat zijn band lek was. Hoorde hij later dat zijn ouders al een week zeiden dat hij zijn band moest plakken en hem dus niet wilden brengen.
Rhonda schreef op 11-01-2023 om 16:02:
en ik weet dat ze vrijdag opeens poeslief zal doen zodat ze geld zou krijgen.
Daar ben je zelf bij. Nu ga je haar verwijten dat jij te slap bent om nee te zeggen. Mijn zoon werd ook een keer op het laatst gebeld omdat een collega niet kwam omdat zijn band lek was. Hoorde hij later dat zijn ouders al een week zeiden dat hij zijn band moest plakken en hem dus niet wilden brengen.
Dit ja. Je kunt gewoon nee zeggen. Omgaan met geld leer je vooral door het principe van op=op. Zo lang jij steeds toegeeft, leert ze dat haar geld niet eindig is omdat mama toch wel nieuw geeft.
Als mijn kind bepaalde verantwoordelijkheden niet neemt, dan zou dat zomaar tot gevolg kunnen hebben dat ik dan ook stop met mijn verantwoordelijkheden te nemen voor zover die enkel in haar belang zijn.
Ziek melden op werk vanwege 'geen zin'. Dan zou het zomaar kunnen gebeuren dat ik ook "te ziek" ben om haar ergens naartoe te brengen en dat pas op het laatste moment meld, waardoor ze merkt hoe vervelend het is als mensen hun verantwoordelijkheid niet nemen naar hun medemensen toe.
Ik heb weinig toe te voegen aan wat hiervoor gezegd is, behalve:
Als jij met dingen gaat gooien moet je echt naar jezelf kijken. Dat kun je niet laten gebeuren. Dat is jezelf niet in de hand hebben, en ik snap dat je dochter zich niet meer veilig voelt bij jou. Je lijkt niet te beseffen hoe ernstig dat is. 'Ze doet alsof ik haar bont en blauw heb geslagen'. Nee, ze voelt nu dat je daar ook toe in staat zou kunnen zijn. Nu zijn het nog spullen, de volgende keer misschien niet meer. En dat is vast niet zo, en ik overdrijf nu vast. Maar dit is wel hoe huiselijk geweld vaak begint, en het is gedrag waar zij nooit aan zou moeten hoeven wennen.
2,5 uur per week werken is ook niet heel veel als je daar van moet tanken en sparen.
Vervelend dat het je zo gefrustreerd maakte dat je met die pannenkoeken hebt gegooid. Ook niet wat je wil, is wel gebeurd, heb je hier over gesproken met je dochter dat je zou willen dat je een andere keus had gemaakt?
Prachtwacht schreef op 11-01-2023 om 16:24:
2,5 uur per week werken is ook niet heel veel als je daar van moet tanken en sparen.
Vervelend dat het je zo gefrustreerd maakte dat je met die pannenkoeken hebt gegooid. Ook niet wat je wil, is wel gebeurd, heb je hier over gesproken met je dochter dat je zou willen dat je een andere keus had gemaakt?
Nou, TO is ook maar een mens! Ik herinner me uit de puberteit van mijn dochter dat ze mij ook het bloed onder de nagels vandaan kon halen, zeker als ze haar koptelefoon opzette en met haar ogen rolde terwijl ik tegen haar aan het praten was. Als TO nu door het stof moet vanwege het gooien van een pannenkoek, heeft die dochter helemaal het idee dat ma fout zit en zij goed. Mocht het ooit ter sprake komen, dan kan TO zeggen dat het niet de schoonheidsprijs verdient, maar verder zou ik het erbij laten.
Overigens lees ik 'max 2x5 uur, soms maar 1x'. Dus in ieder geval 5 uur per week. Prima te doen voor een meisje van 17. Ik zou er ook van balen als mijn kind zo nonchalant met haar verantwoordelijkheden omgaat. Ik zou ook plots 'te ziek' zijn om haar ergens heen te brengen.
Prachtwacht schreef op 11-01-2023 om 16:24:
2,5 uur per week werken is ook niet heel veel als je daar van moet tanken en sparen.
Vervelend dat het je zo gefrustreerd maakte dat je met die pannenkoeken hebt gegooid. Ook niet wat je wil, is wel gebeurd, heb je hier over gesproken met je dochter dat je zou willen dat je een andere keus had gemaakt?
Het is max 2X 5 uur.
Ja mamaE dat is ook onze stijl. Lik op stuk en consequenties laten ervaren. Vanuit werkgever zijn er vaak geen consequenties of die vindt puber wel best. Hier ook pubers van vrienden die dit doen, last minute afmelden of niet komen en telefoondan niet opnemen. Consequentie is vaak: je hoeft niet meer te komen en de puber is er makkelijk mee weggekomen. Want het gesprek aangaan om te stoppen oid dat vinden ze moeilijk en dan laten ze het erop aankomen. Geen stijl. Zo zou ik dat ook niet willen zien van mijn kinderen. Ik zou dus ook plots ziek zijn als ze ergens heen gebracht moeten worden. Of ik zeg: ja doe ik zo terwijl ik op mijn telefoon kijk. Jaahaaa zoooo. Ik breng je zo weg....
Pubers!
Kan ze niet fietsen naar haar stage morgen, dat zal haar leren.
