Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
12-12-2019 om 10:59
Hoi,
mijn vraag is: hoe gaan jullie ermee om als je erg negatief over je lastige puberkind denkt?
Daar worstel ik namelijk zelf heel erg mee. Sinds ruim een half jaar heb ik veel moeite met mijn minderjarige dochter van 16/17 jaar: alcohol drinken, roken, blowen, seksuele escapades, erg slechte schoolresultaten. Haar gedrag gaat tegen alles in waar ik voor sta. Ik heb her en der hulp en advies gezocht en begrijp dat het belangrijk is dat we haar ruimte geven om haar eigen levensweg te bepalen. Die ruimte krijgt ze nu.
Ik begrijp ook dat het belangrijk is dat we begrip tonen, accepteren dat ze andere koers vaart dan wij, en open met haar blijven communiceren. Daar gaat het bij mij fout. Ik heb heel erg veel moeite met het gedrag van mijn dochter. Ik kan mijn teleurstelling, verdriet, frustratie en woede daarover niet aan de kant zetten. Ik schaam me voor de manier waarop ik over haar denk. “Gore stoner”, “Vieze slet”, “longkankerteef” en “Als ze straks uit huis is, hoef ik haar nooit meer te zien.” en “Als ze zwanger raakt, schop ik haar het huis uit.” Ik ben nogal een starre zwart-wit denker en dit is mijn manier van afreageren, maar ik schrik er wel van.
Uiteraard spreek ik dit soort kreten niet hardop uit. Maar ze voelt vast wel aan hoezeer ik haar gedrag afkeur. En hoe er in de rest van het gezin over haar gedacht en gesproken wordt. Dat is niet goed voor haar en niet voor ons als gezin.
Mijn dochter gaat niet veranderen. Dit is wie zij is, ze weet wat ze doet en waar ze zich prettig bij voelt. De verandering zal dus van mij moeten komen, wil ik weer van haar kunnen houden en weer een band opbouwen. Hoe kan ik leren haar te accepteren? Kunnen jullie mij hierin op weg helpen?
23-12-2019 om 12:27
Chauffeur zijn
Ze leert nu wel rijden maar betekent niet dat ze alleen weg mag met de wagen. Haar probleem is ook als ik haar iets vraag luistert ze niet en moet ik soms dagen wachten vooraleer ze het doet. Als ze dan vraagt om met de wagen te leren rijden kan ze ook wachten. In het huishouden doet ze niet veel. Het is meestal mijn man die helpt met de huishoudelijke taken. Zij gaat werken als jobstudente en de overige tijd brengt ze door met haar vrienden. Dus ze is weinig thuis. Als ik hierover iets zeg dan zegt ze dat ze toch tijd met haar vrienden mag doorbrengen. Niet gemakkelijk de puberteit.
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.