kind met lichte autisme op 'gewone' middelbare school, zal hij zich staande houden?
Goedemiddag,
Ik maak deze topic in mij realiserende dat er al vele topics zijn over het onderwerp VMBO/LWOO maar mijn vraag gaat specifiek over het klimaat op een school.
De juf van mijn zoon heeft aangegeven dat hij heel prima naar een VMBO BB en misschien zelfs KB kan met LWOO. Het enige waar wij en zij zich ook wel wat zorgen om maakt is zijn 'kwetsbaarheid' in een groep. Hij is heel gevoelig (kenmerken autisme en ADHD) en wil graag meedoen maar mist soms de aansluiten. Ik ben bang dat hij straks buiten de boot valt, gepest gaat worden, of ingezet wordt door anderen voor....
Herkennen jullie je in dit beeld om maak ik mij zorgen om niks?
Zijn IQ is 86 maar dat komt door de verwerkingssnelheid, de rest ligt op gemiddeld 95 en hij is zwaar dyslectisch.
NB in ons dorp is een grote scholengemeenschap met een apart VMBO gebouw waar alle stromingen inzitten. Er is wel een aparte begeleidingsklas en zij bieden veel profielen.
In het dorp verderop (30 min fiets) zit ook een grote scholengemeenschap met aparte begeleidingsklas maar minder profielkeuze maar BB/KB en een eigen gebouw.
Er zijn ook twee kleinere groenscholen in de omgeving één op 30 min fietsen (550 lln) en één (1000 lln) 50 min met openbaar vervoer.
Sorry voor de veelheid aan informatie maar ik hoop dat iemand met wat ervaring mij verder kan helpen en misschien gerust kan stellen.
Ook wij zijn bezig voor voortgezet onderwijs
Zoon heeft ASS en adhd
Zijn verwerkingsvermogen is ook lager dan gemiddeld
Maar verder een heel pienter kind.
De ib er van school is er mee bezig wat betreft vervolg onderwijs.
Ze zet vol in op normaal onderwijs maar dan in een klas speciaal voor kinderen met ass op Havo niveau
Want ze weet heel zeker dat hij dat aan kan.
Dat van het loten heb ik al nagevraagd, juist die kleine fijne groenschool is niet van plan af te wijken. Ook de andere groenschool niet. Hij moet dus meedoen.
Wat bedoel je precies met licht autisme? Heeft hij er in de praktijk niet heel veel last van?
Mijn dochter kreeg pas op haar 15e een diagnose dus toen zat ze al op een ‘normale’ middelbare school. We wisten natuurlijk al hoe zij in elkaar stak en ook de mentoren en docenten zijn daar altijd heel goed mee omgegaan. De diagnose was voor niemand echt een verrassing. Hulp bij planning en omgaan met de wereld hebben we altijd extern geregeld. De school dacht mee over uitstapjes en evenementen (voor haar geen verrassingselementen bijvoorbeeld). Van faciliteiten als extra tijd e.d. is ze pas op de uni gebruik gaan maken. Daarvoor wilde ze ‘gewoon’ zijn en niet bij het clubje horen dat extra tijd kreeg.
Mijn zoon met Ass en Adhd heeft ook de 'normale' VMBO-TG gedaan. Had wel een hoger IQ dan de jouwe, dat is natuurlijk dan ook weer anders.
Bij ons zijn de IBer en leerkracht van de basisschool meegegaan naar de voorgesprekken met verschillende scholen, heel fijn. Maar wij hebben ook geen loting gelukkig.
Hij heeft het daar goed gedaan, is ontzettend gegroeid.
Heeft nooit een klik met de klas gehad, maar ondanks dat toch 2 vriendschappen opgebouwd.
Heeft huiswerkbegeleiding gehad om te leren plannen (werd vergoed via de gemeente ivm zijn diagnose). Dit heeft hem ook veel geholpen.
Daarnaast nog regelmatig gesprekjes met de zorgbegeleider van school.
En erg korte lijntjes met de mentor.
Nu zit hij op MBO niv4 en doet het echt heel goed.
Ik ben supertrots op hem, hoe hij gegroeid is in zelfstandigheid.
Ik had dat eerlijk gezegd nooit durven verwachten, gezien hoe onzelfstandig hij nog was in groep 8.
Hij is voorlopig gediagnosteerd met ASS en ADHD. Omdat hij nog in ontwikkeling is en hier ook steeds stapjes in maakt wilde de GGZ de diagnose nog niet definitief maken. Zijn juf zegt dat ze wel degelijk ASS trekjes bij hem ziet, ADHD niet echt en zij heeft heel veel ervaring. Bij haar doet hij het super maar zij is dan ook duidelijk, voorspelbaar en kijkt wat hij nodig heeft.
De twee scholen die aanbevolen werden (zgn kleinere groenscholen) vanuit zijn huidige school zijn zo ontzettend aan het groeien dat zij, dat proefde ik tussen de regels door, uit monde van de onderbouw begeleider niet meer die school zijn die zij waren en nu ook letterlijk minder ruimte hebben dan die ze eerst hadden. Ze maken geen uitzondering voor hem en, dat proefde ik dus ook, willen eigenlijk minder kinderen die wat meer begeleiding nodig hebben.
Dan kom ik dus automatisch bij de grotere alg. scholengemeenschappen uit of het VSO maar daar vind zijn juf hem niet passen en geeft daar dan ook geen advies voor.
ik ben vo docent (lyceum). Op onze school zijn er in de onderbouw speciale ‘ structuurklassen’ die een tikje kleiner zijn en waar vaak de wat ervarene docenten op worden gezet. Leerlingen die bovengemiddeld behoefte hebben aan rust en duidelijkheid worden ( in overleg met ouders en kind) in die klas geplaatst. Dat betreft dus ook vaak leerlingen met ASS.
Dat werkt oha prima.
Overigens zie ik ook in mijn gewone klassen veel leerlingen met ( al dan niet gediagnosticeerde) ASS. Soms overduidelijk. In mijn huidige H5 mentorklas heb ik zeker 4-5 leerlingen met een overduidelijke diagnose. De meesten daarvan redden het prima, op hun eigen manier. Soms in hun eigen bubbel, met weinig sociale contacten op school, soms vindt een clubje elkaar, maar bijna altijd vinden ze hun weg wel.
Overigens hebben wij in ons lyceum ook een inpandig ‘ schooltje’ echt speciaal onderwijs op havo vwo niveau. Daar geef ik ook les. De leerlingen die daar zitten zijn soms op de reguliere basisschool al vastgelopen, of hebben het in de brugklas vsn een regulier VO niet gered.( ze stromen ook wel eens door van onze reguliere school. Of andersom. Terug na regulier als ze wat ouder zijn en hun draai hebben gevonden)
samenvattend…het is en blijft een beetje uitproberen wat er wel of niet lukt denk ik. Maar doorvragen wat voor faciliteiten of steun er is, is zeker verstandig. Vraag ook eens of/ hoeveel leerlingen met bv ASS er op een school rondlopen, en vooral hoe het met ze gaat…..
Succes met kiezen!
Mijn dochter heeft ASS en wij staan ook voor de uitdaging met de middelbare school. Ze zit nu op een reguliere school van 80-100 kinderen. Bij ons in de buurt zijn 2 grote scholengemeenschappen (rond de 1000 en 1250 leerlingen). We hebben beide scholen een mail gestuurd met de punten waar onze dochter tegen aan loopt met de vraag welke zorg zij kunnen bieden. De ene school heeft direct de deur dicht gegooid en gezegd dat we maar op zoek moeten gaan naar een kleine school (die zijn er in de buurt niet, vso is op ruim 1,5 uur met de auto). De andere school heeft ons direct uitgenodigd, rondleiding met dochter, zorg coördinator en punten gegeven waar ze haar mee kunnen helpen. Gaf ons een goed gevoel. Hopelijk kunnen de scholen ook iets voor jouw zoon betekenen, geeft toch een stukje rust
mariska85 schreef op 30-01-2022 om 15:56:
Mijn dochter heeft ASS en wij staan ook voor de uitdaging met de middelbare school. Ze zit nu op een reguliere school van 80-100 kinderen. Bij ons in de buurt zijn 2 grote scholengemeenschappen (rond de 1000 en 1250 leerlingen). We hebben beide scholen een mail gestuurd met de punten waar onze dochter tegen aan loopt met de vraag welke zorg zij kunnen bieden. De ene school heeft direct de deur dicht gegooid en gezegd dat we maar op zoek moeten gaan naar een kleine school (die zijn er in de buurt niet, vso is op ruim 1,5 uur met de auto). De andere school heeft ons direct uitgenodigd, rondleiding met dochter, zorg coördinator en punten gegeven waar ze haar mee kunnen helpen. Gaf ons een goed gevoel. Hopelijk kunnen de scholen ook iets voor jouw zoon betekenen, geeft toch een stukje rust
Mariska, wat een fijne reactie van die ene school en ik snap dat dat je rust geeft. Er wordt naar je dochter gekeken en geluisterd zo waardevol dit!!
Mariska, dat is precies mijn ervaring! Scholen die eigenlijk al gelijk laten doorschemeren er niet op te zitten wachten. Maar ook een school die gelijk een afspraak wilde maken en een andere die even wilde overleggen telefonisch. Dat geeft een veel fijner gevoel dan een school die eigenlijk alleen belemmeringen ziet.
Wij hebben gelukkig even de tijd, maar ik ben nu al alle hulp aan het peilen die ik kan bedenken om voor zoon uiteindelijk een passed school te kunnen vinden.
Als een school bij voorbaat al zegt dat ze niet kunnen bieden wat je kind nodig heeft is dat misschien vrij hard, maar wel beter dan dat ze het heel rooskleurig voorspiegelen en dat er als puntje bij paaltje komt niks van terecht komt.
Ik zou je goed laten informeren over wat er mogelijk is aan begeleiding en of dat aansluit bij wat je kind nodig heeft. Nee is ook een antwoord. Niet fijn, wel duidelijk.
En laat je zoon vooral naar open dagen gaan om te kijken wat hij zelf prettig vindt.
Mijn man werkt op een reguliere middelbare school (TL/H/V). Daar kunnen kinderen met een diagnose gewoon naar toe mits ze in normale klassen kunnen meedraaien.
Er is wel leerlingbegeleiding, maar geen kleinere klassen of iets dergelijks. Mijn man zijn ervaring is dat de meeste kinderen hun draai wel vinden. Er zijn ook groepjes met wat minder 'populaire' kinderen die elkaar dan vinden. Mijn man heeft elk jaar wel een paar kinderen met iets uit de DSM-V in de klas.
ik sta ook voor dezelfde uitdaging: kind met ASS zit nu op het SBO en krijgt “normaal” VMBO advies. Ik hou mijn hart vast. Het is zo’n grote verandering. Huidige docent heeft het ook over een structuurklas. Bij de groenschool waar ik mijn pijlen op gericht heb, houdt dat in dat de klassen wat kleiner zijn en dat de kinderen zo min mogelijk van lokaal veranderen. Behalve voor de praktijklessen en de gymles.
Hoe zou hij naar school gaan met de scholen die je in gedachten hebt? Ik zie mijn kind bijvoorbeeld echt niet zelfstandig met het OV een heel eind reizen of zo.
Het verschil is zo groot, met nu zijn kleine veilige SBO klasje. Ik blijf dit topic even volgen.
Dat zelfstandig naar school vind ik ook wel een dingetje
Nu fiets ik nog mee of breng ze met de auto 3,5 km.
Maar straks moet hij 10 km verder
Route naar school vind ik idd ook wel een belangrijk element. Zoon gaat nu zelfstandig op de fiets naar school (1,2 km, allemaal fietspad, randje stad). Maar ik zie hem nog niet zo snel alleen door de stad fietsen (we hebben gelukkig nog even de tijd). En tuurlijk, ook daar zal hij wel aan wennen, maar ik heb het toch liever zo voorspelbaar mogelijk en zoek niet graag de onvoorspelbaarheid op als dat niet nodig is.
Zoon zit nu ook in een speciale klas en dat bevalt hem uitstekend. Ik heb niet de illusie dat we dat ook zo gaan vinden op het VO. Dus dan maar op zoek naar 'the next best thing'.
En aangezien ik net zo autistisch ben als zoon vind ik het heel lastig dat hier die loting geldt en ik (nog) geen zicht heb op de slagingskans van een verzoek tot rechtstreekse plaatsing.
Hier een zoon die pas later (met 16 jaar) een diagnose ASS kreeg. Hij had al een diagnose ADD, vanaf groep 4. De diagnose ASS kwam er omdat hij vastliep op het regulier onderwijs (gymnasium).
Wat wij belangrijk vonden destijds was dat zoon zich prettig voelde op school en dat school hem extra ondersteuning kon bieden. Dat is ook heel lang goed gegaan, tot hij dus vastliep. We hadden hem, en hij zichzelf, blijkbaar ernstig overvraagd. Op zowel sociaal vlak als op het terrein van leren/structuur heeft hij een uitdaging, samen was dat stapeltje toch echt te hoog, zeker toen hij in de puberteit kwam.
Hij is toen overgestapt naar voortgezet speciaal onderwijs. Dat was een hele fijne school waar hij erg is gegroeid. Maar ik ben toch blij dat hij de eerste jaren op het regulier heeft gezeten. Hij is heel erg technisch en creatief, en die reguliere school had daar flink veel ruimte voor in het programma. Hij heeft daar echt fantastische dingen gedaan/gemaakt waar hij nog steeds met veel plezier aan terugdenkt. Zo heeft hij ook tot en met klas 4 op hoog niveau tekenonderwijs gehad. Dat bood de VSO allemaal niet.
Dus, kort samengevat: waar voelt je zoon zich thuis? Dat is het belangrijkste. En vervolgens of school ondersteuning biedt. Maar die is ook vaak wel elders te organiseren. En als het niet de juiste keuze blijkt, kun je later altijd nog je koers wijzigen. Hoewel het niet fijn is als een kind vastloopt, is het ook niet het eind van de wereld, hebben wij ervaren. En realiseer je dat een kind met ASS en AD(H)D nog lang een zorgenkind zal blijven. Er is geen genezing voor, ze moeten ermee (en met zichzelf) leren leven. En dat gaat altijd met hobbels en bobbels, zoals dat vastlopen op school. Maar zolang jullie er zijn als vangnet komt dat wel goed. Straal vooral vertrouwen in je kind uit.
De route naar school zou ik al voor de start van het schooljaar een paar keer samen oefenen. Want het is wel belangrijk dat ze dat zelfstandig kunnen na de zomer.
Voor wat betreft wat een school kan bieden aan ondersteuning is het belangrijk daar vooraf naar te informeren. Voor wat betreft hoe je zoon zich staande houdt in de sociale context van de groep is daar weinig op te zeggen. Je weet immers niet wat voor kinderen er in zijn klas komen en dat weet de school ook nog niet.
