Jongvolwassene verdient volledig salaris
Ik stel deze vraag omdat ik echt niet weet waar ik goed aan doe.
sinds mei verdient mijn zoon volledig salaris, eerder als ik wegging dan liet ik geld achter voor eten. Ook als ik bv niet thuis was met het avondeten.
Nu ben ik van mening dat hij dat zelf kan betalen.
Hij betaalt geen kostgeld of iets dergelijks.
wat vinden jullie?
Renmuis schreef op 22-09-2024 om 21:18:
[..]
Dit!
Ik heb zelf nooit in die situatie gezeten, maar ik vond het als student op kamers al genant als mijn ouders me extra geld voor boodschappen probeerden mee te geven.
Het zal echt wel lastiger zijn allemaal, maar ik mis bij deze generatie jongeren toch echt een beetje de drang naar zelfstandigheid. En dat hield soms in dat je in je totaal vervuilde anti-kraakpand een hele week brood met pindakaas at omdat je studiefinanciering op was en je huisgenoten al een week geen afwas hadden gedaan. Daar de belangrijkste lessen van mijn leven geleerd. Mijn kind gaat met 18 jaar hoe dan ook het huis uit en op kamers. Ook al moet ik er mijn eigen koophuis voor verkopen.
Wat jij beschrijft heb ik nooit mee gemaakt. ik ben 59 en heb altijd thuis bij mijn ouders gewoond en vrienden en vriendinnen ook. Ik ken dat niet van in een vies pand wonen en brood met pindakaas moeten eten. Ik was 24 toen ik met toen mijn vriend en later mijn man een huis heb gekocht en toen ging ik mijn ouderlijk huis uit.
Chantal2022 schreef op 22-09-2024 om 22:01:
ik lees net een beetje relevante quote:
Twintigers van nu willen minimaal starten waar hun ouders na 20 jaar werken aankwamen
Nee hoor. Mijn zoon is gestart zoals ik op mijn 24ste ook ben gestart. Het duurde bij hem wel langer dan bij mij door de gekte op de woningmarkt en overbieden.
Nick90 schreef op 22-09-2024 om 22:47:
[..]
Dan moet je kind dat wel kunnen, er zijn ook kinderen die dat gewoon niet kunnen. En heeft je kind zelf ook nog inspraak of staat die met 18 jaar buiten met een knapzakje ofzo?
De meeste kinderen kunnen dat prima hoor.
Natuurlijk zijn er kinderen en situaties waarin het niet kan. Sommige kinderen lukt het ook niet om een bijbaantje te hebben naast school of studie, omdat ze al overbelast zijn door andere dingen. Toch zeggen genoeg mensen: een bijbaantje hoort er voor mij bij. Maar zo zwart-wit is het niet, ook niet voor de ouders die het heel belangrijk vinden. Uiteraard kijk je naar je kind. Sommige kinderen kunnen nooit zelfstandig wonen of werken. Of hebben veel langere en intensievere begeleiding nodig. En als dat mijn kind is, is dat natuurlijk ook prima en zal ik niet minder van haar houden.
Maar in principe hoort het er voor mij gewoon bij. En toen ik jong was, was het heel gebruikelijk dat iedereen met 18 jaar op kamers ging, zeker de studenten die ver moesten reizen. In veel landen nog steeds de standaard omdat het qua afstand gewoon niet te bereizen is.
watertoren schreef op 22-09-2024 om 23:17:
[..]
Wat jij beschrijft heb ik nooit mee gemaakt. ik ben 59 en heb altijd thuis bij mijn ouders gewoond en vrienden en vriendinnen ook. Ik ken dat niet van in een vies pand wonen en brood met pindakaas moeten eten. Ik was 24 toen ik met toen mijn vriend en later mijn man een huis heb gekocht en toen ging ik mijn ouderlijk huis uit.
Ik vind dat echt een gemis voor je. Ik weet dat jij dat anders ziet. Maar wij staan sowieso compleet anders in het leven.
Renmuis schreef op 22-09-2024 om 23:28:
[..]
De meeste kinderen kunnen dat prima hoor.
Natuurlijk zijn er kinderen en situaties waarin het niet kan. Sommige kinderen lukt het ook niet om een bijbaantje te hebben naast school of studie, omdat ze al overbelast zijn door andere dingen. Toch zeggen genoeg mensen: een bijbaantje hoort er voor mij bij. Maar zo zwart-wit is het niet, ook niet voor de ouders die het heel belangrijk vinden. Uiteraard kijk je naar je kind. Sommige kinderen kunnen nooit zelfstandig wonen of werken. Of hebben veel langere en intensievere begeleiding nodig. En als dat mijn kind is, is dat natuurlijk ook prima en zal ik niet minder van haar houden.
Maar in principe hoort het er voor mij gewoon bij. En toen ik jong was, was het heel gebruikelijk dat iedereen met 18 jaar op kamers ging, zeker de studenten die ver moesten reizen. In veel landen nog steeds de standaard omdat het qua afstand gewoon niet te bereizen is.
Dan moeten die kamers er wel zijn natuurlijk.
MidasWolf schreef op 22-09-2024 om 21:48:
[..]
Mijn beide ouders nu mid 60 komen allebei uit grote gezinnen, beiden hebben ze 7 broers/zussen, in totaal met hen zelf erbij 8. Iedereen had voor z’n 25 al een koophuis, en dan heb ik het niet over een flatje. Dit geldt ook voor vele vrienden van hen, samengevat gaat dat om tientallen stellen.
Nu begrijp ik dat het niet helemaal representatief is, in die omgeving was het helemaal niet gek of verwend om gelijk een koophuis te hebben. Ook zij hebben er hard voor gewerkt/geklust. Toch was een koophuis veel toegankelijker dan nu. Hier gaat het over Oost-Nederland.
Dat zijn dus allemaal mensen die zo rond 1960 zijn geboren. Ik ben ook van die generatie maar wat je beschrijft is zeker niet representatief voor de situatie hier in de Randstad zo rond 1980/1985 (toen leeftijd 20/25 jaar). Hier was geen (huur)huis te krijgen. Ook geen simpel flatje. En als dat er was, ging het naar jongens; waarschijnlijk vanuit het idee dat die dan een gezin zouden stichten en in de gemeente zouden blijven wonen. Het grote verschil met nu was dat je toen nog niet via de sociale media 'moord en brand' kon schreeuwen en je niets anders kon doen dan braaf op je beurt wachten.
Het klussen herken ik dan weer wel: als iemand een huis had gevonden, ging je elkaar helpen met verbouwen/opknappen/verhuizen.
Een ander verschil is dat toen 'studeren' alleen nog de universiteit betrof. En niet zoals nu, dat iedereen 'student' is en je. ook als je aan het ROC studeert, student genoemd wordt (en studiefinanciering kan krijgen).
In de tijd dat jouw ouders plm. 17 jaar oud waren, zaten er in schooljaar 1976/77 in totaal 317.000 mensen op hbo en wo samen. In schooljaar 2023/24 zijn er ongeveer evenveel (of minder) jongeren t.o.v. 1976/77 maar zitten er 804.500 op hbo/wo. Dat is 487.500 méér (2.53 % t.o.v. toen). Destijds hoorde je nooit iets over dat kansen ongelijk zouden zijn...
Een ander (daarmee samenhangend) verschil is de leeftijd waarop men als jongere -eigenlijk altijd fulltime- ging werken: van de geboortegeneratie 1950-1955 werkte 94 % van de 20-jarigen (dat was dus in 1970/1975) fulltime met een gemiddelde arbeidsduur per week van 41 uur.
Van de geboortegeneratie 1985-1990 werkte op 20 jarige leeftijd nog maar 46 % fulltime en hun gemiddelde arbeidsduur bedroeg nog maar 30.2 uren per week.
Ik werk zelf ook fulltime vanaf mijn 17e jaar en dan heb je op je 24e jaar al zo'n 7 tot 8 fulltime jaarsalarissen bij elkaar verdiend.
En eventueel met partner samen 14 tot 16 fulltime jaarsalarissen.
Dat is toch net even anders dan pas op je 23e op de arbeidsmarkt komen (mét een studieschuld) en dan op je 25e jaar al in een jaren '30 woning willen wonen met een inkomen vanuit een dienstverband van 30 uur per week (i.p.v. 41 uur per week).
Niet voor niets is de pensioenleeftijd zo snel verhoogd: voor die generatie 'harde werkers' van mensen geboren in 1957-1960 wilde men razendsnel uitkomen op 67 jaar.
Was je in 1947 geboren dan was de pensioenleeftijd (in 2012) nog gewoon 65 jaar.
Maar 10 jaar later geboren (1957) is dat ineens 67 jaar (in 2024).
Daarna duurt het volgens de huidige planning tot 2054, ofwel 30 jaar !!!!, voordat de pensioenleeftijd -voor de geboortegeneratie plm. 1985- pas wéér twee jaar hoger is (69) voor de mensen die bijna 40 jaar ná 1947 werden geboren en die hun loopbaan startten met een gemiddelde arbeidsduur van 30 uur per week.
Best vreemd. Welke generatie is nu de pechgeneratie? En o ja, voor een vrouw uit 1957 was de levensverwachting bij geboorte 74.6 jaar en voor een vrouw uit 1985 was dat al 79.9 jaar.
On topic: in het verleden ontving je pas vanaf je 23e jaar het volledige wettelijk minimum loon, een 22-jarige ontving 85 % en een 21-jarige (dacht ik) 72 %. Dus als zoon fulltime werkt en minstens 21 jaar is, dan vind ik dat hij best van zijn eigen geld iets te eten kan kopen indien nodig.
Chantal2022 schreef op 22-09-2024 om 23:13:
[..]
Heeft toch niks met smaak te maken? Marktplaats staat vol met meubels , lampen en witgoed van allerlei stijlen
Dan nog moet je maar net iets treffen wat je smaak is en beschikbaar is op het moment dat je net nodig hebt. Ik koop zelf geregeld iets 2e hands maar als mensen dat niet doen vind ik dat niets te maken hebben met " je neus ervoor ophalen". Alsof het zo raar is om iets in een winkel te kopen.
Nick90 schreef op 22-09-2024 om 22:47:
[..]
Dan moet je kind dat wel kunnen, er zijn ook kinderen die dat gewoon niet kunnen. En heeft je kind zelf ook nog inspraak of staat die met 18 jaar buiten met een knapzakje ofzo?
Het mooie aan wonen in een studentenhuis (of andere groepsleefvorm) is dat die jongeren die minder zelfstandig zijn zich kunnen optrekken aan de ouderejaars. Ik heb van mijn 17e tot 23e in een studentenhuis gewoond en dit veel zien gebeuren. Eerst bij mezelf, want 17 is natuurlijk hartstikke jong om 300km van je ouders te gaan wonen, en later bij de eerstejaars die nieuw kwamen in ons huis.
En sorry voor de off-topic, maar ik heb niet het idee dat TO hier zelf nog komt...
MidasWolf schreef op 22-09-2024 om 21:48:
[..]
Mijn beide ouders nu mid 60 komen allebei uit grote gezinnen, beiden hebben ze 7 broers/zussen, in totaal met hen zelf erbij 8. Iedereen had voor z’n 25 al een koophuis, en dan heb ik het niet over een flatje. Dit geldt ook voor vele vrienden van hen, samengevat gaat dat om tientallen stellen.
Nu begrijp ik dat het niet helemaal representatief is, in die omgeving was het helemaal niet gek of verwend om gelijk een koophuis te hebben. Ook zij hebben er hard voor gewerkt/geklust. Toch was een koophuis veel toegankelijker dan nu. Hier gaat het over Oost-Nederland.
Nou wij hebben dezelfde leeftijd en voor ons was het absoluut niet toegankelijk. We kwamen allebei uit "huurhuishoudens"en de rente was in die tijd torenhoog. Het kwam niet eens in ons op om te kopen. Dat idee kwam pas jaren later en toen hadden we inmiddels (dure) studerende kinderen en durfden we het niet meer aan. Er zijn grote verschillen in groepen mensen blijkbaar. Dat babyboomers allemaal rijk zijn is ook flauwekul.
watertoren schreef op 22-09-2024 om 23:17:
[..]
Wat jij beschrijft heb ik nooit mee gemaakt. ik ben 59 en heb altijd thuis bij mijn ouders gewoond en vrienden en vriendinnen ook. Ik ken dat niet van in een vies pand wonen en brood met pindakaas moeten eten. Ik was 24 toen ik met toen mijn vriend en later mijn man een huis heb gekocht en toen ging ik mijn ouderlijk huis uit.
Dit herken ik ook. Al hebben wij eerst gehuurd en daarna het huis van mijn ouders gekocht.
Nu zou dat niet meer kunnen, de wachtlijst voor huurhuizen in mijn woonplaats zijn zo'n 10 jaar. Koophuis? Appartement voor 4 ton is het goedkoopste, dat is voor 1 persoon niet op te brengen.
Dus kind kan fijn blijven wonen en wordt niet verplicht om op kamers te gaan (die hier ook niet te krijgen zijn, ook niet in de plaats waar hij werkt)
Een hypotheek aflossen is tegenwoordig een stuk goedkoper dan een huurwoning betalen. Sociale huurwoningen zijn er (bijna) niet meer. Maar jongeren krijgen bijna geen hyporheek want een vast contract is niet meer vanzelfsprekend.
Die jeugd van tegenwoordig die zo nodig op hun 25e een koophuis moet, hoe verzin je het.
Zelf laten halen
Chantal2022 schreef op 22-09-2024 om 22:31:
[..]
Ik ben begonnen met iemand samen elk een kamer. Toen naar een zolderkamer met een mini keuken waar ik jaren gewoond heb. Je hebt echt geen volledige woning nodig als je nog studeert of net bent gaan werken. En al ook geen nieuw VTwonen interieur met visgraad parketvloer
Lieve help. Je begrijpt het niet, of je wilt niet begrijpen dat de tijden veranderd zijn? Even gemist dat Stef Blok met een zelfvoldane bakkes het Ministerie van Volkshuisvesting de nek heeft omgedraaid (bedankt VVD-stemmers) Ik ben ook begonnen op een kamer, en daarna met met man en kind op een kleine huuretage. Mijn zoon MOET straks van zijn studentenkamer af omdat hij al een jaar afgestudeerd is. Die werkt en zoekt zich een slag in de rondte. Die maalt niet om een visgraaTparket, die wil een dak boven zijn hoofd. Een hypotheek krijg je niet als beginnend arts, voor sociale woningbouw kom je niet in aanmerking, alleen voor appartementen waar je zo'n bedrag aan huur voor neer moet leggen, dat dat eigen huis nog verder uit zicht komt.
Sowieso staat dit draadje bol van de veroordelingen. Praktisch opgeleiden richten hun leven anders in dan theoretisch opgeleiden. Buiten de steden zullen mensen meer waarde hechten aan een eigen huis dan in een stad waar het vertier om de hoek ligt. Laat iedereen lekker. Mijn nicht werd tot op het bot verwend, woonde tot haar huwelijk thuis en in de winter legde mijn tante zelfs een kruik op haar zadel voor ze de deur uit moest. Daar werd in de familie wel de draak meegestoken, maar die nicht is ondanks die betutteling een sociaal voelend, zelfstandig mens geworden.
