Is dit het? Ondankbare pubers

Julali schreef op 12-09-2021 om 17:47:

[..]

Maar hoe gaan ze dat later dan doen? Dan zullen ze toch ook een ft baan hebben en reistijd?

Tegen die tijd is hun prefrontale cortex ook helemaal af en klaar. 

Ze kunnen alles dat leren ze in vakanties en als het moet doen ze het ook buiten de vakanties. Nu nog even niet. 

Julali schreef op 12-09-2021 om 17:41:

Dat kan ook zeker. Mijn kinderen zijn zo klein dat het nu nog meer energie en tijd vraagt om ze iets te leren, dan dat het ons als ouders iets oplevert, maar uiteindelijk vind ik dat een mooi streven.

Ik snap er eerlijk gezegd niets van dat kinderen en jongvolwassenen zo klein en hulpeloos worden gehouden door de ouders.

Niet klein en hulpeloos worden gehouden ze krijgen juist alle ruimte om te groeien. Zichzelf dingen te leren, zelf dingen uit te vinden. En vanaf de zijlijn de hulp en ondersteuning die ze nodig hebben. Een schoon huis, schone kleren voldoende te eten. 

Ze weten dat ze altijd op ons kunnen rekenen en daardoor kunnen wij als het nodig is altijd op hen rekenen.

Julali schreef op 12-09-2021 om 18:21:

[..]

Maar hoe kun je iets jezelf aanleren als alles voor je wordt gedaan? Groeien lukt alleen als je de kans krijgt om te oefenen.

Ik ben zo opgevoed en heb het zelf eigenlijk ook zo gedaan. Die kans komt uiteindelijk echt wel. Ik kon, toen ik op kamers ging, werkelijk nog geen aardappel koken. Maar dat soort dingen leer je wel heel snel als je ermee te maken krijgt. En dan komt ook de waardering, want dan zie je vanzelf hoeveel werk het kost om een huishouden draaiende te houden.

Leanne schreef op 12-09-2021 om 19:25:

[..]

Ik ben zo opgevoed en heb het zelf eigenlijk ook zo gedaan. Die kans komt uiteindelijk echt wel. Ik kon, toen ik op kamers ging, werkelijk nog geen aardappel koken. Maar dat soort dingen leer je wel heel snel als je ermee te maken krijgt. En dan komt ook de waardering, want dan zie je vanzelf hoeveel werk het kost om een huishouden draaiende te houden.

Maar waarom gun je je kind die kans niet al eerder? Het is toch juist belangrijk om je kind iets te leren en mee te geven? Kinderen zien hun ouders van alles doen, dan zijn de meeste toch nieuwsgierig naar hoe je kookt en hoe je dingen doet? Leer je je kind dan expres niks over al die dingen? 

Ik vraag me altijd af wat voor partners de mensen qua van huishouden worden die zijn opgevoed in een huishouden waar alles voor ze werd gedaan …

En het heeft nog meer voordelen om je kinderen vanaf jonge leeftijd taken te geven. Als jij altijd alles alleen doet als moeder, dan geef je het beeld mee aan je kinderen dat zij jou voor van alles en nog wat mogen gebruiken. 

Mama doet het toch wel, dus waarom zouden ze één vinger uitsteken? Je leert ze om jou te behandelen als een soort sloof, omdat je jezelf voortdurend zo presenteert. Die training hebben ze jaren een jaren achter elkaar gehad. En dan ineens als ze 16 en 18 zijn wil je dat ze je respecteren? Waarom zouden ze je respecteren als je nooit respect voor jezelf hebt gehad? 

Mensen behandelen je zoals jij ze je laat behandelen. Mensen kijken naar hoe jij jezelf behandelt en dat kopiëren ze, zeker pubers zijn daar een ster in. 

Libertine schreef op 12-09-2021 om 19:35:

Ik vraag me altijd af wat voor partners de mensen worden die zijn opgevoed in een huishouden waar alles voor ze werd gedaan …

De meesten laten hun vrouw opdraaien waarvoor hun moeder eerder opdraaide. Die patronen zijn erg sterk en kinderen nemen dit op hun beurt weer over.

Als klein kind vonden mijn kinderen het geweldig, mama/papa helpen! In de puberteit kwam de klad erin. Als puber gingen ze in de contramine, dus hoefden mijn puberkinderen nooit superveel te doen, daar was ik te lui voor. Ik had geen zin om pubers die geen zin hadden voordurend achter de broek te zitten, dan doe ik het zonder gezeur liever 10x zo snel zelf. 
Bij hun vrijwilligerswerk daarentegen, en op school, zetten mijn kinderen altijd hun beste beentje voor en nu ze volwassen zijn, lopen hun werkgevers met hen weg, vanwege dat ze alles goed en snel oppakken, hun verantwoordelijkheid nemen, anticiperen, etc. Er zijn dus meer plaatsen om te leren dan alleen thuis.

Libertine schreef op 12-09-2021 om 19:35:

Ik vraag me altijd af wat voor partners de mensen qua van huishouden worden die zijn opgevoed in een huishouden waar alles voor ze werd gedaan …

Ik kom uit zo’n huishouden waar alles voor me werd gedaan (m’n moeder was fulltime thuis), maar ik woon sinds m’n 21e op mezelf en houd al heel wat jaren met veel succes een huishouden (met inmiddels 4 kinderen) draaiend samen met m’n man. Ik geloof eerlijk gezegd dus niet dat je voor galg en rad opgroeit als je thuis weinig tot niets hebt hoeven doen. 

Zelf heb ik een drukke baan, man ook, dus verwachten we van de pubers dat ze structureel hun eigen rotzooi opruimen (niet meer dan logisch) en af en toe een extra handje helpen (met een klus in huis of tuin, met wegbrengen of ophalen van de jongste). 

Libertine schreef op 12-09-2021 om 19:35:

Ik vraag me altijd af wat voor partners de mensen qua van huishouden worden die zijn opgevoed in een huishouden waar alles voor ze werd gedaan …

Mijn oudste woont op zichzelf met een huisgenoot waar ze in goed overleg alles samen doen. Gelukkig is koken en schoonmaken geen rocket science dus dat krijg je ook vrij snel onder de knie als je het niet al vanaf je kleutertijd hebt hoeven doen.

ik heb helaas in elke groep studenten wel een paar die hun rommel gewoon laten liggen, en dan oprecht heel verbaasd zeggen “maar daar zijn de schoonmakers toch voor?”. Ik kan dan niet anders verklaren dan dat ze kennelijk zelf nooit hebben hoeven opruimen, zelf hun eigen afval niet, en dat is een wat ander referentiekader. Dat kleurt mijn beeld. 

Maar afgezien daarvan, dit topic gaat nu veel over huishoudelijke taken. En TO had het in de OP ook over “Knutselen,spelletjes spelen,zwemmen,feestjes organiseren…” En dat zijn, vrees ik, de dingen waar kinderen nou eenmaal niet dankbaar voor zijn. Pas als ze zelf volwassen zijn en dingen voor kinderen gaan organiseren valt het kwartje dat je ouders misschien óók niet altijd zin hadden in kwartetten of speurtochten uitzetten  
Zolang je kind of puber bent vind je dat allemaal zo vanzelfsprekend dat daar niet een soort verplichting om gezellig te doen tegenover hoeft te staan. 

Maar die vakantie en die verjaardag, die kun je ook los van de opofferingen uit het verleden best aan de orde stellen. Zoals anderen ook zeiden: uitspreken wat je verwacht bij je verjaardag, en dat er nu iets goed te maken valt. En bij vakantie en weekendjes weg: wat zijn de verwachtingen over en weer.  En als dat niet matcht even goeie vrienden,  maar dan ga jij voortaan je eigen tripjes regelen met dingen die jíj leuk vindt. 

Julali schreef op 12-09-2021 om 18:21:

[..]

Maar hoe kun je iets jezelf aanleren als alles voor je wordt gedaan? Groeien lukt alleen als je de kans krijgt om te oefenen.

Niet alles wordt voor ze gedaan. Ze hebben zelf de verantwoordelijkheid om kleding in de was te doen, op dinsdag moeten ze hun bed afhalen zodat ik haar kan wassen. Maar dat moeten is onderhandelbaar als ze daarvoor te vroeg moeten opstaan dan doe ik het wel eens.  Aanstaande dinsdag moet dochter de trein van 7.00 uur halen.  Wekker op 6.00 en 6.30 op de fiets is haalbaar maar niet als ik dan vasthoud aan dat bed af moeten halen.  Dan doe ik het een keer. 

In vakanties wordt er altijd genoeg geoefend ook met grotere taken badkamer schoonmaken,  hele huis stofzuigen,  gras maaien,  koken.  Dus ze kunnen het echt.

Wij vinden het alleen niet nodig dat hun schoolwerk eronder lijdt.  Klasgenoot van oudste moest altijd op woensdag de hond uitlaten voordat ze naar school ging. Ook op de dag dat het hele dorp te laat wakker was door een stroomstoring in de nacht.  Kind was te laat op school maar moeder wel op tijd op de tennisbaan. Dat vind ik dan raar, in zo'n geval zou ik de hond uitlaten en zorgen dat kind nog een soort van op tijd op school zou zijn. 

Bed afhalen is toch een halve minuut werk? 

Julali schreef op 12-09-2021 om 20:30:

Bed afhalen is toch een halve minuut werk?

Voor jou misschien wel, voor mijn puber nu even niet.  En het is een voorbeeld weet jij veel wat het echt is.