Is dit het? Ondankbare pubers
Dit wordt geen z’on positieve post en ik moet je erbij vertellen dat ik niet altijd zo denk maar nu toch even moet filteren.Ik ga even door een mindere periode en vraag me vaak af waarom ik het eigenlijk allemaal gedaan heb.Waarom heb ik mezelf jaren weg gecijferd voor mijn kinderen.Bepaalde kansen ivm mijn loopbaan aan mij laten voorbij gaan omdat de uren niet goed pasten bij de kinderen.Knutselen,spelletjes spelen,zwemmen,feestjes organiseren…Nu zijn ze 16 en 18 en na een aantal jaar puberen blijven ze behoorlijk egoïstisch…Nooit eens ‘hoe gaat het met je?…Ze vergeten mijn verjaardag…Het enige waaraan ik merk dat ze hier nog wonen is aan de berg was,afval en lege snoepkast…Ook samen eten word hier steeds meer en meer een probleem …
Deze zomer nog op vakantie geweest naar Kreta…we hebben hen beiden gevraagd of ze wel wilden…dus geen verplichting.We zijn met het vliegtuig geweest want we wilden hen een lange auto reis besparen.Lagen constant met oortjes in met noise canceling dan nog zodat ik moest zwaaien voor hun neus om iets te zeggen,uren in de kamer gelegen om hun smartphone e.d. Op te laden en een dochter die bijna geen woord zei omdat ze haar vriend mistte…Ter verduidelijking ze hebben echt mogen kiezen of ze er nog zin in hadden of niet…Ik ben het beu eigenlijk dat opvoeden,ik voel me leeg.Is het dit nu?Kinderen hebben,soms denk ik had ik er maar nooit aan begonnen.Ik denk heus niet elke dag zo maar nu even wel…
En je verjaardag vergeten? Hoe kan dat? Of ben je een alleenstaande moeder? Want anders lijkt de voorbereiding op je verjaardag iets waarin je partner het voortouw neemt en de kinderen bij betrekt.
Ginevra schreef op 12-09-2021 om 13:25:
[..]
Ik had het over “laat ze maar kind zijn, als rechtvaardiging voor dat álles voor het kind gedaan wordt”.
jij reageerde daarop met “ik ben van die stroming” en dat jouw kinderen niks anders hoeven te doen dan eigen kamer op orde, was in de wasmand en bord naar de keuken.
Nu kom je met dat ze ook gras moeten maaien en voor zichzelf koken als jij er niet bent. Dat is wat verwarrend
Dat is niet in tegenspraak met elkaar, gras heb ik niet en dat ze eten voor zichzelf moeten regelen is incidenteel.
MMcGonagall schreef op 12-09-2021 om 12:28:
[..]
Dan is het opvoedkundige doel dus ondergeschikt aan jouw belang? Prima wat mij betreft, maar volgens mij is dit niet de insteek die ik bij anderen lees.
Mijn kinderen hoeven geen algemeen huishouden of klusjes te doen. Als het zo uitkomt doen ze wel wat, maar niet op regelmatige basis. En toch zijn ze prima in staat om voor zichzelf te zorgen, dus dat zie ik wel als mijn verdienste
Ik heb er inderdaad niet zo veel opvoedkundige gedachten bij behalve dan dat we hier samen wonen en het dus ook logisch is dat we samen bijdragen aan het leefbaar houden van het huis.
Ik weet niet of het voor later nu zo veel invloed heeft als ze thuis al moeten meehelpen. De meeste mensen zijn echt heus wel in staat om voor zichzelf en hun eigen huishouden te zorgen onafhankelijk van hoeveel ze thuis mee moesten helpen. Ik denk dus dat als mijn kinderen niks hoefden te doen ze het later ook wel kunnen en dat het wat dat betreft geen verschil zou maken.
Maar het is inderdaad (ook) eigen belang om ze nu mee te laten helpen. Hopelijk steken ze er ook nog wat van op verder en leren ze beter om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor hun omgeving.
MMcGonagall schreef op 12-09-2021 om 13:16:
[..]
Misschien hebben we beide een ander beeld voor ogen. Ik ken gezinnen waar de kinderen compleet meedraaien in het huishoudschema, en waar moeder ‘s avonds op de bank zit om bediend te worden. En anders geen zakgeld. Een keer flessen wegbrengen of het gras maaien is van een heel andere orde, dat doen ze hier ook. En alles er tussenin, is wat van mij niet hoeft. Het is mijn huishouden en zij hoeven alleen hun eigen dingetjes te regelen. Dat houdt dus ook in voor zichzelf koken en de zooi opruimen als ik er eens niet ben.
Nu draaf je wel heel erg door. Ik ken geen gezinnen waar moeders (of vaders!) als pasja's zich op de bank laten bedienen. Kinderen passend op hun leeftijd laten bijdragen in het gezin - en laten weten dat dat gewaardeerd wordt - kost ook tijd en moeite. Mijn punt is ook dat je gezamenlijk verantwoordelijk bent voor de sfeer en de rommel in huis - op dat moment. Of op het lange termijn wat oplevert wil ik van af wezen. Ik ken twee jongvolwassenen die allebei nog geen vinger hoefden uit te steken, de een is een leuke sociale meid, de ander is veeleisend en chronisch ontevreden.
In welk opzicht vind je dat school zoveel van kinderen vraagt?
kenfan schreef op 12-09-2021 om 15:17:
[..]
Nu draaf je wel heel erg door. Ik ken geen gezinnen waar moeders (of vaders!) als pasja's zich op de bank laten bedienen. Kinderen passend op hun leeftijd laten bijdragen in het gezin - en laten weten dat dat gewaardeerd wordt - kost ook tijd en moeite. Mijn punt is ook dat je gezamenlijk verantwoordelijk bent voor de sfeer en de rommel in huis - op dat moment. Of op het lange termijn wat oplevert wil ik van af wezen. Ik ken twee jongvolwassenen die allebei nog geen vinger hoefden uit te steken, de een is een leuke sociale meid, de ander is veeleisend en chronisch ontevreden.
In welk opzicht vind je dat school zoveel van kinderen vraagt?
School en huiswerk staat gelijk aan een werkweek wat mij betreft en omdat zij nog kind zijn, hoeven ze niet de bijkomende lasten van een huishouden te dragen. Het leven wordt nog zwaar genoeg als ze groot zijn.
Dat hoeft niet iedereen zo te vinden, maar ik ben het erg met mezelf eens 
MMcGonagall schreef op 12-09-2021 om 12:48:
[..]
Bij Kyana is dat zo. Zij ziet de meerwaarde van de klusjes als ontlasting van zichzelf, en het opvoedkundige doel als ondergeschikt. Ik geloof dat wel en er zijn er niet veel die dat eerlijk opschrijven. Net als dat mensen wel eens zeggen dat ze geen vaatwasser nodig hebben omdat ze kinderen hebben
Ik verwacht niet zoveel huishoudelijks van mijn kinderen en dat heeft vooral te maken met pick your battles. En toch: is kinderen klusjes geven om moeder te ontlasten per definitie in strijd met het pedagogische doel? Ik zie dat niet. Het bewustzijn cultiveren dat je met andere mensen samenleeft en dat het normaal is verantwoordelijkheden naar draagkracht te delen, vind ik een heel legitiem opvoeddoel. Ik zou niet weten waarom je als moeder niet een eerlijke taakverdeling tot stand zou mogen brengen, waarbij dan klusjes horen voor de kinderen. Je kunt daar tegenin brengen dat het nooit eerlijk is dat kinderen verantwoordelijkheid dragen in en voor het huishouden maar dat is een opvatting en ik deel die in ieder geval niet. Van volwassenen wordt in ieder geval geregeld gevraagd verantwoordelijkheid te nemen in en voor een collectief. Geleerd moet het dus in ieder geval worden. Als ouders kun je kiezen hoe je dit overbrengt: voorleven, inschakelen, aan school of vereniging overlaten, een bijbaan laten nemen, aan het studentenhuis overlaten etc.
Mija schreef op 12-09-2021 om 15:51:
[..]
Ik verwacht niet zoveel huishoudelijks van mijn kinderen en dat heeft vooral te maken met pick your battles. En toch: is kinderen klusjes geven om moeder te ontlasten per definitie in strijd met het pedagogische doel? Ik zie dat niet. Het bewustzijn cultiveren dat je met andere mensen samenleeft en dat het normaal is verantwoordelijkheden naar draagkracht te delen, vind ik een heel legitiem opvoeddoel. Ik zou niet weten waarom je als moeder niet een eerlijke taakverdeling tot stand zou mogen brengen, waarbij dan klusjes horen voor de kinderen. Je kunt daar tegenin brengen dat het nooit eerlijk is dat kinderen verantwoordelijkheid dragen in en voor het huishouden maar dat is een opvatting en ik deel die in ieder geval niet. Van volwassenen wordt in ieder geval geregeld gevraagd verantwoordelijkheid te nemen in en voor een collectief. Geleerd moet het dus in ieder geval worden. Als ouders kun je kiezen hoe je dit overbrengt: voorleven, inschakelen, aan school of vereniging overlaten, een bijbaan laten nemen, aan het studentenhuis overlaten etc.
Ik mis de vader elke keer in jullie verhalen. Vader wordt toch net zo goed ontlast als moeder?
Of schrijven hier zoveel alleenstaande moeders mee, dat de vaders uit beeld zijn verdwenen?
Julali schreef op 12-09-2021 om 15:54:
[..]
Ik mis de vader elke keer in jullie verhalen. Vader wordt toch net zo goed ontlast als moeder?
Of schrijven hier zoveel alleenstaande moeders mee, dat de vaders uit beeld zijn verdwenen?
Ik kan alleen voor mezelf spreken en hier woont geen vader in huis.
En @Natje: dankjewel voor deze post! Ik herken veel van je observaties en negatieve gevoelens. Ik vind het fijn om te zien dat ik niet de enige ben die geregeld de balen heeft van het egocentrisme van deze levensfase. En ik begrijp het ook: mijn kinderen hebben van alles te worstelen met zichzelf en hebben weinig mentale ruimte over voor andere mensen, laat staan hun moeder! Maar dan hoef ik het nog niet leuk te vinden. Ik zal blij zijn als deze fase voorbij is!
MMcGonagall schreef op 12-09-2021 om 15:50:
[..]
School en huiswerk staat gelijk aan een werkweek wat mij betreft en omdat zij nog kind zijn, hoeven ze niet de bijkomende lasten van een huishouden te dragen. Het leven wordt nog zwaar genoeg als ze groot zijn.
Dat hoeft niet iedereen zo te vinden, maar ik ben het erg met mezelf eens
Zo is het en niet anders.
Het zijn pubers die nog veel moeten leren zowel op school als in sociaal en huishoudelijk opzicht. Als het moet kunnen ze het echt wel maar ze hebben nu nog even de privileges om niet volledig mee te draaien in het huishouden. Was in de wasmand, eigen troep opruimen en kamer netjes houden en een paar uur werken in hun bijbaan dat is het wel in schoolweken. In de vakantie doen ze wel vanalles van vaatwasser in/uitruimen,was ophangen tafel dekken en helpen bij klussen in de tuin. Tijdens schoolweken doen ze alleen dingen in het huishouden als het echt moet.
Oudste is net begonnen op de uni, en studielast van 40 uur per week, paar uur bijbaan, sporten, 2,5 uur reistijd per dag ik zie niet in waarom ze dan ook nog structureel huishoudelijke taken moet doen.
Een belangrijk onderdeel van de opvoeding is dat je jezelf misbaar maakt en dat je je kind leert om onafhankelijk voor zichzelf te zorgen.
Onderdeel daarvan zijn financiële zelfstandigheid en het regelen van alle praktische zaken, kleding kopen, wassen en herstellen, het huishouden, gezonde voeding kiezen en koken en hoe je jezelf mentaal gezond houdt.
Zelf ben ik hier elke dag in kleine stappen mee bezig. Niet om mezelf en mijn man te ontlasten, maar omdat het wat mij betreft een van de belangrijke onderdelen is van de opvoeding.
Julali schreef op 12-09-2021 om 16:30:
Niet om mezelf en mijn man te ontlasten, maar omdat het wat mij betreft een van de belangrijke onderdelen is van de opvoeding.
Maar waarom is het zo’n taboe kennelijk dat er in het leven ook (best veel!) lasten zijn waar niemand echt veel lol in heeft en die eerlijk verdeeld moeten worden? Ik vind er helemaal niks mis mee om je kinderen taken te geven om jezelf als ouder te ontlasten. Dat moet natuurlijk wel in evenwicht zijn. Als ouder de hele dag op de bank liggen en je kinderen het huishouden laten doen, is dat niet. Maar waarom mogen ouders niet straight zijn over het feit dat verantwoordelijkheden en taken ook wel eens knellen? Waarom zou ik als ouder net moeten doen alsof alles mij altijd gemakkelijk afgaat? Ik vind het ook realistisch om eerlijk te zijn over het feit dat je als ouder ook wel eens een handje hulp nodig kan hebben. En dat kinderen daar als jonge huisgenoten een kleine bijdrage aan kunnen leveren, naar draagkracht uiteraard, in evenwicht met wat er allemaal al op hun bordje ligt. Ik heb helemaal niks met het ideaalplaatje van een moeder die zonder klagen het huishouden doet uit liefde voor haar bloedjes van kinderen. Ik ben zelf een waardeloze huisvrouw. Dat zal beslist meespelen.
Ik heb het eigenlijk altijd als een gezamenlijk project gezien om het hier in huis gezellig en leefbaar te houden. Iedereen draagt daar aan bij naar eigen vermogen. Na het overlijden van mijn man was ik alleen met de kinderen en vanaf dat moment betrok ik de kinderen er sowieso veel meer bij. Dan gingen we bijvoorbeeld zaterdag morgen met elkaar opruimen zodat we dan de rest van het weekend leuke dingen konden doen of als we thuiskwamen 's avonds dan kookte ik, een kind haalde de vaatwasser leeg en het andere kind deed de was in de wasmachine of zo. Dan konden we daarna rustig eten en hadden we tijd voor een spelletje of zo. Natuurlijk deed ik veel meer dan zij maar op hun manier hielpen ze altijd mee. Ik vind het huishouden doen niet leuk en vele handen maken licht werk. Dan is er veel meer tijd om daarna samen leuke dingen te doen.
Sinds ik hertrouwd ben is er wel wat veranderd. We doen nu minder samen het huishouden op bepaalde momenten maar meer dat we het verdelen. Mijn man is veeleisender qua huishouden dan ik en hij heeft meer lol in huishoudelijke werk dan ik. Hij doet ook meer. Nu hebben we de taken verdeeld tussen iedereen. Mijn man en ik doen het meest maar de kinderen doen allemaal ook wat. Dat werkte het best nu, zeker omdat de kinderen ouder zijn en hun eigen bezigheden hebben. Dus dan is het handig als ze hun eigen dag wat kunnen indelen.Maar ik vind het nog altijd volkomen logisch dat ze ook hun deel doen, ze maken hier tenslotte ook de boel vies, maken gebruik van alle voorzieningen, willen schone kleren en een volle koelkast. Allemaal dingen die niet automatisch gaan.
Dat kan ook zeker. Mijn kinderen zijn zo klein dat het nu nog meer energie en tijd vraagt om ze iets te leren, dan dat het ons als ouders iets oplevert, maar uiteindelijk vind ik dat een mooi streven.
Ik snap er eerlijk gezegd niets van dat kinderen en jongvolwassenen zo klein en hulpeloos worden gehouden door de ouders.
Bakblik schreef op 12-09-2021 om 15:59:
[..]
Zo is het en niet anders.
Het zijn pubers die nog veel moeten leren zowel op school als in sociaal en huishoudelijk opzicht. Als het moet kunnen ze het echt wel maar ze hebben nu nog even de privileges om niet volledig mee te draaien in het huishouden. Was in de wasmand, eigen troep opruimen en kamer netjes houden en een paar uur werken in hun bijbaan dat is het wel in schoolweken. In de vakantie doen ze wel vanalles van vaatwasser in/uitruimen,was ophangen tafel dekken en helpen bij klussen in de tuin. Tijdens schoolweken doen ze alleen dingen in het huishouden als het echt moet.
Oudste is net begonnen op de uni, en studielast van 40 uur per week, paar uur bijbaan, sporten, 2,5 uur reistijd per dag ik zie niet in waarom ze dan ook nog structureel huishoudelijke taken moet doen.
Maar hoe gaan ze dat later dan doen? Dan zullen ze toch ook een ft baan hebben en reistijd?
