Ingewikkelde kwestie
April j.l. is zoon (14) verliefd geworden op een meisje (19). Op zich geen probleem behalve dan dat wij in het buitenland wonen (binnen Europa) en zij in NL.
Voorjaar en zomer hebben we het een beetje laten gaan. Zoon (nu 15) is wel wat ouder in gedrag maar ook op veel vlakken gewoon 15 jaar. Wij als ouders dachten dat zij daar vanzelf achter zou komen en dat het dan ook wel vanzelf over zou gaan.
Inmiddels (zij gaat naar de 20 jaar) is het nog steeds aan maar zitten wij als ouders met echt een aantal vragen;
Nu met de kerst (eerst komt zij nu een paar dagen met de herfstvakantie) hebben ze aangegeven ook weer samen te willen zijn. Ze willen de kerst bij haar familie vieren (in NL) en oud&nieuw bij ons.
Inhoudende dat er weer vliegtickets geboekt moeten worden (door ons), cadeautjes gekocht dienen te worden voor haar familie (voor onder de boom) en dat zoonlief dus met kerst niet thuis is (oké, persoonlijk dingetje).
Waar wij wonen kunnen kinderen van 15 jaar nog niet werken. Komt er dus op neer dat wij alles moeten betalen.
Ook zitten we er een beetje mee dat zoon nu in de normale fase zit van uitgaan etc maar dat wanneer zij hier is of wanneer zij op zaterdag thuis is van werk, hij haar niet wil/kan combineren met zijn 15 jarige vrienden of niet met ze mee uit wil omdat hij dan met haar wil bellen (omdat zij dan vrij is van werk).
Derde punt is dat zoon enorm zijn best moet doen op school (laatste jaar voor ons type onderwijs) en dat de focus eigenlijk zou moeten liggen op lekker school, vrienden, uitgaan, zijn sporten en niet op een volwassen relatie met iemand in NL (aldus onszelf).
We praten er thuis veel over (hoe hij er tegen aan kijkt) en laten het een beetje gaan. Kijken toe maar voelen en vinden er veel van. Vooral ook omdat wij de relatie een soort van moeten bekostigen met mogelijk na twee jaar een einde van de relatie en wij duizenden euro’s “weggegooid”.
Daarbij is hij te jong om op langere termijn (en wat slechter) te denken maar het zal je gebeuren als ouders/zoon dat zij straks met 20 of 21 jaar ‘per ongeluk’ zwanger raakt.
Hij staat nog helemaal aan het begin van alles, moet nu eerst middelbare halen, toekomst kiezen, heeft een professionele hobby (muziek) waar zij geen interesse in heeft etc etc. Daarbij dus die tickets en alles wat wij moeten betalen (zij komt ook hier heen maar hij gaat ook naar haar) en gewoon dat we het lastig vinden om nu daadwerkelijk te weten of dit nu oké is, normaal is, of je dit moet laten want ze zijn verliefd, of het zin heeft om er iets van te vinden/willen omdat verliefdheid ip niet te stoppen is etc.
Wie denkt met ons mee???
Als mijn kinderen willen reizen voor iets leuks, dan betalen ze het zelf. Ook zonder baantje. Ga maar sparen.
Reizen, ook vliegreizen, die ik wel betaal, zijn voor hun opleiding.
Waarom betalen jullie alles
Faciliteren jullie het ?
yette schreef op 15-10-2022 om 08:15:
Als mijn kinderen willen reizen voor iets leuks, dan betalen ze het zelf. Ook zonder baantje. Ga maar sparen.
Reizen, ook vliegreizen, die ik wel betaal, zijn voor hun opleiding.
Zo zit ik er ook in. Ik wil best een keer iets sponsoren, maar zoiets ging mij te ver.
Nee is ook een antwoord. Zeker nu er zoveel geld mee gemoeid is. De verliefdheid klinkt wel schattig maar hun leeftijdfases liggen ver uiteen. dat isoleren van zijn vrienden is ook niet goed. Wat vinden haar ouders?
Van wie moet jij dat allemaal betalen? Van jezelf?
Heeft dat meisje zoveel geld dat ze tickets etc. kan kopen?
Ik ging echt geen kado's bekostigen voor je zoon om mee te nemen. Hij is nog maar 14 en dan regelen ze het maar lekker zelf.
Ik denk dat er niemand is dat verwacht dat jullie dit allemaal betalen. Ben je slecht in nee zeggen?
nee, is ook een antwoord natuurlijk.
Nu woont vriendin van mijn zoon ook niet om de hoek maar het faciliteren met vliegreizen of dure treinreizen zou ik niet doen.
Dat samen zijn is dan een jammer maar helaas en gezien het leeftijds en ontwikkelingsverschil denk ik dat ik ook nee zou zeggen tegen een logeerpartij van haar bij jullie.
Het zou voor mij niet zo'n dilemma zijn eigenlijk.
Met haar bellen prima, facetimen kunnen ze elke dag, dat zie ik bij mijn zoon. Die facetimen ook op elk beschikbaar moment van de dag. Maar ook daar trekken wij (haar ouders en ik) regelmatig een streep door omdat ze, net wat jij zegt, ook contact moeten houden met vrienden want dat is gewoon gezond en nodig mocht het toch uitraken.
juist door niks voor hem te betalen zal ze snel merken dat ze in verschillende leeftijdsfases zitten. Doordat jullie alles wel mogelijk maken voelt het voor haar als een gelijkwaardige relatie. Als zij zijn tickets moet betalen om hem over te kunnen laten komen en hij haar niet op een etentje kan trakteren raakt ze het snel zat.
Rhonda schreef op 15-10-2022 om 08:23:
Nee is ook een antwoord. Zeker nu er zoveel geld mee gemoeid is. De verliefdheid klinkt wel schattig maar hun leeftijdfases liggen ver uiteen. dat isoleren van zijn vrienden is ook niet goed. Wat vinden haar ouders?
Ja ook dat. Haar ouders zijn een beetje anders dan wij en een tikje traditioneel ofzo. Die praten echt met zowel haar als hem over een leuke vakantie voor bv over een jaar. Een jaar?????
Dank voor de eerdere reacties. Inderdaad zelf sparen, zo staan wij er als Nederlanders ook in maar hoe komt hij aan geld? Echt bizar dat er geen baantjes zijn hier voor kinderen. Maar werken mag niet. Maar idd, misschien middels honden uitlaten of zo iets.
Maar hoe gaan we het gesprek aan? Wat zeggen we? Joh…dat jij verliefd bent helemaal prima maar wij faciliteren dat niet meer? Ze mag hier komen (zij is inmiddels ook al zeker 1500,- kwijt aan reisjes deze kant op) maar jij niet meer daar heen mits je het geld zelf hebt gespaard? Zo iets?
Butterflywhy schreef op 15-10-2022 om 08:32:
juist door niks voor hem te betalen zal ze snel merken dat ze in verschillende leeftijdsfases zitten. Doordat jullie alles wel mogelijk maken voelt het voor haar als een gelijkwaardige relatie. Als zij zijn tickets moet betalen om hem over te kunnen laten komen en hij haar niet op een etentje kan trakteren raakt ze het snel zat.
Hele fijne reactie. Dank je. Zo had ik het nog niet bekeken. Want klopt wat je schrijft. Hij krijgt dan ook geld mee. En nu met de herfstvakantie komt ze hier naar toe en willen ze naar een soort pretpark achtig iets. Hij vroeg me vorige week al of wij dan 2 kaartjes wilden kopen, was dan een verrassing voor haar. En wij zaten/dachten/zeiden; ja maar, twee kaartjes en vervoer en een dagje daar kost ONS €150,- Dussssss 
Fourtyfour schreef op 15-10-2022 om 08:21:
[..]
Zo zit ik er ook in. Ik wil best een keer iets sponsoren, maar zoiets ging mij te ver.
Helemaal niet zo ingewikkeld toch?
Je moet ergens een grens trekken. Vanaf dat ze zakgeld hebben, betalen ze hier zelf de leuke extraatjes. Voor de hoogte van het zakgeld, houden we ons ongeveer aan het Nibud. Ik ga dat niet aanpassen aan hun dure wensen. Natuurlijk haal of breng ik ze wel eens en ze krijgen ook wel eens iets extra's - bijvoorbeeld als ze naar een concert gaan en onderweg moeten eten. Maar dat is het dan ook wel.
Opvoeden is ook dat ze zelfstandig met hun geld om leren gaan. En nee, dan zit een vliegreisje voor de fun er op je 15e meestal nog niet in.
Ysenda schreef op 15-10-2022 om 08:32:
nee, is ook een antwoord natuurlijk.
Nu woont vriendin van mijn zoon ook niet om de hoek maar het faciliteren met vliegreizen of dure treinreizen zou ik niet doen.
Dat samen zijn is dan een jammer maar helaas en gezien het leeftijds en ontwikkelingsverschil denk ik dat ik ook nee zou zeggen tegen een logeerpartij van haar bij jullie.
Het zou voor mij niet zo'n dilemma zijn eigenlijk.
Met haar bellen prima, facetimen kunnen ze elke dag, dat zie ik bij mijn zoon. Die facetimen ook op elk beschikbaar moment van de dag. Maar ook daar trekken wij (haar ouders en ik) regelmatig een streep door omdat ze, net wat jij zegt, ook contact moeten houden met vrienden want dat is gewoon gezond en nodig mocht het toch uitraken.
Dank je. We hadden het mogelijk al eerder moeten stoppen. Maar toen dachten we nog; gaat vanzelf wel over. Niet dus. En nu zitten we er midden in.
Maar goed, vandaag inderdaad een begin maken met de grenzen te trekken. Hoe moeilijk en verdrietig ook.
Ze heeft nu een ticket voor naar hier maar dat zijn maar 4 dagen waarvan hij er 2 naar school moet. Hier geen herfstvakantie namelijk. Dus tsja…
yette schreef op 15-10-2022 om 08:43:
[..]
Helemaal niet zo ingewikkeld toch?
Je moet ergens een grens trekken. Vanaf dat ze zakgeld hebben, betalen ze hier zelf de leuke extraatjes. Voor de hoogte van het zakgeld, houden we ons ongeveer aan het Nibud. Ik ga dat niet aanpassen aan hun dure wensen. Natuurlijk haal of breng ik ze wel eens en ze krijgen ook wel eens iets extra's - bijvoorbeeld als ze naar een concert gaan en onderweg moeten eten. Maar dat is het dan ook wel.
Opvoeden is ook dat ze zelfstandig met hun geld om leren gaan. En nee, dan zit een vliegreisje voor de fun er op je 15e meestal nog niet in.
Klopt. Goeie ook ja. Gewoon sparen van zakgeld en dat rekent hij vanzelf uit dat hij maanden nodig heeft om een vliegreis met alles erop en eraan te kunnen bekostigen. Gaat de lol er snel af.
Dat klinkt wel heel lastig, vooral omdat er al een soort patroon is ontstaan. Jullie zoon gaat ervan uit dat jullie oneindig geld hebben om hem een leuke tijd te bezorgen.
Ik ben alleenstaand en niet zo ruim bij kas, het zou bij mijn kinderen niet eens opkomen om er vanuit te gaan dat ik wel even alles betaal. Ik denk dat jullie je behoorlijk hebben laten meeslepen, maar dat je nu echt wel grenzen mag stellen.
14 jaar is op zich al een hele leeftijd, zal hij vooral zelf denken, maar als hij financieel nog zo afhankelijk is van jullie dan moet hij toch echt even wachten.
Jullie wonen nu eenmaal in een ander land, hij heeft het er dan maar mee te doen dat hij geen bijbaantje heeft en dus geen geld voor vliegtickets. Hoewel in Nederland zal je ook behoorlijk moeten werken daarvoor, ten koste van school, vrienden etc. Kortom niet wenselijk en niet gezond.
En op die leeftijd zo lang zonder jullie? Stel hij krijgt ruzie met zijn vriendin in Nederland? Hoe gaat hij zich dan redden? Jullie zijn dan wel ver weg.
Vrijevlinder schreef op 15-10-2022 om 08:31:
Van wie moet jij dat allemaal betalen? Van jezelf?
Heeft dat meisje zoveel geld dat ze tickets etc. kan kopen?
Ik ging echt geen kado's bekostigen voor je zoon om mee te nemen. Hij is nog maar 14 en dan regelen ze het maar lekker zelf.
Ik denk dat er niemand is dat verwacht dat jullie dit allemaal betalen. Ben je slecht in nee zeggen?
Zal ook absoluut er deels mee te maken hebben. Hij heeft een muziek hobby sinds hij 6 jaar is en daardoor niet veel vrienden gemaakt omdat hij altijd met muziek bezig was/is. Hij was wel sociaal maar zijn beste vriend was muziek dus geen behoefte aan meer.
Nu komt hij eindelijk een beetje de studio uit en gaat wat ontdekken en heeft een balans gevonden tussen muziek/sociaal leven.
Dat hij haar tegen kwam vond ik dus ergens nog wel fijn omdat hij een maatje had/heeft.
Evaluna schreef op 15-10-2022 om 08:49:
Dat klinkt wel heel lastig, vooral omdat er al een soort patroon is ontstaan. Jullie zoon gaat ervan uit dat jullie oneindig geld hebben om hem een leuke tijd te bezorgen.
Ik ben alleenstaand en niet zo ruim bij kas, het zou bij mijn kinderen niet eens opkomen om er vanuit te gaan dat ik wel even alles betaal. Ik denk dat jullie je behoorlijk hebben laten meeslepen, maar dat je nu echt wel grenzen mag stellen.
14 jaar is op zich al een hele leeftijd, zal hij vooral zelf denken, maar als hij financieel nog zo afhankelijk is van jullie dan moet hij toch echt even wachten.
Jullie wonen nu eenmaal in een ander land, hij heeft het er dan maar mee te doen dat hij geen bijbaantje heeft en dus geen geld voor vliegtickets. Hoewel in Nederland zal je ook behoorlijk moeten werken daarvoor, ten koste van school, vrienden etc. Kortom niet wenselijk en niet gezond.
En op die leeftijd zo lang zonder jullie? Stel hij krijgt ruzie met zijn vriendin in Nederland? Hoe gaat hij zich dan redden? Jullie zijn dan wel ver weg.
Absoluut. Een patroon. En een gewoonte geworden. Maar absoluut geen goede!!! Baal ik ook van. Wij werken zelf heel veel en heel hard en hoop hem dat juist mee te geven.
Grenzen stellen, dat is idd wat we moeten doen. Per vandaag.
