Ingewikkelde kwestie
April j.l. is zoon (14) verliefd geworden op een meisje (19). Op zich geen probleem behalve dan dat wij in het buitenland wonen (binnen Europa) en zij in NL.
Voorjaar en zomer hebben we het een beetje laten gaan. Zoon (nu 15) is wel wat ouder in gedrag maar ook op veel vlakken gewoon 15 jaar. Wij als ouders dachten dat zij daar vanzelf achter zou komen en dat het dan ook wel vanzelf over zou gaan.
Inmiddels (zij gaat naar de 20 jaar) is het nog steeds aan maar zitten wij als ouders met echt een aantal vragen;
Nu met de kerst (eerst komt zij nu een paar dagen met de herfstvakantie) hebben ze aangegeven ook weer samen te willen zijn. Ze willen de kerst bij haar familie vieren (in NL) en oud&nieuw bij ons.
Inhoudende dat er weer vliegtickets geboekt moeten worden (door ons), cadeautjes gekocht dienen te worden voor haar familie (voor onder de boom) en dat zoonlief dus met kerst niet thuis is (oké, persoonlijk dingetje).
Waar wij wonen kunnen kinderen van 15 jaar nog niet werken. Komt er dus op neer dat wij alles moeten betalen.
Ook zitten we er een beetje mee dat zoon nu in de normale fase zit van uitgaan etc maar dat wanneer zij hier is of wanneer zij op zaterdag thuis is van werk, hij haar niet wil/kan combineren met zijn 15 jarige vrienden of niet met ze mee uit wil omdat hij dan met haar wil bellen (omdat zij dan vrij is van werk).
Derde punt is dat zoon enorm zijn best moet doen op school (laatste jaar voor ons type onderwijs) en dat de focus eigenlijk zou moeten liggen op lekker school, vrienden, uitgaan, zijn sporten en niet op een volwassen relatie met iemand in NL (aldus onszelf).
We praten er thuis veel over (hoe hij er tegen aan kijkt) en laten het een beetje gaan. Kijken toe maar voelen en vinden er veel van. Vooral ook omdat wij de relatie een soort van moeten bekostigen met mogelijk na twee jaar een einde van de relatie en wij duizenden euro’s “weggegooid”.
Daarbij is hij te jong om op langere termijn (en wat slechter) te denken maar het zal je gebeuren als ouders/zoon dat zij straks met 20 of 21 jaar ‘per ongeluk’ zwanger raakt.
Hij staat nog helemaal aan het begin van alles, moet nu eerst middelbare halen, toekomst kiezen, heeft een professionele hobby (muziek) waar zij geen interesse in heeft etc etc. Daarbij dus die tickets en alles wat wij moeten betalen (zij komt ook hier heen maar hij gaat ook naar haar) en gewoon dat we het lastig vinden om nu daadwerkelijk te weten of dit nu oké is, normaal is, of je dit moet laten want ze zijn verliefd, of het zin heeft om er iets van te vinden/willen omdat verliefdheid ip niet te stoppen is etc.
Wie denkt met ons mee???
rebmaaviv schreef op 16-10-2022 om 12:27:
Dat dochter zo een opmerking niet serieus neemt, weet je niet. In ieder geval is het een vrouw die de indruk maakt weinig rekening te houden met het leeftijdsverschil en het verschil in levensfase.
Ook hier weer: TO heeft niet gezegd dat de moeder de 15-jarige als schoonzoon ziet, laat staan op korte termijn. Ze zegt alleen dat ze denkt dat de vrouw zich verheugt op grootmoeder worden.
Misschien heeft ze zich dat wel eens tijdens een borrel met de ouders laten ontvallen. Weten wij veel. Zullen we daar anders eens over verder speculeren, dat die ouders elkaar kennen? En misschien zijn beide ouderparen wel heel rijk en is het eigenlijk een concurrentiestrijd tussen de moeders over wie het rijkst is? Afijn, zo kunnen we nog wel meer scenario’s verzinnen om lekker op los te gaan.
Mija schreef op 16-10-2022 om 12:34:
[..]
Ook hier weer: TO heeft niet gezegd dat de moeder de 15-jarige als schoonzoon ziet, laat staan op korte termijn. Ze zegt alleen dat ze denkt dat de vrouw zich verheugt op grootmoeder worden.
Misschien heeft ze zich dat wel eens tijdens een borrel met de ouders laten ontvallen. Weten wij veel. Zullen we daar anders eens over verder speculeren, dat die ouders elkaar kennen? En misschien zijn beide ouderparen wel heel rijk en is het eigenlijk een concurrentiestrijd tussen de moeders over wie het rijkst is? Afijn, zo kunnen we nog wel meer scenario’s verzinnen om lekker op los te gaan.
Met de nadruk op dit!
Echt vivaamber werkt toch in de hulpverlening? Heel zorgelijk als je één verhaal tot waarheid bombardeert.
Toen ik 14/15 jaar was hadden meerdere vriendinnen een vriend die een stuk ouder was. Ze kwamen hun vriendinnen ophalen met de auto, hadden een baan en zaten duidelijk in een andere fase. Sommige zijn er naar vele jaren nog steeds gelukkig mee, hebben kinderen en zijn soms al grootouders.
Het lastige is nu dat het verliefde stel ver uit elkaar woont en dat dat financiële consequenties heeft waar ouders van de jongen wat vragen over hebben.
Om nu gelijk de dame helemaal onderuit te halen lijkt me niet eerlijk. Ze kunnen oprecht van elkaar houden, de tijd zal het leren.
Hulpverlening? Ik zou er nog niet dood gevonden willen worden. Blijkbaar mag iedereen rare aannames doen, behalve ik.
rebmaaviv schreef op 16-10-2022 om 12:38:
Hulpverlening? Ik zou er nog niet dood gevonden willen worden. Blijkbaar mag iedereen rare aannames doen, behalve ik.
Hier doe je het weer!!! Je verzint zelf iets zots over wat een ander zou hebben gedaan of gedacht en dan ga je die ander vervolgens verwijten dat hij/zij dat doet of denkt.
Op die manier kunnen we je net zo goed negeren. Je kan de discussie prima met jezelf voeren.
rebmaaviv schreef op 16-10-2022 om 12:38:
Hulpverlening? Ik zou er nog niet dood gevonden willen worden. Blijkbaar mag iedereen rare aannames doen, behalve ik.
Dat je niet in de hulpverlening zit, is een pak van mijn hart rebmaaviv.
Neem nou gewoon verantwoordelijkheid voor wat je er zelf allemaal uitkraamt. Het lukt toch niet echt om de aandacht af te leiden door naar een ander te wijzen. Je kunt iedereen moe maken en uiteindelijk haakt iedereen hier natuurlijk af. Maar je gelijk haal je op deze manier niet. En als je dat toch graag koste wat kost wil, wordt het hoog tijd voor de cursus retoriek 2.0.
rebmaaviv schreef op 16-10-2022 om 12:38:
Hulpverlening? Ik zou er nog niet dood gevonden willen worden. Blijkbaar mag iedereen rare aannames doen, behalve ik.
Nou, het was gewoon een vraag hoor, dat is wat anders dan een aanname.
Maar in ieder geval een grote opluchting dat het niet zo is.
Waarom discussiëren jullie hier openlijk over anderen en of iets wel of niet een regel is? Daar is de rapportageknop voor. Ik zal dus nu weer moeten gaan knippen. Jammer.
Forum Moderator schreef op 16-10-2022 om 15:43:
Waarom discussiëren jullie hier openlijk over anderen en of iets wel of niet een regel is? Daar is de rapportageknop voor. Ik zal dus nu weer moeten gaan knippen. Jammer.
Misschien iets duidelijker uitleggen wat wel en niet gewenst is? Op het ene moment moet er zelfregulering zijn. Op het andere mag dat kennelijk niet? Niet te volgen voor mij deze reactie.
Dat je de wens hebt oma te worden, daar kan ik best in komen. Dat je die wens ook hebt op het moment dat je kind nog studeert en haar partner in het buitenland woont en nog niet mag werken vanwege zijn leeftijd dat vind ik niet gezond. Je wenst een kind toch niet toe om ter wereld te komen in een situatie waarin de vader 15 is en in een ander land woont waar je met het vliegtuig heen moet en het kind niks te bieden heeft. Omgang, alimentatie etc. is volstrekt onmogelijk.
Mijn moeder heeft ook altijd wel gezegd dat ze het leuk zou vinden om oma te worden, maar ook dat het krijgen van kinderen onze eigen keuze moet zijn (voor zover je die keuze hebt), dat we dat niet voor haar moeten doen. En toen mijn zus vrijwel meteen toen ze ging menstrueren aan de pil wilde omdat ze al een vriendje had, was mijn moeder meteen voor om te voorkomen dat ze op haar 15e moeder zou worden. Want op dat moment had ze daar dus nog écht geen trek in, juist omdat er dan een substantieel deel van de opvoeding op haar terecht zou komen en de toekomstplannen van mijn zus behoorlijk in de war zouden worden geschopt.
Maar we weten niet hoe en in welke context de moeder van vriendin dat heeft gezegd.
Als ze erg traditioneel zijn, zou ze dan ook verwachten dat de vader het geld gaat verdienen. Gezien zijn leeftijd en leerplicht gaat dat hem dus echt niet worden op dit moment. Ik denk dat het verstandig is als TS zich richt op haar zoon en hoe zij als gezin toe willen werken richting de volwassenheid, wat zij acceptabel vinden qua wensen van zoon en hoe ze toe willen werken naar o.a. financiële volwassenheid.
financiële volwassenheid kan hij pas krijgen als hij oud genoeg is om te werken.
Daar hoeven ze geen haast mee te maken.
