Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Ik weet het niet meer


Ach Ciska, wat verdrietig, waar moet je allemaal mee dealen... 

UnknownCrocodile85

UnknownCrocodile85

06-07-2023 om 08:33

Herkenbaar de frustraties naar de organisatie en ook herkenbaar zijn de emoties .
 

UnknownCrocodile85

UnknownCrocodile85

06-07-2023 om 08:34

En schrijf hier van je af . Je bent niet alleen.

Ciska78

Ciska78

06-07-2023 om 09:48 Topicstarter

weet je, je denkt een voogd te hebben zodat wij ons niet druk hoeven te maken om bijv de financiering, maar het levert alleen maar meer stress op. Vanochtend de directeur aan de lijn gehad en mijn ongenoegen geuit over het feit dat er 2 weken geleden al spoed achter de financiering gezet zou worden maar er nu nog steeds niets geregeld is, en het kost zoveel energie
Was vanochtend om 5 uur al wakker en heb huilbuien. Maar kan gelukkig zo langs de POH, fir had nog een plekje

Ik kan me je frustratie en boosheid helemaal voorstellen,

lieve  Ciska

Vanaf het begin meegelezen dit topic...
Wat een emoties verdriet frustratie en ook zo herkenbaar...
Na ruim 1.5 jaar hulpverlening is ons kind opgenomen in een gesloten instelling waarin gisteren met het tussentijdse gesprek heel duidelijk werd dat hij daar eigenlijk absoluut niet hoort maar het traject wat iedereen voor ogen heeft is een open instelling en ons kind ziet momenteel niet dat dat belangrijk is...

Wij hebben geen ots/voogd en dat is best bijzonder maar ik herken zo je strijd om alles te regelen overal achteraan te moeten gaan paniek over dingen die niet goed geregeld worden en in mijn geval ook we de paniek dat ik elke keer hulpverleners en de jeugdregisseur van de gemeente op hun vingers moet "tikken"...

Zo fijn om te lezen dat het beter ging met je dochter en dan nu ze toch steeds moeilijker krijgt ik kan je niet anders zeggen dan dat ik je een topper vind en mijn petje afneem voor eat jullie allemaal moeten meemaken.
Ik hoop zo dat ze op de echt juiste plek geholpen kan worden en ik hoop dat jullie als ouders wat meer rust kunnen ervaren...

Wat ik als ouder zo ontzettend mis is het kunnen praten met anderen die redelijk hetzelfde meemaken...is eenzaam

Net zoals iedereen in dit topic denk ik aan jullie xxxx

Wat een warboel weer in de organisatie Ciska.
En als ouders wordt er maar verwacht dat je er mee dealt. 
Machteloosheid, verdriet om je kind...
Ik herken het zo!
Speelde de eetproblemen de hele behandeling zo erg mee Ciska of heeft het nu de overhand?
Ik ben ,,blij,, dat je zo toch vanaf je af kunt praten bij de huisarts.
Mijn hart gaat naar jullie uit lieverd.

En dan lees ik hierboven ook zo.n triest verhaal.
Voor jou en degene met het bovenstaande verhaal.
Blijf hier alles er uit gooien, we zijn er hier voor jullie.

Heel veel sterkte, dikke knuffel.

Ciska, misschien kan je een mailtje sturen aan de gezinsvoogd of zij intern niet kan opschalen naar mensen die zich specifiek met financieringsnarigheid bezighouden. Ik weet toevallig dat het kan dat binnen een gecertificeerde instelling mensen speciaal bezig zijn met die materie (ik ken iemand die werkt op een afdeling 'zorgbemiddeling' bij een GI). 

Die gezinsvoogden hollen van crisis naar crisis, met hooguit tussendoor een overleg of tien, en weten van voren niet dat ze van achteren leven, en zo komt het dat alles waarbij geen keiharde termijn geldt en/of bloed vloeit in de versukkeling kan raken. Begrijpelijk, maar natuurlijk niet de bedoeling. Ik zou die gezinsvoogd vriendelijk maar wel dringend vragen om nu of zelf door te pakken of intern op te schalen zodat iemand anders doorpakt, want dat je anders een klacht bij de organisatie gaat indienen. Dat je snapt dat ze het zwaar hebben en dat jij niet vervelend wilt zijn, maar dat het van het grootste belang voor je dochter is dat hier nu eens haast wordt gemaakt. En dat jij moet staan voor het belang van je dochter, je bent niet voor niets haar moeder. 

Doe zoveel mogelijk via de mail en bewaar backups voor je weet maar nooit. 

Ik zou in je bericht wel even erkennen dat die gezinsvoogd waarschijnlijk onwijs veel op haar bord heeft (dat is namelijk in het gros van de gevallen echt zo, ook door het enorm hoge ziekteverzuim in die sector), maar aangeven dat jij toch echt niet anders kan dan voor het belang van je dochter opkomen. Dus vooruit met de geit, graag, en anders een klacht. 

Als de vertraging bij de gemeente zit dan zou ik kijken of rechtstreeks druk opvoeren op de gemeente helpt. Als er iets als een gemeentelijke ombudsman is, kan je vragen of die wil bemiddelen. Neem de gezinsvoogd bij dat soort stappen wel mee in de cc van alles. 

Dodelijk vermoeiend en frustrerend, maar wat moet je anders?

Ciska78

Ciska78

07-07-2023 om 10:05 Topicstarter

na het telefoontje van de directeur, was de code er binnen het uur. Hij ligt nu bij de juiste persoon van de voogd. Dus hopelijk gaat het daar nu wat sneller.
En we gaan misschien nog wel een mail sturen naar de voogd, ik snap dat ze het echt druk hebben maar dit is niet de eerste steek die ze laten vallen helaas.

De eetproblemen spelen trouwens al vanaf het begin hoor, maar waren wat naar de achtergrond gegaan doordat ze veel meer bezig was met automutileren. Maar omdat ze dat als een soort van oneerlijkheid voelt naar haar vriendin toe is ze nu weer heel erg aan het vechten met eten en alle gedachten die daar bij komen. Ze heeft er gelukkig gisteren wel goed met de psycholoog en een begeleider op de groep over kunnen praten. En ook met ons aan de telefoon.

Zorgje, mag ik je een pb sturen?

Ciska, zoals ik het lees ben je een betrokken moeder en ook in staat administratieve rompslomp op orde te hebben. Is dat stukje nu ook bij jullie weggehaald ivm ots? 

Ciska78

Ciska78

07-07-2023 om 10:35 Topicstarter

Tja, de bedoeling was met de ots dat we ons daar niet mee bezig hoeven te houden, maar dat blijkt in werkelijkheid echt geen rust te geven, omdat we genoeg nog steeds achter veel dingen aan moeten gaan. Voogd had zelf ook al eerder kunnen bellen naar de stichting voor de juiste codes, maar heeft gewoon een afwachtende houding aangenomen.

Ik snap trouwens niet waarom die ots er is. Dat is een maatregel voor als het niet goed gaat met een kind en dat kind of de ouders niet de hulp accepteren die nodig is om de situatie te verbeteren. Maar zowel jullie als je dochter zien in dat er problemen zijn en accepteren de noodzakelijke hulp. Sterker, jij loopt je de benen uit het lijf om te zorgen dat je dochter de nodige hulp krijgt.

Wat is de einddatum van de huidige  ots?

Ciska78

Ciska78

07-07-2023 om 11:55 Topicstarter

Temet, zoals ons in het begin is uitgeled gaan UHT en OTS samen, in ieder geval voor de plek waar ze nu zit.
OTS loopt tot febr 2024

Ciska78 schreef op 07-07-2023 om 10:05:

na het telefoontje van de directeur, was de code er binnen het uur. Hij ligt nu bij de juiste persoon van de voogd. Dus hopelijk gaat het daar nu wat sneller.
En we gaan misschien nog wel een mail sturen naar de voogd, ik snap dat ze het echt druk hebben maar dit is niet de eerste steek die ze laten vallen helaas.

De eetproblemen spelen trouwens al vanaf het begin hoor, maar waren wat naar de achtergrond gegaan doordat ze veel meer bezig was met automutileren. Maar omdat ze dat als een soort van oneerlijkheid voelt naar haar vriendin toe is ze nu weer heel erg aan het vechten met eten en alle gedachten die daar bij komen. Ze heeft er gelukkig gisteren wel goed met de psycholoog en een begeleider op de groep over kunnen praten. En ook met ons aan de telefoon.

Zorgje, mag ik je een pb sturen?

Ja tuurlijk mag dat hoe werkt dat precies 😊

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.