Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Ciska78 schreef op 01-05-2023 om 08:49:
niet veel bijzonderheden te melden hier. Vanmiddag intake bij het CCE, daar hopen we dat ze iemand hebben die ervaring hebben met complexe zaken en die wel tot dochter door kan dringen.
Wel fijn om even wat van je te horen Ciska!
Veel sterkte en succes vanmiddag.
ik ben benieuwd. Zelf wel goede ervaringen met het CCE. Ik hoop dat ze jullie/ je dochter ook de goede weg op kunnen helpen.
we hebben afgelopen maandag, een voor ons gevoel, goed gesprek gehad met het CCE, veel verteld van onze kant en van hun kant. Wat ze willen gaan inzetten om tot een advies te gaan komen.
Gesproken over het maken van een prikkelverwerkings profiel, want die heeft dochter nog niet.
Ook gaat ze op zoek naar een kinder\jeugd psychiater en een ggz psycholoog die mee kunnen kijken.
De bedoeling is dat er dan daarna een advies gaat komen die de groep dan hopelijk gaat overnemen.
CCE sprak ook over het aanstellen van een case manager die het team dan zou kunnen helpen met de adviezen.
We hebben er wel een goed gevoel aan over gehouden, nu is het alleen wachten op de uitvoering.
Ook heeft dochter van de week een gesprek met eigen psychiater om toch nog een keer over medicatie te praten, aangezien ze een nieuwe psychiater heeft hebben we hier maandag ook even kennis mee gemaakt. Ze sprak ook over eventueel kijken wat mogelijk is in de methylfenidaat, omdat ze die wel slikt. Die kan eventueel nog opgehoogd worden over overstappen op kortwerkend en dan meerdere keren oer dag. Ook aan dat gesprek hebben we een goed gevoel over gehouden.
Maar ja, alles valt en staat natuurlijk met dochter haar medewerking en die is nog steeds maar minimaal.
Wat een dubbel bericht. Fijn dat er echt beweging zit in de begeleiding, doordat het cce meekijkt en ze toch medicatie willen bespreken. Ik vond het zelf altijd prettig als begeleiders of -peuten aangaven hulp te gaan zoeken als ze er niet uit kwamen, omdat dat aangeeft dat ze toch echt het beste voor je kind willen.
Maar gelijktijdig kan ik me voorstellen dat de houding van je dochter, het volharden aan de ras naderende datum, erg frustrerend, verdrietig en angstig kan zijn. Zoals ik zelf ooit zei ‘tegen sommige ellende is niet op te mindfulnesssen’. Virtuele knuffel voor jullie allemaal!
pff, ik ben gefrustreerd. Afgelopen donderdag zou dochter een gesprek met de psychiater hebben. Voor uitleg over wat medicatie met haar kan doen of eventueel ophoging van haar methylfenidaat. Psychiater had de groep gebeld en daar was niets bekend, dochter was ook niet op de groep en daarmee was het klaar bij groepsbegeleiding. Dus psychiater heeft een nieuwe mail gestuurd, maar dat duurde vorige keer bijna 2 weken voordat er een afspraak ingepland werd. En het gaat niet over een pakje boter natuurlijk.
Vandaag na het bezoek dit even besproken en blijkt dat er donderdag 2 invallers waren en een nieuwe medewerker die niet in de agenda kunnen. En er is dus ook niets overgedragen.
Maar dit is gewoon zo belangrijk, dit kan toch niet.
Maar het frustreert, ook omdat er gewoon meerdere dingen zijn die kwa communicatie niet lekker lopen.
Dus nu aan het wachten op een belletje van haar mentor die vanavond aan het werk is.
Maar er gaat maandag ook een mail uit naar de coordinerend behandelaar met onze frustratie.
Ach Ciska toch! zet er maar weer wat druk op, die psychiater moet gewoon tijd maken. En navragen hoe ze de veiligheid van je dochter kunnen garanderen, als er geen fatsoenlijke overdracht is?
Ik snap zeker dat je gefrustreerd bent, wat slecht dat dit niet is overgedragen. Hopelijk toch heel snel een gesprek, knuffel!
Wat balen zeg! Wat een chaos is het toch ook soms in de zorg. En dan over zoiets belangrijks op zo’n belangrijk moment inderdaad. Dat is niet goed te begrijpen, dat de aandacht daarvoor zo wegglipt.
Ik hoop dat het gesprek met het CCE op de duur meer aandacht en focus teweeg brengt. Fijn dat het een goed gesprek was. Dat je je daar gezien en gehoord hebt gevoeld. Nu maar hopen dat er ook de juiste, effectieve actie op gaat volgen.
Ik vind het zo verdrietig om te lezen dat je dochter zo weinig ruimte voelt voor een mogelijke stap in een positieve richting. Wat moet dat voor jullie ook pijnlijk zijn ☹️. Dikke knuffel maar weer Ciska
Wat frustrerend Ciska!! Dat is nog zacht uitgedrukt!
Ik hoop dat die mentor nu snel wat laat horen.
Wat een slechte communicatie, terwijl het zo belangrijk is voor jullie en jullie dochter.
Wat een emoties gaan er dan door je heen....
Ik wens jullie heel veel sterkte ik leef met jullie mee.
Heel veel sterkte!
♥️
Sandra1964 schreef op 06-05-2023 om 20:23:
Ach Ciska toch! zet er maar weer wat druk op, die psychiater moet gewoon tijd maken. En navragen hoe ze de veiligheid van je dochter kunnen garanderen, als er geen fatsoenlijke overdracht is?
De psychiater had ook tijd gemaakt, het is op de groep fout gegaan dat de afspraak niet bekend was en ze dochter niet gewoon opgehaald hebben uit een les.
Maar daar gaan we achteraan, helaas geen belletje gehad vanavond van haar mentor, waar we wel vanochtend om gevraagd hadden
Wat vervelend dat dit zo gelopen is, zeg. Behoorlijk slordig allemaal. Kinderen in deze setting hebben toch allemaal regelmatig afspraken met psychologen en psychiaters en dergelijke zorgverleners neem ik aan? Dan is toegang tot een agenda met wie wanneer naar welke therapeut of arts moet wel nodig in mijn ogen.
Die mensen zijn ook drukbezet en maken tijd vrij voor iemand. Het is dan wel fijn als hun cliënten ook komen opdagen. Zeker omdat een nieuwe afspraak weer een paar weken duurt en dochter "haar datum" spoedig nadert.
Wat vervelend dat je vanavond niet gebeld bent Ciska. Zit je de hele avond op te wachten, zeker omdat het zo belangrijk is!
Afspraak is afspraak toch?!
Sterkte hoor!!
Zondag een lange mail gestuurd naar regiebehandelaar/mentor met een aantal punten waar we ons echt aan storen. Zondagochtend haar mentor even aan de lijn gehad, die zou maandag met de regiebehandelaar alles bespreken en ons dan die maandag terug bellen. Niet gebeurt natuurlijk.
Dus vandaag, na mail/app en bellen eindelijk de regiebehandelaar zelf aan de lijn gehad. Die verbaasd was dat mentor ons nog niet had gebeld. Nou ja, dat is 1 van onze ergenis punten, de belabberde communicatie.
En dan hoop je dat je alles goed kunt bespreken, maar nee hoor.
Excuses voor de niet doorgegane afspraak van de psychiater, nee, alleen een excuus dat die middag 2 invallers en een nieuwe aan het werk waren en niemand kon in teams. Met onze vraag waarom dit dan niet is klaar gezet door de ochtend dienst, nee dit was niet mogelijk.
Weet je, het frustreert gewoon enorm, je merkt aan alles dat ze niet gewend zijn aan ouders die meedenken en op de hoogte gehouden willen worden.
Aanvragen die door dochter gedaan worden, als er belangrijke aanvragen tussen zouden zitten, zouden die eerst met ons besproken worden, wordt niet gedaan.
Afspraken die in de agenda gezet worden, zoals elke week doorgeven of er brood mee moet, wordt niet gedaan. (dochter eet speciaal brood).
Zeggen dat je belt en dan niet bellen, hoeveel moeite is het om even een apje te sturen en te zeggen sorry het lukt niet niet. Wordt ook nooit gedaan.
En dan valt haar 'doom' day ook nog eens op een kut dag, moederdag maar ook haar verjaardag. En dan wil ze geen extra bezoek, wat ik snap maar wel erg moeilijk is.
Dus wij hebben een hotel in de buurt geboekt, aangegeven bij begeleiding dat we in de buurt zitten en of het mogelijk is dat we langs kunnen komen als dochter hier toch behoefte aan heeft op de zondag. Ook daar krijg je dan geen terugkoppeling op. Dus dit hebben we net ook aangegeven en wordt zo ook besproken in het MDO.
Zoals jullie misschien wel merken ben ik gewoon erg gefrustreerd of hoe alles loopt daar en dat moest ik even kwijt.
Jeetje Cis, ik heb echt met je te doen. Ik kan me voorstellen dat dit alles weinig vertrouwen geeft voor zondag 
