Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Ciska78 schreef op 20-04-2023 om 16:51:
Het traject van de levenseindekliniek is al eerder besproken in het voorstadium van een andere op opname. Maar dochter ketste dit meteen af, zij heeft zich hier al eerder in verdiept en weet dat je helemaal uitbehandeld moet zijn wil je überhaupt al daar op intake mogen.
En dat is een issue want dochter wil niet behandelt worden, en dat het , voor dochter dan he, veel te lang zou duren.
Dus zo gek is het niet hoor dat je hierover begint.
Man en ik hebben het hier al vaker over gehad hoor, dus geen onderwerp wat we vermijden.
Maar wel erg moeilijk.
Dan bied ik mijn excuus aan aan Sandra1964. Zij en Ciska weten er duidelijk meer van dan ik. Sorry.
Wat ik met mijn eerder bericht bedoelde is om terug te reiken op waar alles begon. Ik vul in, maar in de puberteit, binnen een schoolsysteem, in het eindexamenjaar met examens en de keuze voor een vervolgopleiding. Dat met een ander brein, waardoor je in deze fase van identiteitsvorming merk ik verschil anderen, en alles heel intensief binnenkomt. Daar ontstond de druk.
Haar focus ligt nu op de oplossing, die uiteraard ook veel spanning geeft. Ik zou voor haar iemand wensen, die wat jaren ouder is, met hetzelfde brein, die door deze fase van jezelf leren kennen, je eigen binnenwereld, binnen een buitenwereld met verwachtingen.
Ik herinner me dat in mijn puberteit één van mijn vriendin overduidelijk anorexia nervosa had, maar niemand in haar omgeving had het door, ook haar ouders niet die in scheiding lagen. Ik was zo blij dat ik via via iemand kende die door hetzelfde was gegaan. Na de heftige emotionele confrontatie met haar konden we meteen terecht bij deze 'ervaringsdeskundige', die alles begreep. Die steun en gesprekken heeft haar er bovenop geholpen. De podcast stoorzender, heel bijzonder, door en voor mensen met een psychische kwetsbaarheid.
De bedoeling is al de hele tijd dat ze met een ervaringsdeskundige gaat praten, maar dit blijft allemaal op de plank liggen door diverse redenen helaas.
Vanochtend wel een ontspannen bezoek gehad met echt ruimte voor wat serieuzere onderwerpen waar we over hebben gepraat. Ondanks de rare setting voelde dat toch ook wel fijn. Die ruimte om dingen te bespreken heeft ze vaak niet, maar nu wel.
We hebben het over haar doodswens gehad, hoe ze het ervaart op de groep, hoe eventueel verder. Maar het is zo ingewikkeld allemaal.
ik heb niet het hele topic gelezen, maar hoe komt het dat het zo slecht gaat met jullie dochter en waarom ze daar in een instelling zit?
Ik leef wel met je mee, want het lijkt mij zo moeilijk voor alle partijen.
BritgetJones007 schreef op 22-04-2023 om 17:00:
ik heb niet het hele topic gelezen, maar hoe komt het dat het zo slecht gaat met jullie dochter en waarom ze daar in een instelling zit?
Ik leef wel met je mee, want het lijkt mij zo moeilijk voor alle partijen.
Dat kan je ook teruglezen de afgelopen blz.
Klinkt misschien een beetje kortaf, maar je je kan ook wel een beetje inlezen voordat je reageert toch?
Loezzie schreef op 22-04-2023 om 18:53:
[..]
Dat kan je ook teruglezen de afgelopen blz.
Klinkt misschien een beetje kortaf, maar je je kan ook wel een beetje inlezen voordat je reageert toch?
Eens. Ik vind het in dit topic, waarin we al maanden met TO meeleven, een nogal ongepaste vraag.
Ik ben al een tijdje een stille meelezer. Ik wens je heel veel sterkte Ciska, wat een loodzware situatie zitten jullie in. Er wordt aan jullie gedacht 🙏🏻
Ciska78 schreef op 22-04-2023 om 16:11:
De bedoeling is al de hele tijd dat ze met een ervaringsdeskundige gaat praten, maar dit blijft allemaal op de plank liggen door diverse redenen helaas.
Vanochtend wel een ontspannen bezoek gehad met echt ruimte voor wat serieuzere onderwerpen waar we over hebben gepraat. Ondanks de rare setting voelde dat toch ook wel fijn. Die ruimte om dingen te bespreken heeft ze vaak niet, maar nu wel.
We hebben het over haar doodswens gehad, hoe ze het ervaart op de groep, hoe eventueel verder. Maar het is zo ingewikkeld allemaal.Het is ook ingewikkeld en jullie doen het hartstikke goed.
Ervaringsdeskundigen zijn goud waard en helaas tekort Heeft de instelling zelf een ervaringsdeskundige? Of mag je zelf een regelen .Dan is teamED 16 plus misschien nog wat . Daar werken jongeren die bekend zijn met jeugdzorg en Ggz
Sterkte Ciska 😘
Ciska, ontmoeten jullie tijdens de bezoekuren ook wel eens anders ouders? Door je post waarin je aangeeft dan weer met de ene professional en dan weer met een andere professional gesproken te hebben, lijkt het alsof jullie gescheiden worden gehouden van andere ouders (al dan niet uit privacy). Maar dit zijn wel de mensen die in hetzelfde schuitje zitten als jullie. Of hebben jullie persoonlijk contact met andere ouders via een stichting? Het lijkt mij anders zo eenzaam.
Loezzie schreef op 22-04-2023 om 18:53:
[..]
Dat kan je ook teruglezen de afgelopen blz.
Klinkt misschien een beetje kortaf, maar je je kan ook wel een beetje inlezen voordat je reageert toch?
Mijn excusses
Het was niet mijn bedoeling iemand voor het hoofd te stoten met mijn vraag. Ik had al wat gelezen, maar niet het complete topic
We hebben helemaal geen contact met andere anders, bezoekuren lopen hier ook niet samen. Of dat bewust is weet ik niet, maar merk dat ik daar nu ook geen behoefte aan heb hoor, contact met andere ouders.
