Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Ik heb Tsjor een pb gestuurd, maar alle input hierin is fijn hoor stokstaart
als ik wat moet lezen staat mijn inbox open hoor!
Wat fijn dat jullie willen helpen Tsjor en stokstaart. Ik ben helaas niet zo behendig in dat soort zaken.
ik ga even schrijven, als ik een nette mail heb dan zie je het
ik wil natuurlijk ook helpen! Ik heb geen inhoudelijke bijdrage te leveren, maar ben soms wel handig met woorden.
Voor jou Ciska 
je mag me altijd pm-en Ciska
dank jullie allemaal voor jullie aanbod, mail is er ondertussen uit.
De eerste opzet was heel warrig, daarna een 2de opzet gemaakt die veel overzichtelijker was, en heb ze uiteindelijk beide gemaild😁
Goed gedaan, Ciska! Ik duim dat er heel snel rn heel adequaat gereageerd wordt ❤️
Fijn dat het er uit is!
Ook van mij even een dikke knuffel voor jou Ciska. En natuurlijk ook voor je man en een extra dikke voor je dochter. Onbegrijpelijk dat ze zelfs in een kliniek nog steeds zo’n beetje aan haar lot wordt overgelaten. Diep triest.
Gisteravond bij dochter op bezoek geweest. Voordat we dochter zagen eerst een gesprek gehad met begeleiding en die was gelukkig goed, besproken wat voor ons de bedoeling is voor dit bezoek, dat we het moeilijk vinden en spannend. Daarna met dochter erbij een voorbereidend gesprek. Ook dochter geeft heel duidelijk aan deze bezoeken eigenlijk niet te willen, wij horen niet daar in die setting op bezoek te komen, ook geeft het haar heel veel spanning.
Ze was heel open en duidelijk en vertelde ook ineens dat ze vandaag een gesprek heeft met de hoofdbehandelaar en individueel begeleider waarin ze gaat aangeven dat ze volgende week liever niet naar huis gaat maar op de kliniek wil blijven. Eigenlijk wil ze geen van beide maar als ze moet kiezen dan liever daar.
En eigenlijk, zijn we er een beetje opgelucht over dat zij er ook zo over denkt, dus ik ben heel erg benieuwd vandaag of we een terugkoppeling gaan krijgen.
Wat goed dat je dochter inziet dat naar huis gaan op dit moment geen optie is.
Ik ben wel benieuwd hoe dit verder wordt opgepakt.
Het lijkt dat dochter toch iets vindt op de kliniek . Een ingang voor verandering??
Ik hoop het zo voor jullie
