Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Geen woorden maar een dikke 
ongelooflijk dat ook dit jullie moet overkomen...
Hoop dat de casemanager heeeel hard voor jullie aan het werk gaat....
Wat een tegenvaller Ciska. Ik ben er stil van. Hoe is het mogelijk dat er afdelingen dicht gaan terwijl de hulp zo ontzettend nodig is 🥲. Ik hoop dat er iets anders op jullie pad komt wat helpt.
Ook van mij
oeh. Dat is wel heel naar. Is dat de sluiting omdat de organisatie afgelopen tijd heel veel kritiek gekregen heeft?
Ik kan me voorstellen dat het je voor je gevoel weer helemaal terugzet. Heeft cce (bijvoorbeeld) een alternatief, of de ggz zelf? Want sluiten is een ding, maar je mag hopen dat mensen nadenken over wat dan.
Sterkte, bij gebrek aan andere steunende woorden!
Weet gewoon niet wat te zeggen alleen dat ik meeleef.
Afgelopen dinsdag heeft dochter gesprek gehad met de psychiater, hierin is haar medicatie (risperidon) flink verhoogt in de hoop dat dit haar hoofd wat meer rust gaat geven.
Morgen hebben we een afstemmingsoverleg met CCE, BC, gezinsvoogd om te kijken wat nu nodig is voor dochter. CCE heeft al iemand erbij betrokken die diagnostisch onderzoek doet bij autisten om te kijken wat/ waar dochter precies tegen aanloopt in haar autisme en hoe daar op een goede manier mee om te gaan.
Ook gaat de orthopedagoog van het CCE opnieuw mee kijken.
Iemand nog tips welke vragen wij zouden kunnen stellen morgen?
Geen idee waarom haar vervolgplek er mee stopt, dit is niet verteld, maar ja dat maakt ook niet uit want dat verandert natuurlijk niets.
Ciska78 schreef op 02-11-2023 om 08:08:
Afgelopen dinsdag heeft dochter gesprek gehad met de psychiater, hierin is haar medicatie (risperidon) flink verhoogt in de hoop dat dit haar hoofd wat meer rust gaat geven.
Morgen hebben we een afstemmingsoverleg met CCE, BC, gezinsvoogd om te kijken wat nu nodig is voor dochter. CCE heeft al iemand erbij betrokken die diagnostisch onderzoek doet bij autisten om te kijken wat/ waar dochter precies tegen aanloopt in haar autisme en hoe daar op een goede manier mee om te gaan.
Ook gaat de orthopedagoog van het CCE opnieuw mee kijken.
Iemand nog tips welke vragen wij zouden kunnen stellen morgen?
Geen idee waarom haar vervolgplek er mee stopt, dit is niet verteld, maar ja dat maakt ook niet uit want dat verandert natuurlijk niets.
Ik hoop dat het verhogen van de meds je dochter meer rust zal geven; god wat zal ze daaraan toe zijn!
Goed dat er ook onderzoek gedaan gaat worden naar haar autisme, en hoe daarmee om te gaan.
Ik heb geen tips voor vragen voor morgen, vraag me alleen af hoe ze er verder mee omgaan dat dochter aangeeft zich niet gehoord te voelen op de groep, hebben daar al iets concreets over gezegd?
Geen tips voor vragen, maar ik hoop dat de medicatie z’n werk gaat doen en wat rust geeft voor je dochter (en daarmee voor jullie ook)!
Wat bij mij opkomt en misschien praat ik onzin 🤬
Ik zou vragen wat voor behandeling mogelijkheden hier zijn.
Helaas kan ze nog niet weg dus wat kunnen ze daar doen . Is er PMT of creatieve therapie. Kan ze starten met bijv online therapie op therapie land oid
hoe wordt dochter betrokken
Over haar praten of met haar praten
Zit zij bij de vergadering
Het gaat tenslotte over haar
wat gaat de instelling nu doen om andere plek te vinden
Hoe actief
Wie doet wat
Op wat voor termijn
Wanneer terug koppeling
Goede vragen van Roos, Ciska!
Er lopen een aantal dingen door elkaar bij je dochter, lijkt me ook erg lastig qua behandeling.
Autisme, de stemmen in haar hoofd.
Om nog maar niet te spreken over de wachtlijsten.
Ik vind het vreselijk voor jullie alle drie.
Kan alleen maar weer zeggen dat ik elke dag aan jullie denk.
♥️
Geen tips of adviezen, maar een hele dikke knuffel
Succes vandaag met het gesprek, hopelijk komt er iets goeds uit.
Volgens mij zijn de vragen van Roos heel goed. Plan op korte en lange termijn, en of er een plan B is, dat vind ik ook altijd fijn om te weten, al is dat niet zo gebruikelijk.
Ik denk dat ik zelf wel specifiek benoemd zou willen hebben dat thuis zijn (dus niet voor een weekend maar voor definitief ‘in afwachting van’) geen optie is.
Dat klinkt super bot, maar mijn ervaring is helaas dat je met behandelaars en zorgverleners ontzettend helder en eenduidig moet zijn. Dat zag je al doordat iemand al een tijdje geleden opperde dat ze naar huis kon. Vandaar; Kan niet, kunnen wij niet, gaat niet, trekt het gezin niet, is voor haar niet veilig. Of zoiets.
Sterkte zo meteen!
Denkt aan jullie
