Ik weet het niet meer
Inmiddels ben ik zo ontzettend moe van de continue strijd met onze dochter van 15 jaar. De laatste tijd is er geen land meer met haar te bezeilen. Ieder weekend is ze weg en komt ze thuis wanneer het haar uitkomt. Vorige weekend is de bom ook gebarsten omdat ze veel te laat thuis kwam. Ze houdt zich aan geen enkele afspraak. Als we zeggen je bent om 2 uur thuis dan wordt het vaak 4 uur omdat iedereen zo laat thuis mag komen. Nu vanavond weer. Ze mocht weg en de afspraak was half 2 maar uiteindelijk komt ze pas weer na 3 uur thuis en hebben we weer een huis vol met herrie. De vriendinnen waarmee ze om gaat krijgen geen tijden waarop ze thuis moeten komen etc etc, Nu ook weer alleen maar geschreeuw en gegil en vooral veel hysterie vanuit haar kant ( ook van mij natuurlijk maar ik trek dit niet meer), Ze neemt ons totaal niet serieus en gooit ons altijd voor de voeten dat we haar geen leuk leven gunnen en blijft daar zo ontzettend in hangen maar als wij als ouders toch zeggen van je bent zus en zo tijd thuis dan ben je dat toch gewoon. Ik weet gewoon echt niet meer hoe ik dit moet aanpakken. Ik ben haast geneigd om het maar helemaal los te laten want dit werkt ook voor geen ene meter. Iedere vrijdag en zaterdag heeft ze wel een feestje waar ze weer naartoe moet. Grote bekken die ze heeft, arrogantie, ik ben er zo enorm klaar mee. Heel ons gezin lijdt eronder, het heeft invloed op de sfeer. Ik voel me inmiddels gewoon ongemakkelijk bij haar en weet geeneens meer hoe ik me moet gedragen en daardoor wordt de afstand tussen ons ook steeds groter. Ik zou het ergens geeneens erg vinden als ze eens een tijdje ergens anders zou gaan wonen. Ze is verder een slimme meid, doet het vwo voor hoelang ze dit nog vol blijft houden want op deze manier gaat haar school ook naar de klote. Ze is verbaal erg sterk en haalt me met gemak onderuit. Ik weet het gewoon even niet mee. Het is zo ongrijpbaar en waar kan ik aankloppen voor hulp want dit kunnen we niet meer alleen.
Ik hoop dat jullie misschien tips of adviezen hebben zodat we kunnen proberen om de negatieve spiraal waarin we nu zitten iets minder negatief te maken.
Goed om te horen dat je je vandaag weer wat beter voelt!
En goed om contact met andere ouders op te nemen, zodat je zicht houdt op wat dochter en vriendinnen afspreken.
Dat het de laatste tijd misgaat betekent misschien gewoon dat oude afspraken / regels niet meer helemaal werken en het tijd is voor een gesprek.
In gesprek met haar gaan betekent overigens niet dat je haar helemaal vrij laat. Misschien kom je door je zorgen te delen op een compromis uit wat jullie beiden goed past. En het is voor haar makkelijker om zich aan afspraken te houden waar zij zelf mee heeft ingestemd.
succes!
Even met een andere moeder overleggen is fijn hè!
Wij hebben een verder vrij brave puber(zoon) van 16 en ik hanteer de regel dat hij bedenkt hoe laat hij van plan is thuis te zijn, ik daar (meestal) akkoord op geef en hij zich daar dan dus aan houdt. Ik wil graag vantevoren weten wat de plannen ongeveer zijn (bij iemand chillen, ergens gaan poolen) en dus horen hoe laat hij thuis is. Die eindtijd is dan in overleg met hem al afgestemd op andere activiteiten (sport, bijbaan). Hij heeft zich ook al eens flink verslapen en was daardoor te laat op z’n werk, maar dat is niet mijn probleem. Dat lossen ze daar maar met hem op.
En als je even een week helemaal niet bijstuurt, gebeurt er waarschijnlijk ook niet zoveel. Ze is oud genoeg om niet in zeven sloten tegelijk te lopen en jullie hebben dan allebei even rust.
Je voelt je wel ongerust over hoe het met haar verder moet, maar er gebeurt niet echt zoveel op dit moment. Dus je kunt het ook gewoon even op zijn beloop laten.
Ik vond en vind de pubertijd echt doorploeteren en uitzitten, voor beide partijen, en het heeft niet eens altijd zoveel zin wat je doet.
Dan mag je ook kijken naar waar je zelf het meeste aan hebt, en wat je het minste energie kost en dat is dingen soms maar gewoon laten zitten, bepaalde zaken even uit de weg gaan en elkaar een beetje met rust laten. Dan komt het ook wel goed, want al dat bijsturen en ruzie maken levert niet zo enorm veel op. Leef het gewoon maar een beetje voor, en dan komt ze zelf ook wel tot inzichten. Twee kunnen geen ruzie maken als één niet wil. En perfect wordt het niet, je blijft opgescheept zitten met een extra persoon in je huis die zich niet automatisch voegt naar jouw ideeën en voorkeuren.
