Dochter wil vriendje niet mee naar huis nemen
Onze dochter van bijna 18 jaar heeft al enige tijd contact met een jongen. Ze spreken weleens af en ze blijft ook weleens bij hem slapen. Hier hadden we in eerste instantie ook geen problemen mee ( heb destijds ook tel contact gehad met zijn moeder) want ze is er eerlijk over en ze is erg blij met hem. Kunnen het goed vinden met elkaar. Hebben 24/7 contact via de Snap. Aantal maanden terug was er sprake van dat die bij ons thuis zou komen maar dochter heeft dit toen afgehouden omdat ze nog niet helemaal zeker was en ze het niet direct zo officieel wilde maken, ( kwam net uit een rotperiode met een andere knul die haar meerdere malen bedrogen heeft). Hier had ik ook alle begrip voor en heb het toen zo gelaten. Nu zijn we echter maanden verder en hebben ze nog steeds veel contact maar altijd bij hem thuis. Ik weet vrijwel zeker dat hij juist wel graag bij haar thuis wil komen maar dat zij degene is die de boot afhoudt. Ze verteld vaak over hem en ook dat het erg goed gaat tussen hun. Nu zijn we echter als ouders zover dat wij hem ook weleens willen ontmoeten. Dit hoeven geen officiele toestanden te worden. Even wat drinken en dan kunnen ze lekker hun eigen ding doen. Ik heb nu ook tegen haar gezegd dat we hem nu eerst een keer willen zien omdat er anders ook niet meer gelogeerd wordt bij hem. Dan wordt ze boos en raakt ze geirriteerd. Misschien van ons heel kinderachtig om het zo te doen maar we zijn nu pak hem beet een half jaar verder en ik vind dat wij als ouders ook wel het recht hebben om dit aan haar/hun te vragen. Zat ouders die het geeneens hadden goed gevonden dat er geslapen wordt bij iemand die ze niet kennen. Zover ik weet is het echt een prima jongen, aardig, vriendelijk en een leuke vriendengroep. niks om te moeten verbergen maar ik kom er maar niet achter wat maakt dat ze moeilijk doet over een keer hier thuiskomen.
Ook al wordt het op de lange termijn niks dan hoeft het toch niet zo ingewikkeld te zijn om eens hier af te spreken. We zijn geen gekke familie waar je je voor hoeft te schamen haha, huisje boompje beestje, geen ingewikkelde toestanden. Ik vind het niet leuk om hier steeds woorden over te krijgen en is het nu werkelijk zo raar dat we dit vragen en hoe zouden jullie dit aanpakken?
NB: bij haar vorige vriendje duurde het ook vrij lang dat die hier thuiskwam maar niet zo eindeloos als dat het bij deze jongen duurt 
Kikki39 schreef op 18-01-2023 om 16:21:
[..]
Precies, van mij mag het ook niet hoor, ik wil de jongen eerst zien. En denk dat mijn dochter het niet eens zal vragen voordat de jongen hier is geweest. Trouwens als ik me met ouders om heen vergelijk zijn wij juist net heel gemakkelijk, dus denk dat hier meer ouders het echt niet mee eens zouden zijn
En wat als je 17 jarige op kamers zou wonen of bij een hospita?
Dan wil je nog steeds alles controleren of laten controleren door de hospita?
nee, maar dat is nu niet het geval, ze woont gewoon thuis.
Ysenda schreef op 18-01-2023 om 16:26:
[..]
En wat als je 17 jarige op kamers zou wonen of bij een hospita?
Dan wil je nog steeds alles controleren of laten controleren door de hospita?
Oke, ik ga wel even op je "bait" happen.
Een 17-jarige die zelfstandig/volwassen genoeg is om op kamers te gaan, maakt waarschijnlijk de keuze om wel gewoon die jongen voor te stellen binnen een bepaalde periode.
Los daarvan is die situatie ook anders en ga je appels/peren vergelijken. Op het moment dat je kind van 17 op zichzelf gaat wonen, is wat die verder doet totaal buiten je zicht veld. Er zijn dan regels in je huis waar diegene zich niet langer aan hoeft te houden, immers woont die niet meer onder je dak.
Ysenda schreef op 18-01-2023 om 16:24:
[..]
Dat zegt TO, als he stief en pa gevraagd had zouden die ook zeggen dat er geen reden is.
Maar dat weet je toch wel van je eigen gezin of er iets zou kunnen spelen waarvoor ze het niet zou willen?
Ysenda schreef op 18-01-2023 om 16:26:
[..]
En wat als je 17 jarige op kamers zou wonen of bij een hospita?
Dan wil je nog steeds alles controleren of laten controleren door de hospita?
Wat als, wat als. Er is geen wat als, kind woont bij ouders onder één dak.
Kikki39 schreef op 18-01-2023 om 16:30:
[..]
Maar dat weet je toch wel van je eigen gezin of er iets zou kunnen spelen waarvoor ze het niet zou willen?
Misschien heeft dochter van to wel een persoonlijke reden om hem nog niet voor te stellen. Ga ik eigenlijk wel van uit omdat ze nog niet behoefte heeft gehad hem voor te stellen.
Mijn beide kinderen woonden toen ze 18 waren op kamers. Natuurlijk is dat anders hun liefdes kwamen natuurlijk langs in hun studentenhuis. Maar de echte liefdes namen ze altijd na ongeveer 3 maanden mee naar thuis thuis op meer dan twee uur reizen. Zes maanden is erg lang voor een thuiswonend kind om een vriendje of ouders verborgen te houden.
Even wat breder: stel dat dochter van TO een nieuwe vriendin had. Niet als in relatie, maar gewoon als in ‘ hartsvriendin’. Op school tegen t lijf gelopen of wat dan ook. onmiddellijk BFF’s ( of hoe dat ook maar heet tegenwoordig) Dan zou ik het net zo gek vinden als die elkaar volledig 100 % alleen bij die vriendin thuis zouden treffen. En echt NOOIT bij jullie. Als ik niet spontaan van m’n kind zou horen hoe dat zo komt ( logistiek onhandig, vriendin moet altijd op kleine broertje passen of hond uitlaten. Mantelzorg. Sociale fobie, weet ik veel) zou ik dat zeker eens vragen. Gewoon uit belangstelling. En als ik geen of ontwijkende antwoorden zou krijgen zou ik dat best gek vinden.
Omgekeerd hebben we hier trouwens over de jaren heen ook wel eens ‘ gewone’ vrienden of vriendinnen gehad die bijna uitsluitend bij ons over de vloer kwamen en niet andersom. Maar daarvan werd de achtergrond over het algemeen ook spontaan helder. ( thuis veel ruzie of gedoe, stiekeme crush op broer of zus, logistiek praktisch qua huis- school route, dat soort dingen) maar zelfs in dat soort gevallen was het niet 100% vs 0, en waren ‘ze’ ook wel eens bij de minder bezochte familie.
Dus ik vind dit idd wel heel bijzonder / ongebruikelijk
Ingrid
to hebben jullie het er nog samen over gehad?
Ik zou mijn dochter ook vragen waarom ze vriend niet hier zou laten komen, gewoon op de man af.
Kikki39 schreef op 18-01-2023 om 16:30:
[..]
Maar dat weet je toch wel van je eigen gezin of er iets zou kunnen spelen waarvoor ze het niet zou willen?
Nope, volgens mijn ex en zijn vrouw is er echt niets wat dit gedrag in de hand zou kunnen werken. Ook zo'n hecht en gezellig gezin.
Kikki39 schreef op 18-01-2023 om 16:30:
[..]
Maar dat weet je toch wel van je eigen gezin of er iets zou kunnen spelen waarvoor ze het niet zou willen?
Dubbel
Ysenda schreef op 18-01-2023 om 18:08:
[..]
Nope, volgens mijn ex en zijn vrouw is er echt niets wat dit gedrag in de hand zou kunnen werken. Ook zo'n hecht en gezellig gezin.
Dat is inderdaad iets wat alle ouders lijken te denken.
Kikki39 schreef op 18-01-2023 om 16:30:
[..]
Maar dat weet je toch wel van je eigen gezin of er iets zou kunnen spelen waarvoor ze het niet zou willen?
Nou daar zou ik niet zo zeker van zijn. Ik kan prima met mijn familie, maar ik schaam me wel voor ze.
Mijn moeder kan heel ongemakkelijke zaken benoemen. Is altijd negatief en praat altijd in de slachtofferrol. Voor een buitenstaander kan dat best wel afschrikken.
Mijn zusje is echt zo'n plat Rotterdamse, drinkt wat teveel, heeft een hele grote mond, blowt en is een echte flapuit. Ze is echt aanwezig. En dan heb ik nog wat broers en eeen zus. Allemaal ook geen standaard types. Niet de familie Tokkie, maar komt wel beetje in de buurt. En dan heb je mij. Ik val overal net buiten. Ben netjes, verzorgd, redelijke baan. Dan verwacht je toch niet zo'n familie en dat kan best afschrikken.
Bijtje82 schreef op 18-01-2023 om 20:24:
[..]
Nou daar zou ik niet zo zeker van zijn. Ik kan prima met mijn familie, maar ik schaam me wel voor ze.
Mijn moeder kan heel ongemakkelijke zaken benoemen. Is altijd negatief en praat altijd in de slachtofferrol. Voor een buitenstaander kan dat best wel afschrikken.
Mijn zusje is echt zo'n plat Rotterdamse, drinkt wat teveel, heeft een hele grote mond, blowt en is een echte flapuit. Ze is echt aanwezig. En dan heb ik nog wat broers en eeen zus. Allemaal ook geen standaard types. Niet de familie Tokkie, maar komt wel beetje in de buurt. En dan heb je mij. Ik val overal net buiten. Ben netjes, verzorgd, redelijke baan. Dan verwacht je toch niet zo'n familie en dat kan best afschrikken.
Daar kun je je vriend toch op voorbereiden? Hoe langer je wacht, hoe ongemakkelijker het wordt. Dan is het straks 'en hoe lang hebben jullie al iets?' en dan is het antwoord drie jaar of zo.
Nu lijkt het net alsof je angstvallig die werelden gescheiden houdt. Dat je bij verjaardagen je vriend weghoudt als je familie komt en vice versa. Het lijkt me gewoon onhandig. Je familie kun je niet kiezen, dat snapt je vriend toch ook wel?
MamaE schreef op 18-01-2023 om 20:55:
[..]
Daar kun je je vriend toch op voorbereiden? Hoe langer je wacht, hoe ongemakkelijker het wordt. Dan is het straks 'en hoe lang hebben jullie al iets?' en dan is het antwoord drie jaar of zo.
Nu lijkt het net alsof je angstvallig die werelden gescheiden houdt. Dat je bij verjaardagen je vriend weghoudt als je familie komt en vice versa. Het lijkt me gewoon onhandig. Je familie kun je niet kiezen, dat snapt je vriend toch ook wel?
Oh jawel tuurlijk snapt hij het wel. Maar voor ons voelt het goed zoals het nu is. Het gaat nu goed tussen ons en kijken wel hoe het loopt. Het zit bij ons al wel in de planning hoor. Heb zijn familie pas ontmoet en dat was voor hem natuurlijk ook best een grote stap. Ze waren echt heel vriendelijk en geïnteresseerd. Maar ik kom natuurlijk ook met een grote rugzak.
Wij hebben geen haast. Maar ik schaam me gewoon voor mijn familie. Tussen hen en mij zit een hele grote kloof. Ik ben een roos in een veld met distels zeg maar.
En als die kloof al groot is, dan is ie nog groter voor hem. Want hij en ik zijn natuurlijk al twee werelden apart.
Maar goed, het was een voorbeeld. Dit ging over TO en ik reageerde op Kiki dat je dat van je eigen gezien welnzou weten. Binnen mijn familie is hun gedrag heel normaal, zij zouden zich niet kunnen indenken waarom een ander zich zou moeten schamen voor ze.
