Dochter wil vriendje niet mee naar huis nemen
Onze dochter van bijna 18 jaar heeft al enige tijd contact met een jongen. Ze spreken weleens af en ze blijft ook weleens bij hem slapen. Hier hadden we in eerste instantie ook geen problemen mee ( heb destijds ook tel contact gehad met zijn moeder) want ze is er eerlijk over en ze is erg blij met hem. Kunnen het goed vinden met elkaar. Hebben 24/7 contact via de Snap. Aantal maanden terug was er sprake van dat die bij ons thuis zou komen maar dochter heeft dit toen afgehouden omdat ze nog niet helemaal zeker was en ze het niet direct zo officieel wilde maken, ( kwam net uit een rotperiode met een andere knul die haar meerdere malen bedrogen heeft). Hier had ik ook alle begrip voor en heb het toen zo gelaten. Nu zijn we echter maanden verder en hebben ze nog steeds veel contact maar altijd bij hem thuis. Ik weet vrijwel zeker dat hij juist wel graag bij haar thuis wil komen maar dat zij degene is die de boot afhoudt. Ze verteld vaak over hem en ook dat het erg goed gaat tussen hun. Nu zijn we echter als ouders zover dat wij hem ook weleens willen ontmoeten. Dit hoeven geen officiele toestanden te worden. Even wat drinken en dan kunnen ze lekker hun eigen ding doen. Ik heb nu ook tegen haar gezegd dat we hem nu eerst een keer willen zien omdat er anders ook niet meer gelogeerd wordt bij hem. Dan wordt ze boos en raakt ze geirriteerd. Misschien van ons heel kinderachtig om het zo te doen maar we zijn nu pak hem beet een half jaar verder en ik vind dat wij als ouders ook wel het recht hebben om dit aan haar/hun te vragen. Zat ouders die het geeneens hadden goed gevonden dat er geslapen wordt bij iemand die ze niet kennen. Zover ik weet is het echt een prima jongen, aardig, vriendelijk en een leuke vriendengroep. niks om te moeten verbergen maar ik kom er maar niet achter wat maakt dat ze moeilijk doet over een keer hier thuiskomen.
Ook al wordt het op de lange termijn niks dan hoeft het toch niet zo ingewikkeld te zijn om eens hier af te spreken. We zijn geen gekke familie waar je je voor hoeft te schamen haha, huisje boompje beestje, geen ingewikkelde toestanden. Ik vind het niet leuk om hier steeds woorden over te krijgen en is het nu werkelijk zo raar dat we dit vragen en hoe zouden jullie dit aanpakken?
NB: bij haar vorige vriendje duurde het ook vrij lang dat die hier thuiskwam maar niet zo eindeloos als dat het bij deze jongen duurt 
Lieveheersbeest schreef op 16-01-2023 om 12:15:
[..]
En jouw dochter is 18?
Ik woonde op mijn 18e aan de andere kant van het land en ging naar huis met wie ik zin had. Ben echt heel benieuwd hoe jij dat voor je ziet en hoe je dat tegen gaat houden bij je 18-jarige dochter.
Dit dus. Ik was op mijn 16e uit huis voor het eerst voor jaar buitenland en ging toen ik net 18 was op kamers. Ik verwacht niet dat ik als onze jongens bijna 18 zijn eerste iedere partner ontmoet voor ze er slapen. Anders krijg je situaties zoals zeggen dat je bij een vriendin slaapt maar daar niet echt zijn 
. Been there, done that.
IMI-x2 schreef op 16-01-2023 om 12:22:
Is dit een idee? Als ze weer eens enthousiast over hem vertelt, luister je enthousiast en als ze klaar is zeg je: hij klinkt als een ontzettend leuke jongen. Je verhalen maken me steeds nieuwsgieriger naar hem.
Dit is een nette ik-boodschap. Op deze manier geef je aan dat je hem graag eens zou ontmoeten, maar leg je geen druk op.
En laat het dan ook daarbij. Vraag niet wanneer, of waarom niet. Wil zij er verder over praten, prima, zo niet, ander onderwerp (wil je nog een kopje thee?). Het komt echt wel een keer.
Dit vind ik echt een heel goed idee.
Ingrid, ik snap helemaal je gevoel hoor. Het lijkt me als ouder niet leuk om zo "buitengesloten" te worden bij iets wat zo belangrijk is in het leven van je dochter. Hoe leuk en normaal jullie ook als ouders/gezin zijn, je dochter wil haar vriend niet meenemen. Dat is lastig te snappen, maar je hóeft je dochter ook niet te begrijpen. Je hoeft haar standpunt alleen te respecteren. Haar "chanteren" met het dreigement dat ze niet meer bij hem mag slapen lijkt me niet bevorderlijk voor jullie band.
Lieveheersbeest schreef op 16-01-2023 om 12:15:
[..]
En jouw dochter is 18?
Ik woonde op mijn 18e aan de andere kant van het land en ging naar huis met wie ik zin had. Ben echt heel benieuwd hoe jij dat voor je ziet en hoe je dat tegen gaat houden bij je 18-jarige dochter.
Nee 16 vandaar mijn vraag.
Vraag me af om Ingrid nog wel terugkomt zo.
Heb niet alle reacties gelezen, maar heb je je dochter wel eens gevraagd of er een speciale reden is waarom jullie haar vriend nog niet hebben gezien?
Dat lijkt mij wel van invloed op hoe je deze kwestie behandelt. Ik kan me goed voorstellen dat je na zo'n lange tijd eens kennis maakt hoor, maar misschien is het van haar uit toch niet zo simpel als het lijkt.
Kikki39 schreef op 16-01-2023 om 11:44:
wat verbiedt ze dan? Het slapen bedoel je? Ik vraag me wel af met welke leeftijd jullie kinderen bij iemand mogen slapen zonder dat je degene ooit gezien hebt. Als mijn dochter dadelijk met een jongen thuis komt, mag ze er van mij niet meteen bij slapen als ik hem nog nooit gezien heb
Het gaat om een meisje van 18. Op die leeftijd kreeg ik van mijn kinderen alleen nog maar de mededeling dat ze ergens bleven slapen. Vragen of er gelogeerd mag worden, doen ze hier alleen als ze iemand willen uitnodigen.
Er zijn ontzettend veel dingen die meespelen bij vanaf welke leeftijd je bepaalde dingen verstandig vindt of niet. Als mijn kind geen gekke dingen doet en wil logeren bij iemand die ik nooit heb gezien maar waar ik regelmatig van heb gehoord en waar ik een positief beeld bij heb (zoals TO ook heeft van deze knul), dan zie ik geen reden om dat tegen te houden. Maar ik vraag dan wel of ze verder nog iets van plan zijn te gaan doen, wanneer ik hem/haar terug mag verwachten en op welk adres ze slapen.
Dat vertrouwen is er bij het ene kind eerder dan bij het andere. Onze oudste dochter vloog op haar 16e alleen naar de VS om er stage te lopen en ging op haar 18e definitief de deur uit om 200km hiervandaan te gaan studeren. Ze dook daar een tijdje volop het studentenleven in en ging een paar jaar later samenwonen met een jongen die wij nog maar twee of drie keer hadden gezien. Ik heb er geen nacht van wakker gelegen. Die doet geen domme dingen. Haar oudere broer daarentegen ... als die op die leeftijd alleen maar naar een concert ging, maakten we ons al zorgen.
Ik vind het dus vrij onzinnig om een algemene leeftijdsgrens te trekken. De ene 18-jarige kan prima zelfstandig wonen, maar bij de andere 18-jarige weet je niet zeker of je je huis nog wel in bewoonbare staat aantreft als je hem/haar een weekendje alleen laat.
mijn dochter is heel zelfstandig, doet denk ik geen gekker dingen. Maar is net 16 jaar. Als ze nu komt met ik heb een vriend en ik blijf daar slapen zou mijn antwoord nee zijn. Ik wil eerst zien bij wie ze slaapt, is dit dan heel gek?
Zij is 18, geen 16. Er valt niet zoveel meer te verbieden. Waarom vertrouw je niet op hoe je haar hebt opgevoed?
IMI-x2 schreef op 16-01-2023 om 12:22:
Is dit een idee? Als ze weer eens enthousiast over hem vertelt, luister je enthousiast en als ze klaar is zeg je: hij klinkt als een ontzettend leuke jongen. Je verhalen maken me steeds nieuwsgieriger naar hem.
Dit is een nette ik-boodschap. Op deze manier geef je aan dat je hem graag eens zou ontmoeten, maar leg je geen druk op.
En laat het dan ook daarbij. Vraag niet wanneer, of waarom niet. Wil zij er verder over praten, prima, zo niet, ander onderwerp (wil je nog een kopje thee?). Het komt echt wel een keer.
Dit is een heel goed advies. Nu heb ik dat weleens eerder gezegd maar kan het altijd nog een keer proberen.
Dankje!!
Ingrid18 schreef op 16-01-2023 om 14:24:
[..]
Dit is een heel goed advies. Nu heb ik dat weleens eerder gezegd maar kan het altijd nog een keer proberen.
Dankje!!
Ik zou hier wel mee oppassen, want ze zal heel goed weten waar je opdoelt. Als je dit nu doet, vlak nadat je hebt gedreigd dat ze een niet meer mag slapen als ze hem niet een keer mee naar huis neemt, kan het juist averechts werken.
Dus de opmerking is okee, maar niet nu en niet te vaak, want dan gaat het alsnog voelen alsof je haar pusht en dan zal het alleen maar langer duren voor ze hem meeneemt.
Wat veel reacties allemaal. Kom er nu pas aan toe om ze te lezen. Dochter is overigens geen 18 jaar, dat wordt ze pas in de zomer.
Ze woont thuis en niet op kamers en dan heb je nu eenmaal met je thuisfront te maken.
Met de jongen in kwestie is er voor zover ik weet niks bijzonders aan de hand. Ik zou niet kunnen verzinnen waarvoor ze zich zou moeten schamen mbt hem. Hij ziet er leuk uit en alles wat ze verteld is enkel positief en gezellig. Dat het enkel om de sex zou gaan geloof ik helemaal niks van. Ik weet geeneens of ze al zover zijn. Ik zal er een dezer dagen nog een keer over beginnen en dan zal ik wel zeggen dat hij van harte welkom is wanneer ze hier aan toe is en wanneer ze dit zelf willen en anders niet. mbt dat slapen zal ik zeggen dat dit lullig was om het zo te spelen en dat ze dit wel mag blijven doen als ze dit leuk vindt. Verder heb ik juist heel veel respect voor mijn dochter, hoe ze dingen oplost en doet en het is een slimme meid. Ik onderschat haar totaal niet maar blijf het een lastige kwestie vinden. Doodzwijgen vind ik ook weer zoiets. Ik laat het maar los en dan moet ze zelf maar aangeven als ze er klaar voor is en anders niet. De tip die eerder werd gegeven om positief te reageren op haar verhalen die ze verteld en onze nieuwsgierigheid en dit luchtig te houden vind ik een hele goede.
Als er ontwikkelingen zijn zal ik het laten weten. Bedankt voor de reacties.
Lollypopje schreef op 16-01-2023 om 14:40:
[..]
Ik zou hier wel mee oppassen, want ze zal heel goed weten waar je opdoelt. Als je dit nu doet, vlak nadat je hebt gedreigd dat ze een niet meer mag slapen als ze hem niet een keer mee naar huis neemt, kan het juist averechts werken.
Dus de opmerking is okee, maar niet nu en niet te vaak, want dan gaat het alsnog voelen alsof je haar pusht en dan zal het alleen maar langer duren voor ze hem meeneemt.
Ik ga dit zeker niet steeds opnieuw zeggen en hou het enkel luchtig.
rebmaaviv schreef op 16-01-2023 om 14:01:
Zij is 18, geen 16. Er valt niet zoveel meer te verbieden. Waarom vertrouw je niet op hoe je haar hebt opgevoed?
Mijn dochter is 17 jaar en geen 18 jaar.
Dat wordt ze pas in de zomer.
Naar mijn idee vinden heel veel mensen dat omdat dochter 18 jaar is zij kan gaan en staan waar zij wil.
Net alsof je op je 18e ineens volwassen bent en geen enkele verantwoording meer hoeft af te leggen.
Dochter woont nog steeds thuis en is, als ik de openingspost goed lees, nog steeds 17 jaar wat haar dus minderjarig maakt.
De aanpak van to is misschien niet de meest subtiele en waarschijnlijk in een opwelling geroepen.
Maar ik vind het echt niet zo vreemd dat moeder graag de persoon eens wil ontmoeten waar haar minderjarige dochter regelmatig de nacht bij doorbrengt.
Toen ik nog thuis woonde wilden mijn ouders als ik de deur uit ging per definitie weten waar ik naartoe ging. Nu waren sommige dingen wekelijks op een vaste dag/tijd (zoals sport), maar als er een keer iets extra's bij kwam, een overleg met een commissie van de sportclub of een feestje of weet ik het, dan wilden ze dat weten. En ook waar het was. Zelfs toen ik het huis uit ging wilden ze het weten als ik op vakantie ging en waarheen, zelfs als het maar één of twee nachten was. Voor hun gemoedsrust. En voor 'stel als er wat gebeurt', want ik ging altijd alleen op vakantie. Ze willen het eigenlijk nog steeds weten, ook al ga ik nu met mijn gezin weg.
Mijn zus ging met 18 op kamers wonen. Van haar wisten ze niet wanneer ze welke borrel of feestje had en waar en met wie ze sliep en wanneer ze naar een eventuele partner ging of die bij haar. Wel als ze op reis ging.
Tover-Feetje schreef op 16-01-2023 om 15:08:
Naar mijn idee vinden heel veel mensen dat omdat dochter 18 jaar is zij kan gaan en staan waar zij wil.
Net alsof je op je 18e ineens volwassen bent en geen enkele verantwoording meer hoeft af te leggen.
Dochter woont nog steeds thuis en is, als ik de openingspost goed lees, nog steeds 17 jaar wat haar dus minderjarig maakt.
De aanpak van to is misschien niet de meest subtiele en waarschijnlijk in een opwelling geroepen.
Maar ik vind het echt niet zo vreemd dat moeder graag de persoon eens wil ontmoeten waar haar minderjarige dochter regelmatig de nacht bij doorbrengt.
Iets vriendelijk vragen (goh, waarom komt Piet niet eens leuk eten?) vind ik een heel ander verhaal dan dochter verbieden bij haar vriend te slapen als ze hem niet te zien krijgt. Ik vind dat nogal wat tegenover een 17-jarige. Op die leeftijd woonde ik al op mijzelf
