dochter van ruim 16 heeft geen bijbaantje.

Ach ja

Je hebt ze er altijd onder. Maar de mensen van wie het kind geen baantje heeft houden wijselijk hun mond.

Ik denk dat je naar je kind kijkt. Als jij vind dat het niet past naast haar school dan laat je dat.

Zelf heb ik gewerkt vanaf mijn 13e. Mijn ouders wilden dat eigenlijk niet want ze waren bang voor mijn schoolwerk. Maar toen ze pas een jaar na mijn krantenbaan er achter kwamen (ik was altijd heel vroeg ook weer terug en werkte niet alle dagen) was het verder gewoon goed en kon ik later ook andere baantjes doen.

Mijn kinderen kunnen niet zomaar een baantje aan. Ze hebben een vorm van autisme. Ze hebben wel iets gedaan. Dochter heeft oppaswerk gedaan en zoon heeft een zomer vrijwilligerswerk gedaan tegen een vergoeding.

Verder niet. Een vakkenvul baan leek me lastig. Ik had zo''n slechte chef in mijn supermarkt een krat onder een kind uit zien schoppen, dat onderin vakken aan het vullen was, en het leek me geen milieu voor kinderen die zich niet goed kunnen verweren.

Het kan ook afleiden van het schoolwerk. Mijn zoon verdient inmiddels bij met commissiewerk tijdens zijn studie en zijn stages zijn bovengemiddeld betaald. Ik geloof niet dat hij het vakkenvullen heeft gemist.

Dus voortaan zeg je gewoon 'oh' en laat het daarbij.

AnneJ

Dankjewel

werk

Ik ken best veel kinderen die geen bijbaantje hebben, zo gek vind ik dat niet. School en een sport of hobby is voor veel kinderen genoeg.
Ik ben opgegroeid in een streek waar geen baantjes waren. Het was crisis dus er was niks: geen krantenwijk, geen babysit, geen schoonmaakwerk, geen vakkenvullen, echt niks, nada. Dat vind ik niet erg, maar ik verbaas me nog wel eens over hoe gemakkelijk dat nu gaat. Mijn eerste baantje was schoonmaken toen ik studeerde, ik was 19.

vroeger

Ik heb alleen in de zomervakantie gewerkt.
Op zaterdag had ik wedstrijden en na school training. Voor mijn eigen kinderen zou ik dat ook belangrijker vinden dan vakkenvullen.

hier ook niet

Ik heb het vroeger ook nooit gedaan, deed het prima op school, had genoeg hobbies en nam genoegen met het kleine beetje zakgeld wat ik kreeg. Mijn motto toen was 'ik kan mijn hele leven nog werken, ik ben maar een keer jong' en genoot van mijn vrije tijd.
Uiteindelijk gewoon een baan gevonden en prima terecht gekomen.
Mijn oudste heeft al baantjes vanaf haar 15e, oppassen, serveerster dat soort dingen. Mijn jongste (nu 20) was altijd al een laatbloeier, dus nooit baantjes gehad en vorig jaar via een uitzendbureau gaan werken en heeft het prima naar zijn zin op zijn werk.
Ik denk wel dat het voor het vinden van een baantje, als je jong bent, handig is als je al wat gedaan hebt, dan kom je sneller aan iets nieuws. Maar ja, dan moet je dat ook maar graag willen natuurlijk. Net zoals ik het fijn vond om nog lekker lang kind te zijn en al mijn energie in mijn school en hobbies te steken, moet ook kunnen.
En mijn kinderen kregen beiden gewoon een klein beetje zakgeld, wil je meer te besteden hebben, dan moet je werken, ik ging het lummelen niet financieren.

Lastig

Ska elk gezin zijn eigen dingen natuurlijk. Maar ik lees niet wat ze doet in haar vrije tijd, sport? Ook geen oppassers? Dat kost nl geen tijd.
En hoeveel geld krijgt ze dan van jullie en daar is nooit gezeur over?
Ik heb zelf altijd opgepast en in de vakantie werkte ik in de horeca of in een winkel. Tijdens mijn studententijd moest ik wel werken om rond te komen zonder te lenen.
Wat gaat je dochter dan doen als ze studeert?
En is het echt te druk of ook soort angst?
Want ik merk hier aan zoon dat hij zijn wijkje wel lekker vindt. Hij heeft 3 dagen de tijd om dat te doen dus dat kost ook nauwelijks tijd en het leert hem goed te plannen. Ik wil dat hij volgend jaar iets anders gaat doen waarbij hij leert met roosters en collegas en een baas om te gaan. Dat vindt hij spannend. Daarom lekker krantjes.....ook prima hoor natuurlijk. Maar ik wil mijn kinderen ook leren om uit hun comfortzone te komen. Dat gevoel is ook fijn om te leren .....

Even meeliften met dit draadje

Allereerst Joe, laat je niet gek maken. Alle genoemde vaardigheden kunnen kinderen ook op andere manieren of op andere momenten leren. Mijn grens ligt bij de financiële kant. Er is een grens aan wat ik allemaal kan en wil betalen. Dus dan is een bijbaantje een uitkomst.
Nou heb ik een vraag aan de ervaringsdeskundigen. Mijn zoon van 15 is afgestroomd van 3HAVO naar 4MAVO. Gelijkertijd is hij gepromoveerd van folderaar (nog 2 keer) naar vakkenvuller. Vandaag gaat hij zijn contract ondertekenen.
Nu is het een contract van 2 - 12 uur in de week, waarbij je ook echt moet komen als ze je nodig hebben en je nog geen 12 uur hebt gewerkt. Ik verwacht geen grote problemen als we school gewoon voor laten gaan, maar toch wil ik die 12 uur graag naar beneden aanpassen. Nu is mijn vraag: hoeveel uur vinden jullie maximaal haalbaar naast school? (Ik weet dat de individuele verschillen groot zijn, maar wil even weten wat normaal wordt gevonden). Hij heeft geen georganiseerde sport.

En dan?

Als zij zich er goed bij voelt. Als zij lekker in haar vel zit, als het goed gaat op school en als zij zich niet een slag in de rondte verveelt in de vakantie dan zie ik het probleem niet. Er komt vast een moment dat zij wel op zoek gaat naar een vakantiebaantje, maar tot die tijd laat haar lekker genieten!

vroeger

Een aantal mensen hier haalt aan dat zij vroeger toch ook geen baantje hadden. Maar de tijden zijn veranderd. Als 15-jarige kon je vroeger niet vakkenvullen, bijvoorbeeld. Dat deden vaste krachten. Pas in de studententijd werd het gebruikelijker om een ander baantje dan krantenbezorger te hebben. Ook speelde geld voor jongeren toen een andere rol dan nu. Even naar een festival, steeds nieuwe kleding, merkkleding, (dure) makeup, games, playstation, telefoon (apple, samsung) etc. Ben je daar niet of minder gevoelig voor of heb je genoeg geld, dan zal de reden om een baantje te zoeken, minder aanwezig zijn.
Een baantje zoeken om de redenen die Joe in zijn beginpost noemt, is natuurlijk onzin. Maar het zijn toch wel vaardigheden die je stiekem opdoet.

Nike

Over welk vroeger heb jij het? Mijn man was gewoon vakkenvuller op zijn 16de (1990).

Nike

Ja dat klopt, dat de tijden veranderd zijn, hoewel er "vroegah" natuurlijk ook jongeren waren die werkten om dingen te kunnen kopen.
Wat ik maar wil zeggen is dat de economie zich er nu ook voor leent. Het is mooi dat het kán, dat er überhaupt baantjes zijn. We leren onze kinderen dat je ervoor moet werken als je iets duurs wil kopen. Maar als er geen werk is (zoals waar ik opgroeide) heb je niks te willen.

Emmawee

Ik heb het over 10 jaar eerder. Toen was het zeker niet zo gebruikelijk als tegenwoordig om een baantje te hebben. Wachtlijsten voor een krantenwijk etc. Wel had je vakantiewerk. In de zomervakantie 3 weken bollen pellen, dat soort werk. En misschien maakt het nog uit waar je woonde maar zo ging het bij mij 'in de provincie'.

Bollenpellen

Zelfde regio misschien wel! (Ik kom uit de bollenstreek). Mijn oudste zus is 10 jaar ouder en werkte in een ijssalon. Mijn andere zus maakte schoon in het bedrijf waar mijn vader werkte. Maar het was inderdaad wel de tijd van de jeugdwerkloosheid. Tot een paar jaar geleden was het ook een stuk lastiger om een baantje te vinden, meen ik.

Mijn zoon

Allereerst, zelf voelde ik me op die leeftijd ook niet geroepen om een baantje te zoeken. Ik kreeg per maand 140 gulden kleed/zakgeld en dat vond ik meer dan genoeg. Dat heb ik volgehouden tot mijn 19e.

Mijn zoon was 16,5 toen hij besloot naar een duur festival te willen. Ik was niet van plan dat te gaan sponsoren, dus heeft hij puur daarvoor werk gezocht. Eerst bij PostNL als bezorger, dat was om meerdere redenen geen succes, daarna bij McDonald's, dat betaalde iets minder goed, maar hij vond het een stuk leuker. Hij heeft nu wel ervaren hoe het voelt om elke maand een leuk bedrag op je rekening te krijgen, dus hij blijft werken ook al is het festival al achter de rug.
Was dat festival er niet geweest had hij nu waarschijnlijk nog steeds niet gewerkt, had ik ook best gevonden.

Niet verdedigen

Je hoeft je tegen je collega's helemaal niet te verdedigen hoor Joe. Waarom ze geen baantje heeft? "Ach ze doet kennelijk andere dingen." Klaar.

Natuurlijk leer je veel van werken. Maar dat kan net zo goed een jaar later beginnen.

Mijn dochter van 17 werkt alleen als oppas en een paar keer per jaar krijgt ze geld voor pianospelen. Dat vindt ze allebei leuk, hoewel oppassen soms best zwaar is. Zei iemand dat dat geen tijd kost? Nee, 's avonds bij de buren op slapende kinderen passen kost vrijwel geen tijd. Dan kijkt ze een film of doet ze huiswerk. Maar overdag met kleine kinderen en eten koken kan zeer vermoeiend zijn!

Als ze geen geld nodig heeft

Dan is het prima. Hier ging dochter al vroeg werken(14, kersenplukken etc) omdat ze heel veel wilde wat wij haar niet gaven.Al die extra uitje,tasjes,make up etc... Mocht ze zelf verdienen. Zoon heeft langer gewacht want hij had niet veel nodig. Pas toen hij erachter kwam dat t allemaal geld kostte ging hij werken en toen vond hij t toch wel prettig om wat te besteden te hebben. Hij werkte 1 avond in de week in een restaurant als afwasser zon 4/5 uur en had daar genoeg aan.
Pas toen hij 18 werd ging hij er een avond bij werken.

Joe

"Ik ben van mening als ik de verhalen hoor van vriendinnetjes van haar die wel werken vaak in tijdsnood komen met huiswerk."

Je schrijft dat andere mensen zich met jou kind/jouw opvoeding bemoeien.
Maar jij doet eigenlijk hetzelfde. Je hebt een mening over hoe sommige anderen het aanpakken. En gebruikt dat zelfs als argument om jouw eigen ideeën te verdedigen.

Beperk je gewoon tot je eigen dochter. Zij heeft geen baantje en jij vindt dat prima. Helemaal oké toch? Anderen hoeven daar niets van te vinden, en jij hoeft niets van die anderen te vinden. Iedereen is anders, iedereen maakt andere afwegingen en keuzes.

Met 16 niet

Hoewel ik zelf vanaf mijn 15e al structureel een bijbaantje had (1987, kassa, 12 uur per week) hebben mijn kinderen helaas een wat andere werkethos. Oudste had op haar 18e haar eerste baantje, en ze werkt daar nog steeds enkele uren per week. Achter de kassa, met frisse tegenzin. Nu had ze het ook wel druk met studie het afgelopen jaar, maar ik heb wel al gemeld dat ik hoop dat ze in de vakantie meer gaat werken. Dat hoeft van mij echt geen zes weken fulltime (zou leuk zijn), maar vier weken 20 uur is toch nog steeds best wel relaxt. En het goede advies gegeven om een leukere bijbaan te zoeken. Ik had al vacatures gevonden, administratief voor 8-16 uur per week, maar ze moet nog even een hobbeltje over om eraan te durven beginnen. Uiteindelijk zal dat zijn weg wel vinden.
Jongste (13) roept nu al dat ze alleen leuke bijbanen wil tzt, maar ik vermoed dat ik haar wel eerder aan het werk heb. Ze krijgen echt niet veel zakgeld, maar op de een of andere manier vinden ze het wel best zo.

keuzes

dit is een kwestie van keuzes maken. Als je dochter geen tijd heeft voor een bijbaantje naast haar opleiding, dan is het alleen maar verstandig om het dan ook niet te doen. Als ze die ruimte wel heeft maar liever tijd besteedt aan andere dingen, dan is dat haar eigen keuze. Niet iedereen vindt het belangrijk op die leeftijd al geld te verdienen.

Onze zoon heeft al jaren een bijbaan naast zijn school (nu inmiddels hbo) en dat is ook een prima keuze, dus kortom, laat je dochter doen wat het best bij haar past. Wat een ander ervan vindt is hun mening.

En hier

was het voor oudste gewoon niet haalbaar op die leeftijd, die had andere dingen waar hij al zjin energie voor nodig had. Die is pas onlangs, met 18 jaar, gaan werken.
Jongste wilde graag, want geeft het sneller uit dan het binnenkomen, maar vond niks naar haar zin. Nu zijn er ook blijkbaar voldoende 16-jarige vakantiekrachten en zij is pas 15 dus mag nog niet zoveel en ook niet veel uren werken, dus dat is lastig. Vandaag heeft ze bij mij op het werk wat klusjes gedaan, heel fijn.

Ik werkte zelf vanaf mijn 15e op zaterdag (10 uur) bij een bloemenzaak en vanaf mjin 19e bij V&D.

Je leert er veel van en hebt lekker geld om uit te geven, maar ik vind niet dat er een leeftijd aan hoeft te hangen. Als je dochter ook haar deel in huis doet, hobby’s heeft, sport en een bloeiend sociaal leven heeft is dat ook leerzaam. En voor sommige kinderen, zoals mjin oudste, is het gewoon niet weggelegd, nog.

lou

Oppasbaantjes overdag dat moet je dan inderdaad niet willen. Dat deed ik echt nooit. Ik vond dat ook echt vreselijk als puber
Ik paste heel vaak begin avond op. Dus wel naar bed en eventueel bad en voorlezen nog een spelletje en dan om 20 uur ofzo lagen ze er wel in. Ik ging dan huiswerk doen en de ouders waren dan vaak rond 23 uur weer thuis. Had ik mooi 20 gulden verdiend.....
En dat 2 keer per week vaak wel (ik had veel adresjes).
Dat tikte echt lekker aan.

In 87

riep mijn moeder dat ik die zomer minstens 3 wk moest gaan werken en dat heb ik (met heel veel tegenzin) ook gedaan. Mijn zus zei dat ik op 10 km afstand bij de V&D moest gaan werken en niet moest beginnen met bollen pellen want de V&D was veel leuker. Het interesseerde mij niks en heb mijn buurman gevraagd om een baantje op die kwekerij en idd 3 wk bollen pellen. Het jaar erna in de kwekerij en daarna nog meerdere jaren. Door het jaar heen werkte ik in principe niet zo veel. Ja de mediaexpres op zaterdag heb ik nog gedaan.

Toen mijn oudste 15 was heb ik ook gezegd dat hij niet de hele zomer thuis mocht zitten niks doen (de weken dat we niet op vakantie waren) en hij is gaan vakkenvullen (heeft ook nog folders bezorgd). Geen fulltimebaan voor 3 wk maar verdeeld over het jaar. Na een maand of 4 een rot functioneringsgesprek gehad: je bent de vorige keer niet geweest (keurig afgebeld) en je bent niet netjes tegen de klanten (hij werkte van 6-8 voor de winkel open ging). Hij is toen bij een andere supermarkt gaan werken. Daar kregen ze niet betaald als ze moesten overwerken, heeft hij nog een boel stennis geschopt en is toen bij Postnl gaan werken en had met 17 een contract voor onbepaalde tijd voor 4 uur per week Hij kan daar lekker mopperen maar ook goed verdienen op een tijd dat het hem uitkomt.

Jongste begon ook met krantjes, in dec haalde hij 1/3 van zijn totale jaarsalaris met aanbellen (dus 2/3 als salaris en 1/3 aanbellen). Met 15 begon hij bij dezelfde eerste supermarkt als oudste (hij lijkt precies op mij, niet luisteren naar een zus of broer) en hij heeft het wel naar zijn zin. Mén wat heeft dit kind daar veel geleerd, vooral negeren en doorwerken en je een beetje voegen naar slechte ideeën van een ander maar dat kan echt geen kwaad. Hij is er heel zelfstandig door geworden en zit nu bijna aan de 23 mnd dus moet er uit. Ik denk dat elke andere supermarkt hem zo aanneemt. Dat wat ze met zo'n baantje leren, leren ze helemaal nergens anders.

Dus van mij moeten ze wel iets doen maar als ik een kind zou hebben wat heel veel zou sporten zeker niet doordeweeks als het niet wil maar in vakanties kan het prima. Al is het maar zomervakantiekrantenbezorgen. Veel te waardevol. Maar ik ga niet over jouw kind. Ik vind wel dat kinderen er algemeen heus wel de tijd voor hebben tenzij ze dus veel sporten wellicht. Je leert er ook van plannen.

Guera

"Oppasbaantjes overdag dat moet je dan inderdaad niet willen."
Mijn dochter wil dat dus juist wel, nou ja, willen en niet-willen gaan soms samen

Ze vindt het fijn voor de ervaring en ze leert een beetje koken (leert ze thuis ook, maar het is toch weer anders in een ander huis). Daarnaast is het een 'vast baantje' elke week 3-4 uur en het betaalt meer dan 's avonds oppassen. Vanwege fysieke en mentale belemmeringen de laatste tijd (en oh ja, ook vanwege geen zin in supermarktwerk of krantenwijken) is dit haar manier van een baantje. Ik vind het allemaal prima. Voor mij hoeft het niet maar ik zie wel dat ze er veel van leert, ook in de zin van vaste afspraken maken en nakomen, overleggen met volwassenen, op kinderen letten en eten koken tegelijk, tja van alles eigenlijk. Stopt ze ermee, ook goed.

Hand ophouden.

Mijn lieve zoon heeft er geen problemen mee zijn hand op te houden zodat ik of zijn moeder daar wat instop.
Verschillende keren heb ik hem gepoucht een baantje te zoeken zodat ook hij net even wat extra's heeft zoals de meeste van zijn vriendjes maar daar kan ik hem niet warm voor krijgen, en dat terwijl geld zelf wel een grote motivator is, hoe krijg ik 'm in beweging?
O ja, sinds 1,5uur ben ik nu lid van "Ouders Online"en voel mij nu al gesteund door alle verhalen en ervaringen die er zo gedeeld worden onderling.

Blije en soms ook zeer gefrustreerde vader hebben jullie er bij, ( vraag ), hoe kan ik een nieuwe discussie starten, tot nu heb ik die knop nog niet gevonden???

Menu

Ga linksboven naar 'Forum'

Kies het kopje dat jou onderwerp het beste weergeeft, bijvoorbeeld 'puberteit.

En zie dan links, iets lager dan de bovenste rode balk, het rode regeltje 'nieuwe discussie'.

6. Puberteit (12-18)
Nieuwe discussie

Joe

Natuurlijk maken jullie je eigen keuzes. Ik zou me niets aantrekken van je omgeving.
Ik zou wel zorgen dat je dochter niet te veel te besteden heeft.
Iedereen moet immers werken voor de leuke dingen, volwassenen moeten daarnaast ook werken voor de basisdingen.

Hier kregen de pubers 25 euro per maand zakgeld vanaf de brugklas, inclusief beltegoed. (dat betekende dat ze altijd moesten zorgen voor voldoende beltegoed om naar huis te bellen).
Dat zakgeld is nooit meer verhoogd. De eerste jaren kwamen ze prima uit. Zo vaak gingen ze niet uit en hadden ook niet zo vaak een verjaardag waar een cadeau voor nodig was. Geld ging vooral op aan snoep, games en cadeautjes.
De een ging in de 4e klas werken omdat er meer geld nodig was. De ander pas eind 5e klas. Die kreeg pas later een rijk sociaal leven en dat leven is duur.

Kleedgeld kregen ze ook maar dat moest aan kleding besteed worden, zeker toen ze nog geen baantje hadden. Anders ging het kleedgeld op aan de leuke dingen.

Vakkenvullen

Jongste werkt nog niet, is 13, maar kan niet wachten want altijd geld tekort, maw een enorm gat in zijn hand.

Oudste heeft nu vakantiebaantje vakkenvullen en heeft het erg naar haar zin. Ze leert er ernorm van, opkomen voor zichzelf, hoe het eigenlijk gaat bij een supermarkt, rooster zelf regelen, met collega’s en ploegleiders omgaan, etc.

De meeste van haar vrienden hebben bij- en vakantiebaantjes, echter sommigen niet. Die hebben minder te besteden. Is wel jammer, en oudste trakteert hen zeer regelmatig, want dan kunnen ze toch mee. Heel lief en sociaal natuurlijk, maar heb er toch een beetje gemengde gevoelens over, want ‘geen zin om te werken’ stoort me dan.
(Ik begrijp het zeker als een kind veel tijd nodig heeft om tot rust te komen na een schooldag/week. In de lange zomervakantie ligt dat toch anders).

@Floria, jij schreef dat je sporten en trainen belangrijker vind dan werken. Zou je willen uitleggen waarom je dat vindt?

En hier

Wilde dochter op haar 15e heel graag gaan werken omdat ze vond dat wij haar veel te weinig geld gaven. Ze kreeg 50 euro per maand en daar moest ze ook kleding van kopen. Jassen en schoenen betaalden wij.
Ze heeft in 2 verschillende supermarkten gewerkt en werkt nu bij McDonalds. Daar heeft ze het erg naar haar zin.
Zoon is pas 13 en ik hoorde toevallig laatst bij mensen dat hun kind van 13 al ergens werkte in een kwekerij. Toen ik aan zoon vroeg of hij dat ook wilde zei hij dit niet nodig te vinden. Ik koop bij hem gewoon zijn kleding nog en hij koopt zelden iets van zijn zakgeld (10 euro per maand + 5 euro telefoon/data). Hooguit af en toe iets voor een computerspelletje.
Ik zou een kind dat niet regelmatig vraagt om meer geld dus niet gauw stimuleren om een baantje te gaan zoeken. Ja, als er veel verveeld of gehangen wordt thuis, dan misschien.

Oh en

Krantenwijken of folders doen ze hier (gelukkig) niet. Ik zie altijd moeders om me heen die helpen met folders vouwen en/of rondbrengen. Ik heb me voorgenomen daar niet aan te beginnen. Gelukkig zien mijn kinderen zo'n baantje ook niet zitten, zeker niet 's morgens vroeg. Want ik zie het al gebeuren dat ze enthousiast beginnen en het uiteindelijk toch op mij neerkomt...