Dochter van 16 lijkt uit onze handen te glippen
Onze dochter van 16,5 jaar is ineens zo'n ander kind geworden. Een paar jaar geleden dacht ik nog dat we fluitend de puberteit door zouden komen, maar het laatste half jaar is alles zo anders geworden.
Ze is altijd al een meisje geweest dat erg op zichzelf was. Zo zit ze uren op haar kamer en zien we haar alleen voor het eten en een kopje thee 's avonds (op mijn verzoek). Maar begin dit jaar gaf ze aan dat ze best vaak in de put zit. We hebben psychologische hulp ingeschakeld en sinds een paar weken heeft ze daar 1 x per week een gesprek.
Een paar maanden geleden heb ik sigaretten in haar tas gevonden, terwijl ze altijd heel erg tegen roken was. Ze vond het vies en stinken. Ze beweerde toen nog dat de sigaretten van haar vriendin waren, maar echt geloven deden we dat niet. Ook heb ik laatst e-sigaretten en een fles drank in haar kast gevonden.
Deze week zijn we erachter gekomen dat ze seks heeft gehad met een jongen en dat ze heeft geblowd. Verder schijnt ze een feestje te willen geven, als wij deze week een nachtje weg zijn. En wat ons misschien nog wel het meeste zorgen baart, is dat ze zichzelf snijdt.
En het ergste van alles vind ik nog het gelieg en bedrieg. We hebben haar meerdere keren de kans gegeven om dingen te vertellen, maar telkens blijft ze alles ontkennen.
Gisteren hebben we haar geconfronteerd met wat we wisten, maar ze blijft toch weer dingen verdraaien en ontkennen. We hebben ook echt het gevoel dat we haar niet meer kunnen vertrouwen. Omdat ze zo'n breekbaar meisje is, hebben we geprobeerd niet boos en teleurgesteld over te komen, want dat werk alleen maar averechts. Maar mán, wat is dat moeilijk, zeg! Ik ben boos op haar en heel erg teleurgesteld dat ze zich zo aan het afzetten is.
Heeft iemand hier nog tips? We proberen dus al heel erg de connectie met haar te maken, door begripvol te zijn en te luisteren. Maar ze sluit zich wel behoorlijk af voor ons.
Wat teleurstelling betreft: waarom zouden kinderen jouw verwachtingen waar moeten maken? Het is vooral belangrijk dat ze hun eigen verwachtingen waar maken, en daar hebben ze het al zo moeilijk mee. Ze zijn vaak al ontzettend veel harder voor zichzelf dan jij als ouder kan zijn, dus waarom daar nog een schepje bovenop doen?
Ik houd mezelf dat steeds weer voor: mijn kinderen dragen niet de verantwoording dat ik me een goede moeder voel omdat het goed met hun gaat. Dat is mijn probleem, dat hoeven zij niet op te lossen.
rionyriony schreef op 16-10-2021 om 10:29:
Klinkt als mijn jeugd.
Mijn moeder die nooit iets begreep en die teleurgesteld was dat ik niet meer het lieve kind was van vroeger.
Ik denk dat pubers vrij snel gaan liegen omdat ze hun eigen weg willen gaan (ze willen hun eigen leven ontdekken) maar ze willen thuis gezeik vermijden omdat dat alleen maar extra energie kost terwijl het niets oplevert.
Wou deze reactie eens extra onder het licht brengen, omdat het zo realistisch is.
Ik ben zelf serieus afgegleden als tiener/adolescent, en op een gegeven moment zat ik ook bij de psycholoog met mijn moeder die niet verder kwam dat ze haar lieve, vrolijke zoon terug wou. Alsof je voor eeuwig dat kind blijft. 
Over de automutilatie: waarschijnlijk zal dit bij iedereen anders liggen, maar wat bij mij destijds bleef hangen was de opmerking van een arts die droogweg zei om ermee te stoppen omdat tien jaar later op een strand iedereen nog de tekenen zou zien.
Feitelijk gezien heb je een dochter van bijna 17.
Ze rookt, drinkt en heeft sex.
Ik vind dat niet heel zorgelijk maar juist prima bij haar leeftijd horen.( uitgezonderd haar automutilatie)
Zoals anderen al zeggen hier : ze is niet meer dat kleine meisje van toen die sigaretten vind stinken, ze stelt nu haar eigen grenzen en experimenteert daarmee.
Vanuit de openingspost komt het inderdaad over alsof je daar teleurgesteld over bent.
Ik vraag me dan ook af : mág ze roken van jullie, mag ze drinken & mag ze sex hebben?
Als het antwoord 'nee' is dan vind ik het niet raar dat ze er liever over zwijgt want zij voelt die afwijzing (het oordeel) dan echt wel en wellicht heeft ze er ook helemaal geen zin in om zich daarin te moeten verdedigen.
Misschien heeft ze wel het gevoel dat ze nog steeds de perfecte dochter moet zijn voor jullie goedkeuring en staat dat haaks op wat ze nu voelt en beleefd.
Ik zou daarom proberen om voor meer openheid te zorgen (zonder oordeel) door oprecht geïnteresseerde te vragen stellen.
Misschien kan je haar iets vertellen over je eigen puberteit, de dingen die je toen deed, je eerste vriendje etc
Want wie zonder zonde is werpe de eerste steen 
”heel erg teleurgesteld dat ze zich zo aan het afzetten is”
Dat is een normale ontwikkeling voor een puber. Het is alsof je teleurgesteld bent dat ze is gaan menstrueren of zo.
Teleurstelling lijkt me het laatste wat een meisje dat zich snijdt nodig heeft. Lijkt me dat ze veel meer behoefte heeft aan positief in gesprek blijven, samen leuke dingen doen (keertje winkelen, lunchen of iets lekkers voor haar meebrengen), humor, relativeren. Ze is al streng genoeg voor zichzelf daar hoef je echt niet nog een schepje bovenop te doen. In verbinding blijven is het allerbelangrijkste in de puberteit. Ze moet het gevoel hebben dat ze met alles op jullie kan terugvallen. Wat dan ook.
Nogmaals dank voor alle adviezen. Ik heb hier zeker iets aan.
Natuurlijk hoort het experimenteren bij de puberteit. Ik ben zelf altijd een brave Hendrik geweest, maar mijn man was ook wel een beetje zoals zij. Nieuwsgierig naar nieuwe dingen, vooral.
Ze mag van ons af en toe een glas wijn mee drinken. Over roken zijn we wel altijd heel negatief geweest, dus dat begrijp ik wel dat ze daar niks over gezegd heeft. En over het blowen hebben we het een poosje geleden eens met haar over gehad met de boodschap dat een keer iets proberen niet verkeerd is, maar daar moet het wel bij blijven. We hebben trouwens nu afgesproken dat wij de sigaretten voor haar kopen en dat ze dat niet via via hoeft te regelen (ivm 18 jaar). En seks hoort het absoluut bij op deze leeftijd, ik had alleen zo graag gehad dat het met een vast vriendje was. Ze zegt namelijk dat ze 2 x seks met een jongen heeft gehad, gewoon voor de fun.
Gisterenavond hebben we nog even met haar gesproken (op haar initiatief) en ik heb er wel een wat beter gevoel over. Vooral ook omdat we uiteindelijk wel echt de connectie met haar konden maken en ik nu wat minder het gevoel heb dat ze uit onze handen glipt. Ook hebben we elkaar veel knuffels gegeven de laatste 2 dagen en dat geeft ook een fijn gevoel.
To, hoezo ga je sigaretten voor haar kopen? En bepaal je voor haar dat 1x mag blowen en niet vaker.
Zij komt op een leeftijd waarbij zij zelf de grenzen zal moeten gaan ontdekken. Ik zou zeker niet een verslaving gaan faciliteren.
Praat je ook weleens met haar waarbij het niet alleen gaat over mogen en verbieden?
Ik vind het onbegrijpelijk inconsequent dat je sigaretten gaat kopen. Waarom zou je iets waar je tegen bent, gaan faciliteren?
De reden die je noemt, omdat je niet wil dat je dochter het anders via-via moet regelen omdat ze nog geen 18 is, geldt ook voor drank en drugs. Bemiddel je daar ook in?
Sigaretten kopen zou ik ook niet doen. Dat regelt ze maar lekker zelf. Het gaat vooral om het gevoel dat ze bij jullie terecht kan en haar accepteren zoals ze is. Niet dat jullie meewerken aan dingen die slecht voor haar zijn.
heel bijzonder. Sigaretten kopen voor je dochter. Wetende wat de werking ervan is op het lichaam. Juist als ze er om moet bietsen bij anderen of het lastig is eraan te komen zou dat als een drempel kunnen werken. Maar die drempel is nu volledig weg. Vreemd.
Sigaretten kopen voor je dochter vind ik ook een heel slecht idee. En dan wel negatief doen over onschuldige seks waar ze gewoon plezier aan beleeft. Hoe ben je tot dit idee gekomen?
Viva-amber schreef op 17-10-2021 om 10:14:
To, hoezo ga je sigaretten voor haar kopen? En bepaal je voor haar dat 1x mag blowen en niet vaker.
Zij komt op een leeftijd waarbij zij zelf de grenzen zal moeten gaan ontdekken. Ik zou zeker niet een verslaving gaan faciliteren.Praat je ook weleens met haar waarbij het niet alleen gaat over mogen en verbieden?
Sigaretten voor mijn kind kopen zou me ook te ver gaan, dat doe ik ook niet voor mijn man die rookt. Zulk soort dingen moeten dan maar door de roker zelf gehaald worden.
Stel dat ze 2 dagen doet met een pakje, blijf je dat dan faciliteren? Dat zijn heel veel euro's. Dat vind ik erg ver gaan. Je lijkt hier mee te zeggen dat roken prima is. Of koop je het voor haar omdat ze het al zo moeilijk heeft? Of uit schuldgevoel? Geen haar op mijn hoofd dat ik dit voor mijn puber zou doen.
Ik ben boos op haar en heel erg teleurgesteld dat ze zich zo aan het afzetten is.
De woede spat van het scherm af. Als je een goed gesprek wil, zal je eerst je eigen woede moeten loslaten. Wat precies maakt je zo boos? Dat zij haar eigen weg gaat, en dat jij dat nooit gedurfd hebt?
Ik heb een kennis die nogal boos kan reageren op oneerlijkheid zoals ze het noemt. Ze reageert daar nogal heftig op. Die woede is in haar geval niet in verhouding tot hetgene wat zich voor heeft gedaan. Onderzoek eerst waarom je zo boos wordt. Ik snap best dat kinderen juist dan dingen gaan verzwijgen en soms hoort dat bij de leeftijd. Dan wordt het in de hand gewerkt.
Dat vind ik ook raar hoor, sigaretten gaan kopen voor haar terwijl je zelf tegen roken bent. Laat ze het maar via via regelen, daar zijn ze handig genoeg in op die leeftijd. Dochter hier heeft een vriendin die een jaar jonger is dan zij. Toen dochter 18 was en vriendin 17 kocht zij ook weleens 'peuken' voor haar vriendin. Dochter rookte toen zelf niet of nauwelijks in ieder geval.
Dochter hier heeft ook geëxperimenteerd, met alcohol, roken, drugs, lachgas etc. Geen harddrugs hoor, maar weleens een jointje. Wij stonden het toe, gingen wel iedere keer het gesprek aan met haar wat de risico's waren. Inmiddels is ze 20 en drinkt ze nog af en toe een glaasje en soms iets meer, maar verder eigenlijk niets.
het hoort er inderdaad bij. Snijden niet. Dus daar zou ik wel met haar over gaan praten. Is ze verdrietig ergens over? Wil ze haar gevoelens wegstoppen door te snijden? Wil ze er met iemand over praten?
