Dochter is steeds jaloers op haar zussen, neef,... Op iedereen
Hallo,
Wij zijn op zoek naar opvoedkundige tips/raad/ervaringen.
Onze situatie; mijn man heeft 3 kinderen waarvan twee uit een vorige relatie. En één van ons samen. De oudste 2 kinderen zijn 10 en 12. De jongste is net nog geen 2j. De situaties vinden vooral plaats tussen de 2 oudste zussen. Nu ook al meer en meer met de kleinste. ( De dochter van 10j ten opzichte van de zus van 2j́) ook nu ten opzichte van een neefje...
De oudste 2 kinderen hebben een week - weekregeling. In het gezin bij de mama zijn ze in totaal met 4kinderen. (De 2 oudste en 2 stierzussen). Daar draait alles vooral rond de dochter van 10j. In de zin dat ze daar heel veel mag. En de schuld op de rest komt. Ook materieel krijgt ze meer dan de zus van 12 en de stiefzussen. Bv een verjaardagsfeestje, eens een kindje uitnodigingen, veel meer kleding,.. en der andere mogen die dan niet. Daar gaat de stiefzus van 15j om 8u30 slapen samen met de andere zussen van 12, 12 en 10j.
Nu onze situatie en regels zijn anders dan daar. Hier is iedereen gelijk en delen we alles. Bv de doos cornflakes. Niet elke z'n eigen doos. Niet elk z'n pak koeken,..
De situaties vinden vooral hier plaats aangezien daar vooral de dochter van 10j telt.
Wij hebben ook geen inspraak op de regels van daar
Voorbeelden; ik vraag aan de oudste dochters willen jullie de vaat ledigen en vullen. De dochter van 10j begint meteen al te klagen maar waarom?! Dan zeg ik het is nu jullie beurt ik kan niet alles alleen doen. Dan komt ze even later terug en zegt ze maar (naam van de oudste) heeft 1 pot minder moeten uithalen dan ik?
Voorbeeld 2: smorgens is de regel in het weekend: opstaand ontbijten en kleren aandoen en dan mogen ze een film kijken. Als ik beneden kom dan zeg ik: het is al 9u, je bent al 2u wakker en hebt nog niet geheten of je kleren aan gedaan. Je weet dat toch. Dan zegt de dochter van 10j; maar (de dochter van bijna 2j) heeft ook nog niet geheten of haar kleren aan. Dan zeg ik nee maar dat ik omdat ze het nog niet beseft en niet alleen kan.
(Ik probeer erop te letten op ook het te zeggen als ze iets goeds doe.. maar dat heeft niet veel effect.)
Situatie 3; dochter van 10j komt naar me en zegt: waar is...(naam van dochter van 12). Ik zeg: naar het toilet. Ze zegt: amai zo lang ze zit waarschijnlijk weer op haar gsm. Terwijl ik weet dat het voor de grote boodschap is. Ik zeg het haar dan ook. Ze dochter van 10j zegt; Jaja tzal wel. Omdat ze gestraft is omdat ze niet meer op haar gsm mag omwille van onbeleefdheid.
Situatie 4; ik zeg tegen de oudste: amai dat is proper gedaan. De dochter van 10j zegt Jah en ik doe nooit iets proper ofzo? Terwijl ze een taakjes ervoor een compliment gekregen heeft.
Situatie 5; en de meest voorkomende, lastige en dramatische situatie;
Dochter van 10 gaat half uur eerder slapen dan die van 12. Ze is ook 2j jonger en heeft haar slaap nodig. Anders wordt dit nog erger. Altijd naar waarom (naam van dochter van 12j) moet ook nog niet gaan slapen het is niet eerlijk. Met stampende voeten en Boze drama gaat ze nr boven. Wij negeren dit dan. Behalve als het te luid is want ze mag de kleinste niet wakker maken.
De dochter van 10j speelt altijd de baas over de zus van 2j maar ook over de zus van 12j. Als ze samen spelen beslist zij alles. En moet de rest onderdanig zijn. Ik zeg dan dat ze moeten samen spelen. Dan brengt de oudste een idee in en dan word het ruzie.
De oudste dochter voelt haar slecht in haar vel. Als de dochter van 10j op kamp is proberen we extra tijd aan haar te spenderen. Want door het gedrag van de dochter van 10 j leid heel het gezin eronder. Altijd ruzie en discussies, die vergelijkingen ook met mezelf of mijn man. Soms sturen we ze nr haar kamer. Om de rust hier in ons gezin want te bewaren. Op den duur is iedereen hierdoor overstuur en lijden de andere kinderen en mijn man eronder( hij is er snachts erg mee bezig, wat hij kan doen)
Er is hier niemand bij ons voorgetrokken. De dochter van 2j laat haar niet doen als de andere van 10j iets ofneemt. Omdat ze jaloers is als ik zeg dat de jongste van 2j mooi met haar pop speelt. Over de dochter van 12j kan ik niks zeggen. Ze ondergaat het en lijd eronder. Als ik iets vraag doet ze het meteen zonder zagen klagen of altijd die waarom. Ze klaagt niet als de dochter van 10j iets krijgt. In tegenstelling. Als zij iets krijgt dan zegt ze wel 10x danku tot ik zeg dat het goed is. Soms weent ze erbij op blijdschap. Vervolgens heeft ze er hierdoor heel veel zorg voor.
Wat denken jullie? Zou een psycholoog bij onze situatie helpen? Hebben jullie tips?
Alvast bedankt voor het lezen voor dit super lang bericht.
De 10-jarige was altijd de jongste in het "vorige" gezin en daar wellicht wat verwend. Nu is er een nieuw gezin, met een nieuw jongste kind, dus misschien ervaart ze het alsof ze haar bevoorrechte plaats heeft moeten afstaan.
Pejeka1 schreef op 03-03-2022 om 21:21:
De 10-jarige was altijd de jongste in het "vorige" gezin en daar wellicht wat verwend. Nu is er een nieuw gezin, met een nieuw jongste kind, dus misschien ervaart ze het alsof ze haar bevoorrechte plaats heeft moeten afstaan.
Bedankt
Klinkt allemaal niet zo ernstig. Kinderen zeuren nou eenmaal als ze de afwas moeten doen of langer op willen blijven. Niks raars aan.
Vind het zorgwekkender dat de oudste huilt en je 10x bedankt als ze iets krijgt.
En waarom moeten ze meteen aangekleed zijn in het weekend? Het is weekend. Laat ze lekker.
Je hele bericht komt heel dwingend op me over. Laat het wat meer los.
Waarom moeten je kinderen in het weekend om 7 uur opstaan en aankleden? Ik zou van minder opstandig zijn geworden. Ik liep als kind in het weekend het liefst de hele dag en in de vakantie de hele week in mijn pyjama.
Wat ik wel problematisch vind is dat het kind van tien in het andere gezin zo wordt voorgetrokken. Ik denk dat het prinsessengedrag wat daar gefaciliteerd wordt en bij jullie niet deel van het probleem is. Vooral omdat het oudste kind gaat huilen als ze iets krijgt en tien keer dankjewel zegt. Dat zegt voor mijn gevoel wel iets over het andere gezin waarin ze opgroeit.
Mijn zus deed dat vroeger ook...alles vergelijken, bang dat ze iets tekort kwam. Mij commanderen, bepalen wat er gespeeld werd anders deed ze niet mee, zodra ze ergens op aangesproken werd naar anderen wijzen 'ja maar die...' Bij sommige kinderen zit dat in het karakter, al vind ik dat mijn zus eigenlijk te weinig gecorrigeerd is daar in. Vooral toen ze als puber mij stelselmatig ging kleineren en negeren.
Ik denk dat je man haar best eens stevig op haar plek mag zetten. Dat dat gezeur over één pot meer of minder moeten opruimen, over hoe lang een ander op de wc zit, telkens commentaar als een ander een compliment krijgt, dat er in jullie huis geen plek is voor dat soort gezuig en dat jullie daar wel klaar mee zijn. Het leven is nu eenmaal niet altijd eerlijk.
Wat zegt je man hier zelf eigenlijk van? Hoe lang is hij al uit elkaar met zijn ex? En waarom trekt de moeder één kind zo voor en grijpt de stiefvader daar ook niet op in?
Sit 1: Ohh wat erg!! Gelukkig zijn je armen er niet af gevallen..
Sit 2: Laat die kinderen met rust. 7 uur kleren aan en ontbeten? Doe ff normaal.
Sit 3: Waarom verdedig je de ene dochter tov de andere? Zeg gewoon dat ze waarschijnlijk doorgespoeld is en vast zit onderweg naar de Noordzee.
Sit 4: etc etc
Ik vind jou echt idiote reacties geven. Je bent de volwassene, niet een onderdeel van die kinderstrijd.
dit is niet serieus toch?
Je hebt best wel de pik op haar volgens mij.
irmama schreef op 03-03-2022 om 23:29:
dit is niet serieus toch?
Eerste bijdrage ooit en bizarre woordkeuze bovendien ('de vaat ledigen en vullen' of 'soms weent ze erbij op blijdschap'. Ik denk dat je gelijk hebt.
Ik zeg bij dramatisch huilen dat iets niet eerlijk is hooguit droogjes dat het leven nou eenmaal niet eerlijk is.
En elk kind is anders. Dit is haar karakter, daar mag je grenzen aan stellen. Het zou wel nuttig voor jullie kunnen zijn om iemand in te schakelen die opvoedondersteuning kan geven.
niet_rechts schreef op 03-03-2022 om 23:34:
[..]
Eerste bijdrage ooit en bizarre woordkeuze bovendien ('de vaat ledigen en vullen' of 'soms weent ze erbij op blijdschap'. Ik denk dat je gelijk hebt.
TO is Belg.
Had ze dit gedrag ook voor jullie jongste werd geboren?
Ik zie dit soort gedrag wel vaker bij ‘middelste’ kinderen trouwens. Ik vind jouw voorbeelden wel meevallen en ook wel passend bij de fase waarin tienjarigen zitten. Een opstandige fase.
Mijn stiefdochter is in haar kerngezin de middelste en die is echt altijd jaloers en verongelijkt, altijd bang iets tekort te komen. De andere kinderen hebben daar helemaal geen last van, ook mijn kinderen niet. Dit heeft zij altijd al gehad en ik denk dat er ook een autismeproblematiek in meespeelt. Zo had stiefzoon op zijn school de conciërge geholpen en in ruil daarvoor kreeg ie een zakje haring en mocht ie een frisdrank uitzoeken. Hij stuurde hier een foto van in de groepsapp. Haar reactie is dan meteen: dat is niet eerlijk!
Nicht had een tas met kleding, moesten alle meiden verdelen. Maar toen schoonzus de kleding kwam brengen was dat bij mijn vriend thuis en mijn kids en ik waren er toen niet. Maar zij had alles al uitgezocht en zich toegeëigend. Terwijl ze dondersgoed wist dat het ook voor de andere meiden zou zijn en mijn vriend was daarvan niet op de hoogte (echt zo’n kerel hè 🤦🏼♀️).
Ze gaat eten bij een vriendinnetje en is dan vervolgens tot janken toe boos dat broer en zusje een ijsje gehad hebben die zij graag had gewild. Dit komt omdat ze van heel veel dingen in haar hoofd ideale plaatjes maakt en hele voorstellingen over hoe dingen gaan of moeten gaan en als het dan anders is, is het mis.
We verdelen taken in huis eerlijk maar het is in haar ogen altijd oneerlijk 🤷🏼♀️. Totdat we het met een rooster ‘op papier’ inzichtelijk maakten.
Oké stel hè in situatie 5, ze maakt haar kleine zusje wakker, krijgt ze dan straf of iets? En hoe gaat het dan verder zodat iedereen overstuur raakt van een beetje dwarse puberella?
Wij zouden erom lachen en opmerkingen maken zoals SjaanRoeispaan als voorbeeld geeft. Lekker overdrijven: “Oooo een héle pot meer? Neeee! Je zult wel moe zijn, nou kom maar hoor prinses, ga maar snel zitten maak ik thee voor je want jee wat zul jij moe zijn!”
Doen jullie wel eens een bordspel of computerspel zodat ze kan oefenen met tegen haar verlies kunnen?
Wat voor vergelijkingen met jou en je man? Die snap ik niet helemaal. Doet hij anders tegen haar dan jij?
April2021 schreef op 03-03-2022 om 21:36:
Klinkt allemaal niet zo ernstig. Kinderen zeuren nou eenmaal als ze de afwas moeten doen of langer op willen blijven. Niks raars aan.
Vind het zorgwekkender dat de oudste huilt en je 10x bedankt als ze iets krijgt.
En waarom moeten ze meteen aangekleed zijn in het weekend? Het is weekend. Laat ze lekker.
Je hele bericht komt heel dwingend op me over. Laat het wat meer los.
Ja, ik denk ook dat oudste meer zorg en aandacht nodig heeft dan jongste. Of je moet willen dat die zo gauw ze kan het huis uit gaat. Waarschijnlijk samen met die oudste stiefzus, want 15 jaar en nog om 20.30 naar bed? (maar goed, dat is jouw probleem niet, dochter van 12 wel). Besteed daar zeker extra aandacht aan als 10jarige naar bed is
wolkewitje schreef op 03-03-2022 om 23:35:
[..]
TO is Belg.
Dat zal best. Maar alsnog vind ik het heel vreemd, eerst aankleden, en " weten" dat andere dochter grote boodschap zit te doen. En vreemde voorbeelden. Dat je zo let op wat iemand zegt ook.
irmama schreef op 04-03-2022 om 07:17:
[..]
Dat zal best. Maar alsnog vind ik het heel vreemd, eerst aankleden, en " weten" dat andere dochter grote boodschap zit te doen. En vreemde voorbeelden. Dat je zo let op wat iemand zegt ook.
Snap je zelf niet dat je ook kunt negeren ipv denken en zeggen dat het niet echt is? Ik heb al 20 jaar ervaring met trollen maar nog nooit met zo'n lange tekst. En dat je vlaams niet herkent vind ik vreemd.
