bezoek aan opa/oma verplichten?
Schoonouders wonen op 2 uur rij afstand; meestal komen ze bij ons (vinden ze fijner/leuker); maar als ze jarig zijn gaan wij natuurlijk die kant op. Alleen, de pubers hebben daar echt geen trek meer in. Het kost ze een dag van hun weekend zoals ze dat zeggen. En eerlijk? Ik snap het. Het zijn ook geen opa en oma waar ze een warme band mee hebben; opa en oma hebben nooit iets met ze gedaan; waren altijd gewoon op visite en als wij daar waren toen ze klein waren kwamen ze ook hun stoel niet uit; dus nooit een spelletje, of naar de kinderboerderij, of meespelen met de lego of iets dergelijks.
Dit even ter achtergrond info. Tot nu toe gaan ze wel mee, denk dat we max 3x per jaar daar heen gaan en ze hebben ook nooit gevraagd of ze thuis mochten blijven; denk dat ze ook wel voelen dat je naar een verjaardag van opa/oma gewoon mee gaat, maar is dat zo? tot op welke leeftijd kan ik dat van ze verlangen? Ze zijn 14 en 16. Ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken. Tuurlijk, het is maar een paar keer per jaar, maar ik snap best dat je na een hele schoolweek, huiswerk, bijbaantje etc gewoon geen zin hebt in 4 uur in de auto + 4 uur minimaal op bezoek waar je niks aan hebt (en opa en oma eigenlijk ook niet , want die bemoeien zicht verder niet met die kinderen, vragen niets aan ze etc)
Naar de andere opa en oma gaan ze nog steeds graag mee en vragen ook zelf wanneer we weer gaan, maar daar hebben ze een hele andere band mee; die opa en oma hebben altijd veel met ze gedaan, aandacht gegeven, spelletjes gedaan, dagjes uit etc.
Kikki39 schreef op 22-01-2023 om 18:07:
zou hij het drankje niet vergeten kunnen zijn?
Daarbij vraag ik me wel af, waar moeten opa en oma het nog meer over hebben als over school? Ik denk dat dat best lastig is hoor.
Voor sommige mensen niet. Wij hebben oudere kennissen en die weten gewoon gesprekken met de kinderen te voeren zonder het over school te hebben. Een touwtje en een stokje mee en dan gingen ze daar trucjes mee doen.
De ene opa daarentegen vroeg ze nooit persoonlijk iets, maar altijd 1 vraag via mijn man (of ze al vakantie hadden), en de oma die daarbij hoorde stelde dan iedere keer weer de vraag in welke klas ze zaten en op welke school en dan ging opa oma afsnauwen omdat hij zeker wist dat gymnasium vroeger nog niet bestond.
Dus sommige mensen kunnen het niet en andere mensen kunnen het wel....
@Grasspriet1980:
Afgaande op je bericht om 16u38 zou ik zeggen dat het goed is dat je ogen zijn opengegaan en wens ik je veel succes.
Met je laatste bericht nu geef je aan dat jij het bent die dit contact in stand probeert te houden, misschien is het dan beter om eens te luisteren naar je man. Welke toegevoegde waarde hebben deze mensen nog op jullie leven, welk effect heeft dit contact op je man.
Misschien een vergelijkbare situatie maar met andere redenen. Wij hebben het contact met mijn moeder eerst beperkt door het aantal uren in te korten (geen familiebezoek meer van zes uur, maar wel van drie uur), toen ook dit veel vroeg zijn we overgegaan op afspreken op een andere locatie waarbij de tijd nog verder werd teruggedrongen, en ondertussen heb ik totaal geen contact meer met haar.
Je openingsbericht ging uit vanuit een vraag naar je kinderen toe, maar misschien moet je eerst eens ernstig met je man praten; hij kent hen het beste en misschien is het wel terecht dat hij jullie kinderen niet wil blootstellen aan hen.
Marty1984 schreef op 22-01-2023 om 17:50:
[..]
Dit topic is natuurlijk ook geschreven vanuit de ogen van een schoondochter
.
Dat is over 't algemeen nog net iets anders dan als iemand het over zijn eigen ouders heeft.
Wie weet heeft man bijvoorbeeld ook wel ergernissen over zijn schoonouders. Alleen horen we die hier niet.
Ik heb altijd leuke betrokken schoonouders gehad. Mijn vader spant waarschijnlijk de kroon bij iedereen. Hij was vandaag ook niet op de verjaardag van mijn dochter. Wel uitgenodigd, maar ja Ajax hè. De man is niet in staat tot een wederkerig gesprek. Mijn jongste heeft het wel geprobeerd hoor, dan vertelde ze dat ze op schoolreis ging of zo. Hoe makkelijk is dan een wedervraag, maar nee, dan begon opa direct over hoe het bij hem op school was. En later toen hij ging werken in zijn Belangrijke Baan (doodnormale baan overigens). Ik heb hem laatst een rouwkaart gestuurd omdat mijn schoonmoeder was overleden. Paar dagen later gebeld of hij hem had gekregen. Dat was het geval, maar omdat hij haar maar een paar keer had ontmoet, had hij er verder niets mee gedaan. Ook tijdens dat gesprek geen woord van medeleven of een simpel ‘gecondoleerd’. Het gesprek ging al snel weer over de spataderen van zijn vrouw.
hier Gaat bv het gesprek zo; hoe was het deze week op school? Ja, prima. Engels was leuk en we hebben veel nieuwe woorden geleerd. Oh en hoe is het met Vera, zie je haar nog vaak? Ja, ik heb woensdag nog met haar gespeeld. En hoe is het bij de supermarkt, heb je er deze week nog veel gewerkt? Ja, 2 keer en was wel zwaar, ik moet veel tillen. Je vindt het wel leuk? Ja, heel erg leuk, alleen verdien ik wel weinig. Nou zo ben je 5 minuten op weg, maar dan houdt het wel een keertje op. Ik denk dat de kinderen het ook niet altijd even leuk vinden al die vragen. En dan gaan we weer meer een gesprek voeren met de volwassenen en soms praat kind mee.
Maar ik lees wel dat het bij je schoonouders echt niet fijn is en dan is het wel weer een heel ander verhaal, lastig. Dat je er zelf dan nog zin in hebt zeg!
Miepjecody schreef op 22-01-2023 om 18:40:
[..]
Miss lees ik het verkeerd hoor, maar moeten opa en oma onthouden welke klas, hoe de vriendjes heten, en dat er niet elk jaar een andere leerkracht is???
Bij het enorme aantal van 3 of 4 kleinkinderen wel lijkt me. Dat heet belangstelling tonen. Als het er 20 worden zoals in grote gezinnen vroeger niet ongebruikelijk dan is het een ander verhaal idd.
Ysenda schreef op 22-01-2023 om 18:50:
[..]
Bij het enorme aantal van 3 of 4 kleinkinderen wel lijkt me. Dat heet belangstelling tonen. Als het er 20 worden zoals in grote gezinnen vroeger niet ongebruikelijk dan is het een ander verhaal idd.
Ik ben nog geen oma, maar misschien ben je ermee bekend dat geheugen niet optimaal is? Ik ben 50 en kan ook een aantal dingen niet goed onthouden. Ik vind het echt veel wat er blijkbaar verlangd wordt.
Miepjecody schreef op 22-01-2023 om 18:56:
[..]
Ik ben nog geen oma, maar misschien ben je ermee bekend dat geheugen niet optimaal is? Ik ben 50 en kan ook een aantal dingen niet goed onthouden. Ik vind het echt veel wat er blijkbaar verlangd wordt.
Ik ken genoeg ouderen die dat soort dingen van mijn kinderen wel kunnen onthouden. Van dezelfde leeftijd of ouder dan mijn schoonouders waren (ver boven de 70). Voor 50 vind ik het ook zeker niet normaal eigenlijk.
Miepjecody schreef op 22-01-2023 om 18:56:
[..]
Ik ben nog geen oma, maar misschien ben je ermee bekend dat geheugen niet optimaal is? Ik ben 50 en kan ook een aantal dingen niet goed onthouden. Ik vind het echt veel wat er blijkbaar verlangd wordt.
Maar op je 50e werk je nog gewoon, daar kun je toch ook niet van alles vergeten?
Het gaat niet om details maar de hobby's van je kleinkinderen vergeet je toch niet. Dat je niet weet dat ze deze week tegen hun angstgegner moeten spelen is niet de vraag, maar dat badminton met een shuttle is en dat ze op hoog niveau spelen is wel iets om te onthouden.
Bel of app tussendoor eens met de puberkleinkinderen dan houd je contact met ze. Dat soort kleine dingen.
Miepjecody schreef op 22-01-2023 om 18:56:
[..]
Ik ben nog geen oma, maar misschien ben je ermee bekend dat geheugen niet optimaal is? Ik ben 50 en kan ook een aantal dingen niet goed onthouden. Ik vind het echt veel wat er blijkbaar verlangd wordt.
Mijn vader is 90, mijn moeder 84 en die weten die dingen nog prima. Natuurlijk heeft niet iedereen dat geluk. Ik vind 50 overigens ontzettend jong om geheugenproblemen te hebben.
MamaE schreef op 22-01-2023 om 17:53:
Een kind negeren en zelfs niks te drinken geven...daar zou ik echt klaar mee zijn.
Zeggen jullie daar zelf niks van?
Kinderen die vragen worden overgeslagen ook als oma ze in eerste instantie "vergeten" was. Been there done that.
Valeria schreef op 22-01-2023 om 19:03:
[..]
Ik ken genoeg ouderen die dat soort dingen van mijn kinderen wel kunnen onthouden. Van dezelfde leeftijd of ouder dan mijn schoonouders waren (ver boven de 70). Voor 50 vind ik het ook zeker niet normaal eigenlijk.
Nou fijn voor je dat je het niet normaal vind hoor.
Beetje begrip voor iemand waar bij hun hersens anders werken zou mooi zijn.
Miepjecody schreef op 22-01-2023 om 18:56:
[..]
Ik ben nog geen oma, maar misschien ben je ermee bekend dat geheugen niet optimaal is? Ik ben 50 en kan ook een aantal dingen niet goed onthouden. Ik vind het echt veel wat er blijkbaar verlangd wordt.
Tuurlijk onthoud de ene persoon meer dan de ander, dat is niet erg. Je merkt gauw genoeg of het onmacht is zoals bv niet kunnen onthouden of desinteresse. Maar als je maar een paar kleinkinderen hebt kun je wel proberen je te verdiepen. Alleen maar 5 minuten vragen naar school of baantje is wel erg weinig vind ik persoonlijk. Al snap ik dat als je tig kleinkinderen hebt.
Hier geen opa's en oma's meer, maar wel een oudoom en oudtante die soort van opa en oma zijn voor onze kinderen. Zoon heeft gisteren uitgebreid met ze zitten praten over zijn Harry Potter lego en dochter over de serie Stranger Things. Oom en tante hebben de boeken gelezen en de serie gekeken juist om mee te kunnen praten met de jongsten, zoon heeft leren dammen omdat oom N dat zo leuk vindt. Interesse gaat 2 kanten op en dan heb je ook wat bij te kletsen als je elkaar weer ziet.
De oudsten zijn de deur uit en gaan ook niet altijd mee maar sturen bv geregeld berichtjes en dat vinden oom en tante ook erg leuk ( ze zijn ruim 80).
Ysenda schreef op 22-01-2023 om 19:06:
[..]
Maar op je 50e werk je nog gewoon, daar kun je toch ook niet van alles vergeten?
Het gaat niet om details maar de hobby's van je kleinkinderen vergeet je toch niet. Dat je niet weet dat ze deze week tegen hun angstgegner moeten spelen is niet de vraag, maar dat badminton met een shuttle is en dat ze op hoog niveau spelen is wel iets om te onthouden.
Bel of app tussendoor eens met de puberkleinkinderen dan houd je contact met ze. Dat soort kleine dingen.
Het ging niet over de hobby, maar over de klas. En dat ze niet elk jaar dezelfde leerkracht hadden en hoe hun vriendjes heten.
AlisonH schreef op 22-01-2023 om 19:12:
[..]
Mijn vader is 90, mijn moeder 84 en die weten die dingen nog prima. Natuurlijk heeft niet iedereen dat geluk. Ik vind 50 overigens ontzettend jong om geheugenproblemen te hebben.
Nou onthouden mijn collega's van 24 en 30 ook niet alles gelukkig.
ik vergeet ook veel hoor. Schrijf echt in mijn agenda dingen op, bv man van mijn collega moet morgen naar ziekenhuis, spannend onderzoek. Dat heb ik opgeschreven zodat ik dinsdag kan vragen hoe het was . En van iemand van 80 vind ik het al helemaal niet vreemd als ze dingen vergeten. Maar je weet echt wel hoe iemand in elkaar steekt.
