bezoek aan opa/oma verplichten?
Schoonouders wonen op 2 uur rij afstand; meestal komen ze bij ons (vinden ze fijner/leuker); maar als ze jarig zijn gaan wij natuurlijk die kant op. Alleen, de pubers hebben daar echt geen trek meer in. Het kost ze een dag van hun weekend zoals ze dat zeggen. En eerlijk? Ik snap het. Het zijn ook geen opa en oma waar ze een warme band mee hebben; opa en oma hebben nooit iets met ze gedaan; waren altijd gewoon op visite en als wij daar waren toen ze klein waren kwamen ze ook hun stoel niet uit; dus nooit een spelletje, of naar de kinderboerderij, of meespelen met de lego of iets dergelijks.
Dit even ter achtergrond info. Tot nu toe gaan ze wel mee, denk dat we max 3x per jaar daar heen gaan en ze hebben ook nooit gevraagd of ze thuis mochten blijven; denk dat ze ook wel voelen dat je naar een verjaardag van opa/oma gewoon mee gaat, maar is dat zo? tot op welke leeftijd kan ik dat van ze verlangen? Ze zijn 14 en 16. Ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken. Tuurlijk, het is maar een paar keer per jaar, maar ik snap best dat je na een hele schoolweek, huiswerk, bijbaantje etc gewoon geen zin hebt in 4 uur in de auto + 4 uur minimaal op bezoek waar je niks aan hebt (en opa en oma eigenlijk ook niet , want die bemoeien zicht verder niet met die kinderen, vragen niets aan ze etc)
Naar de andere opa en oma gaan ze nog steeds graag mee en vragen ook zelf wanneer we weer gaan, maar daar hebben ze een hele andere band mee; die opa en oma hebben altijd veel met ze gedaan, aandacht gegeven, spelletjes gedaan, dagjes uit etc.
Valdemar schreef op 21-01-2023 om 11:43:
[..]
Met er een uitstapje van de maken zou je mij als puber nog meer verveeld hebben. Daarnaast geeft To aan dat de grootouders om de 4 à 6 weken bij hen op visite komen, dat lijkt me meer dan genoeg contact.
Met het vetgedrukte ben ik het trouwens grondig oneens. Als je naar hun bezette uren kijkt (school, huiswerk, sport, bijbaantje), denk ik dat er redelijk wat pubers rondlopen die meer uren draaien dan hun ouders; natuurlijk dragen ze minder verantwoordelijkheid en voelt het allemaal wat vrijer aan, maar zeker als ze ook wat meedraaien in het huishouden zullen er genoeg zijn die meer bezet zijn dan hun ouders. Denk dan ook dat je op die leeftijd niet meer voor hen moet gaan bepalen wat ze in hun vrije tijd doen.
Dat zegt ze toch: er komt geen tijd waarin ze het minder druk hebben.
Hier gingen ze wel altijd mee, zonder dwang overigens, al was het aar op hoogtijdagen en natuurlijk werd er ook wel eens een wildcard gebruikt.
Als grootouders echt vreselijk zijn ( En ja die zijn er, al zijn die dat op dit forum al snel, met name schoonouders; zelfs na overlijden nog): de natuur lost het een keer op🤷♀️
Max88 schreef op 21-01-2023 om 12:30:
[..]
Dat zegt ze toch: er komt geen tijd waarin ze het minder druk hebben.
Hier gingen ze wel altijd mee, zonder dwang overigens, al was het aar op hoogtijdagen en natuurlijk werd er ook wel eens een wildcard gebruikt.
Als grootouders echt vreselijk zijn ( En ja die zijn er, al zijn die dat op dit forum al snel, met name schoonouders; zelfs na overlijden nog): de natuur lost het een keer op🤷♀️
Euhm, lees ik zo verkeerd?
Er komt geen tijd -> nooit "waarin ze het minder druk hebben".
grasspriet1980 schreef op 21-01-2023 om 12:18:
Ik snap ook de reacties die zeggen: soms doe je iets voor een ander en het is maar een paar keer per jaar. Dat is natuurlijk zo, maar opa en oma zijn hier ook elke 4-6 weken (eerder elke 4 weken), van zeg 11 tot 17 uur op een weekenddag. Dat begint echt als een aanslag op ons prive leven te voelen. Pubers moeten van ons dan toch gezamenlijk lunchen en rond 15 uur even samen wat lekkers eten; dus echt vrij vrij zijn ze dan ook niet. Misschien moeten we daar uberhaupt al eens mee stoppen; dat ze gewoon hun ding mogen doen als opa en oma komen; dus niet thuis hoeven te zijn. Het voelt nu dus niet als: het is maar een keer per jaar;eigenlijk is het elke maand wel een dag.
Een aanslag op je privé leven schrijf je. Ik zou vooral die dagen inkorten en/of minderen en daarnaast wel de kinderen 2 x per jaar meenemen naar opa en oma.
grasspriet1980 schreef op 21-01-2023 om 10:34:
Helder! Jullie zijn eensgezind. Maar vinden jullie dat niet erg 'zielig' voor opa en oma als de kleinkinderen niet meer komen? Ik ben altijd bezig met wat een ander daar dan van vindt, maar misschien moet ik daar eens mee stoppen.
En wij hebben ook geen zin hoor; man loopt ook al te klagen
Als deze opa en oma weinig interesse tonen in de kleinkinderen is het zeker niet zielig. Ze hebben het daar zelf naar gemaakt, je oogst wat je zaait dat idee.
Bakblik schreef op 21-01-2023 om 11:41:
[..]
Ja dus. Mijn schoonmoeder vertelt met trots dat ze met Kees en Tineke gewoon naar de verjaardag van haar moeder ging. Op de fiets helemaal naar Xdorp, dan hield ik ze gewoon thuis, wat missen ze nou zo'n enkel dagje in het jaar!
Dat zij de kleinkinderen te weinig zien is mijn schuld, ik vindt het al jaren onnodig om ze thuis te houden voor allerlei dingen die opa en oma nodig vinden.
Toen opa en oma nog fit en goed mobiel waren heb ik weleens geopperd: Maak dat je om 15 00 uur hier bent dan halen we de kleinkinderen uit school, drinken we een kop koffie, kunnen jullie een spelletje met ze doen en dan weer naar huis. Zie je ze even en kunnen de kinderen ook gewoon op tijd trainen en zo. Nee dat was niet hun taak. Ik moest vaker langsgaan daar, dat is zoals het al generaties lang hoort te gaan! Dat (klein)kinderen nu meer verplichtingen hebben dan zij vroeger dat zien ze niet.
Ik hoor mijn vader praten Bakblik.
Omdat wij mijn hele jeugd lang IEDERE zondag bij oma op bezoek gingen (die een kwartiertje bij ons vandaan woonden) verwachtte hij min of meer onuitgesproken hetzelfde van ons. Al het initiatief tot contact en bezoek hoorde (als kinderen) van ons te komen, en de lat lag qua frequentie daar waar ie al generaties lag.
Overigens hadden wij destijds bij oma best heerlijke dagen (grote tuin, spannende schuur, schaatsen op het kanaal, kippen, de wereld aan spelletjes en oude kinderboeken, neefjes en nichtjes die ook kwamen, heerlijke gehaktballen met de beste jus van de wereld, en 2 uur doorgekookte 'oma boontjes')
Als wij bij mn vader en zn 2e vrouw op bezoek gingen zaten we met 3 peuters en kleuters in een design interieur inclusief hoogpolig tapijt, waar de kinderen helemaal NIETS konden doen en ik doodsangsten uitstond als ze met plakhandjes en glazen ranja op de op crème witte stoffen bank zaten.. En idd. de interesse stopte na 'hoe gaat het op school'..
Nog geen kleinkinderen hier, wel uitwonende/studerende kroost. Ik sta er wel bij stil dat ik het bewust anders wil doen dan mijn vader. En liever zoals het bij mijn schoonouders ging. We waren altijd welkom. Als we er waren was er belangstelling en interesse. En daarom gingen we ook graag. Maar zeker niet wekelijks. En ook niet in een vast stramien.
(hier jaarlijks in ieder geval 2 momenten waarop (schoon)oma alle kleinkinderen gezamenlijk ziet. Mt kerst, en tijdens ons jaarlijkse familieweekend. En dat vindt iedereen fijn. Met familie de over het hele land verspreid woont (van hoge noorden tot aan zeeuws vlaanderen) is dat een prima oplossing om ook voor de pubers en jongvolwassenen op een leuk manier contact te houden. ook met oma.
Het gaat natuurlijk ook om de frequentie. Elke maand of zelfs elke week een hele dag vrijhouden voor mensen waar je niks mee hebt vraagt veel. Daar zou ik ook voor passen. Niet in de laatste plaats voor mezelf. Soms doe je iets voor een ander, soms mag je ook iets anders prioriteit geven. Met soms bedoelde ik meer bijvoorbeeld verjaardagen en huwelijksjubilea. Niet elke maand een hele dag op de bank zitten met ruziënde en klagende oude mensen.
Mijn ouders klagen regelmatig dat ze ons te weinig zien omdat we zo dichtbij wonen.
Bij mijn schoonouders die verder weg wonen, gaan we minder vaak, maar dan wel een hele dag. Het zijn wel leuke mensen trouwens, dat scheelt. Maar als dochter iets te doen heeft, gaan we niet/een andere keer. Als ze ouder wordt en ook alleen thuis kan blijven, wordt dat misschien anders.
Zoals Guido Weijers het in zijn oudejaarsconference zei: 'maak van jouw verwachting niet mijn verplichting'.
Je kinderen thuishouden voor een verjaardag van opa/oma en daar nog trots op zijn ook...dan heb je het echt te hoog in de bol. Regels zijn er voor mensen. Zo ook de leerplicht. Vooral voor dit soort mensen. Ik kan daar echt met mijn verstand niet bij.
Ik snap ook niet waarom je, als je weet dat de kleinkinderen alles lusten behalve spruitjes, dan toch spruitjes gaat koken als die komen. Of dat je ze verplicht om karnemelk te drinken. Dat is ook gewoon moeilijk doen om het moeilijk doen in mijn ogen.
Mijn opa's en oma's en ook mijn ouders vonden school ook altijd heel belangrijk. Misschien wel het belangrijkste in het leven. De rest was bijzaak. Nu snap ik best dat je met sport of muziek doorgaans niet je brood gaat verdienen, maar het is wel een interesse van je kleinkind.
grasspriet1980 schreef op 21-01-2023 om 10:34:
Helder! Jullie zijn eensgezind. Maar vinden jullie dat niet erg 'zielig' voor opa en oma als de kleinkinderen niet meer komen? Ik ben altijd bezig met wat een ander daar dan van vindt, maar misschien moet ik daar eens mee stoppen.
Ik vond zelf “The Noble Art of not Giving a Fuck” wel heel leerzaam op dat vlak! Kan het je aanraden.
AlisonH schreef op 21-01-2023 om 11:36:
[..]
Als opa en oma zich enigszins plezierig gedroegen, maar vanwege leeftijd of karakter niet zo aansloten bij de kinderen, zou ik het hier wel mee eens zijn. Maar ik lees andere dingen in het laatste bericht van TO: ruzies, opa en oma die op elkaar vitten, oma die eten kookt waarvan ze weet dat de pubers het niet lusten, commentaar en kritiek op alles…. Dan zou dus alle moeite van de pubers komen. Kinderen moeten leren dat niet alles draait om wat zij willen en leuk vinden. Maar dit is wel het andere uiterste.
Als je kinderen wilt leren om ook om anderen te denken, moet je dat voorleven. Door ze te dwingen om mee te gaan leer je ze alleen dat wie de macht heeft, bepaalt wat anderen doen.
Geef ze de keuze, prijs ze voorzichtig als ze een aardige keuze maken, maar afdwingen heeft geen enkele zin.
“Ja jongens, ik heb ook geen zin, maar ik offer liever jullie tijd op dan het conflict met mijn moeder aan te gaan. Want ik wil wel een goede dochter zijn, en op jullie kosten is dat lekker makkelijk”.
dubbel geplaatst. sorry.
Ik ben een oma.
Ik heb zware lichamelijke beperkingen en kan dus niet zomaar met de kleinkinderen naar een pretpark, naar een kinderboerderij, naar een binnenspeeltuin enz.
Toch komen ze allemaal heel graag bij mij; minstens om de 2 weken.
Ze vervelen zich hier nooit.
Mijn tuin grenst aan een grote speeltuin en daar kunnen mijn kleinkinderen zich uitleven terwijl ik ze door mijn raam in't oog kan houden. Verder heb ik een slaapkamer ingericht als 'speelkamer'.
Zowel voor de kleinsten als voor de pubers.
Voor elk wat wils:
Poppen, playmobile, legpuzzels, racebaan, Play-doh, Polly Pocket, barbies, auto's , K'nexx enz.
Voor de pubers ook een laptop en een playstation.
Maar ik kan ook ontzettend genieten om met de kleintjes koekjes te bakken of cupcakes.
Ik ben niet van de verplichtingen, daar heb ik hier al vaker over geschreven. En mijn kinderen verplicht ik ook niet tot dergelijke bezoekjes. Ja toen ze nog klein waren, maar logisch want dan hadden ze nog lang niet de leeftijd om thuis te kunnen blijven. Maar toen ze allemaal puber waren, zelf beslissen. Daarbij hadden ze het ook vaak te druk met vrienden, bijbaan, school, hobby's. Is toch normaal.
Iemand zei : Pubers moeten leren dat niet de hele wereld om hen draait, en daar ben ik het wel een beetje mee eens, maar de wereld draait ook niet alleen om de volwassenen die van alles willen en kinderen moeten maar mee omdat het zo heurt?
Ik vind dat gewoon een slecht plan. Als de kinderen het fijn en gezellig vinden, vragen ze vanzelf wanneer gaan we weer 's?
Niet meer mee . En thuis even gedag laten zeggen en laten gaan .
Ook hier zijn we 2 uur onderweg naar de grootouders. Onze kinderen wilden meestal wel mee. Wij combineren de bezoeken aan mijn ouders en schoonmoeder vaak, dus dan hadden we het in één keer gehad 
De kinderen gaan inmiddels ook wel eens zelf langs. Waarbij ze (terecht) een voorkeur hebben voor mijn schoonmoeder.
In jullie geval zou ik bij gewone bezoekjes vragen of ze mee willen. En bij een verjaardag zou ik iets meer aansturen.
Als wij naast bezoek aan mijn ouders en schoonmoeder ook nog bij vrienden langs willen, valt er voor de kinderen meestal niks te kiezen. Dan gaan ze niet mee.
Valdemar schreef op 21-01-2023 om 12:33:
[..]
Euhm, lees ik zo verkeerd?
Er komt geen tijd -> nooit "waarin ze het minder druk hebben".
Min + min =plus, zo las ik het: als in: het wordt alleen maar drukker, er komt geen periode dat ze het rustiger krijgen, alleen drukker. Maar misschien kan ze het zelf toelichten 😄
Max88 schreef op 21-01-2023 om 15:14:
[..]
Min + min =plus, zo las ik het: als in: het wordt alleen maar drukker, er komt geen periode dat ze het rustiger krijgen, alleen drukker. Maar misschien kan ze het zelf toelichten 😄
Als je het zelf zo leest begrijp ik je eerdere reactie niet, want volgens mij hebben sommige jongeren het drukker dan hun ouders, wat niet overeenkomt met haar uiting dat het leven alleen maar drukker wordt als je ouder wordt.
Zitten we hier nu in een semantisch spel?
