Advies gevraagd vriendinnen ruzie en ouders
Dochter van 16 is al zeker 13 jaar bevriend met vriendin. Vriendin is altijd al jaloers geweest op dochter. Omdat dochter te goed is heeft ze heel veel gepikt van vriendin. Door haar jaloerse gedrag probeert ze mijn dochter te kleineren. Dochter ziet er leuk uit , is heel lief, veel vriendinnen en vriendin had nooit vriendinnen omdat iedereen haar al snel doorhad, ze is zelf super onzeker, vandaar dat ze een ander naar beneden probeert te halen en altijd de aandacht op haar wilt hebben. Nu hebben ze een vriendengroepje met jongens en als dochter maar iets van aandacht kreeg was ze jaloers. Een jongen vond dochter leuk, maar dochter wilde niet. Nu heeft ze die jongen zo ver gekregen om dochter belachelijk te maken. Nu is er vorige week iets gebeurt en heeft dochter er genoeg van en is er klaar mee. Dochter heeft het aangegeven in gesprek en later op whatsapp, vriendin reageert niet meer. Nu wil dochter eigenlijk niet bij dat vriendengroepje weg, maar ze wil niet meer met vriendin omgaan en zegt dat ze het niet fijn vindt om niks tegen elkaar daar te zeggen, maar de vriendschap hoeft voor haar niet meer. Ik zit er zelf wel mee, en weet niet wat ik haar moet adviseren. Want hoe ga je dan nog om met dat groepje en ook heel raar vriendin niet meer reageert. Ik heb wel gezegd het haar zet is (vriendin).
Nu is er nog een probleem, want haar ouders zijn onze vrienden. Ik heb altijd al het idee dat dochter zeer negatief is weggezet bij vriendin's ouders, terwijl dochter juist net veel te goed is geweest. Maar vriendin verdraaid de verhalen. Ik ben al langer bang, want merk dat moeder vriendin iets tegen mijn dochter heeft. Ik ben best wel kwaad ook op wat er vorige week is gebeurd, mijn dochter is echt belachelijk gemaakt, dat doe je niet als vriendin. Maar goed, nu hebben we donderdag een verjaardag bij hun. Dochter gaat niet mee door het gedoe. Maar wat moet ik zelf ermee? Moet ik er wel iets mee, als ouders hebben wij er eigenlijk niets mee te maken? Maar het zit me allemaal niet lekker, ook omdat ik het oneerlijk vind dat ze denk ik alle verhalen niet weten hoe het echt zit. Graag advies.
Kleinduimpje schreef op 05-10-2022 om 10:26:
het is te lastig om het hele verhaal hier neer te zetten, dus kan ook niet alles goed uitleggen, daarbij ben ik ook niet goed in verwoorden. Het komt ook dat ouders dingen tegen mij gezegd hebben. Maar goed, het hele verhaal is dat ik het niet normaal vind hoe de omgang gaat en ik heb dat verder ook met niemand op deze manier ooit gehad. Het gaat niet alleen om de 2 meiden,wel de hoofdoorzaak, maar er komt nog veel meer bij kijken.
Die omgang is verder toch niet verplicht?
daarbij is het topic uit de hand gelopen, wat helemaal niet de bedoeling is. Het was voor mij na bladzijde 2 al duidelijk dat ik gewoon ga en verder niks zeg en dat dochter zelf moet weten wat ze doet, daar ging het mij om. Maar doordat dochter werd aangevallen ben ik daar weer tegenin gegaan, ik weet het verhaal er zijn er meerdere thuis met mij eens, zij kennen het hele verhaal en zelfs vriendin is het eigenlijk met mij eens, dus ja.
Ik laat het ze uitzoeken en probeer de vriendschap zelf te behouden.
’Maar wat hier gebeurd is dat zij denkt dat die anderen boos zijn. Dat zullen die anderen (in jouw redenering) dan ook weten. En zo is iedereen boos op elkaar over iets waar ze zich aan het begin al niet mee hadden moeten bemoeien. Kun je dat echt niet loslaten dan houd je de eer aan jezelf en ga je niet naar het feestje. Zijn de mensen waardevol voor je en ben je volwassen, dan bel je vanavond met de vráag of het klopt dat ze boos zijn.’
Hier ben ik het ook mee eens. Je moet zelf kiezen wat jou het beste lijkt. Ik weet van mezelf dat ik een mijder ben. Ik vermijdt het liefst onrust. Maar als je er recht mee wordt geconfronteerd is het wel handig vast een paar dingen zonder gevoel te formuleren. Dus als die ouders zeggen we zijn boos of ons kind is teleurgesteld wat je dan beperkt kunt beantwoorden. Vooral benoemen dat je het vanuit hun begrijpt. Maar dat er ook een andere zijde zit aan het verhaal vanuit jouw dochter. Die kan niet meer tegen haar jaloezie. En dat akkefietje zou ik achterwege laten te benoemen.
En dat doe je dan om de vriendschap tussen jullie er niet onder te laten lijden.
Doet me trouwens denken aan een nicht van mij. Die pestte mij altijd als we met veel kleinkinderen waren. Waren we daar een keer op bezoek deed ze toch een potje poeslief tegen mij. Want alleen zij was thuis en alleen ik was mee naar die oom en tante. Ik heb mijn ouders wel eens gezegd wat voor kreng het was. Mijn brussen wisten het ook wel. Niemand deed wat. Ouders hielden zich meestal afzijdig. Daarom vind ik het misschien nu wel nodig op te komen waar dat nodig is. Maar de les is dat ik meestal weinig bereik. En ze mij gelukkig heel veel vertellen zodat ik ze thuis weer kan zeggen, niets van aantrekken. Probeer afstand te nemen en het ligt niet aan jou. Als ouders kun je beetje sturen maar niet het voor ze oplossen. En dan maar een smoesje als je op dat moment hoog in je emotie zit. Kind is niet lekker, had al wat anders te doen etc.
nee, niet verplicht. Maar het zou toch fijn zijn dat het wel een leuke vriendschap zou zijn omdat het ook vaker wel gewoon leuk is. Ze hebben samen ook heel veel lol. Als je dan gewoon die jaloezie opzij kan zetten is er weinig meer aan de hand. En dat er een keertje iets zou zijn dat kan natuurlijk gebeuren.
maar eppos, dan heb je zelf waarschijnlijk ook iets gedaan waardoor nichtje zo tegen je ging doen? Of toch niet?
Kleinduimpje schreef op 05-10-2022 om 10:31:
daarbij is het topic uit de hand gelopen, wat helemaal niet de bedoeling is. Het was voor mij na bladzijde 2 al duidelijk dat ik gewoon ga en verder niks zeg en dat dochter zelf moet weten wat ze doet, daar ging het mij om. Maar doordat dochter werd aangevallen ben ik daar weer tegenin gegaan, ik weet het verhaal er zijn er meerdere thuis met mij eens, zij kennen het hele verhaal en zelfs vriendin is het eigenlijk met mij eens, dus ja.
Ik laat het ze uitzoeken en probeer de vriendschap zelf te behouden.
Dochter werd niet aangevallen. Er werden opmerkingen gemaakt over jouw zwart-witte beschrijving van dochter (fantastisch) en vriendin (vreselijk).
Kleinduimpje schreef op 05-10-2022 om 10:33:
nee, niet verplicht. Maar het zou toch fijn zijn dat het wel een leuke vriendschap zou zijn omdat het ook vaker wel gewoon leuk is. Ze hebben samen ook heel veel lol. Als je dan gewoon die jaloezie opzij kan zetten is er weinig meer aan de hand. En dat er een keertje iets zou zijn dat kan natuurlijk gebeuren.
Maar dat is het blijkbaar niet. Je kunt dat meisje niet veranderen, je dochter kan er wel voor kiezen om de vriendschap wat lager te zetten.
Kleinduimpje schreef op 05-10-2022 om 10:31:
daarbij is het topic uit de hand gelopen, wat helemaal niet de bedoeling is. Het was voor mij na bladzijde 2 al duidelijk dat ik gewoon ga en verder niks zeg en dat dochter zelf moet weten wat ze doet, daar ging het mij om. Maar doordat dochter werd aangevallen ben ik daar weer tegenin gegaan, ik weet het verhaal er zijn er meerdere thuis met mij eens, zij kennen het hele verhaal en zelfs vriendin is het eigenlijk met mij eens, dus ja.
Ik laat het ze uitzoeken en probeer de vriendschap zelf te behouden.
Dus deze vriendin houdt jullie hele gezin bezig?
ja veel wel ja. Maar ik bedoel ook vriendinnen die afgehaakt zijn die tegen dochter zeggen waarom ga je met haar om.
en nogmaals dat is dochters eigen schuld.
Kleinduimpje schreef op 05-10-2022 om 10:51:
ja veel wel ja. Maar ik bedoel ook vriendinnen die afgehaakt zijn die tegen dochter zeggen waarom ga je met haar om.
Dochter heeft dus eigenlijk helemaal niet zo’n leuke vriendinnen?
Kleinduimpje schreef op 05-10-2022 om 10:31:
daarbij is het topic uit de hand gelopen, wat helemaal niet de bedoeling is. Het was voor mij na bladzijde 2 al duidelijk dat ik gewoon ga en verder niks zeg en dat dochter zelf moet weten wat ze doet, daar ging het mij om. Maar doordat dochter werd aangevallen ben ik daar weer tegenin gegaan, ik weet het verhaal er zijn er meerdere thuis met mij eens, zij kennen het hele verhaal en zelfs vriendin is het eigenlijk met mij eens, dus ja.
Ik laat het ze uitzoeken en probeer de vriendschap zelf te behouden.
Valt mee hoor KD daar is het een forum voor. Je vraagt advies.
Je dochter vind waarschijnlijk zelf ook lastig. Als ouder van haar pik je dat op.
Mijn dochter kwam soms dagelijks binnen. Ze hield haar emoties op en dan als de deur dichtviel kwam eruit wat voor dingen buurkinderen allemaal irritant doen. Ik zei dan, lieverd is ook stom. Maar leuk voor ze. Ja nou kan ik niet rustig buiten spelen en hun wel. Ik zei dan ja maar hun ouders vinden dat en ik ga hun niet zeggen haal jij nu even jouw kinderen naar binnen, want ze irriteren de mijne. Dan krijg ik misschien wel klappen. Dat heb ik er niet voor over. Laat ze lekker en ga jij buiten spelen als zij er niet zijn. En ik benoemde vooral wat ik zo knap van mijn kind vond. Dat ze gewoon netjes bleef en hier binnen zichzelf liet gaan.
Heel eerlijk denk ik ook een hoop, heb ook de nodige stappen gezet t a v de ouders. Mede omdat je weet, dat hun het grootste probleem zijn. En ik ook eerlijk vertel dat de kinderen er niet zoveel aan kunnen doen omdat ze dat voorbeeld krijgen. Maargoed dit is dan ook echt een verhaal dat je ze graag ziet verhuizen.
En verdere akkefietjes leg ik ze vaak uit, dat ze in hun verdere leven ook nog hoop vervelende mensen tegen komen. En dan benoem ik voorbeelden van mezelf. Een situatie waarin ik dacht wat een lul, maar vriendelijk bleef lachen. Of wel een beetje verontwaardigd ben en toch aardig blijf en waarom ik dat doe. Zodat het daarbij blijft en ik geen zin heb aandacht aan iets te verbruiken terwijl ik het aan zoveel leuke andere dingen kan besteden.
ik snap je eppos. Maar dat van wat een leuk mag je niet zeggen, dan ben je zelf ook een vervelend iemand volgend andere hier
Die vriendin is dus ontzettend onzeker en/of sociaal onhandig. Zulke mensen hebben iemand nodig die ze een lift geeft zodat ze ook met een groepje mee kunnen doen. Veel groepjes hebben wel iemand die er nèt niet bij hoort, maar die ze ook niet laten vallen.
Wie graag bij een vriendengroep hoort maar door die groep wordt gezien als 'een goede kennis', mist voortdurend dingen die tussen de anderen worden besproken en afgesproken. Dat voelt dan als een vorm van buitensluiten die iemand alleen maar onzekerder maakt.
Als dit gebeurt kan je, zoals TO doet, stellen dat het probleem ligt bij degene die erbij hangt en daardoor gefrustreerd raakt, maar je moet wat mij betreft ook kijken naar de verantwoordelijkheid van de anderen. Hoe aardig ben je eigenlijk als je iemand het gevoel geeft vrienden te zijn, maar achter diens rug om van de rest van de groep weet dat niemand hem/haar echt zo ziet? Wees gewoon duidelijk! Dat kan ook op een vriendelijke manier.
Je hoeft in vriendschappen niet precies hetzelfde voor elkaar te voelen om normaal met elkaar om te gaan. Voor 'een van je vrienden' of zelfs 'een kennis' kan jij de belangrijkste zijn, terwijl jij zelf een ander als beste vriendin ziet. En wie weet heeft jouw beste vriendin op haar beurt wel een paar beste vriendinnen - die niet automatisch ook vrienden van jou zijn. Zoals in het geval van deze dochter en haar 'vriendin'. Allemaal prima, daar kan je gewoon open over zijn en ondertussen toch samen een leuke tijd hebben. Is er dan iemand jaloers, dan is dat inderdaad iets dat bij die persoon ligt en waar hij/zij mee moet leren dealen. Maar als iemand die jij ziet als beste vriendin, achter jouw rug om samen met haar beste vriendinnen bespreekt dat jij voor hun eigenlijk 'alleen maar een kennis' bent die ze tolereren, dan gaat ook daar toch ook iets goed mis? Zo ga je namelijk niet met elkaar om. Volgens mij.
Als je niet genoeg om iemand geeft of iemand gewoon niet (meer) leuk vindt, dan los je dat zelf op. Dan ga je niet 'altijd aardig' doen en ondertussen achter iemands rug tegen anderen lopen klagen en roddelen. Dan laat je het doodbloeden of geef je aan dat je niet meer (zo vaak) wil afspreken. Datzelfde geldt voor die verjaardag. Daar zou ik op dit moment niet hypocriet de gezellige vriendin uit willen uithangen. Ik zou vriendelijk bedanken voor die uitnodiging en eens op mijn gemak bedenken wat die mensen nou eigenlijk voor me betekenen en of er nog iets uit te praten is of dat het gewoon over is.
Soms heb ik dat ook hoor. Wat jij zegt Yette. Dan heb ik tegen iemand aardig gedaan maar dan wil je met 1 probleem helpen en dan pakken ze je hele hand. En ik vind niet dat als ikdaarover klaag dat ik geen goede kennis ben. Ik vind het gewoon lastig dat diegene zelf die grens niet ziet.
En ja als je dan zegt ik wil niet meer dat je komt ben jij fout omdat jij het gevoel hebt gegeven dat je alles vergeeft. Diegene vraagt zelf ook niet hoe gaat het met jou, is het goed dat ik langs kom?
Het zijn vaak de mensen die door een hoop anderen niet geholpen worden, of sociaal onhandig. Die ik dan graag een duwtje in de goede richting geef. Omdat ze verder niemand hebben. Maar ik vind ook dat ze zelf hun onkunde moeten aanpakken. Omdat het gros wegkijkt, geen aandacht ervoor heeft en zorgt dat ze goede excuses hebben of de confrontatie niet aangaan.
En soms kun je duidelijk zat zijn, heeft de persoon in kwestie een bord voor de kop. Negeren is het beste, want constant je energie steken in aardige uitleg vind ik dan ook niet reeel.
