Advies gevraagd vriendinnen ruzie en ouders
Dochter van 16 is al zeker 13 jaar bevriend met vriendin. Vriendin is altijd al jaloers geweest op dochter. Omdat dochter te goed is heeft ze heel veel gepikt van vriendin. Door haar jaloerse gedrag probeert ze mijn dochter te kleineren. Dochter ziet er leuk uit , is heel lief, veel vriendinnen en vriendin had nooit vriendinnen omdat iedereen haar al snel doorhad, ze is zelf super onzeker, vandaar dat ze een ander naar beneden probeert te halen en altijd de aandacht op haar wilt hebben. Nu hebben ze een vriendengroepje met jongens en als dochter maar iets van aandacht kreeg was ze jaloers. Een jongen vond dochter leuk, maar dochter wilde niet. Nu heeft ze die jongen zo ver gekregen om dochter belachelijk te maken. Nu is er vorige week iets gebeurt en heeft dochter er genoeg van en is er klaar mee. Dochter heeft het aangegeven in gesprek en later op whatsapp, vriendin reageert niet meer. Nu wil dochter eigenlijk niet bij dat vriendengroepje weg, maar ze wil niet meer met vriendin omgaan en zegt dat ze het niet fijn vindt om niks tegen elkaar daar te zeggen, maar de vriendschap hoeft voor haar niet meer. Ik zit er zelf wel mee, en weet niet wat ik haar moet adviseren. Want hoe ga je dan nog om met dat groepje en ook heel raar vriendin niet meer reageert. Ik heb wel gezegd het haar zet is (vriendin).
Nu is er nog een probleem, want haar ouders zijn onze vrienden. Ik heb altijd al het idee dat dochter zeer negatief is weggezet bij vriendin's ouders, terwijl dochter juist net veel te goed is geweest. Maar vriendin verdraaid de verhalen. Ik ben al langer bang, want merk dat moeder vriendin iets tegen mijn dochter heeft. Ik ben best wel kwaad ook op wat er vorige week is gebeurd, mijn dochter is echt belachelijk gemaakt, dat doe je niet als vriendin. Maar goed, nu hebben we donderdag een verjaardag bij hun. Dochter gaat niet mee door het gedoe. Maar wat moet ik zelf ermee? Moet ik er wel iets mee, als ouders hebben wij er eigenlijk niets mee te maken? Maar het zit me allemaal niet lekker, ook omdat ik het oneerlijk vind dat ze denk ik alle verhalen niet weten hoe het echt zit. Graag advies.
In zijn algemeenheid zou ik haar aanraden om een andere vriendengroep te zoeken die stabieler is en niet steeds jou om raad te vragen. Dit soort drama en gedonder is voor niemand goed.
daar heb je gelijk in..
Kleinduimpje schreef op 01-07-2023 om 11:15:
Maar mocht hij in het ergste geval hierdoor gaan flippen en zou zichzelf wat aan doen, trauma voor iedereen, dat willen we voorkomen. Nu heb ik het wel over het ergste scenario, maar je weet het niet
Klopt. Maar moet je dochter dan maar met alles meegaan? Straks wil hij haar zoenen/bepotelen/sex, en moet zij dan maar ja zeggen want anders flipt hij?
Daarom kan ze beter nú al duidelijk zijn. Want hoe langer ze wacht, hoe meer die jongen spanning opbouwt. Kun jij zorgen voor een vangnet door zijn ouders te waarschuwen. Hij heeft hulp nodig en niet van je dochter.
Desnoods laat je haar zeggen dat het van haar moeder niet mag. Normaal ben ik niet zo van de excuses maar mogelijk helpt het haar. Maakt het meteen ook logisch dat jij zijn ouders belt om te vertellen dat je dochter erg bang is dat jongen flipt en je daarom hen waarschuwt zodat zij de crisisdienst/zijn hulpverlener kunnen inschakelen.
Het klinkt misschien allemaal heel bot, maar eigenlijk heb je je dochter én jezelf te leren dat je de hoeveelheid drama ook zélf kunt beperken. Bijvoorbeeld door dit soort jongens/mannen echt een halt toe te roepen.
Hij manipuleert je dochter en probeert haar verantwoordelijk te maken voor zijn geluk en dat is een onmogelijke opgave en last voor je dochter. Het is ook heel onvolwassen, een beetje als zo'n peuter die roept dat hij je voor altijd haat omdat hij geen ijsje mag. En beweert dat hij voor altijd lief zal zijn als hij er wel een krijgt.
Iemand die gaat flippen en zichzelf wat aan gaat doen omdat een ander nee zegt, daar kun je die ander niet verantwoordelijk voor houden, nooit. Echt niet. Zoals biebel al zegt, wat als hij meer wil, een relatie, zoenen, kleren uit, seks...moet ze dan dan ook allemaal maar doen voor zijn geluk? Natuurlijk niet. Haar eigenwaarde en zelfbeschikking zijn net zo veel waard als die van hem. En die van de een stopt waar die van de ander begint.
In dit geval zou ik haar wel verbieden om met hem af te spreken, om haar te beschermen. En ik zou het, gezien de aard van de dreigingen en de manier van communiceren, ook wel overwegen om zijn ouders te informeren.
ja, ben het met jullie eens. Bedankt.
ik denk dat het verstandig is om contact op te nemen met 113.
https://www.113.nl/maak-je-je-zorgen-om-iemand
Daar zitten echte experts. Chatten kan ook. Zo uniek is de situatie van je dochter op zich niet, al vind ik jouw manier van “omgaan” (of meer, NIET omgaan) met de situatie wel bijzonder.
hoe bedoel je, "niet omgaan"? Wat doe ik niet goed? Ik wil ook dat ze nee zegt, maar ben bang voor de gevolgen, snap je dat?
Kleinduimpje schreef op 01-07-2023 om 16:10:
hoe bedoel je, "niet omgaan"? Wat doe ik niet goed? Ik wil ook dat ze nee zegt, maar ben bang voor de gevolgen, snap je dat?
Nou, nee. Dat snap ik dus eigenlijk niet. Ik snap het van je dochter wel. Maar jij als volwassene zou moeten weten dat wat die jongen ook doet, niet ingegeven gaat worden door wat jouw dochter wel of niet doet. Jij zou deze emotionele chantage moeten herkennen voor wat die is. En je er niet ook door laten gijzelen. Je lijkt te overidentificeren met je dochter, je weet zoveel details en motivaties dat het soms lijkt of je dochter hier zelf schrijft.
Je lijkt samen met je dochter vooral te wentelen in hoe eng en lastig dit is, het duurt al maanden. En je weet geen weg hieruit te vinden. Elk verhaal is hetzelfde, in een nieuw jasje. Je dochter belooft iets en wil dat niet waar maken. En dan kom jij hier een uitvlucht vragen zonder het werkelijke probleem aan te pakken.
Mijn advies: Vraag hulp bij 113 hoe je je dochter hierin het beste kunt begeleiden. Zij zijn experts. Zij zijn ervoor. Dit forum helpt je kennelijk niet genoeg, ondanks dat iedereen zijn best doet.
Het staat er misschien wat botter dan ik het bedoel. Dat is de ellende met geschreven tekst. Het komt uit een goed hart en ik wens iedereen een goede oplossing. Maar op deze manier aanmodderen gaat dat waarschijnlijk niet zijn.
En nog een PS: door steeds maar mee te gaan in je dochters wens ergens onderuit te komen (uit angst), bevestig je dat die angst terecht is. En haar gedrag inderdaad tot zijn dood zou kunnen leiden. Daardoor blijft zij bang om af te wijzen, komt zij steeds in dit soort situaties terecht en waar ze dan weer uit moet ontsnappen. Jullie moeten een weg zoeken om uit die cyclus te komen. Of die helemaal te vermijden. Door het contact te verbreken. Door niet meer in te stemmen met dingen die je niet wil. Bijvoorbeeld.
door zo met haar mee te gaan, maak je haar verantwoordelijk voor zijn geluk. Lijkt me niet zo wenselijk. Nooit en met niemand, maar zeker niet met zo’n instabiele jongen.
Mij lijkt het onzin dat zij dingen moet doen want anders… Hij weet het al. Als ze hem heel erg leuk vond had ze nu al lang weer ja gezegd. Als je iemand op zo’n manier onder druk moet zetten, dan weet je toch al dat het niet van harte is. Iemand voorliegen of aan het lijntje houden maakt de dingen echt niet beter. Hoe lang wil je dat dat gedoe door gaat dan? Wie weet blijft het nog wel jarenlang slecht gaan met hem. Straks moet ze hem kussen of met hem naar bed omdat hij zogenaamd anders zelfmoord pleegt. Ik zou hier echt niet in meegaan. Leer je dochter liever bij haar gevoel te blijven. Ze kan wel met hem gaan eten, maar dan wel erbij zeggen van tevoren dat het voor haar vriendschappelijk is. Maar nog liever niet gaan en eerlijk zijn dat ze dat niet wil omdat ze niks met hem wil.
Dat wordt sowieso geen leuk etentje. Kijk, als hij al sinds vele jaren een heel goede vriend was geweest en nu tijdelijk in een dipje zat, was het een ander verhaal. Dan was een goed gesprek behulpzaam om uit die dip te komen. Maar dit speelt al veel te lang, te zwaar en ze vindt hem niet eens leuk.
Het is een heel slecht idee om met hem te gaan eten. Ze moet, nee ze mag gewoon niet zwichten voor dergelijke emotionele chantage. Noem het bij zijn naam, het is emotionele chantage. Dat is m.i. jouw taak als moeder: haar leren hoe je nee zegt tegen mensen die jou op zo'n manier onder druk zetten. Als je haar leert toe te geven, is ze een vogel voor de kat, dan komen er meer foute mannen/mensen op haar pad.
Iemand helpen lijkt mooi, maar mag nooit ten koste van jezelf gaan. Daar ligt een harde grens. En dat heb ik op een keiharde manier moeten keren. Been there, done that, got the scars.
Hoe gaat het nu to?
oud topic, niet relevant
Diyer schreef op 14-10-2023 om 21:36:
oud topic, niet relevant
Hoezo? Topic is 3 maanden oud, dan is een vraag hoe het nu gaat toch niet zo vreemd.
Topic is van vorig jaar en ik reageerde op de ruzie tussen dochter en vriendin
