Steeds weer verjaardagsfeestjes!
Volgens mij altijd een heikel onderwerp, maar nog een etiquette vraag.
Mijn dochter van 5 is uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje... deze week. Ze was eerst niet uitgenodigd, maar er kunnen een aantal kindjes toch niet.
Ik merk dat het voor mij dubbel voelt. Zo'n late uitnodiging voel je je toch minder welkom, en dan moet je toch een cadeautje kopen. Aan de andere kant snap ik het ook. De meeste kindjes van die leeftijd mogen maar 4-5 kinderen uitnodigen, dus als er drie niet komen, is het al snel wel erg sneu. En je verzet het natuurlijk ook niet zo makkelijk als je al van alles geregeld hebt. Bovendien zijn kleutervriendschappen sowieso vluchtig.
Mijn dochter vindt het alleen maar leuk; die denkt er nog niet bij na.
Wat zouden jullie doen?
Miepjecody schreef op 26-05-2024 om 19:41:
[..]
Tja ik heb dat echt nog nooit gehoord of gezien. Zo'n feestje gaat toch voor lijkt me.
Al meegemaakt: op vakantie, ander kinderfeestje, verjaardag vader. Wij hebben zoon ook ooit halverwege het kinderfeestje van een vriendje nog gebracht, want we hadden een begrafenis.
“Geen zin” zou ik voor zoon trouwens ook een prima reden vinden om niet te gaan (en dan bedoel ik vooraf aangeven dat je niet kunt, niet op de dag zelf alsnog daarom afzeggen). Maar dat is nog nooit gebeurd.
Herfstappeltaart schreef op 26-05-2024 om 19:48:
[..]
Het kan toch ook net de dag zijn dat oma 85 wordt en dat groots viert?
Wat voor het kind leuker is, gaat voor. Als het groots gevierd wordt, ben je niet de enige gasten en kun je prima een deel missen.
Tenzij het logistiek niet kan.
Valeria schreef op 26-05-2024 om 20:39:
[..]
Wat voor het kind leuker is, gaat voor. Als het groots gevierd wordt, ben je niet de enige gasten en kun je prima een deel missen.
Tenzij het logistiek niet kan.
Mogen kinderen alleen maar dingen doen die leuk zijn?
Nou hier niet, de verjaardag van oma hoorde er gewoon bij ook als het helemaal niet leuk was.
soms willen kleuters wel 10 kinderen kiezen, maar mogen ze er maar 5 of zo. In dat geval zou ik me niet zo druk maken druk maken om tweede keus! (En verder ook niet. Als kind er geen last van heeft, heeft hij/zij toch en fijne middag?).
Hier moest ik een keer een feestje van mijn dochter afbellen omdat ze doodziek wakker werd. Later bleek dat een ander kindje ook niet gekomen was, zonder bellen (om een later zeer begrijpelijke reden). Maar de jarige had maar 2 kindjes uitgenodigd. Er kwam dus niemand op het feestje! Echt, ik kon wel janken voor de jarige. Hoe sneu! Maar ik kon mijn zieke dochter toch écht niet laten gaan... Later wel goedgemaakt (met de jarige) met een andere leuke dag!
Tuurlijk je kind laten gaan! Jíj voelt je minder welkom, niet je dochter. Zeker op die leeftijd zou ik me er niet druk over maken of je 1e of 2e keus bent, áls het al zo is. Hou zulke gevoelens alsjeblieft voor je.
Mijn ouders hadden al in mijn jeugd een minderwaardigheidscomplex en bespraken dit soort dingen uitgebreid met mij: Pietje nodigt jou niet uit terwijl jij hem wel had uitgenodigd, Klaasje gaat liever naar de voetbal dan naar jouw feestje, wat stom. Wij hebben zo'n leuk feestje voor jou georganiseerd en nu wil niet iedereen komen. En ik mocht in zo'n geval als de jouwe, dat je kind alsnog een uitnodiging kreeg, niet gaan. Ik was niet zo populair op school en mocht van mijn ouders niet met sommige kinderen afspreken omdat ze bang waren dat ik tweede keus was. Nou, dat doet wel wat met je zelfbeeld hoor.
Nog altijd ben ik onzeker of ik wel leuk genoeg ben en maak ik mij zorgen of ik er wel toe doe voor andere mensen, bij tijd en wijlen.
Ik zou het waarschijnlijk ook wel 'jammer' vinden dat mijn kind pas in 2e instantie uitgenodigd wordt, als ze wel echt bevriend zijn, maar ik zou ook wel begrip hebben dat er soms keuzes gemaakt moeten worden en kind wel naar het feestje laten gaan. Zelf hebben wij ook wel eens een 'vervanger' meegenomen naar een feestje, omdat een kindje last minute afzei en er dus 1 plek over was, maar dat was dan bijvoorbeeld een vriendje van de broer/zus van de jarige.
Ik zou het niet interpreteren als 'minder welkom' maar als 'welkom, maar de omstandigheden waren aanvankelijk zo dat het eerst niet kon'.
Bij de meeste feesten wordt wel ergens een grens getrokken. Die grens heeft vooral te maken met de eigen mogelijkheden en inschattingen - budget, ruimte, begeleiding, welke kinderen doen het goed samen, etc. De gastenlijst die zo ontstaat, is lang niet altijd een top-10. Als er gekozen moet worden tussen Jan en Sam bijvoorbeeld. Ze zijn even leuk, maar Jan hoort bij het vriendengroepje waarvan de rest sowieso komt. Wie valt er dan af? En is de afvaller dan minder welkom?
Stimpie schreef op 26-05-2024 om 21:03:
soms willen kleuters wel 10 kinderen kiezen, maar mogen ze er maar 5 of zo. In dat geval zou ik me niet zo druk maken druk maken om tweede keus! (En verder ook niet. Als kind er geen last van heeft, heeft hij/zij toch en fijne middag?).
Hier moest ik een keer een feestje van mijn dochter afbellen omdat ze doodziek wakker werd. Later bleek dat een ander kindje ook niet gekomen was, zonder bellen (om een later zeer begrijpelijke reden). Maar de jarige had maar 2 kindjes uitgenodigd. Er kwam dus niemand op het feestje! Echt, ik kon wel janken voor de jarige. Hoe sneu! Maar ik kon mijn zieke dochter toch écht niet laten gaan... Later wel goedgemaakt (met de jarige) met een andere leuke dag!
Wat een ongelukkige loop van omstandigheden. Dat was idd sneu voor de jarige maar ik begrijp "overmacht"?
Alsnog een dikke 
Bakblik schreef op 26-05-2024 om 21:01:
[..]
Mogen kinderen alleen maar dingen doen die leuk zijn?
Nou hier niet, de verjaardag van oma hoorde er gewoon bij ook als het helemaal niet leuk was.
Hier de bijzondere verjaardagen wel, als er een feest werd gegeven want 80 etc. Is het gewoon een verjaardag met familie en taart zeg maar, dan mag dat ook op een ander moment.
Maar hier kon kind afzwemmen op moment van kinderfeestje. Dat ging natuurlijk voor.
troelahoep schreef op 26-05-2024 om 21:05:
Tuurlijk je kind laten gaan! Jíj voelt je minder welkom, niet je dochter. Zeker op die leeftijd zou ik me er niet druk over maken of je 1e of 2e keus bent, áls het al zo is. Hou zulke gevoelens alsjeblieft voor je.
Mijn ouders hadden al in mijn jeugd een minderwaardigheidscomplex en bespraken dit soort dingen uitgebreid met mij: Pietje nodigt jou niet uit terwijl jij hem wel had uitgenodigd, Klaasje gaat liever naar de voetbal dan naar jouw feestje, wat stom. Wij hebben zo'n leuk feestje voor jou georganiseerd en nu wil niet iedereen komen. En ik mocht in zo'n geval als de jouwe, dat je kind alsnog een uitnodiging kreeg, niet gaan. Ik was niet zo populair op school en mocht van mijn ouders niet met sommige kinderen afspreken omdat ze bang waren dat ik tweede keus was. Nou, dat doet wel wat met je zelfbeeld hoor.
Nog altijd ben ik onzeker of ik wel leuk genoeg ben en maak ik mij zorgen of ik er wel toe doe voor andere mensen, bij tijd en wijlen.
Mijn ouders deden dit inderdaad ook, altijd het interpreteren van andermans keuzes, niet gehinderd door enige kennis of geneigd even te verfieren hoe het zat. Hierdoor dacht ik ook heel vaak dat mensen mij niet mochten/ een stiekeme agenda hadden/ onbetrouwbaar waren terwijl hun gedrag achteraf heel vaak niets met mij te maken had. Lijkt me heel goed om wat te relativeren en niet alles zo persoonlijk te maken. Eerzucht is een teken van onzekerheid, niet van gevoel van eigenwaarde.
troelahoep schreef op 26-05-2024 om 21:05:
Tuurlijk je kind laten gaan! Jíj voelt je minder welkom, niet je dochter. Zeker op die leeftijd zou ik me er niet druk over maken of je 1e of 2e keus bent, áls het al zo is. Hou zulke gevoelens alsjeblieft voor je.
Mijn ouders hadden al in mijn jeugd een minderwaardigheidscomplex en bespraken dit soort dingen uitgebreid met mij: Pietje nodigt jou niet uit terwijl jij hem wel had uitgenodigd, Klaasje gaat liever naar de voetbal dan naar jouw feestje, wat stom. Wij hebben zo'n leuk feestje voor jou georganiseerd en nu wil niet iedereen komen. En ik mocht in zo'n geval als de jouwe, dat je kind alsnog een uitnodiging kreeg, niet gaan. Ik was niet zo populair op school en mocht van mijn ouders niet met sommige kinderen afspreken omdat ze bang waren dat ik tweede keus was. Nou, dat doet wel wat met je zelfbeeld hoor.
Nog altijd ben ik onzeker of ik wel leuk genoeg ben en maak ik mij zorgen of ik er wel toe doe voor andere mensen, bij tijd en wijlen.
Heb je mijn correctie op pagina 1 gelezen? Natuurlijk mag mijn dochter gewoon gaan en maakt zij geen deel uit van deze gedachtensprongen! Jammer dat je ouders zo waren. :/
Bloemenzee schreef op 26-05-2024 om 20:16:
[..]
Al meegemaakt: op vakantie, ander kinderfeestje, verjaardag vader. Wij hebben zoon ook ooit halverwege het kinderfeestje van een vriendje nog gebracht, want we hadden een begrafenis.
“Geen zin” zou ik voor zoon trouwens ook een prima reden vinden om niet te gaan (en dan bedoel ik vooraf aangeven dat je niet kunt, niet op de dag zelf alsnog daarom afzeggen). Maar dat is nog nooit gebeurd.
Bij de tandarts zit je hooguit een kwartier en kun je daarna komen. Verjaardagen van andere volwassenen waren er nooit op woensdagmiddag.
Miepjecody schreef op 26-05-2024 om 23:51:
[..]
Bij de tandarts zit je hooguit een kwartier en kun je daarna komen. Verjaardagen van andere volwassenen waren er nooit op woensdagmiddag.
Kinderfeestjes zijn hier bijna nooit op woensdagmiddag...veel scholen hier hebben ook geen woensdagmiddag meer door het continurooster. Hier zijn kinderfeestjes eigenlijk altijd in het weekend.
Gingergirl schreef op 27-05-2024 om 06:05:
[..]
Kinderfeestjes zijn hier bijna nooit op woensdagmiddag...veel scholen hier hebben ook geen woensdagmiddag meer door het continurooster. Hier zijn kinderfeestjes eigenlijk altijd in het weekend.
Hier juist vrijwel nooit. Want woensdagmiddag vrij. En vanaf volgend schooljaar ook vrijdagmiddag dus verwacht dat weekendfeestjes dan nog minder worden.
Bakblik schreef op 26-05-2024 om 21:01:
[..]
Mogen kinderen alleen maar dingen doen die leuk zijn?
Nou hier niet, de verjaardag van oma hoorde er gewoon bij ook als het helemaal niet leuk was.
Gelukkig is/was mijn familie wat relaxter en vindt niemand het erg als er een kind [een deel] mist door een kinderfeestje (of afzwemmen of hockeywedstrijd of...) Dat krijg je nou eenmaal als er meer kinderen en kleinkinderen zijn.
