Ik blijf me verwonderen om andermans kinderen die komen spelen.
.....
Openingspost verwijderd door ts. Voor degenen die graag door willen discussiëren (met dank aan yette):
Het onderwerp: vriendjes tijdens speelafspraakjes bij jou thuis, gedragen zich soms anders dan jouw eigen kind. Dat kan leiden tot ergernissen. Ze stoten per ongeluk drinken over je gestoffeerde eetkamerstoelen, springen op de bank, zitten niet op twee billen en lusten bij nader inzien toch geen Optimel, dus die gaat door de gootsteen.
Heb jij wel eens vriendjes over de vloer waar je je aan ergert? Wat doen ze dan? Hoe ga jij ermee om?
Over rare ouders gesproken, mijn dochter had een ander vriendinnetje waarvan de ouders aan het scheiden waren. Moeder was volop aan het daten. Op een dag speelde vriendinnetje hier en moeder zou haar komen halen tegen half 6. Eerst ging ze haar tweeling ophalen bij de oppas. Tegen kwart voor 6 belde de oppas mij dat moeder er nog altijd niet was en dat zijzelf dringend weg moest. Oppas woonde hier om de hoek, dus ik stuurde de meisjes naar de oppas om de broertjes te halen. Moeder een appje gestuurd dat alle kinderen bij mij waren. Om half 7 was ze er nog niet. Gebeld, nam niet op. Uiteindelijk heb ik alle kinderen maar te eten gegeven, ze werden niet gezelliger met hongerige maagjes. Tegen acht uur kwam moeder aankakken met een gelukzalige na-de-seks-blos op haar gezicht. Ze had 'in de file gestaan en de batterij van haar telefoon was leeg', dus ze had niet kunnen bellen. Op dat moment ging in haar tas haar telefoon. Oeps.
Ik heb haar even apart genomen en gezegd dat ze zich wat mij betreft helemaal liet platneuken, maar dat ze mij dit nooit meer moest flikken. De boodschap kwam aan.
Mijn kind is nog niet in deze leeftijd. Wel al vaak zat neefjes en nichtjes te spelen gehad.
Wat een erge verhalen zitten ertussen zeg.
Deze twee vond ik echt wel heel sneu!
- begrafenis verhaal
- kinderen later ophalen ivm eigen verlangens
Maar ik blijf dit topic volgen ter voorbereiding haha.
Bakblik schreef op 24-10-2024 om 22:08:
[..]
En dan hoefde het echt niet om en om. Kon best 4 x hier 2x daar 3x hier en dan 5x daar. Lag er ook weleens aan waar de interesse van kind op dat moment lag. Oudste had een vriendinnetje dat niet zo van het geknutsel was. Met goed weer hier buiten spelen 4x achter elkaar wegens grote tuin. Dan 2x daar met de lego en de playmobil en dan weer hier buiten. Die moeder vond dat ook prima.
Mensen die heel erg in het stramien van 1x hier en 1x daar zaten vind ik nooit zo makelijk om mee om te gaan.
Nee, natuurlijk niet letterlijk om en om, maar enige wederkerigheid is wel zo normaal
Als een kind nooit vreemde kinderen over de vloer heeft en enorme verhalen heeft over hoe geweldig het thuis allemaal niet is, dan zouden bij mij allerlei akelige scenario's opkomen. In het beste geval "alleen maar" forse armoede in een verder ok gezin, in het slechtste geval ouders met verslaving, psychiatrische problematiek of dergelijke dingen.
Dat hoeft natuurlijk allemaal niet aan de hand te zijn, maar daar zou ik wel voor vrezen eerlijk gezegd.
Wij hadden een kind hier tijdens de lunch, die letterlijk een kwart pak hagelslag op haar brood kieperde. Dat vond ik nog wel grappig. Toen jongste in groep 8 zat heeft een vriendinnetje een keer geld van haar bureau gepakt toen ze naar de wc was, briefje van 10. Helaas verteld dochter dat pas maanden later toen ze al een tijd geen vriendinnen meer waren. Anders had ik haar haar zakken leeg laten halen en haar moeder gebeld.
Temet schreef op 25-10-2024 om 13:54:
Als een kind nooit vreemde kinderen over de vloer heeft en enorme verhalen heeft over hoe geweldig het thuis allemaal niet is, dan zouden bij mij allerlei akelige scenario's opkomen. In het beste geval "alleen maar" forse armoede in een verder ok gezin, in het slechtste geval ouders met verslaving, psychiatrische problematiek of dergelijke dingen.
Dat hoeft natuurlijk allemaal niet aan de hand te zijn, maar daar zou ik wel voor vrezen eerlijk gezegd.
Ik denk dat je bij dergelijke problemen wel aan meer dingen ziet dat er iets niet klopt. Bovendien is vergelijken, opscheppen en eventueel overdrijven niet per se iets dat alleen kinderen doen die het thuis niet goed hebben.
In het geval van dat vriendje van mijn jongste, was de reden dat zijn moeder geen Nederlands of Engels sprak en zijn vader voltijds werkte. Verder klopten zijn verhalen wel. Dat ze geen geld tekort kwamen, zag je aan hem en dat hij thuis teveel frisdrank, snoep en snacks kreeg, ook. Maar hij was gewoon een leuk, gelukkig kind met lieve ouders.
Gelukkig maar!
Wij hebben niet echt rare dingen meegemaakt, maar ik kom uit het onderwijs, dus ben ook wel wat gewend en kan zonder schroom lik op stuk geven.
Wel hebben we weleens alles aangegrepen om dochter uit de tang van een vriendinnetje te krijgen. Ze werd er doodongelukkig van (lag elke avond huilend in bed en we hebben zelfs een ander school overwogen, omdat ze ook niet echt aansluiting durfde te maken bij de rest van de klas, ze werd er als in eerste instantie bijdehante tante behoorlijk onzeker van), maar kon zich zelf niet los worstelen. Dus spraken we (met haar) af dat we al iets hadden gepland als ze met dat vriendinnetje zou gaan spelen, als ze iets stouts deden werd het meisje zonder pardon naar huis gestuurd en na een 2e mislukte logeerpartij mocht ze daar al eerder al niet meer logeren.
Ik blijf me ook verbazen over andermans kinderen maar dat is vaak maar een beperkte groep hoor. Veel kinderen zijn gewoon heel lief en goed opgevoed. Maar de slecht opgevoede kinderen pik je er zo tussenuit. Gisteren Halloween gevierd in de straat, halve buurt loopt dan uit, heel gezellig en allemaal verkleedde kinderen aan de deur, en dan loopt ineens een klein meisje naar de snoep ketel en trekt er me toch een hand vol snoep uit, en dan zeg je "nee 1 want de anderen kinderen willen ook nog krijgen". Maar goed dat meisje zal het bij het volgende huis weer doen want de oma stond op te stoep te bléren "ja maar hier in de wagen zit haar broertje daar pakte ze ook voor". Kom op zeg alsof je een kind wat nog niet eens kan lopen snoep geeft, en dan nog kun je je (klein) kind leren om om een extra snoepje voor het broertje te vragen en niet gelijk een hele hand vol te roven.
BritgetJones007 schreef op 25-10-2024 om 13:48:
[..]
Nee, natuurlijk niet letterlijk om en om, maar enige wederkerigheid is wel zo normaal
Die mensen zijn er wel Bridget...
Ik weet dat een van onze kinderen een vriendje had en daar Moesten de kinderen om en om. Complicerende factor was ook dat ze twee kinderen had en dat maar een van de kinderen een vriendje te spelen mocht hebben.
Dus als onze kinderen met elkaar wilden spelen en "het was de beurt aan bij hen" èn broertje was thuis aan de beurt om vriendje uit te nodigen, dan konden ze dus niet samen spelen (ook niet bij ons).
Dat om en om gedoe is vaak echt een lastige factor met afspreken ja. Ik deed daar nooit aan en er waren inderdaad kinderen die altijd maar bij ons speelden en dat vond ik prima. Ik had minder omkijken naar mijn zoon als er een vriendje was dan zonder vriendje. Heel soms kwam het niet uit, moest ik tussendoor weg en dat liet ik dan weten en dan gingen ze toch bij vriendje spelen alwaar vader thuiswerkte en dat was ook gewoon prima.
Er waren ook ouders die wel piepten van "o nu zijn ze al 3 keer achter elkaar bij jou, is dat geen probleem?" Wat mij betreft dus niet. Mijn zus zou daar wel moeilijk over doen, doet ze ook hoor. Het maakt het leven zo lastig als je dit soort onzin ook nog bij moet gaan houden.
Mijn moeder was wel van het om en om en hield dat ook bij, maar dat was bij ons vroeger ook heel gebruikelijk. Wel mochten wij beide afspreken thuis. En als het een keer niet uitkwam was dat ook geen probleem. Zo had ik bijvoorbeeld een vriendinnetje met een alleenstaande moeder en een broer met een beperking en die moest wel eens naar een arts of therapeut en dat was nooit een probleem. Maar bij ons was het geen gratis opvang.
Ik lees hier eigenlijk meer bijzondere ouders dan kinderen. Waarschijnlijk is dat ook dezelfde groep gezinnen.
MamaE schreef op 27-10-2024 om 14:32:
Mijn moeder was wel van het om en om en hield dat ook bij, maar dat was bij ons vroeger ook heel gebruikelijk. Wel mochten wij beide afspreken thuis. En als het een keer niet uitkwam was dat ook geen probleem. Zo had ik bijvoorbeeld een vriendinnetje met een alleenstaande moeder en een broer met een beperking en die moest wel eens naar een arts of therapeut en dat was nooit een probleem. Maar bij ons was het geen gratis opvang.
Dat dat heel gebruikelijk bij jullie was is omdat je moeder dat bij hield. Ik merk juist dat kinderen het de ene keer een poos leuker vinden bij het ene huis en de andere keer bij het andere huis. Voorbeeld, zoon had een rubberen roeiboot, toen het heerlijk weer om te varen was hebben ze een periode een de week na school bij ons doorgebracht, ieder een flinke bidon water mee, een bakje met lekkers en varen maar. In sommige weekenden spraken ze ook af, prima toch? Ik had er geen kind aan, af en toe even kijken of ze nog gezellig bezig waren.
Jesse_1 schreef op 27-10-2024 om 12:31:
[..]
Die mensen zijn er wel Bridget...
Ik weet dat een van onze kinderen een vriendje had en daar Moesten de kinderen om en om. Complicerende factor was ook dat ze twee kinderen had en dat maar een van de kinderen een vriendje te spelen mocht hebben.
Dus als onze kinderen met elkaar wilden spelen en "het was de beurt aan bij hen" èn broertje was thuis aan de beurt om vriendje uit te nodigen, dan konden ze dus niet samen spelen (ook niet bij ons).
Goh, woon jij bij mij in de buurt? Bij mijn dochter op de sport zat ook een kind van zo'n moeder. Zucht.......
Ik snap echt dat een extra kind lastig is als je de kinderen moet brengen en halen naar de sport en het jongere zusje is nog maar 3 jaar oud en niet in staat om alleen thuis te blijven.
Kinderen groeien op maar die strakke regels bleven gehandhaafd zelfs toen die oudste meiden al zelf naar de sport gingen, vanaf een jaar of 11. Mocht dat meisje op maandag niet bij mij spelen, omdat jongste zusje aan de beurt was om een speeldate te maken thuis. Zat oudste zusje dus thuis te wachten tot het tijd was om te sporten terwijl ze ook even mee naar mij had gekund en even had kunnen chillen met mijn dochter tot ze om 16.45 naar de sport moesten, die meiden waren inmiddels 11 en vooral mijn dochter best zelfstandig.
Ik zou juist denken dat het fijn is dat ze alletwee tegelijk thuis een speelafspraak hebben. En dan de volgende keer alletwee tegelijk weg. Heb je een keer geen kinderen thuis
